[ archief ] BVA veiling: bestelde ring van 1250 euro is kwijtgeraakt

[Verwijderd]

Als de verzender verantwoordelijk is voor de wijze van verzenden, dan is het evident dat de ring in kwestie eigendom blijft van verzender tot het pakje is overgedragen aan degene die ervoor betaald heeft. Het is uiteindelijk de verzender die nu een ring kwijt is (en daarbovenop nog bereid is om €75 extra aan TS over te maken).

Als de ring volgens het recht al eigendom van TS op het moment van betalen, dan mag TS zelf verantwoordelijkheid dragen voor de manier waarop de ring naar hem/haar verzonden wordt. Nu is de ring kwijt. Pech voor TS dus. Het is zijn/haar eigendom en nu is hij/zij dat kwijt. Niet het probleem van de verzender dus. De ring was niet het eigendom van de verzender. Onzin natuurlijk.

Als verzender verantwoordelijkheid draagt over hoe de ring naar de koper gaat, is de verzender op dat moment nog eigenaar van de ring.

[Nijogeth]

De koper is het daar niet mee eens, anders had ie dat ook wel geboden.

[Student90]

De vraag wie eigenaar is, is hier (nog) helemaal niet relevant. Wat relevant is, is wat er overeengekomen is.

[Verwijderd]

De vraag wie eigenaar is, is hier (nog) helemaal niet relevant. Wat relevant is, is wat er overeengekomen is.

Die vraag is wel relevant. Als je de eigenaar van iets wordt op het moment van betalen, dan zou je zelf ook moeten beslissen over de manier waarop het gekochte item naar je verzonden wordt. En als er dan tijdens verzenden iets fout gaat, ben je als koper zelf verantwoordelijk. Jij als koper hebt dan immers een overeenkomst met de vervoerder en je zult het als koper dan zelf met de vervoerder moeten uitzoeken.

Ik denk dat het dan snel afgelopen is met het verzenden van pakketjes. Dan zegt elke consument: ik kom mijn eigendom zelf wel ophalen!
Of wanneer ik zelf iets verkoop zie ik niet in waarom ik een risico moet nemen met het verzenden van het eigendom van een ander. Ze komen het maar mooi zelf ophalen.

[alfatrion]

De vraag die hier centraal staat is: wat is de schade van TS? En in het verlengde daarvan: welke financiële vergoeding moet de verkoper betalen? Voor de beantwoording van deze vraag is niet van belang wie de eigenaar is.

Bij het vaststellen van de omvang van de te vergoeden schade moet als beginsel worden vooropgesteld dat de schuldeiser zoveel mogelijk in de toestand wordt gebracht waarin hij zou verkeren indien het schadeveroorzakende feit (de wanprestatie, de onrechtmatige daad) achterwege was gebleven. De omvang van de schade wordt bepaald door een vergelijking van de toestand zoals deze in werkelijkheid is, met de toestand zoals die (vermoedelijk) zou zijn geweest indien het schadeveroorzakende feit niet zou hebben plaatsgevonden. Doel van de schadevergoeding is immers het zoveel mogelijk brengen van de benadeelde in de positie waarin hij zou hebben verkeerd indien de laedens zijn verplichtingen wel was nagekomen. Dit brengt met zich dat uitsluitend de werkelijk geleden schade moet worden vergoed; niet minder, maar ook niet meer.(5)

Dus niet: we doen net alsof de koopovereenkomst nooit gesloten is.

De koper is het daar niet mee eens, anders had ie dat ook wel geboden.

Nee, op een veiling wilt de koper een product zo goedkoop mogelijk mee krijgen en de verkoper wilt er zoveel mogelijk voor vangen. Wat je afspreekt te betalen staat los van wat de producten waard zijn. Een juwelier, die de ring wilt door verkopen, gaat echt geen 1250 euro bieden, als hij denkt dat de ring dat bedrag waard is, omdat hij er dan geen winst op kan maken.

