Radar

hoe later op de avond hoe schoner het volk...........

BBCS schreef:

Bovendien heeft Nederland helemaal geen keuze gehad om iets wel of niet over te nemen uit de Europeesche richtlijn.
De richlijn is dwingend, en alle lidstaten zijn verplicht om minimaal aan deze richtlijn te voldoen! (zo werkt de wetgeving)

Dat snap ik wel, ik ben ook niet achterlijk.

Maar Nederland heeft die 2 jaar garantietermijn (handelsgarantie) niet overgenomen.

Daar moet je mij niet op aanvallen, ik heb dat niet verzonnen.

Jij hebt dat wel verzonnen, want in artikel 6 lid 3 BW7 staat duidelijk dat de Nederlandse wetgeving er nooit toe kan leiden dat de consument zijn rechten verliest die in de Europeesche richtlijn zijn opgenomen
Bovendien kan jij zelf helemaal niets aantonen waaruit blijkt dat die 2 jaar niet is overgenomen. (kan ook niet omdat het niet waar is wat jij beweert)

En geloof maar, als nu na 4 jaar in Nederland die 2 jaar nog steeds niet van kracht is, terwijl dat Europa dat wel aanbeveelde, dan moet je wel concluderen dat Europa daarmee accoord is gegaan.

Want als Europa zegt 2 jaar garantie en Nederland zegt dat ze die regel niet overnemen, dan had Europa allang maatregelen en sancties genomen.

Met wat je hier dus nu schrijft, wil je beweren dat Nederland zich met opzet niet aan de wet heeft gehouden, en met opzet in strijdt met de wet heeft gehandeld, en omdat dat al enige tijd gaande is, dat het maar gedoogd wordt.
Complete onzin (je kunt het bovendien niet eens aantonen)

Alleen het verschil is dat ik vanuit de Nederlandse wetgeving en de gedachte daarachter kijk, en jij vanuit de Europese richtlijn.

Nee, want zoals hierboven uitgelegd, is er duidelijk in de Nederlandse wetgeving bepaald, dat de Europeesche richtlijn ten alle tijden geldig is. (artikel 6 lid 3 BW7)
Bovendien zijn alle lidstaten verplicht om zich aan die richlijn te houden. (zelfs ongeacht wat er in de nationale wetgeving zou staan)(maar in Nederland staat het dus wel duidelijk in de wetgeving )

Jouw visie is:
Europa heeft met de Europese richtlijn bepaald dat de handelsgarantie minimaal 2 jaar behoort te zijn, en het maakt niet uit wat Nederland zegt, die 2 jaar is verplicht, dus Nederland moet zich daar aan houden.
En als Nederland zegt dat die 2 jaar niet van toepassing is, dan houden ze zich niet aan de Europese richtlijn.
En die 2 jaar garantie is ten aller tijden van toepassing, wat Nederland ook zegt.

Dat is niet alleen mijn visie; Zo is het namelijk ook in de wet geregeld.

Jij hebt dat wel verzonnen, want in artikel 6 lid 3 BW7 staat duidelijk dat de Nederlandse wetgeving er nooit toe kan leiden dat de consument zijn rechten verliest die in de Europeesche richtlijn zijn opgenomen
Bovendien kan jij zelf helemaal niets aantonen waaruit blijkt dat die 2 jaar niet is overgenomen. (kan ook niet omdat het niet waar is wat jij beweert)

Laat 1 ding heel duidelijk wezen, ik ga hier niks zitten te verzinnen, in wiens voordeel of nadeel dan ook.

Ik heb voldoende zaken aangegeven waarin duidelijk is waarom dat Nederland dat niet gedaan heeft.
En aangezien het niet in de wet staat, betekent dus dat het niet van toepassing is.

Een ander punt is dat Europa alles met vaste termijnen wilt gaan werken en Nederland niet.

Direct staat het niet dat 2 jaar gratis reparatie of vervanging niet van toepassing is, maar wel indirect.

Een ander punt wat je heel goed in de gaten moet houden:

Als hier in Nederland die 2 jaar verplichte handelsgarantie van toepassing was, dan gaven de fabrikanten standaard 2 jaar garantie.

Waarom moeten de fabrikanten dan 2 jaar garantie geven?
Simpel, zij produceren iets en als zij maar 1 jaar hoeven te geven en de winkelier 2 jaar, dan komen die garantiekosten bij de winkelieren terecht en mogen zij die last dragen, terwijl zij dat niet kunnen.

