Radar

@mei1982 : Ik wil graag stoppen met de citalopram om niet de rest van mijn leven aan de medicijnen te zitten... ik wil graag weten of ik het na 4 jaar weer zonder kan.. en ik wil graag die 14kg kwijt want daar wordt ik ook niet vrolijker van.... als ik citalopram blijf gebruiken wordt ik steeds zwaarder en zwaarder.. en het vergeetachtige is ook vervelend en mijn libido ligt ook ver beneden pijl....
vandaar dat de citalopram nu is afgebouwd en ik al 5 weken zonder ben maar af en toe zou ik het liefs naar de dokter rennen om nieuwe te halen hoor... maar dat schijnt er allemaal bij te horen:(

Bedankt voor de reacties.Dat komt omdat mijn vrouw nu dus citalopram gebruikt en haar gedrag na 2 dagen deze ingenomen te hebben veranderde.Eerst was ze opstandig,fel,wilde geen hulp en veel mopperen,slecht slapen.Nu is ze erg stil.Zegt veel tegen mij dat ze zich niet lekker voelt.Heel vergeetachtig en slaapt veel,maar wel onregelmatig..Dus vroeg ik mij af of dit misschien de bijwerkingen zijn of dat ze nog dieper weg valt.Ze gebruikt ze pas 10 dagen maar omdat ze van te voren heel veel andere medicatie had en die niet werkte heeft ze geen vertrouwen in deze medicatie.Ik eerlijk gezegd wel omdat ze van de buitenkant rustiger is maar ik niet naar de binnenkant kan kijken.Ze gaat wel bv alleen boodschappen doen.Gaat ook nog af en toe poetsen om de dag te vullen.Vandaag bv even naar een verjaardag geweest maar na half uur gegaan omdat ze te moe is.Maar ze ging wel.Maak mijzelf af en toe misschien te ongerust maar dat is denk ik normaal.

Groetjes

@Eddy : neemt je vrouw ze 's morgens of 's avonds in?
Toen ik begon moest ik ze 's morgens innemen en toen voelde ik me de hele dag raar .... op aanraden van mijn therapeute ben ik ze toen voor het slapen gaan nemen en dat heeft voor mij wel geholpen... dan was ik overdag tenminste wat helderder.
Ik kwam ook uit een diep dal... na een week of 3 citalopram nemen begon ik verbetering te merken.. de diepe dalen waren niet meer zo diep... alles werd een beetje afgevlakt.. het werd langzaam dragelijker .. het heeft wel een maand of 2 geduurt voordat ik me weer fijn voelde.

@mei1982: 2x 10mg is hetzelfde als 20mg. niet alleen omdat 2x10 20 is maar volgens de huisarts ook wat betrefd citalopram

Ze neemt ze s,morgens voor het werken gaan in.Daar voelt ze zich prettiger bij,maar hoe precies weet ik niet.Nou moet ik zeggen dat ze Zaterdag en Zondag bijna overdag niet geslapen heeft.Ze oogt weer wat rustiger en weer wat beter aanwezig,maar ze is nog wel onrustig van binnen.Dat zie je want dan beweegt ze haar benen steeds op en neer om dat nare gevoel kwijt te raken.Ik hoop echt dat de medicijnen aanslaan want ze heeft er al veel geprobeerd maar tot nu toe werkte er niets.

Dat onrustige gevoel in de benen heb ik ook last van, erg droge mond en rare smaak in mn mond, steeds een sterke druk op mn hoofd, misselijk gevoel, heel onrustig gevoel door hele lichaam en zo ontzettend moe, kan wel de hele dag slapen, zo moe en ontzettend brak ben ik.
Heb ruim 2 weken 10 mg ingenomen en sinds afgelopen donderdag op advies van de huisarts over gestapt naar 20 mg. Is het normaal dat je je zo uitgeput voelt dat je echt niet het idee hebt dat je leeft. Het lijkt ook wel of mijn hoofd helemaal leeg is, dat ik alleen maar kan denken aan slapen en op de bank liggen en je gedachten steeds bij het slecht voelen hebben.
Nu is mijn probleem ook dat ik er al enkele jaren lichamelijk erg slecht aan ben en er niets gevonden wordt de hele tijd, maar ik heb het gevoel dat ik sinds de inname van de pillen alleen maar hard achteruit ga, alle klachten versterken enorm en ik heb echt niet het gevoel dat ik leef!

