Radar

Leuke opmerking, daar hebben we wat aan.
Ik zeg toch dat ik niet kan koken. Sorry hoor, maar ik heb een opleiding in de mode.

en een vierde op komst.

Daar kon je blijkbaar wel tijd voor vinden

Wat een supermensen waren die moeders van vroeger toch met 9....10....11 kinderen , en ze kregen allemaal te eten.

hidr schreef:Leuke opmerking, daar hebben we wat aan.
Ik zeg toch dat ik niet kan koken. Sorry hoor, maar ik heb een opleiding in de mode.

Ja dus? Koken kan je leren... Zo moeilijk is dat niet, geen kunst aan naast even door hebben wat je lekker vindt en hoe je dingen niet moet verbranden. Het is trouwens ook een stuk gezonder én goedkoper.

Maar verder werk je toch ook niet? Dan heb je dus tijd zat, lijkt me.

Gezinsuitbreiding is trouwens ook niet aan te raden als je al niet rond kunt komen met je huidige gezin... Zo heb je je kinderen toch niets fatsoenlijks te bieden? Als ik jou was zou ik zo snel mogelijk een baan zoeken zodat je je kids nog een beetje een toekomst kan bieden.

Als je kunt lezen, kan je koken (is mijn ervaring toen ik -ooit- het huis uitging).

Moneyman schreef:Als je kunt lezen, kan je koken (is mijn ervaring toen ik -ooit- het huis uitging).

Helemaal mee eens. Ik kon ook niet koken toen ik ging trouwen, nu klagen de kinderen regelmatig als ze elders eten dat het lang zo lekker niet was als thuis
Begonnen met het goede oude Margriet kookboek.

[Bericht verwijderd door de Moderator in overleg met de gebruiker.]

Begonnen met het goede oude Margriet kookboek.

Inderdaad en nog steeds te koop bij "die dikke"

Hai hidr,

Wat ik even niet begrijp, maar dat heb ik misschien gemist, je hebt nu de 4e opkomst (gefeliciteerd overigens). Maar dat kind komt er natuurlijk niet vanzelf zeg maar. Als jij de hele dag thuis bent met dat huishouden, dan kan je partner toch gaan werken? (of is hij uit het zicht)

martine

martine81 schreef:Hai hidr,

Wat ik even niet begrijp, maar dat heb ik misschien gemist, je hebt nu de 4e opkomst (gefeliciteerd overigens). Maar dat kind komt er natuurlijk niet vanzelf zeg maar. Als jij de hele dag thuis bent met dat huishouden, dan kan je partner toch gaan werken? (of is hij uit het zicht)

martine

Hidr zit in de schuldsanering met zijn/haar gezin en weigert te gaan werken, of überhaupt de auto weg te doen of andere luxe in te leveren (zie ook andere topics op dit forum). Geloof me, veel mensen hebben hier al dergelijk advies gegeven (zoals dat je kinderen naar school brengen en boodschappen doen met de fiets kan ipv dat je daarvoor een auto moet houden), maar daar is hidr jammer genoeg niet in geïnteresseerd.

Nog maar even terug waar het eigenlijk over ging.

Ik ga er voor het gemak maar even van uit dat het een minnelijk traject schuldsanering is.
De GKB of een andere instantie heeft alle schuldeisers (dus ook de belastingdienst) een aanbod gedaan om de schulden van TS te saneren. De schuldeisers zijn akkoord gegaan. De niet preferente schuldeisers zijn, naar alle waarschijnlijkheid, akkoord gegaan zijn met een betaling van slechts een deel van de openstaande schuld op voorwaarde dat TS gedurende een looptijd van drie jaar haar betalingsverplichtingen nakomt en geen nieuwe schulden maakt.
Overigens is de belastingdienst is een preferente schuldeiser. Belastingschulden dienen altijd volledig betaald te worden.
Dat is meegenomen in het voorstel voor schuldsanering.
Kennelijk heeft op een of andere manier TS niet opgegeven een auto te bezitten. Of die, na het sluiten van de overeenkomst met de schuldeisers, aangeschaft.
Wat ik mis in het verhaal van TS is dat zij bij het aangaan van de sanering gemeld heeft een auto te bezitten.
Immers de kosten die met het autobezit gepaard gaan staan sanering van haar schulden in de weg.
Tot nu toe heb ik ervaren dat schuldeisers slechts akkoord gaan als er geen sprake (meer) is van autobezit. Er blijft dan immers meer geld over om de schulden af te lossen.

