Radar

kweenie schreef:Andere uitkringen zijn (iha) voor langere duur. Dan reken je meer met jaren dan met dagen. Het idee van de ww is dat het voor korte duur is, tussen twee banen in. Of dat je tussendoor af en toe wat werk hebt.

kweenie schreef:

darjulis schreef:Ik ben alleenstaande moeder en werkte parttime, dus daardoor heb ik het niet zo breed dat ik een buffer kan bouwen. Tenminste, het kan wel, maar veel zal het niet zijn.

Mag ik even advocaat van de duivel zijn? Als je tijdens je werkende leven al geen ruimte had om een buffertjenop te bouwen, dan denk ik dat je met een ww van 75/70% van je laatste loon al helemaal niet rond zult komen en dus structureel te veel zult uitgeven. Dan ligt hetbprobleem dus niet zozeer bij het uitkeren per 4 maanden, maar bij het te lage inkomen. Als het je wel lukt om nu nog rond te komen, dan was het handig geweest als je, toen je het iets ruimer had, een klein buffertje had opgebouwd.

Maar terug naar de vraag. Het is eigenlijk best logisch. Voor werk is het loon van oudsher gebaseerd op een langdurig dienstverband. Er wordt gekeken wat iemand per jaar zou moeten verdienen en dat wordt dan in gelijke maandelijkse porties verdeeld. Begin je in februari met werken, dan werk je de eerste maand dus iets minderdan waarvoor je betaald krijgt, maar op de lange termijn middelt zich dat wel uit.

Voor de ww gaan ze er vanuit dat je maar kort ww zult krijgen en snel een andere baan zult hebben. Daar kijken ze dus naar het dagloon en vervolgens wordt er uitbetaald naar rato van het aantal dagen dat je niet hebt gewerkt. In theorie zou dat ook per maand kunnen worden uitbetaald, maar dan zou je hele vreemde en verschillende maandbedragen krijgen en het zou ook een hoop extra werk zijn om dat iedere maand juist te berekenen. En veel mensen zouden daar vragen over gaan stellen. Daarom wordt hetdus om de 4 weken betaald.