Radar

Psychiaters denken dat maar het is onlangs wetenschappelijk aangetoond dat ze het fout hebben.

Tuurlijk ! Alleen gaan wij dat nooit zien natuurlijk !

Een onzichtbare ziekte die nog nooit aangetoond is? Die bestaat niet tot het tegendeel bewezen is. Zo werkt de wetenschap en daarom zijn psychiaters bedriegers.

Die wetenschap werkt inderdaad zo ! Jij niet helaas !
De wetenschap weet vrij behoorlijk hoe en wat er fout gaat in de hersenen !

Misschien initiëren de hersenen een proces dat de darm aanzet om serotonine aan te maken.

Misschien ? Dat is wetenschap ?

Denk eens aan dat verliefde gevoel in/vanuit je maag bijvoorbeeld, misschien gebeurt er in feite iets anders maar serotonine komt er ook bij vrij.

Arjan, je geeft weer duidelijk aan dat je totaal niet weet waar je het over hebt !
Verliefd gevoel is een samentrekking van de spieren van je maag aangestuurd door de HERSENEN ! Die aansturing op basis van o.a. serotonine in de HERSENEN zorgt hiervoor !

Waat blijft de link met de onderbouwing van die stelling van je?

Dat wordt lang wachten !

http://www.psychiater.nu/aanpassingsvermogen-h...

SPAM

Arjan,je wordt steeds vager en onduidelijker.
Nu zet je weer een stuk neer wat totaal niets met depressie te maken heeft,wat wil je bewijzen?
Dat je er "alles" van weet?

Dat denk jij, dat het niets met een depressie te maken heeft. Maar ik denk dus van wel, en nee, ik denk niet dat ik alles weet. Integendeel.

Je zegt dat zelfmoord mooi kan zijn,'"kijk maar naar papegaaien".mag ik het gewoon zielig en erg vinden voor dat diertje dat hij weg zit te kwijnen omdat zijn/haar maatje dood is?

Ja, dat mag. Mooi vinden is net als met smaak, het is te betwisten.

Hoe gevoelsarm ben jij eigenlijk,dat je zulke uitspaken durft te doen?
Soms is er geen andere uitweg behalve zelfmoord,wanneer iemand ondanks alle geboden therapieen en medicijnen geen verbetering ziet,en in een uitzichtloze situatie verkeert.
DAN kan het voor een persoon een uitweg zijn,en gelukkig is er tegenwoordig hulp voor zulke mensen,maar "mooi" wordt het nooit.

Je overtrekt het een beetje, of zwart of wit... maar ik zeg dus nergens dat het voor iedereen mooi is, dat het voor iedereen goed is ... ik zeg dat het soms ook mooi kan zijn, en dat is een mening (smaak). Anderen kunnen hetzelfde weer heel vies of ziek vinden, mag ook.

Maar goed, als iemand zelfmoord pleegt wanneer die al wat ouder is en als zijn levenspartner is overleden dan vind ik dat juist wel mooi. Het is een kenmerk van hun liefde voor elkaar.

Dat jij of een psychiater er anders over denkt doet daar niets aan af vind ik. Ik zou juist respect hebben voor de keuze van hem of haar.

Maar goed, als iemand zelfmoord pleegt wanneer die al wat ouder is en als zijn levenspartner is overleden dan vind ik dat juist wel mooi. Het is een kenmerk van hun liefde voor elkaar.

meneer do(n)kelaar, die naam komt me iedere keer weer te binnen.

ik denk dat u rijp bent voor een psychiater, uw uitspraken zijn beledigend, denigrerend en tonen een minachting naar mensen.

u probeert hier de selfmade hero uit te hangen die geheel belangeloos voor anderen opkomt. zoek werk of een leven en stop hier met beledigende taal naar mensen. die idioten lopen er al genoeg rond.

Je moet maar leren om respect te hebben voor mensen die een andere opvatting hebben dan jij. De ene ouder geeft het kind een harde klap en vind dat goed en de ander durft nog niet eens een klein tikje te geven.

De een vind zelfdmoord in sommige gevallen (zoals Annie Oakley mooi) en anderen vinden het ziek en geven een reactie zoals jij nu doet "uw uitspraken zijn beledigend, denigrerend en tonen een minachting naar mensen.".

