Beste Jannie,
Bedankt voor je reactie. Ben blij dat je mijn reactie niet negatief opvatte als zijnde op jouw pers. gericht.
Het verhaal geeft dus duidelijk aan wat ik al eerder vermeldde.
Een goede kennis (vrienden zijn schaars) van me heeft zelf al bijna 10 jaar lang te maken met, wat ik noem, een "terreur-moeder" en slecht meewerkende instanties.
Deze man heeft en krijgt vaak gelijk (niet altijd), maar praktisch gezien loopt hij dus tegen dichte deuren aan.
Kinderen wonen bij moeder. Kinderen willen omgang met vader, maar daar staat moeder niet achter of dwarsboomt dat telkenmale als vader op de stoep staat.
Diverse malen heeft er dan ook een interventie plaatsgevonden van de Raad voor de Kinderbescherming en uiteindelijk is er 'n raadsonderzoek gekomen en is het de Raad zelf geweest die een "onder toezichtstelling" heeft aangevraagd bij de rechter.
Hoofdmotivtaie hiervoor was de loyaliteitscrisis waarin de kinderen terecht waren gekomen.
De Raad vond dat de kinderen zich vrij moesten voelen in de omgang met zowel moeder als vader.
De kinderen zijn inmiddels onder toezicht gesteld (gerechtelijke uitspraak), hebben een voogd, maar.....moeder heeft het ouderlijk gezag en werkt op alle manieren tegen.
Weigert gesprekken waarbij vader aanwezig is, ziet vader niet als volwaardig gesprekspartner, heeft duidelijk aangegeven dat ze niet kan ontkennen dat vader de biologische ouder is, maar heeft en wil verder niet geconfronteerd worden met "die persoon" en heeft als zodanig ook niets met hem te maken.
Moeder wil ten koste van alles voorkomen dat kinderen contact hebben met vader en komt er ook voor uit. Zo worden ook de kinderen "gehersenspoeld". Kinderen geven zelf aan dat moeder het nooit over vader heeft, maar telkens vader benoemt als die L*L en die Klootz*k.
En als de kinderen contact hebben met vader, vertelt moeder doodleuk dat vader de kinderen probeert te lokken met allerlei verwennerijen.
Zelfs een lekker ijsje eten of een bezoekje aan een bekende hamburgerketen wordt door moeder gezien als omkoperij.
En wat doet de gezinsvoogdij? Bijzonder weinig! Kinderen zijn wel onder toezicht gesteld, maar kinderen wonen bij moeder en moeder heeft ouderlijk gezag,
dus heeft het laatste woord! Kinderen wonen uiteindelijk bij moeder en moeten daar ook rust kunnen vinden.
Wel proberen ze in de omgang te bemiddelen. Dat gaat 1 of 2 keer goed, en dan begint het hele ge-emmer weer.
En nu komen we bij het stukje van vorige reactie. Vader heeft overwogen om middels een advokaat de rechter voor te leggen om hem te belasten met het ouderlijk gezag.
En nu komt het: zowel de advokaat als de gezinsvoogdij-instelling hebben negatief geadviseerd (niet in belang van de kinderen, brengt grote onrust bij kinderen). Vader zou dan ook mogelijk in problemen komen met z'n werk. (hij moest o.a. aantonen hoe hij e.e.a. zou regelen cq geregeld had)
Vader heeft uiteindelijk, in belang van de kinderen, afgezien van verdere stappen.
Dat is je reinste kul. Als je getrouwd bent hoef je toch ook niet te bewijzen of je een goede vader bent alvorens aan kinderen te mogen beginnen of iets geregeld hebt kunnen krijgen met je werk in combinatie schooltijden, vakanties e.d.?
En al ben je een slechte vader: het mag heeeel lang fout gaan alvorens een instantie ingrijpt. Maar een gescheiden vader.....tja, dat is blijkbaar oppassen geblazen
Ik stop er nu maar mee, want ik maak me daar zo kwaad over.
Enerzijds heeft iedereen de mond vol van discriminatie op grond van geslacht, maar anderzijds worden bij een echtscheiding mannen duidelijk achter gesteld.
Ik hoop van ganser harte dat ooit op een dag de instanties, ook justitie, dit eens gaat beseffen, maar veel belangrijker, er ook naar gaan handelen.
)
nog wel getrouwd???