[ archief ] Gewichts verlies

[Jablan]

Mag ik vragen hoe u aan deze wijsheden komt?

Teveel praktijkervaring en dan ook nog vanuit verschillende rollen.

Bedankt voor je onderscheid tussen de verschillende doelgroepen binnen de artsen, nu graag iets meer vanuit de patiënt denken en dan wil ik van jou graag weten, waarom je in Nederland nooit eerst een echte specialist te spreken krijgt, maar altijd de een of andere figuur-in-opleiding (Komt niet serieus over. Het vak leren? Waarom lopen er dan altijd 2 tot 6 co-assistenten met 1 specialist mee? Zijn we in een dierentuin of zo?).

De vraag 'Wat denkt u zelf' is een aankondiging van miscommunicatie. Een goede arts vraagt het direct: heeft u al op internet rondgekeken? Dat is veel effectiever. De vraag 'wat denkt u zelf' komt bij veel mensen, die normaal nooit iets hebben, volledig verkeerd over en is ook een open deur richting eindeloos onderzoeken, pillen verstrekken, etc. (en in Duitsland een open deur richting overbodige operaties, omdat de vergoeding voor een operatie hoger is dan voor een behandeling zonder te snijden.)

Het laatste punt is wensdenken. Was misschien vroeger zo 'goed hulpverlenerschap', zou idealerwijs in de toekomst ook weer zo moeten worden, maar zoals de zorg momenteel is georganiseerd, staat 'goed hulpverlenerschap' op de 2e plaats, ver, heel erg ver na 'maximale omzet tegen minimale kosten'. Ik zet het nu gechargeerd neer, maar dit is wel de praktijk in de ziekenhuizen en een direct gevolg van de behandelcodes en -protocollen, waarop de vergoedingen zijn gebaseerd.

In het geval van vraagsteller is het heel belangrijk om bij de specialist met de goede vragen, observaties en conclusies binnen te komen (Wat heeft hij al geprobeerd, wat werkt en wat werkt niet) inclusief de bijverschijnselen. De reden: als de eerste coassistent een verkeerde behandelcode kiest, duurt het nog veel langer voordat de patiënt zelf weet wat er nu aan de hand is, omdat dan eerst het protocol van die code wordt gevolgd en het dan altijd even duurt voordat de conclusie komt 'werkt niet, nieuw onderzoek'.


Roel,

Ik probeer je hier min of meer voor te bereiden op je rondgang door het ziekenhuis. Er is nog 1 ding, waar artsen in geïnteresseerd zijn. Je spiermassa. Als jij foto's hebt van jezelf van voor het recente gewichtsverlies, waar duidelijk te zien is hoeveel spieren jij in je armen en benen toen had, neem zo'n foto mee. Dan kan de arts goed vergelijken. Het kan relevant zijn ivm de tintelingen en zo'n foto kan de arts ook sneller op het goede spoor zetten.

[kuklos]

waarom je in Nederland nooit eerst een echte specialist te spreken krijgt,

Niet waar. Ik krijg regelmatig direct de specialist.

Een goede arts vraagt het direct: heeft u al op internet rondgekeken?

Dat verband is er niet. Een slechte arts kan die pook aan de patiënt vraag stellen en een goede arts kan een goede arts zijn zonder die vraag te stellen.

[kuklos]

@Roel, nog steeds de vraag wat er mis is met de schijf van vijf.

[Appie83]

Mag ik vragen hoe u aan deze wijsheden komt?

Teveel praktijkervaring en dan ook nog vanuit verschillende rollen.

Bedankt voor je onderscheid tussen de verschillende doelgroepen binnen de artsen, nu graag iets meer vanuit de patiënt denken en dan wil ik van jou graag weten, waarom je in Nederland nooit eerst een echte specialist te spreken krijgt, maar altijd de een of andere figuur-in-opleiding (Komt niet serieus over. Het vak leren? Waarom lopen er dan altijd 2 tot 6 co-assistenten met 1 specialist mee? Zijn we in een dierentuin of zo?).

Er lopen coassistenten mee met arts-assistenten en specialisten. Het kan dus wel zijn dat je een coassistent ziet, maar die mag niet zelfstandig een besluit nemen, want is nog geen arts. Meestal zal ook worden gevraagd aan de patiënt of zij het onderzoek bij je mogen uitvoeren. Je ziet inderdaad wel eens een aantal coassisten achter een arts aanlopen, maar dit heeft o.a. te maken met een overvloed aan coassistenten, er geen goed plan ligt, ze niet zelfstandig mogen werken en in het begin van het vierde jaar vrijwel nog geen ervaring hebben.