Wat je hieruit iig. kunt leren is dat de opvattingen van elkaar, van mensen die een depressie hebben onderling en anderen soms totaal en zeer ver uit elkaar kunnen liggen waardoor er frustraties kunnen ontstaan.

Je kunt dus niet zo makkelijk zeggen: depressiviteit is geen ziekte, of depressiviteit is gewoon aanstellerlij, of depressiviteit kun je herstellen door dit of dit te doen, of anders te eten, of via psychologische wijze een betekenis te geven of .... etc.

De wetenschap zou ons hierin kunnen sturen, maar die faalt door toedoen van het bedrog van psychiaters. Psychiaters kiezen niet voor eerlijkheid: door te vertellen het kunnen 1001 oorzaken zijn (die dus heel moeilijk te controleren zijn) maar kiezen voor bedrog: het is een hersenziekte en neem een pil en dan is het weg.

Wat een feit blijft is dat een actieve foppil vrijwel alle depressieve mensen kan herstellen. Dat weten we dan weer wel uit de echte (eerlijke) wetenschap. Dus je kunt het zelf. Je hebt geen medicijn nodig, jij, met je eigen hoofd (door te geloven in een foppil) kunt weer herstellen.

Vandaar dus dat ik denk dat de psyche de voorname rol kan spelen bij het verhelpen, voorkomen of ten gunste benutten van een depressie.

Je kunt dus niet zo makkelijk zeggen

Dus ??? Hoezo DUS ???

Het een heeft niets te maken met het ander !
Je staat hier weer gewoon onzin te verkondigen !

De wetenschap zou ons hierin kunnen sturen, maar die faalt door toedoen van het bedrog van psychiaters. Psychiaters kiezen niet voor eerlijkheid: door te vertellen het kunnen 1001 oorzaken zijn (die dus heel moeilijk te controleren zijn) maar kiezen voor bedrog: het is een hersenziekte en neem een pil en dan is het weg.

Er is er hier maar 1 die bedriegt, liegt en oneerlijk is en dat is geen psychiater volgens mij !

Wat een feit blijft is dat een actieve foppil vrijwel alle depressieve mensen kan herstellen

Wat een onzin ! Niet bewezen en al helemaal niet onderbouwd !

De zoveelste los-zand redenatie in dit topic

Wat een feit blijft is dat een actieve foppil vrijwel alle depressieve mensen kan herstellen.

Lever voor 1 keer nou eens het onomstotelijke bewijs voor die stelling en ik geloof ook de rest van jouw verhaal!

De wetenschap zou ons hierin kunnen sturen, maar die faalt door toedoen van het bedrog van psychiaters. Psychiaters kiezen niet voor eerlijkheid: door te vertellen het kunnen 1001 oorzaken zijn (die dus heel moeilijk te controleren zijn) maar kiezen voor bedrog: het is een hersenziekte en neem een pil en dan is het weg.

Nogmaals: De huisartsen schrijven de meeste antidepressiva voor!
De wetenschap heeft beweerd dat er een stofje ontbreekt in de hersenen,om daarna met medicijnen te komen die dit stofje weer aan zouden vullen.
Dat er nu weer wetenschappers zijn die anders beweren wil nog niet zeggen dat ze ook gelijk hebben.
De wetenschap weet het niet en loopt ook maar te gissen,de enige manier om hersenen te onderzoeken is momenteel na de dood.
Ook op scans zijn nog geen psychische aandoeningen zichtbaar,dus waar is die wetenschap op gebaseerd?
Nattevingerwerk!

Lever voor 1 keer nou eens het onomstotelijke bewijs voor die stelling en ik geloof ook de rest van jouw verhaal!

Hoogleraar van der steen haalt talloze referenties aan:

In onderzoek over medicijnen worden meestal patiënten die het te bestuderen middel krijgen vergeleken met patiënten die een placebo krijgen, een stof zonder geneeskrachtige werking. Ideaal is een opzet waarbij de patiënten en de behandelaars niet weten wie het echte middel krijgt en wie de placebo. Een probleem daarbij is dat medicijnen bijwerkingen hebben en gewone placebo’s niet. Daardoor kunnen de patiënten vaak merken of ze het echte middel krijgen, iets wat de resultaten van het onderzoek vertekent. Nog idealer is dan ook een opzet met een placebo die ook bijwerkingen heeft, een zogenoemde actieve placebo.