Daarnaast is het een actie van Europa om de fabrikanten duurzame kwaliteitsproducten te produceren. Dus als Europa vind dat op de producten 2 jaar garantie behoort te zitten, moeten ze dat gelijk bij de bron aanpakken en wel bij de fabrikanten.

Want je kunt die regels niet halverwege de keten invoeren.

Dus je kunt niet zeggen dat de fabrikanten niet aan de consumentenbescherming behoeven te houden en geen 2 jaar garantie te hoeven geven, maar dat alleen de winkelieren zich daar aan moeten houden.
De degene die zo denken, zijn echt totaal bedorven. Sorry dat ik dat zo bot en hard zeg.

Als in een auto met een dieselmotor verplicht is om een roetfilter te installeren en dat deze minimaal 4 jaar mee behoort te gaan, terwijl vanuit de fabriek deze niet standaard aanwezig is en de roetfilters die de fabrikanten los leveren gaan maar 2 jaar mee.

Wat er dan gebeurd is dat de garage's dus hierdoor echt gepiepeld zijn.
Dus wil je dat die auto's standaard met die roetfilters worden uitgerust en dat die minimaal 4 jaar mee moeten gaan, dan moet je de fabrikant verplichten om die roetfilters standaard mee te leveren en als die filters maar 2 jaar meegaan, moet je de garage daarop niet aanspreken dat hij de wet overtreedt, maar dan spreek je de fabrikant erop aan.

BBCS schreef:
Ik heb voldoende zaken aangegeven waarin duidelijk is waarom dat Nederland dat niet gedaan heeft.

Nee dat heb je niet.

En aangezien het niet in de wet staat, betekent dus dat het niet van toepassing is.

Het staat wel in de wet. (artikel 6 lid 3 BW7)
Waarom negeer je dat telkens.

Als hier in Nederland die 2 jaar verplichte handelsgarantie van toepassing was, dan gaven de fabrikanten standaard 2 jaar garantie.

Nee die conclusie is namelijk nergens op gebasseerd. Fabrikanten zijn dat helaas niet verplicht volgens de wet. (verkopers wel)
Waarom zouden fabrikanten dat dan dus doen. (overigens zijn er wel fabrikanten die wel 2 jaar geven)

Simpel, zij produceren iets en als zij maar 1 jaar hoeven te geven en de winkelier 2 jaar, dan komen die garantiekosten bij de winkelieren terecht en mogen zij die last dragen, terwijl zij dat niet kunnen.

Dat is ondernemersrisico, en dat weet de winkelier van tevoren. Het zit dus in de verkoopprijs inbegrepen. Het zorgt er ook voor dat winkeliers geen goedkope troep gaan verkopen. (fabrikanten die troep leveren sterven op deze manier dus vanzelf uit)
Als winkelier moet je daar dus rekening mee houden. Je moet je aan de wet houden, en niet de wet proberen te ontduiken over de rug van de consument.
Desalnietemin zou het idd wel beter zijn om de fabrikant ook tot minimaal 2 jaar garantie te verplichten.
Overigens is jou dat allemaal al meerdere keren uitgelegd.

Als in een auto met een dieselmotor verplicht is om een roetfilter te installeren en dat deze minimaal 4 jaar mee behoort te gaan, terwijl vanuit de fabriek deze niet standaard aanwezig is en de roetfilters die de fabrikanten los leveren gaan maar 2 jaar mee.

Wat er dan gebeurd is dat de garage's dus hierdoor echt gepiepeld zijn.

Zie bovenstaande: De garage dient dan simpelweg het roetfilter van die slechte fabrikant niet te leveren, maar dient een roetfilter van een goede fabrikant te leveren wat wel 4 jaar meegaat. (de slechte fabrikanten sterven zo vanzelf uit)

Het staat wel in de wet. (artikel 6 lid 3 BW7)
Waarom negeer je dat telkens.

Doe ik niet, maar wel de Nederlandse overheid.

Die zeggen zelf dat die 2 jaar handelsgarantie niet van toepassing is.

Kijk, ik snap ook niet waarom dat er tegenstrijdigheden zijn, maar zo is het nu eenmaal.

