De geschetste situatie is, dat de ouders inwonen en één huishouding vormen met de zoon
Dat zou kloppen als de ouders de hypotheek zouden hebben afgesloten en zouden zijn ingeschreven op het adres waarbij de zoon erbij komt. Andersom zijn het 2 huishoudens die samen op 1 adres wonen.
Wat als ik de vriend mijn dochter in laat wonen en van beiden een bijdrage vraag in de kosten. Is het dan één huishouden of 2 huishouden. De vriend is immers geen eigen kind.
Als je die vriend laat logeren zal het geen probleem zijn.
Als je die vriend laat inschrijven op het adres en een bijdrage laat betalen zal het als onderhuur gezien worden.
Dat zou kloppen als de ouders de hypotheek zouden hebben afgesloten en zouden zijn ingeschreven op het adres waarbij de zoon erbij komt. Andersom zijn het 2 huishoudens die samen op 1 adres wonen.
Wat als ik de vriend mijn dochter in laat wonen en van beiden een bijdrage vraag in de kosten. Is het dan één huishouden of 2 huishouden. De vriend is immers geen eigen kind.
Als je die vriend laat logeren zal het geen probleem zijn.
Als je die vriend laat inschrijven op het adres en een bijdrage laat betalen zal het als onderhuur gezien worden.
En dus zou de hypotheeknemer de hypotheek op kunnen zeggen? Zo niet dan zie ik het verschil niet tussen een vriend in laten wonen en de ouders in laten wonen.
Een partner is toch niet 'hun' kind..
Dus partners van de kinderen kunnen niet ingeschreven worden op hetzelfde adres. Volgens mij zo klaar als een klontje..
Een partner is toch niet 'hun' kind..
Dus partners van de kinderen kunnen niet ingeschreven worden op hetzelfde adres. Volgens mij zo klaar als een klontje..
En waarom zou dat niet kunnen? Volgens mij is er geen wet die dat verbiedt.
Het is alleen de vraag hoe een hypotheeknemer daar mee omgaat en wat de status is van een inwonende partner van een eigen kind.
Wat als een kind weer komt inwonen met een eigen kind (dus kleinkind)?
En waarom zou dat niet kunnen? Volgens mij is er geen wet die dat verbiedt.
Waarom zou er een wet moeten zijn? Partijen zijn het simpelweg overeen gekomen.
Natuurlijk kan je 1000-en-1 situaties verzinnen en je afvragen of die nu wel of niet onder het verbod vallen. Maar dat is zinloos: de voorwaarde is duidelijk. Zodra je daarvan wilt/ gaat afwijken, moet je dat dus simpelweg (tijdig en (dus) vooraf!) met de bank bespreken en afspreken. Doe je dat niet, dan krijg je achteraf gedonder, zoals hier ook blijkt.
Wat is er nu eigenlijk precies niet duidelijk aan:
Bestemd en geschikt voor permanente bewoning door de aanvragers van de financiering (en eventueel hun kinderen)
nogmaals: als een alleenstaande een huis koopt, en zijn/haar toekomstige partner daar later bij intrekt, zou dat niet mogen van de ASR volgens deze tekst .... alleen de toekomstige kinderen mogen er komen wonen....dat houdt geen stand bij de rechtbank lijkt mij.
nogmaals: als een alleenstaande een huis koopt, en zijn/haar toekomstige partner daar later bij intrekt, zou dat niet mogen van de ASR volgens deze tekst .... alleen de toekomstige kinderen mogen er komen wonen....dat houdt geen stand bij de rechtbank lijkt mij.
Dat klopt, dat is wat er staat. Zoals ik al schreef: gewoon toestemming vragen. Hoef je ook niet naar de rechtbank.
Gelukkig hebben we nog wetgeving, banken mogen niet de hypotheek opzeggen als er geen goede reden is. "Het staat er nu eenmaal in" is geen reden. Zelfs als de huiseigenaar niet voldoet aan de regels in het contract (wat hier ter discussie staat), dan nog moet er een zwaarwegende reden zijn voor de bank om de lening op te eisen. Als er geen betalingsachterstanden zijn dan zie ik niet perse zwaarwegende redenen.
