Ik heb de van jou ontvangen stukken eens bekeken. Het goede nieuws is dat het niet om een dagvaarding gaat, en evenmin om een betekend vonnis, maar "slechts" om een sommatie-exploot. Oftewel, vrij vertaald: de stevigste "blafbrief" die er bestaat. Juridisch heeft die net zoveel/ weinig waarde als een gewone sommatie per post. Het is vooral bedoeld om indruk te maken ("o help, de deurwaarder, laat ik maar binnen 2 dagen betalen").
Het feit dat het hier niet om een dagvaarding gaat, maakt ook dat je nog wat meer tijd en speelruimte hebt. Er is al veel zinnigs gezegd in dit topic, en ook in de twee topics waar ik in mijn eerste reactie al naar linkte is veel informatie terug te vinden.
Je hebt overigens niets te winnen met een discussie over machtigingen. De vordering wordt ingesteld op verzoek van de rechthebbende (en diens foto is als bewijs bijgevoegd). Permission Machine is slechts het bedrijf wat de kosten heeft gemaakt, maar niet de eisende partij. Omdat de vordering ingediend wordt door de fotograaf zelf, heeft deze discussie dus geen enkel nut.
Het lastige van dit soort zaken is dat er niet één pasklaar antwoord gegeven kan worden, omdat iedere zaak op zich staat en de jurisprudentie een nogal wisselend beeld laat zien.
Een paar hele relevante discussiepunten zijn:
A) de vraag of er uberhaupt inbreuk gemaakt is op auteursrecht:
Ik heb de foto gezien. Persoonlijk (en dat zeg ik ook als redelijk ervaren hobbyfotograaf) is de bewuste stockfoto zo standaard als het maar zijn kan. Een snelle google-opdracht levert me allerlei gelijksoortige foto's van anderen op. Oftewel: het is maar zeer de vraag of de foto "een voldoende eigen oorspronkelijk karakter heeft en het persoonlijk stempel van de maker draagt om daaraan auteursrechtelijke bescherming toe te kennen", zoals de rechter dan zou moeten oordelen. Als dat niet zo is, is er überhaupt geen reden om te hoeven betalen. Maar, zoals gezegd, je weet nooit hoe de rechter oordeelt. In
dit vonnis is geoordeeld dat een simpele foto niet voldoet aan de eisen om auteursrechtelijk beschermd te worden.
De volgende twee punten komen pas aan de orde als geoordeeld zou worden dat er sprake is van inbreuk, maar ik schets toch even wat de afwegingen zijn als dat wel zo zou zijn.
B) de vraag wat de hoogte van de redelijke schadevergoeding is:
Vaak wordt een bedrag gevorderd op basis van de lijst van de Stichting Fotografen Anoniem. Ook in jouw geval wordt qua bedrag aansluiting gezocht bij die lijst. Soms wordt dat toegewezen, soms ook niet. Een vonnis waarin duidelijk gemotiveerd wordt waarom die hoogte van de bedragen onterecht is,
kan je hier lezen. Jij kunt een verweer voeren waarin je de in deze zaak gebruikte argumenten analoog toepast op je eigen situatie.
C) de vraag hoe de rechter naar de gevorderde kosten kijkt:
In dit topic wordt door sommigen al gesproken over de maximale incassokosten, die 15% zouden bedragen. Dat is formeel echter onjuist. Die maximale tarieven gelden voor de incassokosten bij het incasseren van niet betaalde geldvorderingen, terwijl het in jouw casus gaat over een eis tot schadevergoeding. Het
Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten is dus niet van toepassing.
Als het gaat om schadevergoeding, dan komen in beginsel alle kosten die nodig zijn om de schade en de aansprakelijkheid vast te stellen, voor vergoeding in aanmerking. Dat kunnen dus (veel) hogere kosten zijn dan de incassokosten die bij een normale geldvordering van gelijke hoogte in rekening gebracht mogen worden.
In de praktijk zie je echter dat er door rechters desondanks toch aansluiting gezocht wordt bij de hoogte van de reguliere incassokosten. Alfatrion heeft daar hiervoor al het een en ander over geschreven, dat hoef ik niet verder te verduidelijken denk ik.
Maar het kan ook de andere kant op vallen, zoals je kunt zien in het vonnis waar ik eerder al naar linkte.
4.15. Omroep Gelderland zal als de overwegend in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld . Deze procedure ziet op de handhaving van intellectuele eigendomsrechten, zodat artikel 1019h Rv van toepassing is. Op grond van dat artikel wordt de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in redelijke en evenredige gerechtskosten en andere kosten die de in het gelijk gestelde partij heeft gemaakt, tenzij de billijkheid zich daartegen verzet. Bij de vaststelling van de redelijke en evenredige kosten ex artikel l0l9h Rv gaat de kantonrechter uit van de door de rechtbank gehanteerde Indicatietarieven in IEzaken,versie I april2017.
(wordt vervolgd)