Quote:
Simpel, zij produceren iets en als zij maar 1 jaar hoeven te geven en de winkelier 2 jaar, dan komen die garantiekosten bij de winkelieren terecht en mogen zij die last dragen, terwijl zij dat niet kunnen.

Dat is ondernemersrisico, en dat weet de winkelier van tevoren. Het zit dus in de verkoopprijs inbegrepen.

Dus niet, omdat de winstmarges zo laag zijn.

Ik ken die economische regels ook wel.
Bij de verkoopprijs dient zo'n 8% marge opgezet te worden voor de garantieafwikkelingen.

Maar vertel mij maar eens hoe dat moet als steeds meer winkels 5% winstmarge gaan berekenen.

Als ik precies dat doe wat jij zegt, kom ik op een winstmarge die ongeveer ligt tussen de 35% en de 40%.

Maar de consument straft de winkelier die dat doet genadeloos af, omdat ze hem dan veel te duur vinden.

Dus die percentage voor de garantieafwikkelingen zit niet meer in de verkoopprijs, maar de consument wordt er mee geconfronteerd als er problemen zijn.

Waarom zouden fabrikanten dat dan dus doen.

Als de fabrikanten verplicht worden om minimaal een 2 jaar garantie te geven en dat ze ook verplicht zijn om aan de consumentenbescherming te houden, dan zijn er geen misverstanden en dan is dat ook goed geregeld.

Je moet dergelijke zaken bij de bron aanpakken, niet vanaf de winkelier. Want dan krijg je dus de zaken die er nu zijn.

Als winkelier moet je daar dus rekening mee houden. Je moet je aan de wet houden, en niet de wet proberen te ontduiken over de rug van de consument.

Nee, jij snapt het niet.

De winkelieren die zich precies aan de Europese richtlijn houden, terwijl de fabrikanten dat niet hoeven, zijn ten dode opgeschreven.

De kosten zijn dan veel hoger dan de inkomsten.

Nog iets, en ik heb dat al vaak aangegeven:
Het koopgedrag van de consumenten staat haaks tegenover de regels van Europa.
Europa wilt met de regels bereiken dat de fabrikanten duurzame kwaliteitsproducten moeten gaan produceren, maar de consument willen deze producten niet.

En daar ben jij ook doof voor.

De fabrikanten en de winkelieren moeten wel de Europese richtlijn overtreden, omdat de producten die de consumenten willen en echt kopen niet in overeenstemming zijn met die regels.

De fabrikanten die wel aan die richtlijnen houden verkopen niks.

Dat is de realiteit.

Daarnaast:

Je kunt wel een helehoop met regels bepalen, maar als je er niet voor zorgt dat de regels ook nageleelfd worden, heb je er ook niks aan.

Als Europa wilt dat de fabrikanten duurzame kwaliteitsproducten gaan fabriceren, moeten ze die fabrikanten zelf gaan controleren. En ga dit niet bij de winkelier doen, omdat dat systeem dus niet werkt.
Want zolang dat dergelijke zaken niet bij de bron worden aangepakt, zul je ook niet datgene bereiken wat je zou willen.

Laat ik dit zeggen:
Ik lever kwaliteitsproducten en ik weiger om rotzooi te verkopen.
Het resultaat is dat de consumenten tegen mij zeggen dat ik veel te duur ben en gaan massaal bij de Aldi hun computers kopen.
Die grootgrutter verkoopt computers van veel mindere kwaliteit.

Ik weet dat ik hele hoge kwaliteits desktopcomputers bouw en die ook nog heel duurzaam zijn.
Ik geef er zelfs 3 jaar garantie op. De uitval is zeer minimaal.

Weet je hoeveel computers dat ik lever, in ieder geval veel minder dan die grootgrutter.

Ik ben verplicht om volgens de wet en ook het Europese wet de problemen zelf op te lossen.
Wat doet die grootgrutter? Die verwijst de consument keihard door naar de fabrikanten.

Of die grote electrozaken (mediamarkt, bcc, enz) die doen zelf niks aan support en nazorg. Die sturen alles door naar de fabrikanten.

De Europese richtlijn regeert niet en heeft het niet voor het zeggen, maar het koopgedrag van de consumenten regeert en bepaald wat er gebeurd.

@ BIG-v voldoende uitleg???

Het lijkt er inderdaad al wat meer op . Ik denk echter wel dat je uitleg voor de meeste forummers hier wel èrg specialistisch is.

