Radar

enne?

ik had een heel bericht en volgens tros radar had ik te weinig tekens.
Dus enne slaat op dat!

Weet je wat, we trekken meteen alle subsidie uit jeugdpsychiatrie, jeugdpsychologie en pedagogisch onderzoek. We doen het al jaren verkeerd. We moeten gewoon doen wat de kinderen willen.
[/quote]


Een typische reactie van iemand die niet weet wat aan te moeten.Niet zo overdrijven.Als iemand bij bovengenoemden uitkomt zal er beslist iets aan de hand zijn, maar tegenwoordig wordt al erg snel allerlei gedachten er bij gehaald,op scholen hebben ze het helemaal uitgevonden met al die leerlingbegeleiders en schoolmaatschappelijk werkers, als het kind 1 stapje naar links of rechts doet is er iets aan de hand en wordt doorverwezen naar de hogere lijn, een kinderpsychiater oid....dat gebeurt mijn inziens allemaal te snel weet ik uit mijn omgeving....vinden de psychologen en psychiaters niet erg, het uurtarief is enorm te noemen....... vroeger hoorde je nooit iets over autisme en adhd, en die kinderen van toen zijn er blijkbaar ook gewoon gekomen en doorheen gerold....zouden soms, en af en toe,teveel mensen vrezen voor hun baan misschien....

Zijn scholen tegenwoordig campings ?

Klopt, ook daar, net als op campings, doet iedereen maar wat. Als het geld maar binnen blijft stromen.

Een camping zonder kinderen is als een kroeg zonder bardame:)

ron1 schreef:Een typische reactie van iemand die niet weet wat aan te moeten.

Ik draag elke dag ondergoed, een overhemd, spijkerbroek en leren schoenen.


Vroeger was iemand die afwijkend gedrag vertoonde inderdaad 'gewoon gek'. Ze werden gepest of genegeerd en achteraan gezet in de klas (liefst met de ezelsmuts op). Werk vond zo iemand op het boerenbedrijf van pa of als voddenophaler.

Die 'goeie ouwe tijd'....

In een tijd waarin ongeschoold werk genihiliseerd raakt, lijkt het me logisch dat je naar oplossingen (dan wel antwoorden) zoekt voor een gedrags- of leerafwijking. Net zoals jij 'overal om je heen' hoort van kinderen die te snel onderzocht worden , maak ik 'overal om me heen' kinderen mee die te laat onderzocht worden. Die boksen continu tegen een dalend gevoel van eigenwaarde, want de mensen van wie ze afhankelijk zijn (ouders/leeftijdsgenoten/leerkrachten) wijten hun 'falen' aan domheid, luiheid of zwakte. Die mensen erkennen niet dat er ook iets met het kind aan de hand kan zijn. Als er uiteindelijk een diagnose gesteld wordt, blijkt het vaak te laat om de eigenwaarde van het kind nog op te vijzelen.

Wat ik vooral met u eens ben, is dat 'irritant' gedrag op campings vaak juist niet komt door dit soort zaken. Het blijkt mij, dat op plekken waar veel kinderen samen komen de opvoeding en overdreven ruime tolerantiegrens van ouders ("ach kijk, mijn kind staat de auto van de buurman met modder te bekogelen, wat schattig") de veroorzaker zijn van de onrust. Dit past in de anti-autoritaire opvoedingstrend van de laatste jaren. Kinderen zijn tot een soort heiligen verklaard, er wordt ze niet meer duidelijk gemaakt dat de maatschappij gebaat is bij de mens als 'deel van het geheel'. 'Assertiviteit' en 'zelfstandigheid' zijn de modewoorden. Leef voor jezelf, rekening houden met wat de ander wil is van ondergeschikt belang.

Die laatste zin is van toepassing op gezinnen die een camping op zijn kop zetten, maar ook voor mensen die geen tolerantie hebben voor 'normaal' geluid. De waarheid ligt dus ergens in het midden.

Het principe is simpel: Bestaat de vraag, zal eraan voldaan worden. Kindervrije campings zullen dus opkomen en blijven bestaan. Is dat erg? Lijkt me niet, welk kinderrijk gezin is erbij gebaat om naast chagrijnige mensen te zitten zonder énige tolerantie voor hun kroost?