Gr Ruud

Dat gevoel wat je nu beschrijft hier is bijna dezelfde klachten(bijwerkingen)van de medicatie.Ik zeg jou nu hetzelfde als tegen mijn vrouw.DOORZETTEN.Ik zie hoe zwaar het is voor de mensen die in de beginfase zitten van de medicatie maar je moet doorzetten.Heb je iemand om mee te praten als het nodig is?Mijn vrouw geeft het aan als ze zich echt slecht voelt en we praten dan maar over de dagelijkse dingen of ik probeer haar af te lijden.Zet door ruudje.Ook jij bent het waard.

Groetjes

Vermoeidheid is bij mij ook nog steeds aanwezig. Met name 's morgens ben ik niet vooruit te branden. Ik neem citalopram bij mijn lunch in, omdat ik in het begin nogal last van mijn maag had en ik ook de kalmeringspillen in nam. Om het wat te verdelen kwam ik uit bij mijn lunch. Het is bij mij erg wisselvallig. Soms heb ik dagen dat ik zeer actief ben, maar er zijn ook dagen dat ik alleen maar aan mijn bed denk. Ik heb nu een volle week mijn dochter gehad en mijn moeder in huis (na haar ziekenhuisopname) en ik ben gebroken.

Die onrust was in het begin verschrikkelijk hevig bij mij. Rusteloze benen, gevoel dat je continue in een paniekaanval schiet, constant "moeten" bewegen. Allemaal bijwerkingen helaas. Maar dat weegt niet op tegen hoe ik me nu voel. Vandaag overigens een rotdag gehad, maar daar heeft iedereen wel eens last van. Morgen de eerste keer paniekgroep en ik zit hem toch wel te knijpen. Hoe zal het zijn, hoe zal ik me voelen etc etc.

@Eddy1369: Zo te lezen gaat het toch wel de goede kant op met je vrouw hoor. Ze doet toch haar dingetjes. Ik weet nog van mezelf dat ik mezelf een schouderklopje gaf als ik een douche had genomen en de moeite had genomen mij aan te kleden. Het gaat nergens over voor de buitenwereld, maar voor mij waren dat een paar maanden geleden overwinningen. Zo moet jij dat ook bekijken richting je vrouw. Ook al gaat ze "maar" een half uurtje naar een verjaardag, ook al doet ze wat huishoudelijke dingetjes, ze doet het in ieder geval. Citalopram is geen tovermiddel en moet inwerken voordat je resultaat gaat zien. Daarnaast moet je er zelf ook voor knokken. Dat knokken komt vanzelf wel als de medicatie zijn werk gaat doen. Geef het de tijd!!

@Ruudjuh: Je voelt je zo omdat de medicatie nu in je lichaam komt. Je lichaam geeft daar een reactie op. Dat is juist een pluspunt!!! Ik voel me ook nog steeds niet 100% en zal waarschijnlijk naar de 30mg moeten. Uiteindelijk zal de medicatie zijn werk gaan doen, daar moet je op vertrouwen. Nu niet je koppie laten hangen hoor!!!!! Er komen echt betere tijden.

@mama*es: Ik zou willen dat ik al zover was om af te gaan bouwen en ik snap heel goed dat dat ook heel eng zal zijn. Toch moet je een keer gaan afbouwen en dan maar weer even op je tandjes bijten. Zo te lezen heb je wel alles onder controle. Dikke duim voor je!!