BBCS schreef:
Doe ik niet, maar wel de Nederlandse overheid.

Die zeggen zelf dat die 2 jaar handelsgarantie niet van toepassing is.

Nee dat zeggen ze niet Dat maak jij ervan.

Verder snap ik jou problemen wel waar jij als winkelier tegenaan loopt;
echter de consument heeft ook problemen waar hij in de praktijk tegenaan loopt.
Daarom is er de wetgeving, die bepaalt wat de rechten en plichten zijn van winkelier en consument. Ik trek dan ook voor niemand partij, maar ik wijs er alleen maar op hoe de wetgeving werkelijk in elkaar steekt.

Verder reguleert de markt zichzelf.
Momenteel worden de rechten van de consument door veel winkeliers onthouden. (of door onwetendheid, of met opzet) Ook doordat de consument niet goed op de hoogte is van zijn rechten.
Hoe meer consumenten te weten komen wat hun rechten zijn, en hoe meer consumenten hun rechten gaan eisen, des te hoger zullen de prijzen moeten worden, omdat de winkelier dan niet langer zijn plichten kan ontduiken.

Maar zoals eerder gezegd: het zou idd eerlijker en beter zijn als ook de fabrikanten worden verplicht om minimaal 2 jaar garantie te geven.

Maar zoals eerder gezegd: het zou idd eerlijker en beter zijn als ook de fabrikanten worden verplicht om minimaal 2 jaar garantie te geven.

In dit soort zaken kun je als wetgever je niet beperken tot de consument en winkelier.
Je moet naar de gehele keten kijken, dus vanaf de fabrikant tot de consument. Nu word er teveel alleen naar de consument gekeken. In dit geval helemaal fout, omdat de consument dan met heel veel moeite zijn recht kan krijgen.

Pak je de problemen bij de bron aan, dan wordt het veel gemakkelijker.

Verder snap ik jou problemen wel waar jij als winkelier tegenaan loopt;
echter de consument heeft ook problemen waar hij in de praktijk tegenaan loopt.
Daarom is er de wetgeving, die bepaalt wat de rechten en plichten zijn van winkelier en consument.

Wat je nu krijgt is dat de winkelier verplicht wordt door Europa om 2 jaar garantie te geven, terwijl de fabrikant niet verplicht is om 2 jaar garantie te geven.

De consument krijgt problemen in het 2e jaar en zegt dat hij 2 jaar garantie heeft.
De fabrikant geeft maar 1 jaar garantie, en de winkelier komt dan voor alle kosten te staan. De fabrikanten rekenen namelijk na het verlopen van de fabrieksgarantie alle kosten, omdat de fabrikanten geen rekening hoeft te houden met het consumentenrecht.
De consument gaat tegen de winkelier procederen om zijn recht te krijgen. De winkelier moet dan tegen de fabrikant gaan procederen.
De kans dat de consument de zaak wint is groot, de kans dat de winkelier de zaak wint is klein, omdat de fabrikant niks verkeerd doet.

Wie deze constructie bedacht heeft, moet gelijk naar de spychiater.

Want deze constructie deugd totaal niet.

Europa vindt deze constructie uitstekend, dus zijn ze niet wijs. (sorry, het moest er even uit.)

Wat er dan wel moet veranderen?

Simpel, Europa wilt met de regels bereiken dat de fabrikanten duurzame kwaliteitsproducten gaan leveren.

Dan moeten ze als eerste ervoor zorgen dat het consumentenrecht geldt vanaf de fabrikant tot de consument (in plaats van vanaf de winkelier tot de consument.)

Ten tweede moet de fabrikanten verplicht worden om minimaal 2 jaar garantie te geven.

Ten derde blijft de winkelier het aanspreekpunt als er problemen zijn.

Want het grote verschil dan is dat de winkelier dan ook niet voor de onaangename kostenpost komt te zitten en kan dan ook heel gemakkelijk zijn recht halen.

Bij de constructie zoals ik die aangaf komen alle kosten gelijk op het bordje van de fabrikant die een ondeugelijk product geleverd heeft en blijft het niet bij de winkelier hangen.

Momenteel worden de rechten van de consument door veel winkeliers onthouden. (of door onwetendheid, of met opzet) Ook doordat de consument niet goed op de hoogte is van zijn rechten.
Hoe meer consumenten te weten komen wat hun rechten zijn, en hoe meer consumenten hun rechten gaan eisen, des te hoger zullen de prijzen moeten worden, omdat de winkelier dan niet langer zijn plichten kan ontduiken.

