VEROORDELING WEGENS ONTBREKEN VERGUNNING WTK
(Wet Toezicht Kredietwezen)
Alle opmerkingen richting Impact ten spijt moet ik aangeven dat hij wel degelijk een heel belangrijk punt te berde heeft gebracht. Helaas hebben sommigen kennelijk nog niet echt in de gaten dat er naar veler mening twee vergunningen of vrijstellingen dan wel ontheffingen nodig zijn bij het bedrijfsmatig verkopen van aandelenleaseproducten.
1. Bij Kredieten
Wtk (Wet Toezicht Kredietwezen). Opgemerkt dient te worden dat ten tijde van de overgang in 1992 Wtk-instellingen (vergunning wet 1978) onder het regime van de
Wck (Wet op het consumentenkrediet 1992) gebracht werden. Bank Labouchere had tot en met 2001 een vergunning Wtk. Echter. Voor zover wij weten
NIET (automatisch) een vergunning Wck ! Legio-Lease dus ook niet (? had deze wel vrijstelling voor bemiddeling kredieten onder Wtk?)
en zelfs Dexia pas vanaf 12-4-2003 en dan alleen een Wck vergunning voor het Dexia-aanbod. Of de kredietcomponent van effectenlease producten valt onder de Wck en de gevolgen van eventuele toepasselijkheid ervan is nu (nog steeds) onderwerp van discussie. Alles wijst wel en steeds vaker in die richting.
2. Bij Effecten.
De vroegere
Weh (Wet effectenhandel) of latere
Wte (Wet toezicht effectenverkeer 1992 en 1995)
Bank Labouchere had hiervan eveneens een vergunning. Legio-Lease was eerder remisier, later rechtstreeks werkend onder deze handelsnaam (ook Legio geheten) voor Bank Labouchere en Dexia.
Beschermingsreikwijdte Wck (Wet op het consumentenkrediet)
Ten aanzien van het kredietelement is aan te raden te lezen punt
'3.Consumentenkrediet?' van het zeer goed een uitgebreid artikel over alle wettelijke aspecten van "aandelenlease", met als titel: "
Het leasen van effecten; over hoogmoed en de val". Geschreven door
Universitair docent aan de rechtenfaculteit van de Rijksuniversiteit Groningen, Mr. S.B. van Baalen. Bezig met het schrijven van een proefschrift over de civiel rechtelijke aansprakelijkheid van effecteninstellingen wegens schending van zorgplichten.
http://www.platformaandelenlease.nl/Doc ... ndelen.htm
"..Al met al zijn in mijn ogen de beschermingsreikwijdte van de richtlijn consumentenkrediet, het feit dat de Wck vermogensrechten niet op principiële gronden buiten de Wck zijn gehouden, en het feit dat de Wte 1995 en de daarop gebaseerde nadere regels niet dezelfde bescherming bieden als de Wck sterke argumenten om de koop op afbetaling van aandelen aan te merken als een krediettransactie in de zin van art. 1 sub a onder 2 Wck. Het is dan ook niet denkbeeldig dat effectenleaseproducten vallen onder de beschermingsreikwijdte van de Wck. Daarmee is echter nog niet alles gezegd. .."
Na uitleg over uitzonderingsgevallen van die wet concludeert hij toch:
".. Wat zijn de gevolgen van eventuele toepasselijkheid? De rechtbank Arnhem stelt apodictisch dat het effectenlease product in haar voorlopige oordeel ambtshalve nietig is. Dit oordeel zal zien op het niet voldoen aan bepaalde vormvoorschriften Uit de Wck die met nietigheid worden bedreigd.52 Mij is niet geheel duidelijk op welke nietigheidsgrond de rechtbank het oog heeft. Mogelijk gaat het om het geval zoals bestreken door art. 33 sub b Wck. Daar wordt de kredietovereenkomst nietig geacht voorzover daarbij de kredietnemer, zich verplicht tot het aangaan van een andere overeenkomst (koppelverkoop). 53 Op die grond dreigt inderdaad nietigheid voor effectenlease overeenkomsten, immers er wordt slechts krediet verleend met het oog op de gelijktijdig gesloten overeenkomst van opdracht en lastgeving waarbij de aanbieder voor rekening en risico van de belegger gelden belegt in effecten (effectenovereenkomst)..."