Bij onderzoek over antidepressiva werden vaak positieve effecten gerapporteerd bij gebruik van gewone placebo’s. Bij gebruik van actieve placebo’s bleef van het effect weinig of niets over (zie bijvoorbeeld Greenberg & Fisher, 1997; Shapiro & Shapiro, 1997; Kirsch & Sapirstein, 1999; Kirsch et al., 2002; Van der Steen, Ho & Karmelk, 2003, hoofdstuk 4). Dit alleen al maakt het gebruik van de middelen dubieus; psychotherapie is vaak een betere optie. Er komt bij dat de bijwerkingen van de middelen soms ronduit verschrikkelijk zijn (Healy, 2002, 2004; Medawar & Hardon, 2004). Healy maakt bijvoorbeeld aannemelijk dat het gebruik van Prozac voor 2004 leidde tot meer dan 20.000 zelfmoorden. Er worden al met al veel te veel psychofarmaca geslikt (Van der Steen, 2003).

Naast het feit dat je hier een ander referenties laat aanhalen ( JIJ zou die referenties hebben moeten checken !!! ), hier kan namelijk niemand iets mee!

Is dat jouw bewijs dat een actieve placebo vrijwel alle depressieve mensen kan herstellen

Wat lees jij daar dan ?

Ik lees daar:
Bij onderzoek over antidepressiva werden vaak positieve effecten gerapporteerd bij gebruik van gewone placebo’s. Bij gebruik van actieve placebo’s bleef van het effect weinig of niets over

Dus dit onderzoek geeft aan dat er geen verschil bestaat tussen een actieve placebo en een medicijn en dus de werking van de medicijnen en het geven daarvan dubieus is...
Het geeft NIET aan dat dus een actieve placebo depressieve mensen kan herstellen

Hoe kom je daar nu weer bij

Hebben wij al eens gezegd dat je moet LEZEN arjan ?

Daarnaast kan niemand de geldigheid van deze conclusies controleren, omdat de referenties niet te achterhalen zijn !
Kom eens met BEWIJS ! En niet met deze onzin !

Bij gebruik van actieve placebo’s bleef van het effect weinig of niets over

M.a.w. Die werken dus niet bij psychiatrische patiënten. Of lees ik dat nou verkeerd?

M.a.w. Die werken dus niet bij psychiatrische patiënten. Of lees ik dat nou verkeerd?

Er zat geen verschil ( of nauwelijks ) meer tussen de groep die medicijnen kreeg en de controlegroep met actieve placebo's...

Daarmee zou je dus de conclusie kunnen trekken dat de medicijnen niet datgene doen wat ze zouden moeten doen en alleen maar door suggestie al een deel van hun werking verklaren.. Een enkel onderzoek alleen is daar echter niet genoeg voor en om dit echt te kunnen zeggen zijn nog andere onderzoeken nodig !

Het zegt NIETS over de geneeskracht van de actieve placebo's !

Maar goed, als iemand zelfmoord pleegt wanneer die al wat ouder is en als zijn levenspartner is overleden dan vind ik dat juist wel mooi. Het is een kenmerk van hun liefde voor elkaar.

Wat een volslagen onzin! Omgekeerd zou dat dus betekenen dat mensen die zichzelf niet voor de trein werpen nadat hun partner is overleden, minder van hun man of vrouw hielden dan iemand die wèl zelfmoord pleegt?
Natuurlijk niet! De mensen die niet meer verder willen leven hielden niet meer van hun partner! Zij zagen, om wat voor reden dan ook, het niet meer zitten om zonder hun man of vrouw verder te leven en dat is in en in triest.
De reden om een zelfmoord te overwegen na het overlijden van een partner is vaak een gebrek aan, of afwezigheid van, mentale steun van de omgeving of het ontbreken van de intensieve zorg die mensen nodig hebben na een dergelijke ervaring. Soms kan het zijn dat deze mensen het vaak niet meer zien zitten om alleen (vaak in een verzorgingstehuis), door te gaan.
Het feit dat deze mensen die zorg of steun die ze nodig hebben, niet geboden kan worden, is erg, erg triest.