Ten aanzien van arts-assistenten (ANIOS en AIOS). Zij zijn dus arts (BIG geregistreerd) en mogen bepaalde handelingen zelf doen. Bovendien hebben ze meestal voldoende kennis voor de polikliniek en de beddenafdeling en ze kunnen altijd terugvallen op een specialist. Naarmate er meer ervaring is opgedaan dan wel men verder is in hun opleiding tot specialist (AIOS) heeft men de Specialist steeds minder nodig.
Voordeel: Minder (dure) specialisten nodig en tegelijkertijd bereiden ze zich voor op hun toekomst. Bovendien hebben de specialisten ook meer tijd over voor operatieve handelingen of moeilijke gevallen.

Je kan ook het systeem hebben in Duitsland. Alleen als je daar particulier verzekerd bent heb je recht op een specialist plus andere voordelen. Geen DBC's, dus allen handelingen worden los geregistreerd met als gevolg meer papierwerk.

Het laatste punt is wensdenken. Was misschien vroeger zo 'goed hulpverlenerschap', zou idealerwijs in de toekomst ook weer zo moeten worden, maar zoals de zorg momenteel is georganiseerd, staat 'goed hulpverlenerschap' op de 2e plaats, ver, heel erg ver na 'maximale omzet tegen minimale kosten'. Ik zet het nu gechargeerd neer, maar dit is wel de praktijk in de ziekenhuizen en een direct gevolg van de behandelcodes en -protocollen, waarop de vergoedingen zijn gebaseerd.

Vroeger hield elk ziekenhuis zijn handje op bij de overheid als ze verlies leden, dat is naar mijn mening niet de oplossing. Ik wil ook niet beweren dat het nu goed is (de DBC heeft zijn beperkingen en is ingewikkeld). Maar de meeste artsen zullen toch allereerst een goed hulpverlener willen zijn. Het is in ieder geval nog wel de norm bij de tuchtrechter en de rechter. Het beperken van de kosten zal wel zijn invloed hebben, maar niet de doorslag geven als een bepaalde behandeling of onderzoek gewenst is.

[moederslink]

waarom je in Nederland nooit eerst een echte specialist te spreken krijgt,

Niet waar. Ik krijg regelmatig direct de specialist.

Ik ook met daarbij de vraag of ik bezwaar tegen de aanwezigheid van de AIO heb.

Een goede arts vraagt het direct: heeft u al op internet rondgekeken?

Die vraag krijg ik nooit. Mijn eigen HA bv is daar zelfs een felle tegenstander van van dat gegoogle door de patiënt zelf ;
hij vindt de huidige patiënt daardoor eigenwijs en/of betweterig overkomen.....
Met het goed doorvragen van hem en zelf enigszins voorbereid het gesprek ingaan en desnoods op een spiekbriefje je vragen zetten kun je een eind komen.
Alles staat of valt met communicatie en goed luisteren.

[RoelPP]

@ jablan Helaas zo'n foto van mezelf heb ik niet. Weet wel dat ik er als een gespierd skelet uit zien nu. afgelopen week toch weer voorzichtig wat getrained voor spier massa behoud , de kracht is er nog zeker wel maar wel iets minder. De vraag wat denkt u zelf zal ik terug kaatsten met: "Ik weet het niet, daarvoor ben ik hier" of iets dergelijks. Zal ze een beetje na de mond praten om niet betweterig over te komen met "geen fan van zelf googlen, teveel tegenstrijdigheden. Hoor het liever van een echte doktor". Voorzichtig aansturen op een maag of ontlasting onderzoek en anders een bloedonderzoek op nog niet geteste zaken. Denk dat de vraag "waaraan worden mijn calorieën verbrand?" een goeie is. Het spul moet immers ergens heen gaan (calories IN calories OUT).

Verder heb ik foto's van mijn ontbijt , middag eten en avond eten. en heb ik alle macro ratios + calorieën bij de hand. Ook het bloedonderzoek heb ik dan bij en data waarmee ik kan aantonen hoe lang dit al gaande is. Inderdaad een goede vragen lijst opstellen ga ik ook zeker doen. Verder is het denk ik gewoon dat de rust zien te bewaren en vriendelijk communiceren maar geen genoegen nemen met alleen wat "mondeling advies en tot over 4 weken" het beste is. Bedankt mensen ik heb hier wel veel aan gehad. zo kan ik me goed voorbereiden en weet ik een beetje wat ik wel en niet handig is.

