Spekgladde wegen, al 17.000 ijzelslachtoffers bij de eerste hulp en een terughoudend strooibeleid omdat het zout opraakt. "Het aantal whiplashslachtoffers gaat groeien?, voorspelt directeur Freek Schultz van letselschadekantoor Pals Groep. "Maar?, waarschuwt directeur Theo Woudstra van Achmea, "sommige advocaten vertragen onnodig en no cure no pay kost onnodig veel geld.?
(Bron: Assurantie Magazine, 02-09/12:00)
door Jouke Schaafsma - Telegraaf
AMSTERDAM, dinsdag
Spiegelgladde wegen, al 17.000 ijzelslachtoffers bij de Eerste Hulp en het strooizout raakt op. ,,Het aantal whiplash-slachtoffers gaat groeien”, zegt directeur Freek Schultz van letselschadekantoor Pals Groep. Maar, waarschuwt directeur Theo Woudstra van verzekeraarAchmea: ,,Sommige advocaten vertragen onnodig en no cure no pay kost je onnodig veel geld.” Fatsoen in letselschade ligt op een dun laagje ijs, zo blijkt uit de ervaringen van de twee grootste partijen op dit gebied in Nederland.
Wie afgelopen tijd een aanrijding vanachter heeft gehad, loopt reële kans op een whiplash. Doorgaans is die van korte duur, maar soms kan die grote gevolgen hebben. De verzekeraar van de automobilist moet dan schadevergoeding betalen. Slachtoffers zullen juridische hulp nodig hebben om een eerlijke vergoeding te krijgen.
Afgelopen maand stuurde Achmea alle advocaten en letselschadejuristen daarover een brief. Om duidelijk te maken wat het beleid van de verzekeraar is op dit punt. Jaarlijks vergoedt Achmea (Centraal Beheer, FBTO, Avéro, Interpolis) voor whiplash-achtige klachten het lieve sommetje van 125 miljoen euro. Naar schatting dertig procent van de totale schadepost in Nederland voor dit type letsel. In 2009 werd door Achmea 120 maal een uitkering van meer dan 250.000 euro overgemaakt voor whiplash. Vaak voor iemand die de rest van zijn carrière hinder heeft.
,,Als er vlak na het ongeval sprake is van arbeidsongeschiktheid, dan sturen we meteen onze eigen schaderegelaar en re-integratiespecialist langs. Na drie maanden intensiveren we de inzet met een arbeidskundige medicus en na een jaar nog meer. Hoe langer iemand thuis zit, hoe groter de kans dat terugkeer in de oude baan niet plaatsvindt en hoe wranger het voor het slachtoffer wordt”, zegt Woudstra. ,,Ja, ook qua kosten voor ons, maar daardoor ook voor alle premiebetalers en de maatschappij als geheel.”
De brief werd al snel opgevat als een soort ultimatum voor whiplash-slachtoffers. Alsof er na drie maanden geen vergoeding meer zou worden betaald voor arbeidsongeschiktheid. Woudstra: ,,Dat is niet zo. Wij kijken naar het individu. Bovendien, wij zien personenschade als hét middel om onze reputatie te verbeteren. Wij willen het dus goed regelen.”
Het is Woudstra dan ook een doorn in het oog dat Achmea allerlei goede bedoelingen heeft, maar in de praktijk mede afhankelijk is van de snelheid van juridische bijstand van het slachtoffer.
,,Bij advocaten en andere belangenbehartigers lijkt het belang van zo kort mogelijke procedures voor slachtoffers lang niet altijd door te dringen. Ze kunnen maanden doen over het beantwoorden van een brief. Laten we daar afspraken over maken met z'n allen! Een week maximale responstijd. En keurig blijven, geen loopgravenoorlog. Het slachtoffer heeft daar niets aan. Het zou jaarlijks honderden extreem vertraagde zaken schelen.”
Letselschadebureaus mogen werken op basis van no cure no pay. Het aantal uren dat er gewerkt wordt, doet er dan niet meer toe. Er wordt een vast percentage van de schikking als beloning voor het werk betaald. Maar volgens Achmea is ook dat niet in het belang van het slachtoffer: ,,Voor verkeerszaken zouden ze dat niet moeten aanbieden. Het is altijd wel duidelijk wie er aansprakelijk is. Er is dan geen risico voor hoge kosten voor het slachtoffer? Die krijgt altijd de juridische kosten vergoed namelijk.”
Directeur Freek Schultz van letselschadekantoor Pals Groep,
dat jaarlijks circa 5000 zaken in behandeling heeft, schrikt al niet meer van zulke kritiek. ,,De juridische kosten worden helemaal niet zo maar vergoed. Er is vaak discussie over. En zaken slepen voort omdat verzekeraars de lichamelijke en psychische klachten niet aan een nekletsel willen toeschrijven.”
Verzekeraars en belangenbehartigers zijn tot elkaar veroordeeld, zo besefte ook Schultz.
Hij maakte daarom met een tiental verzekeraars afspraken, waaronder Achmea. Er werd onder andere afgesproken snel te communiceren en het slachtoffer centraal te stellen. Zo werd, om gebakkelei te voorkomen, een vast tarief voor vergoeding van de juridische kosten afgesproken van 21 procent van het schadebedrag, te betalen door de verzekeraar. Waardoor bij Pals het slachtoffer geen 15 procent van zijn schikking meer hoeft in te leveren, mits er niet geprocedeerd hoeft te worden.
,,Maar wat je nog steeds ziet, zijn verzekeraars die structureel alle whiplash-zaken afwijzen. Gewoon niet willen betalen”, zegt Schultz. ,,Of er komt een aanbod van een paar duizend euro. Een fooitje. Neem het niet aan en accepteer ook niet zomaar een schaderegelaar of medisch adviseur van de verzekeraar. Die laten mensen komen die toch al negatief tegenover whiplash staan.”
Die zijn er genoeg. Zo heeft de Nederlandse vereniging van neurologen in een richtlijn in 2007 gesteld dat klachten na zes maanden niet meer toe te schrijven zijn aan whiplash als op scans en foto's geen letsel valt waar te nemen. ,,Ofwel, die slachtoffers hebben het tussen de oren zitten. Nou, talloze rechters oordeelden sindsdien toch anders.”
In 2010 wist Pals Groep 1,075 miljoen euro voor een whiplash-slachtoffer binnen te slepen. Het aanbod was ooit 50.000 euro. In 2009 nog eens drie keer 300.000 euro, een keer 250.000 euro en twee maal 200.000 euro. Overigens allemaal geen Achmea-zaken.
Wat moet een slachtoffer dan doen? Hopen dat de automobilist die hem aanreed bij Achmea is verzekerd? ,,Nee, want ook daarmee hebben we alsnog lange zaken lopen”, zegt Schultz. ,,Ja”, erkent Woudstra. ,,Soms gaat het ook bij ons mis. Eigenlijk zou er een
onafhankelijke instantie moeten zijn die het eens voor alle slachtoffers in Nederland opneemt. Eindelijk eens deze hele gang van zaken puur onafhankelijk vanuit het slachtoffer benadert...”
bron:
http://verzekeren.nieuwslog.nl/article/ ... h_uit.html