Meningen kunnen verschillen, maar als een kennis van mij zijn of haar partner verliest, zal ik hem of haar steunen. Ik zal die persoon in elk geval geen "mooie zelfmoord" aanraden. Sterker nog; ik zou er alles aan doen om hem of haar hiervan te weerhouden. En dat zou iedereen moeten doen die om zijn medemens geeft!

Helemaal mee eens.

Zelfmoord is niet mooi maar lelijk.

Iets voor mensen die geen uitweg meer zien.

Iets voor terminaal zieken die de pijn niet kunnen dragen.

Zelfmoord gebeurt uit wanhoop, niet uit liefde.

Het is misschien wel zo netjes even te vermelden dat het Placebo effect in de gehele geneeskunde wordt toegepast,en niet alleen voor psychiatrische medicijnen.
http://www.skepsis.nl/placebo-effect.html


Placebo's kunnen alleen een gunstige invloed hebben (een placebo-effect) wanneer ze openlijk worden toegediend, bij voorkeur door een arts die de patiënt ervan weet te overtuigen dat het middel zeer effectief is. Wat dat betreft verschillen ze dus duidelijk van echte medicijnen, die ook werken zonder dat de patiënt er weet van heeft.

Wat een volslagen onzin! Omgekeerd zou dat dus betekenen dat mensen die zichzelf niet voor de trein werpen nadat hun partner is overleden, minder van hun man of vrouw hielden dan iemand die wèl zelfmoord pleegt?

Nee, zo zwart wit moet je het niet zien. Voor sommige mensen kan het weer mooi zijn om juist door te leven, in ere van je overleden partner.

En voor de trein springen is een misdaad, daar doe je anderen iets mee aan. Ik bedoel zelfmoord voor jezelf, dus niet voor de trein springen maar bijvoorbeeld door stoppen met eten.

Nogmaals: iedereen is anders. Mijn smaak / mening is dus dat het mooi is dat iemand uit liefde ook wil sterven om op die manier voor eeuwig het meest dicht bij zijn of haar partner in de buurt te zijn. Maar ik kan het ook begrijpen dat je juist graag door wil leven voor je partner omdat die het zo gewild zou hebben..

Maar goed: voor de trein springen doe je veel mensen verdriet mee, dus wanneer je dat wil dan doe je dat met een reden. Dan wil je anderen jouw pijn laten voelen.

Placebo's kunnen alleen een gunstige invloed hebben (een placebo-effect) wanneer ze openlijk worden toegediend, bij voorkeur door een arts die de patiënt ervan weet te overtuigen dat het middel zeer effectief is. Wat dat betreft verschillen ze dus duidelijk van echte medicijnen, die ook werken zonder dat de patiënt er weet van heeft.

Wat is dat nu weer voor een onzin? Je neemt die medicijnen dus als smarties en merkt dan ineens dat je beter wordt vanuit het niets?

Dacht het niet, je neemt die medicijnen ALTIJD met dezelfde gedachte die je anders 'fictief' moet overbrengen op een patiënt die een placebo krijgt, dat begrijp je toch wel?

En dan hebben we het dus nog niet over ACTIEVE placebo's...

Het is misschien wel zo netjes even te vermelden dat het Placebo effect in de gehele geneeskunde wordt toegepast,en niet alleen voor psychiatrische medicijnen.
http://www.skepsis.nl/placebo-effect.html

Ja, maar we zullen het niet over nummers hebben, of wel?

75 tot 80% van alle patiënten met een zeer ernstige depressie herstelt even zo goed als een iets hoger percentage dat antidepressiva ontvangt (ook niet 100%).

Dus.... en dan hebben we het nog steeds niet over ACTIEVE placebo's, waarbij ongeveer even veel mensen herstellen (dus 99-100% van alle mensen die anders door antidepressiva zouden herstellen)

Dat heet ook geen placebo effect meer. Dat heet gewoon: antidepressiva = niet effectief.

Dacht het niet, je neemt die medicijnen ALTIJD met dezelfde gedachte die je anders 'fictief' moet overbrengen op een patiënt die een placebo krijgt, dat begrijp je toch wel?

