Radar

Ik vermoed dat de rechter de overeenkomst de koop dan niet had ontbonden.

Het is een dure grap geweest voor de winkelier. De vloer koste € 3.131,58 en de schade van de consument bedraagde € 6.584.

Ik vermoed dat de rechter de overeenkomst de koop dan niet had ontbonden.

Het is een dure grap geweest voor de winkelier. De vloer koste € 3.131,58 en de schade van de consument bedraagde € 6.584.

Toch had die winkelier het kunnen voorkomen.

Door ten eerste aan de klant goed door te vragen wat zijn wensen zijn en zijn eisen.

En punt twee de klant heel goed informeren.

Communicatie, het belangrijkste wat er is.

@gravedigger,

Ik ben het helemaal met je eens. Alles is al vele malen gezegd en herhaalt.

slotje erop.

Puma:

Zo werkt het: Ik krijg een moederbord terug van en distri/eind-gebruiker voor reparatie. Ik controleer de bord. Ik zie dat er krassen op de pcb zit en dat traces (de kleine lijnen die de stroom conducteert) zijn door gesneden. De fabrieks garantie is dan "void" en de product woord geretourneert aan zijn eigeneer. Ik als fabrikant en de distri/winkel hoeft geen verder gehoor aan te geven van "klachten" van de klant. De issue is dan "case closed". Wat ik wil hiermee zeggen is dat de fabrikant houdt de bevoegdheid om arbitrair beslissing te maken over diens producten. Ik hoef niet een lijst "do's en dont's" aantegeven in de handleiding. Ik bepaal als bevoegd persoon als de product is "normaal" gebruikt.

Dus wat BBCS vertelt klopt. De fabrikant, en tot een bepaalde punt de winkel, mag bepaalen hoe en klant mag om mee gaan met een product. Dit hoef niet van de voor aangegeven te woorden. De sleutel woord hier is "Arbitrair."

Natuurlijk een bedrijf de misbruikt maakt van dit macht zal snel geen klanten hebben, dus wat dat betreft is de systeem goed zelf-reguleernde.

De fabrikant, en tot een bepaalde punt de winkel, mag bepaalen hoe en klant mag om mee gaan met een product. Dit hoef niet van de voor aangegeven te woorden.

Bulldog,

Realiseer je wel wat je beweerd? Jij geeft de verkoper het recht om producten te verkopen zonder dat de koper mag weten wat ie koopt. Als ik jou zo hoor lijkt het net alsof de verkoper nooit bedrog of dwaling kan plegen.

Ik heb een eerder voorbeeld aangehaald dat voor het hoger gerechtshof is geweest. Het zou je sieren als je hier op in gaan zou gaan.

De fabrikant bepaalde dat de vloer niet normaal was gebruikt omdat de krassen afkomstig waren van het schuiven met stoelen. Als wat jij beweerd waar zou zijn dan kon de winkelier niet verliezen. Hoe komt het dan dat de winkelier de rechtzaak toch heeft verloren?

De sleutel woord hier is "Arbitrair."

De fabrikant is geen arbiter. Arbiter is een soort scheidsrechter zonder een eigen belang in het geheel. De fabrikant is partijdig omdat zij de kosten dragen van reparaties die onder de fabrieksgarantie vallen.

De fabrikant is partijdig omdat zij de kosten dragen van reparaties die onder de fabrieksgarantie vallen.

Daarbij is de fabrikant ook wettelijk verantwoordelijk en aansprakelijk voor het product.

Arbitrair zeg ik en niet Arbiter. Het kan dat mijn Nederlandse schiet te kort hier, maar ik ben vrij zeker dat er een redelijk verschil is tussen de 2 termen. Het is belangrijke dat je begrijp wat ik bedoel bij :

"De fabrikant, en tot een bepaalde punt de winkel, mag bepaalen hoe en klant mag om mee gaan met een product. Dit hoef niet van de voor aangegeven te woorden."