Europa heeft de fout gemaakt om de winkelier aansprakelijk en verantwoordelijk te stellen als een product ondeugelijk is.

De winkelier is niet aansprakelijk en verantwoordelijk voor een defecte en ondeugelijk product, daar is de fabrikant aansprakelijk en verantwoordelijk voor. (voor alle duidelijkheid: Dit is zoals het werkelijk is, echter is het juridisch anders geregeld.)

De winkelier is het aanspreekpunt als er problemen zijn.
De winkelier heeft ook een voorlichtende taak. En als de consument een verkeerde product gekocht heeft (doordat de winkelier de consument verkeerd heeft voorgelicht) dan is de winkelier daar tuurlijk wel aansprakelijk en verantwoordelijk voor.

Nogmaals:

Zoals ik het omschreven heb, dan komen heel gemakkelijk alle kosten voor een ondeugelijk product totaal op het bord van de fabrikant.

En dat is dus niet het geval zoals het NU wettelijk geregeld is.

Europa heeft de fout gemaakt om de winkelier aansprakelijk en verantwoordelijk te stellen als een product ondeugelijk is.

Ik heb nu geen tijd om het hele bericht te lezen, maar pikte dit er wel even uit.
Wat is hier dan het verschil tussen de situatie zoals die door Europa geregeld is en de Nederlandse wetgeving? In Nederland is de winkelier (gelukkig) ook aansprakelijk. Het zou mooi worden als je iedere keer naar de fabrikant zou moeten. Met een beetje pech is die helemaal aan de andere kant van het land.. misschien zelfs niet eens in Nederland.

Daarom is er de wetgeving, die bepaalt wat de rechten en plichten zijn van winkelier en consument.

Wat ik al eerder aangaf wilt Europa dat wel dat de kosten dan op het bord komt van de fabrikant.

Hoe meer consumenten te weten komen wat hun rechten zijn, en hoe meer consumenten hun rechten gaan eisen, des te hoger zullen de prijzen moeten worden, omdat de winkelier dan niet langer zijn plichten kan ontduiken.

Al die regels zijn wel leuk, maar we schieten wel door.

Veel regels, maar geen controle dat die regels nageleefd worden.

Een winkel die de boel bedonderd, een fabrikant die de boel bedonderd worden niet aangepakt.

Als een fabrikant troep levert, dan moet die keihard worden aangepakt.
Als een winkelier niet aan de regels houdt, aanpakken.

De regels worden nu niet gecontroleerd.

Europa probeerd nu via het Europese richtlijn de boel in het gereel te krijgen, maar ik denk dat dat geen goede methode is.
Goed bedoeld, maar geeft niet de oplossing.
Er moet veel meer gebeuren.

Als je het over de richtlijn hebt, dan is het verboden dat de winkelier de consument doorverwijst naar de fabrikant. En wat doen de grootgrutters?
Juist, massaal de consumenten doorverwijzen naar de fabrikanten.
Daar moet tegenop worden getreden.
Dus dat betekent dat als de Aldi zelf de support en service niet neemt van de computers, dat het hun verboden wordt om computers te verkopen.

Op zicht geen slecht idee. Dan komen de consumenten bij diegene die verstand van computers hebben.

We moeten dan terug naar de tijd van:
Schoenmaker, blijf bij je leest.

En dat zou voor de consument totaal niet verkeerd zijn.

In Nederland is de winkelier (gelukkig) ook aansprakelijk. Het zou mooi worden als je iedere keer naar de fabrikant zou moeten. Met een beetje pech is die helemaal aan de andere kant van het land.. misschien zelfs niet eens in Nederland.

Zoals ik al eerder aangaf:

In de praktijk:

De winkelier is niet verantwoordelijk en aansprakelijk voor het feit dat de fabrikant een ondeugelijk product gefabriceerd heeft.
De fabrikant is en blijft verantwoordelijk en aansprakelijk voor wat hij fabriceerd. Hij heeft controle op de fabricage, de winkelier niet.

Wettelijk is in de Europese richtlijn bepaald dat de winkelier verantwoordelijk en aansprakelijk is voor als de fabrikant een ondeugelijk product gefabriceerd heeft.