@mei1982: Hoest nu?

gr Annet

@Eddy : Inderdaad.. vooral niet opgeven!! De bijwerking worden echt minder! misschien heeft jouw vrouw er ook baad bij om ze 's avonds in te nemen? ik werd er erg moe van en sliep 's nachts weer heerlijk en overdag was ik toen ook niet meer zo moe.. ( en het gevoel of er een prop watten in mijn hoofd zat was toen ook snel verdwenen.)

En ik wil ook nog even tegen je zeggen dat ik het echt super vind dat je je vrouw zo steunt!
Ik hoop dat het snel wat beter met haar gaat!

Over mezelf... momenteel gaat t eigenlijk weer vrij aardig... het idee dat ik weer snel aan de medicijnen wil is aan het afnemen en ik sta weer met 2 benen op de grond... het idee dat ik weer aan het afglijden ben is naar de achtergrond aan het verdwijnen... hopelijk blijft dat zo

Hallo,

Hier alles prima. Het gaat eigenlijk erg goed met mij. Ben afgelopen zaterdag uit eten geweest met vriendinnen en we zijn daarna naar de kroeg geweest. Natuurlijk had ik in het begin last van spanningsklachten, maar ik ben niet in paniek geweest en later op de avond ging het zelfs heel goed. 2 maanden geleden had ik niet durven dromen dat ik me nu zo voel. Natuurlijk heb ik ook wel eens een k..dag, maar die komen steeds minder vaak voor. De goede dagen overheersen!

Dat onrustige gevoel had ik in het begin ook heel erg, later alleen nog 's ochtends en nu is het nagenoeg voorbij. Ik moet wel zeggen dat ik ook heel veel aan mij gesprekken met de psycholoog heb. Door haar weet ik dat me niets kan overkomen en dat paniek kan stijgen maar ook vanzelf weer weggaat. Het helpt mij heel erg omdat steeds tegen me zelf te zeggen.

Mama*es: wat goed dat het zo goed met je gaat. Ik hoop ook ooit weer van de medicijnen af te komen. Gelukkig ben ik nog geen gram gegroeid van de medicijnen. Hou vol zou ik zeggen!

Annet32: hoe ging het vandaag? Heb je er een goed gevoel bij?

Voor de rest heel veel sterkte, het komt allemaal goed. Kijk maar naar mij! Geloof in jezelf, want jullie zijn het allemaal waard!

Hai,

Ik ben net terug van de eerste sessie paniekgroep. Ik was van te voren hypernerveus en heb dan ook een oxa genomen voor vertrek. Eenmaal daar was ik redelijk ontspannen. Ik moest in de wachtkamer plaatsnemen en daar kwamen steeds meer mensen die allemaal voor de paniekgroep kwamen. Klinkt vreemd maar dat gaf mij een geruststellend gevoel. We zitten daar allemaal met dezelfde klachten. Daarna gingen we naar een vergaderzaal en konden we starten. De voorstellingsronde ging iets anders dan ik verwacht had. We moesten in groepjes van 2 elkaar ondervragen: wie ben je, wat zijn je problemen, hoe lang, wat is je doel. Daarna moesten we elkaar voorstellen aan de groep en kon je eventueel vragen stellen aan elkaar. Al snel bleek dat iedereen in meer of mindere mate dezelfde problematiek had. Dat is een punt van herkenning en als iemand iets zat te vertellen zag je ook iedereen knikken "ja dat heb ik ook". De één is bang in drukke gelegenheden, de ander is bang voor autosnelwegen en weer een ander zit thuis. Uiteenlopende verhalen, maar uiteindelijk kwam het allemaal op hetzelfde neer. Iedereen wil leren leven met een paniekstoornis. Overgaan zal het nooit, maar je kunt het wel beheersbaar krijgen. Deze sessie was puur een kennismaking en volgende week gaan we er dieper op in.

Wat mij opviel is dat er veel citalopram gebruikers zaten, een enkeling zat daar zonder medicatie of alleen wat kalmeringsmiddelen in geval van nood.