Kennelijk heeft Legio-Lease zich van het begin af aan niet bekommert om een vergunning of vrijstelling te verkrijgen inzake Wet consumptief geldkrediet (
Wcgk) later
Wck (Wet op het consumentenkrediet 1992) voor hun aandelenleaseproducten. Ook Mr. Rank moet zich dan hierin ook in 1991 al verslikt hebben:
".. De Wet op het afbetalingsstelsel is derhalve slechts van toepassing, voorzover het waarden betreft die bij AMvB zijn aangewezen. Een dergelijke aanwijzingsmaatregel is nooit uitgevaardigd, zodat van toepasselijkheid van de Wet op het afbetalingsstelsel in casu geen sprake is.
In het verlengde hiervan ligt de vraag of Legio- Lease wellicht als kredietgever kredietovereenkomsten sluit in de zin van de Wet consumptief geldkrediet (Wcgk). Art. 1 lid I sub b van deze wet definieert het verlenen van krediet als het onmiddellijk of middellijk in handen of ter beschikking stellen van geldsommen of geldswaarden aan personen die zich verplichten geldsommen of geldswaarden terug te geven. Legio- Lease stelt middellijk aandelen en opties in handen van particulieren. [is dat wettelijk gezien wel zo?] Cruciaal is dan ook of deze effecten geldswaarden in de hier bedoelde zin opleveren. Naar het lijkt is dat niet het geval... Bb 8 augustus 1991 / nr16 "
Ten slotte verklaart Mr. van Baalen eveneens in het begin van zijn artikel na gedegen uitleg over koop op afbetaling en huurkoop:
"Daar waar een effectenlease product voldoet aan de kenmerken als zojuist beschreven, betreft het een huurkoop en is de kantonrechter de bevoegde instantie om kennis te nemen van eventuele geschillen op basis van art. 93 onder c Rv."
Ten aanzien van b.v. telefonisch afgesloten contracten:
".. Hoewel de aanbieders van effectenlease producten doorgaans hun producten (al dan niet via een tussenpersoon) gestandaardiseerd aanboden, lopen zij het risico dat waar een op de persoon gerichte benadering de verkoopmethode was (door eigen medewerkers, maar mogelijk ook door ingeschakelde belcentra), de belegger er op vertrouwde en mocht vertrouwen dat hier sprake was van een op de persoon gericht advies. Is in dat geval geen onderzoek verricht naar de persoonlijke situatie van de belegger, zal dat des te meer reden zijn voor civiele consequenties als schadevergoeding, dwaling en ontbinding . .."
Het is beslist de moeite waard het artikel in zijn geheel te lezen. Want er is veel meer dat de moeite waard is. In het licht van dit alles bezien is de onderstaande inbreng van Impact aansluitend, uitermate zinvol en passend lijkt mij.
http://zoeken.rechtspraak.nl/zoeken/dtluitspraak.asp
LJN: AS3702, Rechtbank Arnhem, 104634 Datum uitspraak: 01-12-2004 Datum publicatie: 24-01-2005
Rechtsgebied: Handelszaak Soort procedure: Eerste aanleg - enkelvoudig
Inhoudsindicatie: Vraag of gedaagde in strijd met de
Wet Toezicht Kredietwezen 1992 bedrijfsmatig heeft bemiddeld bij beleggingen.
Het onderstaande is van belang:
"Onrechtmatig handelen
26. Volgens artikel 82 Wtk 1992 is het een ieder verboden om zonder vergunning bedrijfsmatig al dan niet op termijn opvorderbare gelden van het publiek aan te trekken, ter beschikking te verkrijgen of ter be-schikking te hebben, dan wel in enigerlei vorm te bemiddelen terzake van het bedrijfsmatig van het publiek aantrekken of ter beschikking verkrijgen van al dan niet op termijn opvorderbare gelden.
[eisers] hebben aangevoerd dat [gedaagde] in strijd met dit artikel heeft gehandeld en dat hij daarmee een onrechtmatige daad jegens hen heeft gepleegd. [gedaagde] heeft dit bestreden.
27. De rechtbank is, met verwijzing naar het in r.o. 23-25 overwoge-ne, van oordeel dat [gedaagde] heeft bemiddeld in de zin van art. 82 Wtk 92. In de jurisprudentie wordt aangenomen dat het begrip bemiddelen in de zin van dat wetsartikel ruim moet worden uitgelegd en dat er niet hoeft te zijn voldaan aan de vereisten van art. 7:425 BW (Hof Arnhem 10 december 2002, JOR 2003, 66). Het moet gaan om het verrichten van activiteiten tot het tot stand brengen van overeenkomsten van geldleen op naam van een derde of van derden (HR 28 september 1993, NJ 1993, 768).