[mh73]

Weleens een maagonderzoek gehad? Dat is echt geen pretje.

[kuklos]

Je gaat nog steeds NIET in op de vraag wat er mis is met de Schijf van Vijf.

Je laatste bericht lezend wek je (in elk geval bij mij) de indruk dat jij geen gesprek wil, maar als een soort activist wil drammen en je gelijk wil krijgen. Niet terugkaatsen, niet naar de mond praten, maar ga een gesprek aan. Een echt gesprek. Waarin je jouw zorgen uit, waarin je duidelijk maakt dat je moeite hebt met "er is niks aan de hand" en waarin je open staat voor hun visie.
Als je je opstelt zoals je je in dit topic hebt opgesteld ga je echt geen stap verder komen bij de arts.

[RoelPP]

Ik hoef helemaal niemand verantwoording af te leggen over wat er mis is met de schijf van vijf. Bovendien is dat niet waarvoor het topic gestart is en het zou een heel eigen discussie starten. Iedereen kan zijn eigen research doen en mag daaruit zijn eigen conclusies trekken.

Ik ga ook een echt gesprek aan en zal openstaan voor hun visie. Ik krijg echter sterk de indruk dat ze je liever gewoon naar huis sturen dus een beetje paaien met als doel niet betweterig over te komen lijkt me wel goed. Het belangrijkste is dat ik een diagnose heb zodat ik weet waarmee ik te maken heb. Dat is mijn hoofd doel.

@ mh73 dat dat geen pretje is lijkt me geen excuus om het niet te doen. Als het nodig is voor de diagnose. Bovendien heb ik een hoge pijn grens en zal het ook zonder roesje ondergaan.

[kuklos]

Ik hoef helemaal niemand verantwoording af te leggen over wat er mis is met de schijf van vijf. Bovendien is dat niet waarvoor het topic gestart is en het zou een heel eigen discussie starten. Iedereen kan zijn eigen research doen en mag daaruit zijn eigen conclusies trekken.

Als jij hier een uitspraak doet waarin je de Schijf van Vijf afwijst dien je dit wel degelijk te onderbouwen.
En het is juist onderdeel van deze discussie. Zoals meerdere mensen, waaronder ik, al aangeven is jouw voedingspatroon dusdanig het meer permanent diëten is dan normaal eten en dat kan een oorzaak zijn van jouw problemen.

Voor het overige heb ik mijn advies gegeven.

[Erthanax]

Dat er iets niet goed gaat met uw spijsvertering, geloof ik wel. Maar als u een arts naar de mond gaat praten en voorgeeft tegen googelen te zijn, dan vind ik dat niet de juiste insteek voor een goed gesprek. En al helemaal niet als u vanalles bij de hand heeft, zoals bloedonderzoek, foto's van uw maaltijden, macro ratio's en calorieën.

Dat is dermate in tegenspraak met uw voorgegeven openheid, dat een arts de indruk kan krijgen dat u hem in de val wil laten lopen. Een heel slecht begin voor een vertrouwensrelatie.

[RoelPP]

Oke naar de mond praten is wellicht onhandig uitgedrukt. In elk geval wat rapport maken dat bedoel ik eigenlijk. Dat ik die dingen bij de hand heb is juist goed en laat zien dat je meewerkt en de artsen van de juiste informatie wil voorzien. @kuklos dat mijn dieeten zoals je het wederom benoemd een oorzaak is dat denken jullie inderdaad. Ik ben echter van mening dat ik dan allang eerder klachten had gehad. Ik had dan ook nooit het niveau met mijn sporten jaren kunnen volhouden. Ik voelde me er ook gewoon top onder en heb altijd op gewicht kunnen blijven. Ik heb gewoon iets opgelopen waardoor die constipatie kwam. Bovendien was ik juist al sinds eind mei wat royaler met koolhydraten om zo in de vakantie ook wat makkelijker kon mee eten met de groep. Het contrast ik te hoog, van eerst je super goed voelen naar constipatie en niet kunnen herstellen. Dat geeft aan dat mijn 'dieet' voorheen goed is en dat ik daar vertrouwen in heb. Advies van een voedings deskundige wil ik uit interesse wel horen hoor. Daar wil ik het overigens bij laten. Graag alleen advies wat me kan helpen bij het onderzoek.

[Lady1234]

Ik ben gern arts, maar het komt mij zo voor dat elke normale specialist hooguit wat bloedonderzoeken zal laten doen als vervolg op de cijfers van de huisarts en u ook zal doorverwijzen naar een dietiste.