[geengast]

De vergelijkbare winkelwaarde van een bij BVA gekocht stuk is meestal de helft van dat wat u geboden heeft!

[Nijogeth]

Dus even voor de duidelijkheid: het gaat erom of TS er op achteruit is gegaan ten opzichte van de situatie als hij de ring wel had gekregen.

Situatie zonder ring: TS heeft 750€ teruggekregen en een bonus van 75€. Heeft dus een waarde van 825€.

Situatie met ring: TS heeft een ring met nieuwwaarde van 1250€. Doordat deze tweedehands is nu, kun je er gerust de helft (ik zou namelijk liever een nieuwe ring kopen dan een tweedehandse voor de helft en dat geldt voor heel veel mensen) afhalen en heeft hij nu dus een waarde van 625€.

Als ie slim is accepteert ie dus die 825€ en wrijft ie in zijn handjes.

[Verwijderd]

De vraag die hier centraal staat is: wat is de schade van TS? En in het verlengde daarvan: welke financiële vergoeding moet de verkoper betalen? Voor de beantwoording van deze vraag is niet van belang wie de eigenaar is.

Bij het vaststellen van de omvang van de te vergoeden schade moet als beginsel worden vooropgesteld dat de schuldeiser zoveel mogelijk in de toestand wordt gebracht waarin hij zou verkeren indien het schadeveroorzakende feit (de wanprestatie, de onrechtmatige daad) achterwege was gebleven. De omvang van de schade wordt bepaald door een vergelijking van de toestand zoals deze in werkelijkheid is, met de toestand zoals die (vermoedelijk) zou zijn geweest indien het schadeveroorzakende feit niet zou hebben plaatsgevonden. Doel van de schadevergoeding is immers het zoveel mogelijk brengen van de benadeelde in de positie waarin hij zou hebben verkeerd indien de laedens zijn verplichtingen wel was nagekomen. Dit brengt met zich dat uitsluitend de werkelijk geleden schade moet worden vergoed; niet minder, maar ook niet meer.(5)

Allereerst: gefeliciteerd met uw 11.000ste bericht

Ten tweede: Er is geen schade. TS heeft haar geld terug en krijgt op de koop toe €75 extra. Dat laatste gebaar was al niet eens nodig. Als er iemand is die in deze situatie schade heeft, dan is het de verzender van de ring. Die is én de ring kwijt, en heeft geen geld. Een zaak die de verzender maar met het postbedrijf moet oplossen.

Vervolgens komt u met iets aanzetten dat zo te lezen werkelijk niks te maken heeft met een casus als degene die we hier aan het bespreken zijn. Het artikel dat u aanhaalt gaat over 'schade', terwijl TS geen schade heeft. Sterker nog: de winkel heeft uiteindelijk schade! Daarna gaat het over 'schuldeiser' hetgeen hier ook niet van belang is. 'Schadeveroorzakende feiten', 'wanprestatie', 'onrechtmatige daad', 'benadeelde'. Allemaal woorden die totaal niet van toepassing zijn op deze situatie. Daarom denk ik echt dat u de juridische klok wel hoort luiden, maar geen idee heeft waar de klepel hangt.

De winkel neemt zijn verantwoordelijkheid door het bedrag terug aan TS te storten en daarbovenop nog extra geld te geven. Maar u blijft er maar bij dat de TS, ondanks dit alles, nog steeds 'schade' leidt. Wat een baarlijke nonsens. De winkel is degene die in deze situatie schade oploopt. Dat is verder niet ons probleem, dat moet de winkelier maar uitvechten met de postmaatschappij.

[alfatrion]

Situatie zonder ring: TS heeft 750€ teruggekregen en een bonus van 75€. Heeft dus een waarde van 825€.

Situatie met ring: TS heeft een ring met nieuwwaarde van 1250€. Doordat deze tweedehands is nu, kun je er gerust de helft (ik zou namelijk liever een nieuwe ring kopen dan een tweedehandse voor de helft en dat geldt voor heel veel mensen) afhalen en heeft hij nu dus een waarde van 625€.