De fabrikant bepaalt wat telt als normaal gebruik. Als ik een winkel/distri vertrouw dan bevoeg ik ze om beslissingen te maken in mijn naam op basis van onze regels. De winkel moet mij ten alletijd raadplegen als een situatie valt buiten de standard omstandigheden. Dus in de voorbeeld van de krassen op de pcb, de winkel mag de klant weigeren als ik heb ze hiermee bevoegd.

BBCS vertelt meerdere malen door de jaren heen dat de klant heeft wel mee te maken met de fabrikant. De standaard krijt is "Nou nee hoor, ik als consument heeft nix mee to maken met de fabrikent". Ik kan het best omschrijven dat meestal heeft de klant niet DIRECT mee te maken met de fabrikant, maar wel INDIRECT. Hierbij een veel voorkomende situatie. Klant koop een IT product bij een winkel. Als aanspreek punt moet de klant met zijn klachten eerste bij de winkel. Dat doet hij en vervolgens krijgt hij een omruiling en de product woord doorgestuurd naar de fabrikant via de winkel. De klant ie hiermee geholpen en gaat vrojlijk door met zijn leven. Netjes opgelost denk je? Nu het heuvel. Fabrikant krijgt de produkt en constanteert dat er is niet normaal mee omgaan met de produkt en het woord niet gerepareert. Winkel krijg de produkt terug en zit met een niet werkende apparaat. Het is niet verkoopbaar en hij moet het afschrijven. Het is niet zo dat een winkelier zal dan een sort "repo man" afsturen op de klant om de onterecht geven produkt terug te halen.

Dit is een van basis redens waarom winkels stuurt klanten direct door naar fabrikanten. Het is ook de reden waarom en winkel kan terughoudende zijn met het aannemen van defect produckten. De winkel is 99% van de tijd niet in staat om te bepalen wat de waar toestand is van een produkt. Alleen een bevoegd technician van een fabrikant kan een geldig uitspraak maken over diens produkt. Wij zijn een aantal jaren verder met de IT en "middlemannen" willen niet in de situatie komen waar ze moet vak een produkt afschrijven. 100% verlies haakt in. Dus om het te samenvatten, de klant heeft wel te maken met de fabrikant in de zin dat middlemannen zal nauw samenwerken met de fabrikanten om lastig situaties te voorkomen.

Bulldog, je hele verhaal is B u l l s h i t. (kon het niet nalaten om gebruik te maken van deze woordspeling )

Je hebt echt helemaal niets met de fabrikant te maken!

In jou voorbeeld handelt de winkelier fout. (eigen schuld dikke bult)
Hij hoeft namelijk niet gelijk om te ruilen voor nieuw, maar hij moet het gewoon eerst laten repareren.
Als hij dan van de fabrikant krijgt te horen dat het door misbruik stuk is gegaan, dan hoeft hij helemaal niets te vergoeden.
Hij zal dat echter in het eerste half jaar wel moeten bewijzen. (de uitspraak van de fabrikant is geen bewijs, aangezien deze partijdig is.
Daarna zal de consument het tegendeel moeten bewijzen.

Verder heeft de consument ook helemaal niets met conflicten tussen winkelier en fabrikant te maken. De winkelier moet zich gewoon aan de wet houden, en meer niet. Mochten er zich zeldzame situaties voordoen, waarvan de winkelier de dupe is, dan is dat gewoon ondernemersrisico, en dat wist de winkelier voordat hij zijn winkel begon. (niet achteraf zielig gaan zitten zeuren dus!!!)

En mocht hij veel problemen ondervinden met een bepaalde fabrikant of product, dan laat hij deze gewoon links liggen. Simpel toch?
De markt reguleert zich zo zelf.

Op naar de volgende 20 pagina's!

Je hebt echt helemaal niets met de fabrikant te maken!

Haha! Dus wel.

De fabrikant blijft aansprakelijk en verantwoordelijk voor wat hij produceerd. Is zo in de wet geregeld.