Een zeer gevaarlijke beslissing.
Want nu dat de fabrikant juridisch verantwoordelijk en aansprakelijk is voor wat hij produceerd, bestaat de kans dat ze vrij laks kunnen worden.
En dat gebeurd nu al.

En als de consument een ondeugelijk product krijgt, dan wordt de winkelier juridisch daar aansprakelijk en verantwoordelijk voor gesteld.

Echt idioot.

Wat er zou moeten gebeuren:

De fabrikant ook juridisch verantwoordelijk en aansprakelijk stellen als hij een ondeugelijk product levert.

De winkelier blijft het aanspreekpunt voor als er problemen zijn. Dus in de praktijk zal het dan zijn dat de consument helemaal niet hoeft te procederen om zijn gelijk te krijgen. Dit zal dan allemaal via de winkelier lopen.
De winkelier heeft tuurlijk verantwoordelijkheden. En die ligt meer op het vlak de consument goed voorlichten en begeleiden.
Als er problemen zijn, de support geven. Dus niet de consument naar de fabrikant doorverwijzen.

Zoals ik de regels beschrijf en voorstel, zal het alleen maar gemakkelijker worden voor de consument.

Het gaat er mij niet om dat de winkelier onder zijn verantwoordelijkheden uit kan komen.

Het gaat er mij om dat er veel efficiënter met de regels omgesprongen kan worden.

We maken het met de huidige regels ons zo ontzettend moeilijk, terwijl dat helemaal niet hoeft.

En als er dan problemen zijn, en de regels gelden voor de gehele keten, vanaf de fabrikant tot de consument, dan is het gewoon doorgeven naar de vorige schakels, en het probleem komt heel snel en automatisch bij de fabrikant terecht.

Nu moeten de consumenten en winkelieren gaan procederen om hun gelijk te halen.
Dit omdat voor ieder andere regels gelden.

En dat moet in mijn ogen veranderen.

Tja we willen hier naar duurzame producten toe ,maar de overheid niet.
Deze meten met 2 maten.
Complete gekte over de opwarming van de aarde??
Blijkbaar door co2 uitstoot maar wel de wegwerp cultuur in stand houden waar de meeste co2 uitstoot plaats vind ., door Import uit china enzv te stimuleren.??
Volgens mij als we echt weer de keuze maken voor duurzame gebruiksartikelen komt het met de garantie ook wel goed.

me no comprende

T

Volgens mij als we echt weer de keuze maken voor duurzame gebruiksartikelen komt het met de garantie ook wel goed.

Zeker weten!

Tja we willen hier naar duurzame producten toe ,maar de overheid niet.

Het koopgedrag van de consument ook niet.

Want er is nog nooit zo'n gretige aftrek naar goedkope wegwerptroep.

Logitech maakt duurzame producten, terwijl Trust en Sweex goedkope wegwerp producten maken die niet duurzaam zijn en ook bijna geen kwaliteit hebben.

Ik zie in Nijmegen in de verschillende winkels dat Trust en Sweex voornamelijk over de toonbank gaan.

Als we willen dat er meer kwaliteitsproducten geleverd worden, dan moet de koopmentaliteit bij de consumenten heel drastisch veranderen.

Het spijt me dat ik het zo negatief zeg, maar het zijn wel de feiten.

Hier pleit ik al jaren voor bbcs.
Maar in den haag is er geen luisterend oor.

ik bedoel met 2 maten meten dat is waar, onze bestuurders goed in zijn
het spaarlampje gaat in het torentje voorlopig nog niet branden

groet T

roro25 schreef:De opsomming is niet limitief, maar limitatief (volgens van Dale Beperkend)

Ik had uit een eerdere discussie (vekeerd) begrepen dat het betekende dat de afhandeling van non-conformiteit in een bepaalde volgorde moest (a, b en dan c). Met deze betekenis deel ik met je dat 21 limitatief is, omdat er voorwaarden zijn opgenomen die beperken, maar ik houd wel vol dat de volgorde die jij hanteerd niet in de wet noch in de memorie van toelichting staan. En als ze dit wel zouden zijn, dan waren ze streidig met de europese richtlijn.

Het is een statisch gegeven dat er gevallen zullen zijn waarvoor meerdere opties redelijk (met het oog op die drie factoren) zullen zijn. En dan heeft de consument volgens de uitleg van onze wetgever de keuze.