Doel van de schadevergoeding is immers het zoveel mogelijk brengen van de benadeelde in de positie waarin hij zou hebben verkeerd indien de laedens zijn verplichtingen wel was nagekomen.

Jouw doel is kennelijk anders dan dat van de Hoge Raad. TS heeft een ring gekocht, niet gekregen en zal voor zo'n zelfde ring bij de juwelier € 1250,- moeten neerleggen en jij doet alsof TS daarmee een dienst is bewezen.

[Verwijderd]

Jouw doel is kennelijk anders dan dat van de Hoge Raad. TS heeft een ring gekocht, niet gekregen en zal voor zo'n zelfde ring bij de juwelier € 1250,- moeten neerleggen en jij doet alsof TS daarmee een dienst is bewezen.

Dat is dan dwaling geweest van de Hoge Raad

[Moneyman]

Jouw doel is kennelijk anders dan dat van de Hoge Raad. TS heeft een ring gekocht, niet gekregen en zal voor zo'n zelfde ring bij de juwelier € 1250,- moeten neerleggen en jij doet alsof TS daarmee een dienst is bewezen.

Dat is dan dwaling geweest van de Hoge Raad

Erg flauw, vooral als je er geen juridische onderbouwing bij geeft.

[Verwijderd]

Erg flauw, vooral als je er geen juridische onderbouwing bij geeft.

Ach ja, Alfatrion komt met een stukje van de Hoge Raad dat helemaal niet van toepassing is op deze situatie.

[Student90]

De vraag wie eigenaar is, is hier (nog) helemaal niet relevant. Wat relevant is, is wat er overeengekomen is.

Die vraag is wel relevant. Als je de eigenaar van iets wordt op het moment van betalen, dan zou je zelf ook moeten beslissen over de manier waarop het gekochte item naar je verzonden wordt.

Natuurlijk niet, als ik een boek van je leen en we spreken niks af over de wijze van retourneren, mag ik toch zelf weten of ik het boek persoonlijk afgeef, aangetekend verstuur of op andere wijze retourneer.

En als er dan tijdens verzenden iets fout gaat, ben je als koper zelf verantwoordelijk. Jij als koper hebt dan immers een overeenkomst met de vervoerder en je zult het als koper dan zelf met de vervoerder moeten uitzoeken.

In beginsel heeft de verzender een overeenkomst met de vervoerder. Dat je het risico onderling kunt verplaatsen of verplaatst is (hetzij omdat het wettelijk is geregeld, hetzij omdat je anders overeenkomt) is een ander verhaal.

Of wanneer ik zelf iets verkoop zie ik niet in waarom ik een risico moet nemen met het verzenden van het eigendom van een ander. Ze komen het maar mooi zelf ophalen.

Dat kun je inderdaad overeenkomen;). Hierdoor loopt het aantal potentiële kopers wel terug, maar dat neem je vast op de koop toe.

Lees HR 18 november 1937, NJ 1938, 269, m.nt. E.M. Meijers (Engelse Kolenstaking) even door, dan begrijp je misschien dat de schade niet slechts uit de aankoopprijs bestaat.

[Verwijderd]

Lees HR 18 november 1937, NJ 1938, 269, m.nt. E.M. Meijers (Engelse Kolenstaking) even door, dan begrijp je misschien dat de schade niet slechts uit de aankoopprijs bestaat.

De enige schade die er is, is er voor BVA, niet voor TS. Daar verandert de Engelse Kolenstaking van 1937 niets aan.

Het kopen van een woonhuis met een terrein van 7000m2 is ook in de verste verte niet te vergelijken met een consument die een ring wil kopen die kwijtraakt bij de post. Het huis is niet kwijtgeraakt, dus de verkoper van het huis heeft uiteindelijk ook geen schade geleden. Dit zijn allemaal zaken die in een rechtszaak ook meegerekend worden. TS heeft gewoon haar geld terug en heeft bovendien nog €75 extra gekregen, dus uiteindelijk heeft zij door de situatie winst gemaakt. De verkopende partij is én de ring kwijt én het geld. Er is geen enkele rechter die dan nog gaat besluiten dat de verkoper nóg meer schade in deze situatie zou moeten lijden.