Uit de vaststaande feiten volgt dat [gedaagde] dergelijke activi-teiten heeft verricht. De rechtbank leidt uit de tekst van het wetsartikel en de jurisprudentie daarop af dat recht op loon/provisie niet geldt als een vereiste. Er wordt (anders dan [gedaagde] kennelijk meent) overigens ook niet vereist dat het bemiddelen bedrijfsmatig plaatsvindt ([betrokkene], Koersen door het effectenrecht, 2004, p. 381), maar in ieder geval is de rechtbank van oordeel dat [gedaagde] wel be-drijfsmatig handelde.
Het aantrekken van gelden van het publiek (dat in dit geval door [betrokkene] plaatsvond) dient wel bedrijfsmatig plaats te vinden, waarbij dat begrip bedrijfsmatig ruim wordt uitgelegd (HR 27 maart 2001, JOR 2001, 98 ). De rechtbank gaat er op grond van de gebleken omstandig-heden (gebruik van ingewikkelde standaardovereenkomsten, regelma-tige werkzaamheden vanuit een kantoor) vanuit dat [betrokkene] bedrijfs-matig werkte; overigens is ook niet gesteld of gebleken is dat dit anders zou zijn.
Voorts kan er vanuit worden gegaan dat eisers moeten worden aange-merkt als “publiek” in de zin van art. 82 Wtk 92, nu zij niet behoorden tot één besloten kring (zie artikel 3 Beleidsregel kernbegrippen markt-toetreding en handhaving Wtk 1992 van De Nederlandse Bank, Staats-courant 10 juli 2002, nr. 129, p. 42).
Buiten geschil is dat het hier gaat om op termijn opvorderbare gelden. Tot slot is niet gesteld of gebleken dat [gedaagde] over de vereiste vergunning beschikte, dat een vrijstelling van toepassing was of dat hij ontheffing had of had kunnen krijgen.
De conclusie uit het bovenstaande moet derhalve zijn dat [gedaagde] in strijd heeft gehandeld met art. 82 Wtk 1992.
28. [eisers] hebben aangevoerd dat de schending van artikel 82 Wtk 92 een onrechtmatige daad oplevert jegens hen. Zij hebben zich daarbij beroepen op de uitspraak van Rb. Assen 25 februari 1997, JOR 1997, 55. De rechtbank is van oordeel dat voor de vergunning als be-doeld in de Wtk 92 hetzelfde geldt als voor de vergunning als bedoeld in de Wte 95, waarover de uitspraak van de rechtbank Assen handelt. De rechtbank maakt de argumentatie van de rechtbank Assen (mutatis mutandis) tot de hare en is derhalve van oordeel dat voldaan is aan het relativiteitsvereiste van art. 6:163 BW. Aangenomen moet worden dat het vergunningenstelsel van de Wtk 92 mede als doel heeft de be-scherming van mensen die geld ter beschikking stellen, zoals [eisers] dat hebben gedaan.
29. Voor de overeenkomst met [eiser 1] geldt bovendien dat [gedaagde] is opgetreden als vermogensbeheerder in de zin van art. 1 sub c onder 1 Wte 95. Volgens de overeenkomst voerde hij als de beherende maat immers het beheer over aan [eiser 1] toebehorende middelen ter be-legging in effecten. Dit heeft hij vanuit Nederland gedaan nu hij in Ne-derland gevestigd is en hij [eiser 1] in Nederland heeft geadviseerd. Het enkele feit dat de overeenkomst in Antwerpen is gesloten, maakt dat niet anders. Ten aanzien van [eiser 1] heeft [gedaagde] dus ook in strijd gehandeld met artikel 7 Wte 95, nu in dat artikel is verboden om zonder vergunning als effectenbemiddelaar of vermogensbeheerder in of vanuit Nederland diensten aan te bieden of te verrichten en [gedaagde] niet over de bedoelde vergunning beschikte. Ook dit levert een on-rechtmatige daad op. .. "
Okerene
Zie ook Overzicht forums/LegioLease/
Samenvatting aandelenlease en Wck door Job68
http://forum.trosradar.nl/forum/viewtopic.php?t=24154