Niemand.

Zwarte scholen
Blanke scholen
Kinderloze campings? hoe regel je bezoekers met kinderen?.
Hond vrije campings?

Waar gaat dit allemaal om ? tollerantie gewenst voor 2010

Ik blijf het zeggen, wij DENKEN dat we tolerant zijn,maar iedereen weet dat we dat in wezen al lang niet meer zijn, ook hier is het al jaaaaaren ieder voor zich eigen, hoe graag we ook willen.

Ik vraag me echt af, waar gaat dit heen?
Kindervrije campings, geen honden graag, geen parfum graag, want daar heb ik last van. Ik ben ook tot allergische voor mensen die met een wc rol over de camping lopen, dus graag een verbod daarop!
Ook zie ik niet zo graag oudere mensen, ik heb een hekel aan rimpels en dikke mensen, bleghhhh.
Als ik nu toch bezig ben, zwarte mensen, nee liever niet, turken en Marokkanen ook liever niet. Ik heb ook een hekel aan roodharige mensen, mensen met bruine ogen en aan mensen die bier drinken.
Er is nog allemaal geen verbod voor, nou dan blijf ik wel thuis, hebben de andere mensen wel een leuke vakantie!
Ik ben het slachtoffer, dat begrijpen jullie hopelijk wel?
Het zou verboden moeten worden dat de wereld niet om mij draait!

@kaarsje69,

Je bent in je betoog de rookvrije camping nog vergeten. Dat is tegenwoordig heel modieus in de kroeg.

Kaarsje69, het gaat met name voor zaken waar je je niet van kunt 'afsluiten', vooral om geluid. Net als dat je bv. last van de zon kunt hebben en daarom op zoek gaat naar een camping die veel schaduw heeft. Het gaat er dus niet om dat mensen per definitie een hekel hebben aan kinderen of honden.

Maar kinderen maken nu eenmaal bijvoorbeeld meer geluid dan grote mensen, of ze zijn er in elk geval lastiger op aan te spreken. Zeker als ze plezier hebben. Als je een rustige camping zoekt, waar het 's nachts ook echt stil is, en waar je ook overdag rustig voor de tent kunt zitten om ongestoord een boek te lezen, dan is het niet handig als er 's nachts kleine kinderen huilen of overdag kinderen rennen en spelen, wat toch vaak (als het goed is en ze plezier hebben) met geluid gepaard gaat. Je doet de kinderen er, zeker op vakantie, geen plezier mee als ze 24 uur per dag stil en rustig moeten zijn. Daarom is het veel handiger en voor iedereen (gasten en kinderen) prettiger om bij zo'n camping gewoon te zeggen dat je geen kinderen toelaat.

En natuurlijk zijn er ook volwassenen die rumoerig zijn, maar die zijn daar wel op aan te spreken. En op een kinderloze camping zullen die in het algemeen ook meer op hun gedrag worden aangesproken.

Van de meeste andere voorbeelden die je noemt geldt, dat ook al zou je er werkelijk last van hebben, dan kun je je er makkelijk voor afsluiten. Heb je bv. een hekel aan mensen met bruine ogen, dan word je niet 's nachts wakker van het geluid van bruine ogen...

Vandaar dat ik het mij heel goed kan voorstellen dat er mensen zijn die een écht rustige camping willen, en dat ze daarom een camping willen waar alleen 'mede-rustzoekers' zijn, en geen kinderen. Heeft niet te maken met een hekel aan kinderen, maar meer met het zoeken van rust.

En natuurlijk zijn er ook volwassenen die rumoerig zijn, maar die zijn daar wel op aan te spreken. En op een kinderloze camping zullen die in het algemeen ook meer op hun gedrag worden aangesproken.

Kweenie: kom jij ooit op campings? jij mag van mij s,avonds zg volwassen aanspreken op hun geschreeuw gebral,zelfs de campingbeheerders lopen met een grote boog om de herriemakers heen, niemand heeft zin in een blauw oog,de herriemakers weten zelf dat ze overlast bezorgen waar ze verder lak aan hebben.

Misschien een aparte camping voor herriemakers met hun kratten pils?.