Ik heb er wel een goed gevoel bij in ieder geval. Volgende week weer verder.

gr Annet

De laatste dagen waren weer echt een beetje leuk.Toch weer wat meer met elkaar praten en wat rommelen in huis saampjes.Ik hoop echt dat dit een beetje doorzet.Het knutselen lukt ze nog niet maar boos word ze er niet meer om.Slapen doet ze ook al wat minder.

Hoe gaat het met jou Ruudje?Wat beter hoop ik.

Groetjes allemaal

Helaas, het gaat me echt alles behalve goed, pfff.....
Voel me zo beroerd de hele tijd, niet normaal. Slaap ontzettend veel want dan heb ik er minder last van, maar zodra ik wakker wordt zou ik het liefst weer meteen gaan slapen. Ben ook echt helemaal uitgeput en hoop echt dat er snel iets veranderd.

Ben nu na bijna 3 weken 10 mg genomen te hebben vandaag met de 9e dag bezig met 20 mg. Ik merk er echt nog helemaal niets van, pure ellende allemaal, is echt niet te doen. Maar zoals ik al zei weet ik niet meer waar het vanaf komt omdat ik de meeste klachten in iets mindere mate ook al had voor het innemen van deze pillen... Op naar betere tijden!

Hai Ruudjuh,

Je merkt wel degelijk dat er iets gaande is. Je voelt je ellendig en dat is juist het meest herkenbare wat je de eerste weken hebt bij de start van Citalopram. Geef het de tijd (4-6 weken is meestal normaal dat je je slecht kunt voelen). Als je lichaam eenmaal gewend is dan kan het pas zijn werk gaan doen.

De eerste 3 weken waren voor mij een hel, maar zoals ik nu ben is niet te vergelijken met toen. Ik ben nu aan het afbouwen van de kalmeringspillen. Hierdoor voel ik me af en toe wat onzekerder en ben ik ook erg moe. Wat je beschrijft is voor velen hier herkenbaar. Probeer overdag toch wat afleiding te zoeken. Ik weet hoe moeilijk dat is, want idd het liefste lig je de hele dag te slapen om die onrust etc etc maar niet te voelen. Van hangen en slapen word je ook moe. Pak een lekkere douche en probeer je toch aan te kleden, daar knapte ik vaak al van op. Doe iets om je bezig te houden. Geen uren achter elkaar maar gewoon even je gedachten van je lichaam weg te halen. Wat ik in het begin ging doen is een legpuzzel maken. Boring, i know, maar ik was toch even met wat anders bezig.

Ik houd al maanden een soort schema bij. Hierin zet ik wat ik gedaan heb op een dag en wat voor cijfer ik geef voor de gehele dag. Verdere activiteiten (bijv. de wandelingen) geef ik ook een cijfer. Activiteiten kunnen heel minimaal zijn. Al haal je maar de vaatwasser leeg, even stofzuigen, was gedaan, noem maar op. Dat zijn allemaal pluspuntjes waar je je aan kunt optrekken. Zeg dan ook tegen jezelf: ok ondanks dat ik me k.. voel, ik heb dat toch gedaan. Wat ik merkte is dat ik mezelf steeds meer ging uitdagen. Mijn cijfers gingen ook omhoog. In het begin zat ik op een 2 of 3, maar ik zit nu op een 6 of 7. In zo'n schema kun je duidelijk zien hoe je eraan toe bent. Niet alles is negatief!!

Als je dan even een dutje gaat doen, doe dat dan ook gewoon. Ik zeg vaak tegen mezelf: eerst dit of dat en daarna ga ik even liggen. Ruudjuh, vergeet niet dat je nog in de opbouwfase zit. Het zijn geen wonderpillen, het heeft inwerkingstijd nodig!