Dus heb je als consument wel degelijk indirect met de fabrikant te maken.

Wie denk je dat je bent jongen? Kan je mij vertellen waarom ik zit zo naast? Is 10 jaar ervaring bij 3 verschillende fabrikanten waar ik moet dag en nacht over deze exact sort situaties bogen nix? Is het? Wat zijn jou kwalificaties? Jij en Puma weet gewoon niet waar je het over heb. Ik kan Alfatarion minstens repsecteeren omdat ie blijft netjes en duidelijk. Jullie 2 op de andere hand loopt gewoon te *** l e n. Maar goed, ik verwacht niet dat je zal hier gehoor aangeven.

Bulldog,

Ten eerste zou nogmaals sieren als je ingaat op het voorbeeld de praktijk dat ik reeds eerder heb gegeven. Anders blijven we steken op het niveau van borrelpraat. Hoe komt het toch dat de winkelier in dit voorbeeld veroordeeld is door de rechter, als de fabrikant bepaalt wat telt als normaal gebruik?

Een parketzaak heeft een vloer aanbevolen en aangelegd in de huiskamer, keuken en de hal van een woning. Twee weken laten blijkt dat de vloer vol met krassen te zitten. De parketzaak laat de vloer inspecteren door de importeur die tot oordeel komt dat de vloer geen productfout c.q. productiefout bevat, maar dat het gaat om mechanische problemen van boven af. De krassen zijn het gevolg van scherpe voorwerpen (schuiven van een kast of stoelen, steentjes, zand, speelgoed en dergelijke) en vervolgens heeft zich daar vuil in verzameld.

Deze vloer beantwoord niet aan de overeenkomst omdat het niet de eigenschappen bevat die voor normaal gebruik nodig zijn. Op een vloer in een woning wordt nu eenmaal met schoenen gelopen, met stoelen geschoven en door kinderen met speelgoed gespeeld. Anders dan het schuiven met een kast vormt dit een normaal gebruik.

De laatste twee zinnen heb ik lettelijk overgenomen uit de uitspraak van de rechter en daaruit kom ik tot de conclusie dat normaal gebruik wordt bepaald door wat de gemiddelde consument nu eenmaal met het product doet. Graag een reactie op dit voorbeeld.

Alleen een bevoegd technician van een fabrikant kan een geldig uitspraak maken over diens produkt.

Dit is een uitspraak in de Cozzmoss stijl. Cozzmoss is een bedrijfje dat “schendingen opspoort en de kosten voor u verhaalt op degene die inbreuk heeft gemaakt op uw auteursrecht.” Nu is het gebruikelijk om voor een gang naar de rechter een schikkingsvoorstel te doen, maar personen waarvan Cozzmos vind dat ze inbreuk hebben gemaakt op de auteursrechten krijgen een brief dat zij 'boete' hebben opgelegd. Burgers kunnen helemaal geen boete opleggen aan andere burgers.

Door te stellen dat alleen een bevoegd technicus van een fabrikant een geldig uitspraak kan doen beweer je eigenlijk dat de fabrikant het laatste woord heeft. In Nederland is dat, net zoals in vele andere rechtsstaten, nog altijd aan de rechter toebedeeld. De rechter zal zijn oren niet laten hangen naar de technicus van de fabrikant, maar naar een onafhankelijke technicus. Het komt dan ook voor dat een fabrikant garantie weigert dat de winkelier toch veroordeeld wordt als ze de uitspraak over nemen.

Wij zijn een aantal jaren verder met de IT en "middlemannen" willen niet in de situatie komen waar ze moet vak een produkt afschrijven. 100% verlies haakt in. Dus om het te samenvatten, de klant heeft wel te maken met de fabrikant in de zin dat middlemannen zal nauw samenwerken met de fabrikanten om lastig situaties te voorkomen.