En dan komt de belastingdienst er achter dat TS een auto heeft....
Niet zo vreemd dus dat de belastingdienst zich 'in de kuif gepikt voelt'.
Met TS is overeengekomen dat de belastingschuld in gedeelten, over een periode van drie jaar, betaald mag worden terwijl de 'normale' burger zo'n ruim aanbod niet krijgt.

En dat de moeder van TS niet op een andere manier naar de therapeut kan is, in mijn ogen, een drogreden.
Als de therapie door een specialist is voorgeschreven en er vervoerskosten gemaakt moeten worden kan de moeder van TS zich tot haar ziektekostenverzekraar wenden. En als haar deze hierin niet voorziet kan zij altijd nog een beroep doen op diverse regelingen die hiervoor een vergoeding geven.

En mantelzorg? Fietsen? OV? Daar wel eens aan gedacht?

De auto heb ik na de overeenkomst gekocht. Mijn moeder heeft me wat geld toegestopt, ik had nog een klein spaarpotje en de rest heb ik geleend van mijn nieuwe vriend. Ik vind dus dat de beslaglegging op de auto onredelijk is en heb dit inmiddels ook schriftelijk kenbaar gemaakt aan de belastingdienst.
Mijn nieuwe vriend woont niet bij mij, maar nog bij zijn ouders. hij studeert nog op het ROC en i.v.m. de sanering is het ook niet verstandig dat hij bij mij intrekt. Vandaar.

Mijn nieuwe vriend woont niet bij mij, maar nog bij zijn ouders. hij studeert nog op het ROC en i.v.m. de sanering is het ook niet verstandig dat hij bij mij intrekt. Vandaar.

Is je vriend aantrekkelijk ? , nou.. fiscaal nog niet

hidr schreef:De auto heb ik na de overeenkomst gekocht. Mijn moeder heeft me wat geld toegestopt, ik had nog een klein spaarpotje en de rest heb ik geleend van mijn nieuwe vriend. Ik vind dus dat de beslaglegging op de auto onredelijk is en heb dit inmiddels ook schriftelijk kenbaar gemaakt aan de belastingdienst.
Mijn nieuwe vriend woont niet bij mij, maar nog bij zijn ouders. hij studeert nog op het ROC en i.v.m. de sanering is het ook niet verstandig dat hij bij mij intrekt. Vandaar.

En... je hebt ook verteld dat je ondanks de sanering nog een spaarpotje had?

hidr, ik wil je echt niet aanvallen, en zo bedoel ik het echt niet

maar ben je niet doodsbang? want dat zou ik zijn in jouw situatie (maar ik ben jou niet) jij zit constant in de situatie: wat als iemand hier achter komt, of wat als iemand daar achter komt, of wat als de regels veranderen?

Kijk ik stond er ook opeens alleen voor, en dat vond ik echt doodeng en was niet mijn keuze, maar ik wil me nooit meer zo voelen dus ik probeer ervoor te zorgen dat ik gewoon zeker weet dat ik niet afhankelijk ben van regels. of van dingen die veranderen, dat ik alles in eigen hand heb.

iedereen is anders, maar trek je dit wel? want de stress van constant bang zijn dat er een regeling stopt of dat iemand ergens achterkomt, zou ik heel moeilijk aankunnen.

witte angora schreef:

hidr schreef:De auto heb ik na de overeenkomst gekocht. Mijn moeder heeft me wat geld toegestopt, ik had nog een klein spaarpotje en de rest heb ik geleend van mijn nieuwe vriend. Ik vind dus dat de beslaglegging op de auto onredelijk is en heb dit inmiddels ook schriftelijk kenbaar gemaakt aan de belastingdienst.
Mijn nieuwe vriend woont niet bij mij, maar nog bij zijn ouders. hij studeert nog op het ROC en i.v.m. de sanering is het ook niet verstandig dat hij bij mij intrekt. Vandaar.