[Hatertje]

Na al dit juridische gebral: vinden jullie echt dat TS in het recht staat om €1250 te eisen? Juridisch gezien misschien, maar moreel onaanvaardbaar. Fouten tot in den treure gebruiken voor persoonlijk gewin. Chique hoor.

[Verwijderd]

Na al dit juridische gebral: vinden jullie echt dat TS in het recht staat om €1250 te eisen? Juridisch gezien misschien, maar moreel onaanvaardbaar. Fouten tot in den treure gebruiken voor persoonlijk gewin. Chique hoor.

Precies. Voor dit soort vormen van misbruik is de wet ook niet bedoeld. Er is geen enkele rechter die hier in mee gaat.

[Hatertje]

Na al dit juridische gebral: vinden jullie echt dat TS in het recht staat om €1250 te eisen? Juridisch gezien misschien, maar moreel onaanvaardbaar. Fouten tot in den treure gebruiken voor persoonlijk gewin. Chique hoor.

Precies. Voor dit soort vormen van misbruik is de wet ook niet bedoeld. Er is geen enkele rechter die hier in mee gaat.

Ik krijg ook het idee dat we hier met Amerikaanse juristen te maken hebben. Misschien geeft de wet aanleiding tot het eisen van een vergoeding, maar ik ben er ook vrij zeker van dat geen rechter meegaat in deze absurde eisen.

[Moneyman]

Na al dit juridische gebral: vinden jullie echt dat TS in het recht staat om €1250 te eisen? Juridisch gezien misschien, maar moreel onaanvaardbaar. Fouten tot in den treure gebruiken voor persoonlijk gewin. Chique hoor.

Precies. Voor dit soort vormen van misbruik is de wet ook niet bedoeld. Er is geen enkele rechter die hier in mee gaat.

Onzin. Een rechter past de wet toe en wijst dus dergelijke vorderingen toe. Dat jij een andere, niet juridische onderbouwde, mening hebt, verandert daar niets aan. Overigens is er geen sprake van isbruik, maar gebruik.

[Hatertje]

Na al dit juridische gebral: vinden jullie echt dat TS in het recht staat om €1250 te eisen? Juridisch gezien misschien, maar moreel onaanvaardbaar. Fouten tot in den treure gebruiken voor persoonlijk gewin. Chique hoor.

Precies. Voor dit soort vormen van misbruik is de wet ook niet bedoeld. Er is geen enkele rechter die hier in mee gaat.

Onzin. Een rechter past de wet toe en wijst dus dergelijke vorderingen toe. Dat jij een andere, niet juridische onderbouwde, mening hebt, verandert daar niets aan. Overigens is er geen sprake van isbruik, maar gebruik.

Eerst zien, dan geloven. Ik heb er weinig vertrouwen in dat een rechter een schadevergoeding van €500+ gaat toewijzen. Ongeveer 2/3 van het aankoopbedrag. Maar goed, ik wacht de uitspraak op internet geduldig af, wetende dat die toch niet gaat komen.

[Verwijderd]

Onzin. Een rechter past de wet toe en wijst dus dergelijke vorderingen toe. Dat jij een andere, niet juridische onderbouwde, mening hebt, verandert daar niets aan. Overigens is er geen sprake van isbruik, maar gebruik.

Onzin. Genoemde uitspraken hebben in de verste verte niets met deze casus te maken. Geen enkele rechter gaat de verzender een 4e schade toebrengen (1e schade ring kwijt, 2e schade geld kwijt, 3e schade de €75 erbovenop) in een zaak waarin verzender duidelijk ter goeder trouw heeft gehandeld. Dat heeft niets meer met rechtvaardigheid te maken. Ik heb u bovendien ook nergens betrapt op het geven van een juridische onderbouwing.