BBCS schreef:Je moet het zo zien:

Europa wilt met de regels ook bereiken dat de fabrikanten meer duurzame en kwaliteitsproducten gaan leveren.

Echter waar het fout gaat heeft met het feit te maken dat verschillende producten een veel kortere levensduur hebben als 3 jaar.

Begrijp ik je goed als je steld dat de wetgeving de bestaande praktijk moet ondersteunen? Daar heb je geen wetgeving voor nodig. Als je product nu eens door beroven vervangt moet zo duidelijk zijn dat wetgeving een norm steld waar aan de mnesen moeten voldoen.

Nederland wilt met haar regels bereiken dat mensen anderen mensen niet beroven. Echter waar het fout gaat heeft met het feit te maken dat er mensen zijn die dat wel doen.

BBCS schreef:Laat 1 ding heel duidelijk wezen, ik ga hier niks zitten te verzinnen, in wiens voordeel of nadeel dan ook.

Ik heb voldoende zaken aangegeven waarin duidelijk is waarom dat Nederland dat niet gedaan heeft.
En aangezien het niet in de wet staat, betekent dus dat het niet van toepassing is.

Sorry dat ik het zeggen moet, maar je verzint dit wel.

Roro heeft ook al ondergeschreven dat de Europese wetgeving van toepassing is als daar iets instaat wat in staat wat botst met de Europese wetgeving. Ik heb je verwezen naar de grondwet en het EG-verdrag. En mr Floppy heeft je op artikel 6 gewezen. Dat is allemaal Nederlandse wetgeving waarin staat dat de Europese richtlijn en niet de nationale wetgeving van toepassing is bij botsing.

En toch blijf jij volhouden dat de Europese richtlijn een aanbeveling is, iets dat vrijblijven is. Dat landen de mogelijkheid hebben om de hele richtlijn door het raam te gooien.

Een ander punt is dat Europa alles met vaste termijnen wilt gaan werken en Nederland niet.

Dat is niet waar. Richtlijnen geven een resultaat dat verplicht is. Het maakt niet uit op welke wijze dat resultaat bereikt wordt. Dus minimaal 2 jaar en als de wetgever consumenten naar boven toe flexibel meer rechten wilt geven mag dat.

Daarnaast is het een actie van Europa om de fabrikanten duurzame kwaliteitsproducten te produceren. Dus als Europa vind dat op de producten 2 jaar garantie behoort te zitten, moeten ze dat gelijk bij de bron aanpakken en wel bij de fabrikanten.

Waarom kan de markt dat zelf niet doen? Waarom kunnen winkeliers, die dit als beroep uit oevenen, niet samen een vuist maken tegen fabrikanten? Het zal toch niet zo zijn dat verenigingen van winkeliers alleen kunnen agregeren tegen de consumentenbond ?

De kans dat de consument de zaak wint is groot, de kans dat de winkelier de zaak wint is klein, omdat de fabrikant niks verkeerd doet.

Ten tweede moet de fabrikanten verplicht worden om minimaal 2 jaar garantie te geven.

De winkelier heeft een regresrecht (art. 25) en heeft dus tegen de fabrikanten de zelfde kansen als de consument tegen de fabrikant. Alles waar een verkoper hoger in de keten eindverantwoordelijk is kan door hem op die verkoper verhaalt worden. En een fabrikant is ook een verkoper omdat hij zijn product verkoopt.

De winkelier blijft het aanspreekpunt voor als er problemen zijn. Dus in de praktijk zal het dan zijn dat de consument helemaal niet hoeft te procederen om zijn gelijk te krijgen. Dit zal dan allemaal via de winkelier lopen.

Volgens mij kan dat allang. De winkelier heeft op europese schaal het regresrecht gekregen, waardoor hij een andere verkoper (incl. de fabrikant) die eindverantwoordelijk aansprakelijk kan stellen.

En als er dan problemen zijn, en de regels gelden voor de gehele keten, vanaf de fabrikant tot de consument, dan is het gewoon doorgeven naar de vorige schakels, en het probleem komt heel snel en automatisch bij de fabrikant terecht.

En dat is nu precies waar het regresrecht voor bedoelt is.

ik bedoel met 2 maten meten dat is waar, onze bestuurders goed in zijn

Hoe kun je het verzinnen dat de consumentenbescherming alleen voor de winkelieren gelden en niet voor de fabrikanten?