En... je hebt ook verteld dat je ondanks de sanering nog een spaarpotje had?

Dat is fraude.

Geld achterhouden mag helemaal niet als je de sanering in wordt gelaten, en het is zeker niet moreel als je dik in de schulden zit omdat je te luxe leeft. En ook een auto mag je niet hebben in de schuldsanering zonder toestemming van de bewindvoerder (om dus naar je werk te gaan dat je niet hebt). Schandalig.

Het is dan ook volledig terecht dat ze beslag gaan leggen op dingen die je absoluut niet nodig hebt, niet kan betalen, en ook niet hoort te hebben in je huidige situatie.

hidr schreef:Hallo Julie,

Ik ben altijd geïnteresseerd in goede tips. Dat heb ik ook aan Bloemmeke gemaild. Maar tips voor wat betreft koken is niet aan mij bested. Ik kan namelijk niet koken. Ja, pasta koken en een pot kant en klare saus erover, dat lukt nog wel, maar verder houdt het ook op. Kan trouwens ook moeilijk tijd daarvoor vinden met 3 jonge kinderen en een vierde op komst.

het ergste is het onderliggende drama voor de kinderen. zij groeien nu al kansarm op. met een moeder die niet genoeg inkomen weet te genereren om ze in hun dagelijkse behoeftes te voorzien, en dan ook al geen gezonde verse maaltijd voorgeschoteld krijgen. Als je een kind adopteert moet je allerlei cursussen volgen, dat zou voor sommige mensen ook helemaal geen kwaad kunnen.

[Bericht verwijderd door de Moderator in overleg met de gebruiker.]

kokka schreef:

hidr schreef:Hallo Julie,

Ik ben altijd geïnteresseerd in goede tips. Dat heb ik ook aan Bloemmeke gemaild. Maar tips voor wat betreft koken is niet aan mij bested. Ik kan namelijk niet koken. Ja, pasta koken en een pot kant en klare saus erover, dat lukt nog wel, maar verder houdt het ook op. Kan trouwens ook moeilijk tijd daarvoor vinden met 3 jonge kinderen en een vierde op komst.

het ergste is het onderliggende drama voor de kinderen. zij groeien nu al kansarm op. met een moeder die niet genoeg inkomen weet te genereren om ze in hun dagelijkse behoeftes te voorzien, en dan ook al geen gezonde verse maaltijd voorgeschoteld krijgen. Als je een kind adopteert moet je allerlei cursussen volgen, dat zou voor sommige mensen ook helemaal geen kwaad kunnen.

Maar ik denk ook niet dat die suggestie, of het idee van opgeven ter adoptie hier gewaardeerd zal worden. Would be in the children's best interest, maar ja.

Ik blijf erbij dat de situatie steeds belachelijker wordt en ik hoop dan ook echt dat hidr, zoals verschillende mensen hier al denken, een trol/niet serieus is, want als je echt van je kinderen houdt laat je dit niet gebeuren.

Julie, er staat nergens de suggestie de kinderen ter adoptie te geven....
Kokka gebruikt het voorbeeld dat je wanneer je kinderen adopteert een behoorlijk zwaar screeningtraject door moet (in nl tenminste) maar dat je wanneer het langs natuurlijke weg gaat ongeremd je gang kan gaan, ongeacht of het slim is in een bepaalde persoonlijke situatie of financieel uit kan de kinderen überhaupt een goede basisverzorging te geven.

Met een moeder die niet kan (wil...) koken vraag ik mij af hoe de voeding van de kinderen geregeld is. Alles kant en klaar, of kan de vader het wel, en doet ie het ook?

[Bericht verwijderd door de Moderator in overleg met de gebruiker.]