zit met een borrel bij me een beetje te lezen
met verbazing enigzins, kennelijk is er bij armiva zoveel personeel dat de patienten elke dag helemaal gewassen of gedouchend kunnen worden.
waar werk ik in hemelsnaam...
bij ons worden mensen ivm personeels tekort nog van hun weekelijkse douche beurt afgehouden
maar armiva ik geloof je niet:
'' ik ga daar echt niet in werken hoor, ik heb last van cara''
+
''als ze naar die rookkamer willen prima, maar daar hoef ik niet bij te zitten''
dat hoef je ook niet, maar als je nu zegt dat je ze zelfs nog wilt helpen ook, dan praat je met 2 winden mee
of je komt terug op je eerdere opmerkingen.
misschien, en laat ik het hopen bedoelde je het allemaal niet zo heftig
en ontzeg je de mensen die nu zo hulpbehoevend zijn hun laatste genotsmiddeltje niet.
ze hebben al zo weinig
ze hebben eigenlijk niks
ze moeten maar leven naar de regels van het huis
hoe zot zijn we als je 1-zijdig verlamt bent en van de 1 op de andere dag bepaald een zuster wat je wel of niet mag.
inderdaad, de makkelijkste patienten accepteren wat er gebeurd
maar ze kunnen niet anders
als je al die regeltjes niet accepteerd, waar moet je als oudere dan heen.
als jonge kerel van 17 zei ik ''tabee pa & ma, als ik dit of dat niet mag dan ga ik wel weg''
maar als bejaarde van 80...
waar kan je terecht.
weg is je borreltje, weg is je kaartmiddag, weg is je sigaretje
als je ene kamergenoot sterft is er binnen 3 dagen een nieuwe
als die de hele dag door vloekt omdat hij niet kan wennen aan zijn nieuwe leef omstandigheid en je elke nacht wakker houd heb je geluk als de verpleging hem verdooft met een lading slaaptabletten.
met een beetje geluk heb je familie die verschillende lekkere dingetjes voor je meenemen. en wat vaker dan 1 x op zondag langs komt.
nemen ze geen lekkers mee, dan vergeet je hoe een kroketje smaakt.
hoewel de patatzaak aan de overkant van het plein is.
--ik neem er nog maar 1--
en ik hou van mijn pa&ma die GOD ZIJ DANK samen op 1 kamertje liggen.
ze hebben alle spullen die ze hadden achter moeten laten om nu met enkel 2 bedden en 1 tafeltje te leven.
ik ga als ik geen dienst heb naar ze toe
dan ga ik met 1 van de 2 naar de supermarkt zodat ze zelf nog zien wat er te koop is & niet zo afstompen als sommige bewoners.
gelukkig heb ik een vrouw die als ze thuis is en tijd heeft met me mee gaat zodat we samen met mijn ouders naar de supermarkt kunnen.
ze zitten immers allebei in een rolstoel
Armiva
die mensen missen al zo veel
stel je aub niet zo egoistis op als het gaat om een sigaretje
jij met je ''daar wil ik niet in werken''
[/quote]