Door de term tusenpersoon te gebruik suggereer je dat de winkelier enkel de boodschap van de fabrikant doorgeeft aan de consument. Dat de winkelier dus geen verantwoordelijkheid heeft ten aanzien van uitspraken die gedaan worden over een product.

De winkelier is geen tussenpersoon omdat de consument met de winkelier een overeenkomst sluit. De winkelier heeft daardoor een verantwoordelijkheid voor de uitspraken die zij doen over een product.

Het komt dan ook voor dat de fabrikant bijvoorbeeld beweerd dat een laptop waterschade heeft geleden en daarom niet onder de garantie valt, de winkelier dit tegen de consument zet, een onafhankelijke technicus tot een ander oordeel komt en de rechter vervolgens de winkelier veroordeeld. Die winkelier moet dan niet alleen het aankoop bedrag vergoeden maar ook alle gevolgschade en de proceskosten.

BBCS schreef:De fabrikant blijft aansprakelijk en verantwoordelijk voor wat hij produceerd. Is zo in de wet geregeld. Dus heb je als consument wel degelijk indirect met de fabrikant te maken.

De eerste zin is juist, maar helaas is de conclusie niet juist. De consument heeft niets met de fabrikant te maken omdat de winkelier (niet de fabrikant) een aansprakelijkheid heeft jegens de consument. De winkelier mag het vervolgens uitvechten met de fabrikant.

Bulldog14 schreef:Wie denk je dat je bent jongen? Kan je mij vertellen waarom ik zit zo naast? Is 10 jaar ervaring bij 3 verschillende fabrikanten waar ik moet dag en nacht over deze exact sort situaties bogen nix? Is het? Wat zijn jou kwalificaties? Jij en Puma weet gewoon niet waar je het over heb. Ik kan Alfatarion minstens repsecteeren omdat ie blijft netjes en duidelijk. Jullie 2 op de andere hand loopt gewoon te *** l e n. Maar goed, ik verwacht niet dat je zal hier gehoor aangeven.

Ik denk dat jij er beter aan doet om je toon te matigen. Ik vind het enorm arrogant dat je mensen aangaat spreken met "wie denk je dat je bent jongen".

Met jouw tien jaar ervaring bij drie verschillende fabrikanten kun je wat zeggen over hoe fabrikanten handelen, maar het is geen tien jaar ervaring bij drie verschillende grote advocaten kantoren waarbij jij het consumentenrecht deed.

De eerste zin is juist, maar helaas is de conclusie niet juist. De consument heeft niets met de fabrikant te maken omdat de winkelier (niet de fabrikant) een aansprakelijkheid heeft jegens de consument. De winkelier mag het vervolgens uitvechten met de fabrikant.

Voor alle duidelijkheid:

De winkelier blijft het aanspreekpunt voor de consument. En direct heeft de consument ook in beginsel ook geen contact met de fabrikant.

Echter indirect wel, omdat de consument naast de garantie van de winkelier ook garantie krijgt van de fabrikant.

En alle producten die kapot gaan in de garantieperiode van de fabrikant, behoren dan ook in beginsel door de fabrikant opgelost te worden.

Dus gaat men zonder medeweten van de winkelier zelf naar de fabrikant, dan kan men wel aanspraak maken op de garantie van de fabrikant, maar men kan dan geen aanspraak maken op de garantie van de winkelier en diens verantwoordelijkheden.

Daarnaast dient de verkoper de juiste informatie te verstrekken en wel de informatie van de fabrikant omtrent de eigenschappen en het gebruik van het product.

Nu zijn veel verkopers tegenwoordig meer dozenschuivers geworden en mooien ze de boel op, dus de echte verkooppraatjes.

Het is zeer triest dat veel verkopers het verschil niet kennen tussen een Celeron processor, een Pentium processor en de Core2 processor.

Waar het mij om gaat is dat de verkoper alleen datgene mag verkopen waar hij verstand van heeft.