Daarin ga ik niet met je mee. Juist bij hypotheekcontracten worden bepalingen over medebewoning en/of verhuur in de rechtspraak niet zomaar terzijde geschoven. Contract = contract is niets voor niets de basis van het verbintenissenrecht, en de wijze van bewoning is een belangrijke (kern)bepaling.
De redelijkheid en billijkheid vergt veel eerder dat de hypotheekgever gewoon even met de geldgever afstemt, dan dat de hypotheekgever contractuele bepalingen zomaar terzijde kan schuiven.
De tekst onder "Onderpand" gaat over het soort onderpand, d.w.z. een woning die bestemd en geschikt is voor de aanvrager van de financiering en zijn/haar kinderen (toekomstige partner is hier vergeten, maar dat zal een rechter m.i. geen reden vinden om de hypotheek op te eisen). En: de hypotheek is op zo'n soort pand afgesloten, dus dat zal het punt niet zijn.
Daarnaast staat er een verhuurder-beding in de voorwaarden, gezien de huurbescherming moet dit ruim opgevat worden maar de vraag is of dit ook geldt voor inwonende ouders die geen huur betalen en waarmee je één huishouden vormt.
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inzie ... oorwaarden
Hier is beslag gelegd, dus punt f van de hypotheekvoorwaarden is duidelijk aan de orde; maar toch mag de bank het geld niet opeisen (en daarvoor het huis op de veiling laten verkopen). Geen zwaarwegend belang.
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inzie ... oorwaarden
Hier is beslag gelegd, dus punt f van de hypotheekvoorwaarden is duidelijk aan de orde; maar toch mag de bank het geld niet opeisen (en daarvoor het huis op de veiling laten verkopen). Geen zwaarwegend belang.
Logisch. In die casus was er ook geen belang, want achterstand was voldaan, de beslaglegger executeerde niet en de woning staat onder water. In die situaties is het vaste rechtspraak dat executeren misbruik van recht oplevert.
De casus van dit topic moet je echter veel meer in de hoek van ontruimingen- en beheerbedingen zoeken, en dan zul je zien dat daar heel anders gewogen wordt. Het belang van de geldgever om te weten en te bepalen door wie de verhypothekeerde woning wordt bewoond, is een belang dat rechtens steeds gerespecteerd wordt. Bewoning door mensen die niet tot de huishouding van de hypotheekgever horen is een evidente inbreuk op de contractuele afspraken en belangen van de geldgever.
En nogmaals: het is allemaal zo simpel te voorkomen door gewoon even contact op te nemen als je in strijd met de afspraken wilt hadnelen... (maar daar reageer je wijselijk niet op).
En nogmaals: het is allemaal zo simpel te voorkomen door gewoon even contact op te nemen als je in strijd met de afspraken wilt hadnelen... (maar daar reageer je wijselijk niet op).
[/quote]
Als je van tevoren bedenkt dat de bank er een probleem van maakt, dan is het idd heel simpel ......
Als je van tevoren bedenkt dat de bank er een probleem van maakt, dan is het idd heel simpel ......
Tsja. Als je bij één van de belangrijkste zaken (namelijk het dak boven je hoofd) én niet de voorwaarden checkt, én niet bedenkt dat het bij een grote wijziging in de gebruikssituatie misschien verstandig is om het alsnog even te checken, dan is het niet de geldgever die het probleem veroorzaakt, maar de hypotheekgever. Er is hier maar één partij die zich niet aan de voorwaarden houdt, en dat is niet de bank.
Zoals ik het zie, is er sprake van één huishouding, geen verhuur of "meerdere bewoning" waarvan de meest logische betekenis "meerdere huishoudens" is.
Het zou mijn rechtsgevoel ernstig schokken als de partner van een huiseigenaar volgens de ASR niet mag komen inwonen zoals Moneyman stelt : "contract is contract" en dit bij de rechter zou standhouden.