Gr Annet

Inderdaad.Ik zie bij mijn vrouw hetzelfde.een paar goede dagen en nu slaapt ze weer heel veel en is weer stiller.Mijn vrouw is ook pas twee weken bezig met deze medicatie en het gaat op en af.Ik hoop ook gewoon dat ze op den duur gaan werken.Leuk is het niet ruud maar je moet vooruit kijken en echt denken dat er ook weer betere tijden komen.Dat zeg ik ook iedere dag tegen mijn vrouw.Sterkte en blijven doorgaan

Ik weet niet of het al in dit forum ter sprake is gekomen maar toch maar vragen,
Ik ben 13 jaar geleden gescheiden, omdat dit een drama was heb ik toendertijd Citalopram gekregen omdat ik dus ook depresief was geworden, na een aantal maanden vond de psyghiater het niet meer nodig mij te behandelen en verwees me toen door voor nieuwe recepten naar de huisarts, sinds die tijd slik ik 40 mg van die troep, nu heb ik een dochter van 5 en een schat van een vrouw maar zij zegt dat ik door de jaren heen steeds meer veranderde en is nu op dit moment dus ff in een time-out periode de deur uit omdat er met mij niet meer te leven viel, ik deed niks, had nergens geen zin meer in, voelde haar niet meer aan en het deed met ook niks als er wat naars gebeurde, ging makkelijk met geld om omdat dat me ook weinig deed, nu heb ik via de familie het stempel Bordeline opgedrukt gekregen maar als ik een beetje lees wil ik eerder geloven dat die TROEP langzaam maar zeker mijn leven verwoest heeft, ik had hier voor die scheiding een goede baan, genoeg sociale contacten enz enz, ik heb dus NOOIT meer een evalutatie ofzo van die rotzooi gehad 1x in de 3 maanden kreeg ik een nieuw recept en that's it, nu heb ik het met de dokter zo ver dat ik naar de 10 mg kan omdat ik gewoon 4 maanden helemaal zonder ( wel netjes afgebouwd ) heb gedaan en mij toen veel beter voelde, ik kon weer janken om een film dingen die om mee heen gebeurde pikte ik weer op enz enz, dus eigenlijk had ik niet weer moeten beginnen maar mijn vrouw denkt dat het beter is, zijn er hier mensen die dit verhaal herkennen ??!?!?

Graag zou ik met jullie in contact willen komen om ervaringen uit te wisselen.

Erwin ( [email protected] )

Vandaag heeft mijn vrouw aangegeven dat ze merkt dat de medicatie aanslaat.Ze is nog wel moe maar ik ze ze weer lachen en grapjes maken.Ze ziet het zelf weer iets beter zitten.Ben dolgelukkig ook al is het nog een lange weg.Maar eindelijk positief nieuws.Ben zo blij dat ik het wel kan uitschreeuwen.

Eddy, fijn voor jullie dat het de goede kant opgaat!!

Ik ben nu na 3 weken 10 mg genomen te hebben voor opbouwfase, net iets meer dan 2 weken bezig met het innemen van 20 mg en ik voel me nog steeds zo ontzettend beroerd de hele tijd pffff....

Ik weet het.Mijn vrouw zit nu op 40 mg citalopram per dag.Maar ook 3 maal daags twee tabletten lorazepam 1 mg.Sindsdien gaat het beter.Wel is ze veel moe,vergeetachtig en natuurlijk ook eens een mindere dag.Maar je moet doorzetten.Bij mijn vrouw heeft het ook langer geduurd,maar gelukkig heeft zij ook doorgezet.Ik hoop dat het lukt.Veel sterkte