Daarnaast vind ik dat de winkelier de consument niet zomaar mag doorverwijzen naar de fabrikant en dat de winkelier ook een goede nazorg en service dient te geven.

De verkoper dient dan ook de situatie van de klant na te vragen en met die klant mee te denken en de beste adviezen te geven.

Je hebt zelf al aangegeven dat steeds meer verkopers een dergelijke methode niet toepassen, en dat is zeer triest.
Laat de overheid maar ingrijpen en de verkopers te dwingen om dat wel te doen.
De consument gaat daar alleen maar op vooruit.
Of, nee. Ook achteruit. De prijzen zullen dan gaan stijgen omdat de rotte appels tussen de winkelieren eruit gehaald worden. En daar lig ik niet wakker van.

De fabrikant is niet jegens de consument aansprakelijk.

Alfa:

Ik kan je geen aantwoord geven op zakken buiten de IT wereld om. Ik kan alleen zeggen dat de zakken rond minder complex produkten zoals een parket vloer zijn wat makkelijker om te beoordelen dan en IT produkt. Ik denk dat je loopt appels met peren te verglijken.

Je heb een interessant punt gemaakt over wat gebeurt als iemand probeert een rechtzaak aantespannen over een IT produkt. Hier zijn de aantwoorden:

1: Er bestaat geen advocaaten ter beschikking van de normaal
mensen dat kan zulke zaken aannemen en bevechten.
2: Een normale rechter heeft niet de bevoegdheid om iegen
bepalingen te maken over complex technisch zakken.
3: Er bestaat geen "onafhankelijk" deskundigen dat kan mijn
uitspraken tegenspreken. Echt. Die bestaat niet. Geloof mij ik heb
meerdere mensen het zien probeeren en die komt niet verder
dan en dreig brief van een advocaat. Hoe kan
zulke "onafhankelijk" deskundigen bestaan? Tover je mensen uit
de lucht die ineens alles weet en begrijpt over de moederborden
die ik vertegenwoordig? Om tot een beoordeling te komen moet je
schikking hebben van de benodigt technisch kennis, onze
schematicas en onze hele data base over dat produkt. Dat heeft
niemand behalve mij een een paar anderen

Waarom denk je dat er zijn vrijwel geen fabrikanten aangesloten bij de geschillen commisies? Denk je dat de fabrikanten zijn zo dom om compleet onwetende "experts" te laten bemooien over zakken waar ze geen bal verstaan van hebben. Ik denk het niet. Het is niet de bedoeling om arrogant te zijn, maar het zal nooit gebeuren dat zulke zakken zal verder komen dan een dreig brief. De notie ervan is gewoon absurd.

De fabrikant is niet jegens de consument aansprakelijk.

Wel als de consument zonder medeweten zelf naar de fabrikant gaat.

Dan heeft de consument alleen maar met de fabrikant te maken.

Ik kan je geen aantwoord geven op zakken buiten de IT wereld om. Ik kan alleen zeggen dat de zakken rond minder complex produkten zoals een parket vloer zijn wat makkelijker om te beoordelen dan en IT produkt. Ik denk dat je loopt appels met peren te verglijken.

Ik vraag je niet om te reageren op een product specefieke punt, maar op de algemene lijn. Jij roept dat de fabrikant mag bepalen wat er onder normaal gebruik valt of dat de winkelier geen mededelingen hoeft te doen als eigenschappen die voor normaal gebruik nodig zijn ontbreken. Dan is mijn antwoord dat dit niet klopt vanwege wat er in artikel 7:17 BW staat en deze uitspraak.

Jouw voorbeeld van een kras op de print plaats vind ik appels met peren vergelijken. Jij vergelijkt het resultaat en niet het gebruik. De gemiddelde consument gaat niet een schroevendraaier te keer op een print plaat, terwijl deze wel met stoelen schuift. Daarom is het eerst geen en het laatste wel normaal gebruik.