Ik denk dat campings met kinderen rustgevender zijn dan de gebral campings

Oh wat leuk he, dat dit onderwerp toch iedere keer weer opduikt hier he!!! Het blijft toch denk ik, actueel.

Misschien ook nog een aparte camping in het leven roepen, waar enkel en alleen grootouders met al dan niet schreeuwende blagen ( lees kinderen) mogen komen.

Ideaal.

Henri42, ik kom wel af en toe op een camping. Maar niet op specifieke kindvrije campings, en ik ga ook nooit op vakantie naar plekken waar de grootste attractie de drankwinkel is (om het maar eens zo te zeggen).

Maar ik neem aan dat op kindvrije campings in het algemeen vooral mensen zullen komen die rust zoeken. En die dus niet al te brallerig zijn.

(Of wellicht juist het tegenovergestelde, dat het een 'singles' camping is waar mensen vooral aandacht hebben voor elkaar en waar vooral 18+ activiteiten zijn...)

G7 schreef:Oh wat leuk he, dat dit onderwerp toch iedere keer weer opduikt hier he!!! Het blijft toch denk ik, actueel.

Misschien ook nog een aparte camping in het leven roepen, waar enkel en alleen grootouders met al dan niet schreeuwende blagen ( lees kinderen) mogen komen.

Ideaal.

In principe een geweldig idee G7, maar uit sociaal oogpunt bekeken toch beter van niet, niet alles in hokjes zetten en mensen van elkaar afscheiden, blerende kinderen hebben wij zelden meegemaakt .

Hoe zou Kweenie mensen noemen die het vlg op een camping uitspoken:

Een aantal mensen belegt een familie weekend op een sterrencamping de Leistert te Roggel.
Een echte biertap met een fust van 80 liter bij een dubbele tent en party tent wordt geinstalleerd..
s,Avonds om 21.30 uur starten met Karaoke toestanden en om 23.00 uur ermee stoppen en al lallende verdergaan met de fust leegmaken.
De Karaoke herrie plant zich over de gehele camping voort, de beheerder vertoont zich niet, medecampinggenoten spreken de familie aan en worden verder genegeerd met de bewoordingen : het duurt maar 3 dagen:)

Zou Kweenie die lui wel aanspreken zonder schrik voor een blauw oog?.

We kunnen beter naar Turkije vliegen met Corodon, dan kunnen we gelijk een nieuwe topic starten

Een camping met alleen maar kinderen lijkt me nog het beste, die zijn tenminste puur en doen wat ze willen, ze leven echt ipv vele volwassenen die allemaal een toneelstuk spelen zodra ze de voordeur uitstappen, kindervrije campings....pff..moet niet gekker worden zeg....

Ik ben half en half de reacties aan het lezen en heb behoefte te reageren. Waarom was ik opzoek naar een kindvrije camping. Misschien iets voor mensen om ook bij stil te staan.
Ik werk met gezinnen, woon in een kinderrijke buurt (tussen drie scholen) bewuste keuze omdat we dan voor ons gewenste kindje in een mooie omgeving woonde waar hij of zij kon opgroeien. Helaas bleek 2 jaar later dat de bij een wens gaat blijven en wij als kinderloos paar verder gaan. Nog geen 2 weken later werden er bij mijn buren 2 babies geboren en met een minder geluiddicht huis is dit behoorlijk confronterend. Andere kant is dat ik gelukkig door deze omgeving kan genieten van de kinderen, het gelach de opmerkingen en het leuke contact (wat we met veel mensen hebben)
Maar als ik op vakantie ga wil ik, in iedergeval, dit jaar de kans om met baby gehuil of andere dingen die mij met mijn verdriet confronteren proberen te minimaliseren. Natuurlijk kan je dit nooit uitsluiten, en zijn we absoluut niet zielig. Maar pijn doet het soms wel. Over een paar jaar zal dit anders zijn, maar nu is het nog vers verdriet.
Nogmaals ik wil dit niet plaatsten omdat ik mijzelf zielig vind, maar het noemen. Misschien neemt dit soms wat voordelen weg, niemand weet de echte rede van mensen.
Fijne vakantie allemaal daar waar je graag wilt zijn

Ik denk niet je ergens een lokatie zonder kids tegen zult komen:

winkels terrassen restaurants bezienswaardigheden campings etc