Die gaat echt niet beginnen met maag of darmonderzoeken omdat iemand zwaar verstopt geweest is en na een paar weken moeilijk aankomt.

[16again]

Denk dat de vraag "waaraan worden mijn calorieën verbrand?" een goeie is. Het spul moet immers ergens heen gaan (calories IN calories OUT).

Om calorieen te verbranden, dien je die wel eerst op te nemen. Met een spijsvertering als een reutelende 2-takt gaat het daar mis

[RoelPP]

Ja oke of waarom ze niet opgenomen worden. Dank je de vraag is verbeterd. Spijs vertering is weer ok, Ontlasting ziet er normaal uit en is ook regelmatig. Soms 2x per dag soms 1x. Waar het dan mis gaat laat ik aan de doktoren over.

[Erthanax]

Als u de Bristol-score vaststelt, zal een arts (internist, MDL) dat waarschijnlijk wel waarderen.

[moederslink]

Een goede stoelgang is op zich een fantastische indicatie dat er in principe niets met het spijsverteringskanaal aan de hand is, dus dat is ok, lijkt mij.
Dan zal er ook geen maag/ darmonderzoek hoeven plaats te vinden.
Denk daar niet te licht over en dit wordt echt niet ' zomaar ' gedaan, puur om u gerust te stellen.

Als u er nu weer als een ' gespierde spijker ' uitziet , geen gewicht verder verliest, maar ook niet aankomt is er m.i. toch echt iets niet in orde met uw leef/ eetpatroon.
Dat u er voorheen goed op floreerde wil niet zeggen dat dit nu nog steeds zo is.

En ik hoop dat u geen valse verwachtingen heeft. Soms is een ' diagnose ' moeilijk vast te stellen.
Dat betekent niet dat u niks mankeert , maar ik denk dat het echt ook wel zinvol is nog om voor het CWZ onderzoek op korte termijn eens met een voedingsdeskundige te gaan praten.

Uw gewicht is nu stabiel, laag , maar stabiel.
Misschien is er wel helemaal niets ad hand, houdt u die mogelijkheid wel open?

In theorie zou het kunnen ( stel dat u alles loslaat en u zich geen zorgen meer maakt ) dat uw gewicht weer gaat stijgen tot een voor u acceptabel niveau.

Bloedprikken op specifiekere onderdelen is nog wel een aanrader , maar dat kan de internist ook initiëren.

[RoelPP]

Tja ik hoop eerlijk gezegd ook dat er helemaal niets aan de hand is. Kan me wel moeilijk voorstellen dat het allemaal door stress is hierover. Die stress kwam pas nadat het zolang duurde. Bovendien heb ik veel steun aan vrienden, mijn vriendin en neem ik genoeg rust, slaap goed. Dat roept de vraag op hoelang duurt zoiets normaal gesproken? Had het er met m'n vader over en hij zei nou een week of zo en dan moet het toch wel weer stijgen. En dan heb ik ook nog die prikkelingen en toch wel een beetje last van m'n maag. Maar dat kan ook komen doordat ik zoveel eet. Het probleem met alles los laten en afwachten is dat als er wel iets is dat je er dan mee doorloopt. Ook weer niet goed. Lastig allemaal. Wel bedankt voor je advies

[moederslink]

De buik is een groot iets in het lichaam. Niet voor niets dat wanneer men zich niet lekker of niet goed voelt dat het eerste wat je roept en hebt is ---"" buikpijn ! ""

Doe jezelf een plezier en vraag eens een echt goede voedingsdeskundige wat zij vindt van uw dieet en van alles wat u tot u neemt.

NB : ik wilde er ook niet aan , had ook veel last van buikpijn, ook goede stoelgang overigens , algeheel gevoel van malaise , zwakte , maar ik ben bij haar gekomen ivm toenemende bloedsuikerspiegel en gewichtstoename zelfs. ( diabetes?? )
Het gesprek en de adviezen waren een eye-opener voor me, echt!
En ook ik heb buikecho.s gehad , niets te zien en mijn bloedwaarden nu? Helemaal perfect zelfs!

Nog steeds regelmatig buik- en maagpijn maar dat is toch echt stress gerelateerd , in mijn geval

[RoelPP]

Oke ik zal je advies ter harten nemen. En dan vinger op de pols houden of het verbeterd. Tot aan de 27e kan ik toch niet anders dan rust nemen. Heb een collega die heeft een voedingsdeskundige als vriendin. Zal haar eens vragen.