Hoi allemaal!
Ik ben Assie en 45 jaar oud. Ben nu 6 dagen Cita 10mg aan het slikken....Ik heb eindelijk voor mezelf erkend dat ik het niet meer zonder hulp aan kon. Ik begon een angst/fobie voor stroom en kortsluiting te ontwikkelen en liep op mijn tenen al een hele tijd.
Vorig jaar een zware emotijd achter de rug, waarbij mijn vriendin een operatie moest ondergaan en het afwachten was of alles goed dan wel kwaadaardig was. Gelukkig goed afgelopen! Meteen daarna 5 maanden van spanning op het werk vanwege een reorganistie. Gelukkig is óók dat voor mij , goed afgelopen. Daarna heb ik allerlei lichamelijke klachten gekregen, een renovatie van slaapkamer en toen dat achter de rug was, ontwikkelde zich bij mij deze vreemde stroomangst.
Ik heb er teveel over opgezocht op het internet(controlefreak) omdat bij ons eea aangepast/verbeterd moest worden op elektragebied. Dit is gedaan en nu vertrouw ik mijn eigen huis niet meer. Ik was 24/7 bang....emotioneel, huilen etc.
Ik kreeg een verwijsbrief voor de psych. Daar heb ik 2 weken terug een intake gesprek gehad. Huilen....pffff. Min of meer onverwerkte dingen uit het verleden; mijn koele ouders die nooit over mijn lesbisch zijn hebben gepraat, maar het maar 'geaccepteerd' hebben. Mijn moeder die ik onlangs vertelde dat ik geestelijk niet in orde was.....is ze niet meer op terug gekomen.
Affijn, een hele boel. 5 Jaar geleden in de overgang gekomen, waardoor ik de pil moest slikken, sinds kort een zwaardere gekregen om mijn geestelijke klachten te verminderen.
En vorig week, na veel angst, naar de HA voor de AD. Vreselijk! Doodsbenauwd was ik er van. En nog. Ik begin nu langzaam te accepteren dat ik het nodig heb, samen met therapie(wachttijd; 16 weken!!!!).
Ik heb nog niet veel last van bijwerkingen...droge mond, trillerig. Maar ik merk al verschil, lijkt het. Ik heb niet meer gehuild, ben iets rustiger in m'n hoofd. Denk nog aan kortsluiting, maar raak niet geheel in paniek. Ben wel bang om over te stappen naar 20mg, maandag. Dinsdag ga ik voor halve dagen werken. Daar weten ze ervan af, dat ik Cita neem.
Met mijn vriendin kan ik, gelukkig alles bepraten en zij steunt mij!
Maar ik ben bang voor de AD en bang dat ik er nooit meer vanaf kom; maar ja.
Angst/fobie voor stroom in mijn geval, is helemaal erg!

Sorry voor dit lange verhaal, maar ik moest óók even mijn ervaringen delen met jullie, en zal regelmatig updaten.
Het is een fijn, levendig topic en zie dat jullie elkaar steunen!

Liefs
Assie123

Hallo,

Annet32, wat fijn dat het goed ging bij de paniekgroep. Heb je alweer een sessie gehad en hoe ging dat?

Eddy1369, wat fijn dat het ietsje beter gaat met je vrouw? Hoe gaat het nu met haar! Heel erg knap dat ze zo doorgezet heeft, want de eerste weken zijn gewoon echt vervelend ( voor de meesten dan he ).

Assie123, wat goed dat je dit forum hebt gevonden. Je kunt hier zoveel aan elkaar hebben! Wat fijn dat je niet zoveel last hebt van bijwerkingen en dat je je al wat beter voelt. Hou vol zou ik zo zeggen, het is een lange weg te gaan, maar je kunt nu al trots op jezelf zijn dat je de eerste stap hebt durven zetten! Want het is inderdaad niet gemakkelijk om met je psychische problemen naar de huisarts te gaan en met medicatie te beginnen.

Met mij gaat het erg goed, ik gebruik al ruim een maand geen kalmeringspillen meer ( oxazepam ), alleen nog de citalopram 20 mg. Ik heb heel veel gehad aan de gesprekken met de psycholoog en de citalopram heeft mij dat extra steuntje in de rug gegeven! Ik ben erg blij dat ik ermee begonnen ben en dat ik me nu zo goed voel!

Succes iedereen en zet m op!!