Klopt, maar er is wel een bepaalde solvabiliteitseis waaraan een bank moet voldoen. Tegenover elke 1000 euro uitgeleend geld moet bv. 100 euro eigen vermogen staan. Er kan dus niet 'onbeperkt' geld worden gecreëerd. Dit in tegenstelling tot wat er in de VS met de staatsschuld lijkt te gebeuren.0smilie schreef: U bent vast ook met de term 'run on the bank' bekend? Indien elke klant van de bank zijn eigen geld op zou vragen (in biljetten) - dan zou bank onvoldoende geld hebben om dat uit te keren. Dit bewijst maar alweer dat geld toch 'uit de lucht' wordt gegrepen...
Een bankrun zou dus inderdaad tot problemen leiden (in tegenstelling tot een 'verzekeraarsrun', omdat die tegenover de schulden wél bezittingen moeten hebben staan). Maar dat geldt niet alleen wanneer mensen ineens al hun geld op zouden willen nemen van de banken. Want andersom geldt natuurlijk ook dat veel mensen veel meer schulden hebben dan wat ze op korte termijn zouden kunnen betalen. Stel je voor wat er zou gebeuren als iedereen in een keer, bijvoorbeeld binnen een maand, zijn leningen zou moeten aflossen. Zelfs als dat alleen voor 'gewone' leningen zou moeten en je hypotheken buiten beschouwing zou laten, zou dat betekenen dat heel veel mensen in de problemen komen. En dat de markt helemaal verstoord zou raken. Zo zouden er ineens honderdduizenden tweedehands auto's en TV's op de markt verschijnen, omdat de leningen daarvoor toch afbetaald moeten worden, zodat niemand daar meer iets voor krijgt. En zodat heel veel mensen failliet zullen gaan.
Dus het vertrouwen in geld werkt meer kanten op. Niet alleen het vertrouwen van mensen in de banken en in het geld, maar ook het vertrouwen van banken in de mensen. Banken (en staten) kunnen geld (uit)lenen omdat er het vertrouwen is dat dat geld ooit wel weer wordt terugbetaald, mensen kunnen geld (uit)lenen omdat er het vertrouwen is dat de schulden worden afbetaald. Zonder dat vertrouwen zouden er geen leningen kunnen zijn en zonder leningen zou nauwelijks iemand bv. een dak boven het hoofd kunnen hebben, omdat je dan een huis alleen cash zou kunnen betalen. En zo veel geld (of goud, of pepernoten) zou je waarschijnlijk pas rond je pensioen bij elkaar hebben gespaard. Dus zonder lenen zou het gros van de mensen nog bij de ouders wonen...
Overigens is de verhouding tussen schuld en bbp van de VS net over de 100% gegaan. Vier jaar geleden was de schuld van de VS nog zo'n 60%, terwijl het in Nederland nu nog zo rond de 60% zit, een van de laagste percentages van de 'oude' EU landen. (Veel voormalig oostbloklanden hebben nauwelijks een staatsschuld, omdat hun bbp de laatste decennia verveelvoudigd is terwijl de staatsschuld niet zo snel steeg.) Duitsland zit iets boven de 70%, nauwelijks lager dan bv. Portugal. Maar dat heeft een hoger begrotingstekort. Italië en Griekenland (en misschien op dit moment België ook) zijn eigenlijk de enige EU-landen boven de 100%. Waarbij wel moet worden aangetekend dat Italië en België niet zo'n groot begrotingstekort hebben, en Italië dat begrotingstekort nu versneld wil terugbrengen. Juist omdat zij het belang inzien van het vertrouwen in het terugbetalen van de schulden. (En België, tsja, bestaat dat eigenlijk nog...? Ben benieuwd of ze nog een regering krijgen voordat Vlaanderen zich gaat afscheiden.)
Vooral dat begrotingstekort is belangrijk, omdat dat aangeeft hoe snel de schuld stijgt en of de rente en afbetaling goed kunnen worden betaald. In de VS is vooral dit begrotingstekort zorgwekkend. Dat is ruim meer dan 10% van het bbp, percentages die in de buurt komen van Ierland, Griekenland en het Verenigd Koninkrijk (dat wel een lage schuld heeft, vergelijkbaar met Nederland). Zo beschouwd is het niet raar dat de kredietwaardigheid van de VS omlaag gaat.