Hoe kun je het verzinnen dat de minimale handelsgarantie voor winkelieren 2 jaar is, terwijl voor de fabrikanten deze 6 maanden is?

Wie dat bedacht heeft, spoort echt niet.

Hoe kun je het verzinnen om alleen naar de keten te kijken van consument naar winkelier en niet van consument naar fabrikant?

Wie dat bedacht heeft, spoort echt niet.

Hoe kun je het verzinnen om te zeggen dat de consument recht heeft op 2 jaar, en daarnaast:

Veel ondernemers en consumenten menen dat er een Europese wettelijke garantie bestaat van twee jaar.

Europese Richtlijn Koop en Garantie
In de Europese Richtlijn Koop en Garantie is inderdaad een wettelijke termijn van twee jaar opgenomen. Bij het omzetten van de Richtlijn naar Nederlands recht is er voor gekozen om deze twee jaar niet over te nemen.

Hoe meer ik in de wetgeving duik, des te meer kom ik erachter dat de wetgeving niet deugd.

En Europa:

Laat ze eerst een heel goed nadenken hoe het echt in elkaar zit, voordat ze regels gaan verzinnen die alleen maar problemen op leveren.

Europa is van mening dat wij als winkelier zijnde dergelijke kosten gemakkelijk kunnen dragen, omdat wij bakken met geld verdienen.

Wie dat denkt is echt niet wijs.

Wij hebben geen grote geldreserves.

Ik vind persoonlijk die Europese richtlijn gewoon een flutwetje.
Goed bedoeld, alleen totaal verkeerd uitgevoerd.

En inderdaad:
Ik lever zelf voornamelijk alleen maar kwaliteitsproducten.
Het resultaat:
Ik ben te duur en de mensen gaan massaal naar de concurrentie die wel troep verkopen.

En de mensen die bij mij komen, zeggen dat ze bij mij wel een paar cent meer kwijt zijn, maar dat ik wel kwaliteit lever en dat ik goede service geef.

Wettelijk is in de Europese richtlijn bepaald dat de winkelier verantwoordelijk en aansprakelijk is voor als de fabrikant een ondeugelijk product gefabriceerd heeft.

Een zeer gevaarlijke beslissing.
Want nu dat de fabrikant juridisch verantwoordelijk en aansprakelijk is voor wat hij produceerd, bestaat de kans dat ze vrij laks kunnen worden.
En dat gebeurd nu al.

Wat een ongelooflijke onzin!
Natuurlijk is de winkelier verantwoordelijk en aansprakelijk in het geval een consument een ondeugdelijk product heeft gekocht. Hij heeft het product ten slotte bij deze winkelier afgenomen en niet bij de distributeur, fabrikant of wie dan ook. Het is dus ook absoluut onzin om te beweren dat de klant maar contact moet zoeken met hoofd- of distributiekantoren.
Het zou ook wat worden! Stel je voor dat je in, laten we zeggen, Maastricht woont, en de fabrikant gevestigd is in, bijvoorbeeld, Amsterdam. Dat wordt een dure grap!

Het is ook absoluut géén gevaarlijke beslissing om winkeliers aansprakelijk te stellen. Sterker nog: in het privaatrecht is het, logischerwijs, altijd al zo geregeld dat twee contractspartijen onderling de garantie afhandelen. Het zou wat zijn als de winkelier altijd lekker de consument door kon verwijzen.

Je stelt dat fabrikanten laks kunnen worden wanneer zij niet direct verantwoordelijk zijn. Onzin natuurlijk, want kosten die winkeliers maken voor het verlenen van garantie kunnen ze verhalen op de fabrikant. Het is dan ook de winkelier die kosten moet verhalen op de fabrikant, omdat hij ook degene is die een overeenkomst heeft met de fabrikant.
Bovendien; geldt dit andersom ook niet? Zou de winkelier niet net zo goed laks kunnen worden wanneer alles maar kunnen verkopen en voor de service en garantie door kunnen verwijzen naar de fabrikant?
Wat houdt de winkelier dan nog tegen om de grootst mogelijk rommel te verkopen? Ze hoeven ten slotte toch geen service te verlenen!

Hoewel je zo nu en dan best nuttige bijdragen levert aan dit forum, is bovenstaande post natuurlijk onzin.

Maar toch, ondanks dat, een fijne kerst !