Stel je voor dat een boze klant terug gaat naar de auto verkoper en de verkoper zegt "tja als je met deze auto op de snelweg met 100 kmph rijd gaat die stuk, dat is volgens de fabrikant geen normaal gebruik en dat had ik niet van te voren hoeven melden". Wie zou dat pikken? Toch komt wat jij beweerd er op neer dat dit normaal zou zijn.

Wat je antwoord betreft.

1. Voor iedere rechtszaak zijn er advocaten te vinden.
2. Rechter zijn bevoegd om in iedere rechtzaak te oordelen.
3. Met onafhankelijk wordt iemand bedoelt dat zelf geen belangen bij de zaak heeft. Dat zou dus bijvoorbeeld een andere winkelier of fabrikant kunnen zijn.

Waarom denk je dat er zijn vrijwel geen fabrikanten aangesloten bij de geschillen commisies?

Omdat ze geen overeenkomsten sluiten met consumenten. Een fabrikant is door de rechter wel hard aangepakt in de rechtzaak HCC vs Dell.

Ik vermoed dat de mentaliteit die Dell toont onder meer fabrikanten verspreid is. Bij Kassa / Radar was er laatst een aflevering waarbij ze het hadden over prijs afspraken met webwinkels. Die zijn verboden. Als de consumentenautoriteit kans zien om fabrikanten aan te pakken zou ik dat zeker niet betreuren. Het gaat ten slotte om gemeenschap geld en dat moet zo efficient mogelijk worden ingezet.

het zal nooit gebeuren dat zulke zakken zal verder komen dan een dreig brief.

Dat is wel te verklaren. Winkeliers snakken niet naar rechtzaken en de consument sluit doorgaans geen overeenkomst met de fabrikant waardoor deze juridisch niets tegen de fabrikant kan ondernemen.

Tegen Dell zijn overgens wel rechtzaken gevoerd door consumenten en daarvan zijn er ook een aantal gewonnen.

De fabrikant bepaalt wat telt als normaal gebruik. Als ik een winkel/distri vertrouw dan bevoeg ik ze om beslissingen te maken in mijn naam op basis van onze regels. De winkel moet mij ten alletijd raadplegen als een situatie valt buiten de standard omstandigheden. Dus in de voorbeeld van de krassen op de pcb, de winkel mag de klant weigeren als ik heb ze hiermee bevoegd.

Dat werk niet zo.

Uit de rechtzaak tussen HCC en Dell

69. In de voorlaatste volzin is bepaald dat Producten van Derden (= alle producten die niet het eigen merk dragen) slechts worden gerepareerd in overeenstemming met de garantie van fabrikant of licentiegever van deze producten. Daarmee ontrekt Dell zich aan haar aansprakelijkheid als verkoper van deze producten. De verkoper dient immers in te staan voor de producten die hij verkoopt, ook al zijn ze niet door hemzelf geproduceerd. Het beding is een exoneratieclausule dat in strijd is met de wet, artikel 7:6 lid 1 jo 21 jo 24 van boek 7 BW en is derhalve vernietigbaar ex artikel 40 lid 2 van boek 3 BW.

Een kleine toelichting: De consument heeft een overeenkomst met de winkelier niet de fabrikant, daarom heeft draagt de winkelier de volledige verantwoordelijkheid bij het nemen van beslissingen. Het komt voor dat fabrikanten met valse beweringen weigeren om producten onder de garantie te herstellen, dan moet de winkelier toch voor herstel zorgen. De kosten hiervan kunnen op de fabrikant verhaald worden en daar kan niet in het nadeel van de winkelier worden afgeweken. 7:25 BW

Ik kan alleen maar zeggen dat meningen verschilt. Hoe lang loopt dit sort discussies al? Bijna 3 jaar? Langer mischien? Er komt nooit een eind aan. Point en counter-point tot infinity

lees deze site ook even, het gaat over het dell arrest en de aansprakelijkheid van de verkoper

http://www.computerconsument.nl/pages/r ... dartID=195