Zeker begrijp ik dat,maar jij schijnbaar niet.
Hoeveel mensen zijn er niet die niet weten dat ze medicijnen krijgen?
Kleine kinderen,zwaar zieke patienten die in coma liggen,daar zouden dan volgens jou medicijnen niet bij helpen?(dieren ook niet?)

Wat is dat nu weer voor een onzin? Je neemt die medicijnen dus als smarties en merkt dan ineens dat je beter wordt vanuit het niets?

Ja, met gewone medicijnen wel ja,maar gooi je daarentegen bij iemand die van niets weet een paar weken een placebo door zijn soep,dan gebeurt er niets hoor.
En gooi je een actieve placebo door zijn soep dan wordt hij ziek van de bijwerkingen die er in zitten zonder te beseffen waardoor het komt.

Dus.... en dan hebben we het nog steeds niet over ACTIEVE placebo's, waarbij ongeveer even veel mensen herstellen (dus 99-100% van alle mensen die anders door antidepressiva zouden herstellen)

Waar haal jij deze cijfers vandaan?

Arjan,

Ik mis nog wat:

Wat een feit blijft is dat een actieve foppil vrijwel alle depressieve mensen kan herstellen.

Lever voor 1 keer nou eens het onomstotelijke bewijs voor die stelling en ik geloof ook de rest van jouw verhaal!

Gaan we daar WEER gewoon overheen ? Weer geen bewijs ?

Waar haal jij deze cijfers vandaan?

Gaat er toch niet komen.. Net als de rest van het verhaal !

http://nl.wikipedia.org/wiki/Antidepressivum

In januari 2008 meldden Amerikaanse onderzoekers, Turner en collega's, dat de effectiviteit van 12 antidepressiva overdreven was, omdat studies met negatieve of twijfelachtige resultaten niet gepubliceerd zijn[9].
Een meta-analyse, door Kirsch en collega's, van circa 50 studies op basis van gegevens die aan de FDA waren geleverd betreffende de nieuwe-generatie antidepressiva fluoxetine, venlafaxine, nefazodone, en paroxetine, concludeerde dat deze middelen geen significante klinische verbeteringen veroorzaken bij patiënten met matige tot zeer ernstige depressie. Alleen bij de zwaarst depressieve patiënten worden significante klinische verbeteringen gevonden. Volgens de onderzoekers kan dit worden toegeschreven aan een verminderde gevoeligheid voor het placebo-effect van deze groep, i.p.v. aan een grotere gevoeligheid voor de medicatie. Op basis van deze resultaten concluderen de onderzoekers dat er weinig reden is om nieuwe-generatie antidepressiva voor te schrijven aan depressieve patiënten, uitgezonderd in de allerzwaarste gevallen of wanneer alternatieve behandelmethoden ineffectief zijn gebleken[10].

Op de uitkomsten van de onderzoeken van Turner en Kirsch valt veel af te dingen[11]:

* dubbelblind en gerandomiseerd uitgevoerde placebo gecontroleerde studies (zoals geanalyseerd door Turner en Kirsch) hebben nagenoeg niets te maken met de praktijk, dit komt door:
o de onderzochte patientenpopulatie is niet representatief
o wat men in het onderzoek meet, is niet maatgevend voor echte patientenzorg
o SSRIs en TCAs zijn lastig met elkaar te vergelijken

Het gaat er bij de behandeling om of een middel werkt. Het is een theoretische en irrelevante vraag of een placebo beter zou zijn; men mag geen placebo voorschrijven. De meeste mensen met een depressieve stoornis hebben een mengvorm, met angst-, stemmings-, persoonlijkheids-, en psychosociale problematiek, waarbij een behandeling met pillen wel degelijk kan helpen.[12]
Een "bijwerking" van evidence-based medicine, is de misvatting dat wat niet bewezen is, daarom ook niet bestaat. Het risico bestaat dat mensen onvoldoende behandeling krijgen, als verzekeraars en kwaliteitsofficials dit soort onderzoek gebruiken om het gebruik van antidepressiva te limiteren. Er moet meer toegepast geneesmiddelen onderzoek worden gedaan, waarbij de effecten van medicatie in de dagelijkse praktijk in kaart worden gebracht.

Hier nog een interessant stukje:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Serotoninetheorie