Honderd euro voor een (tweedehands) smartphone of vijf tientjes voor een printer.
Wat een gedoe zeg, om het meest simpele probleem op te lossen. Als TS/haar vader welwillend was geweest om dit op te lossen, was dit hele circus niet eens nodig geweest.
Lekker lui blijven liggen en halsstarrig aan zijn/haar rechten proberen vast te houden, dan zal Tomado wel buigen...
Waarom moet het altijd een ander zijn die iemands problemen moet oplossen?
Dat dit het probleem van de koper is niet zo vanzelfsprekend. Immers, het is de verkoper die tekortgeschoten is in het leveren van een conform product en er zijn uitspraken waarin de verkoper is veroordeeld om producten op te komen halen. Echter, sinds 1 juli 2024 staat er in de wet dat de koper bij ontbinding het product moet terugzenden op kosten van de verkoper (art. 7:22 lid 7 BW, art. 16 lid 3 Richtlijn (EU) 2019/771). Dat terugzenden kan natuurlijk met een retourlabel, maar ook door gewoon een overeenkomst met PostNL, DHL of een andere vervoerder te sluiten. Dan zul je alsnog moeten printen, maar daar zijn ook oplossingen, zoals: https://www.waarkanikprinten.nl/ en die kosten vallen m.i. onder de kosten van het terugzenden zodat deze te verhalen zijn. Het risico van verzending ligt overigens bij de verkoper (art. 7:10 BW), dus er hoeft niet verzekerd te worden verstuurd.
Niet iedereen kan bij alle buren terecht. Enig idee hoe het kan dat met de regelmaat van de klok mensen worden gevonden die al maanden dood in huis liggen?
Je sluit een overeenkomst met een bedrijf. Dat bedrijf schiet te kort in de overeenkomst en vervolgens moet de koper maar beschikken over een telefoon, printer, buren die willen helpen, ect. Dat is niet de meest logische gedachtegang. Dat bedrijf kan ook helpen door een label uit te printen en dat op te sturen, maar goed dat kost hen dan een euro en wat werk, dus laat de koper het maar oplossen.
Niet iedereen kan bij alle buren terecht. Enig idee hoe het kan dat met de regelmaat van de klok mensen worden gevonden die al maanden dood in huis liggen?
Juist ja.
Je hebt ook maar 1 buur nodig voor een printje. Volgens mij zit op iedere woning een bel. En als je anderen niet om hulp wilt vragen, kun je online een printertje kopen voor 50 euro. Of hé, er schijnen ook smartphones gekocht te kunnen worden.
Je sluit een overeenkomst met een bedrijf. Dat bedrijf schiet te kort in de overeenkomst en vervolgens moet de koper maar beschikken over een telefoon, printer, buren die willen helpen, ect. Dat is niet de meest logische gedachtegang. Dat bedrijf kan ook helpen door een label uit te printen en dat op te sturen, maar goed dat kost hen dan een euro en wat werk, dus laat de koper het maar oplossen.
Goed hoor...
Dat bedrijf kan ook helpen door een label uit te printen en dat op te sturen
Ja, precies dat kan dochter, zoon enz. ook even doen.
Ja, precies dat kan dochter, zoon enz. ook even doen.
Dochter zit in Spanje, zoon wordt niet over gesproken. Dus de dochter moet een code scannen en vanuit Spanje opsturen, terwijl ze helemaal geen contractpartij is. Hoezo?
Nogmaals: als het bedrijf een pakbon bij de doos doet, kan er net zo makkelijk een retourlabel bij worden gestopt. Desnoods op hetzelfde document. Het is allemaal niet zo moeilijk...
Nogmaals: als het bedrijf een pakbon bij de doos doet, kan er net zo makkelijk een retourlabel bij worden gestopt. Desnoods op hetzelfde document. Het is allemaal niet zo moeilijk...
Bij sommige webshops gebeurt dat ook, met name bij kleding. Ongetwijfeld omdat de retour-kans daarbij een stuk groter is. Bij grotere, minder gangbare aankopen zie ik dat eigenlijk nooit. Is natuurlijk ook allemaal extra werk en dus extra kosten.
Maar goed, beide partijen hadden het kunnen doen, Tomado had het zelfs moeten doen. Beiden hebben het niet gedaan. Je kunt dan heel veel tijd in deze patstelling steken, óf gewoon een oplossing zoeken. Dat laatste is een stuk makkelijker en kost veel minder negatieve energie.
Vooralsnog komt de negatieve energie vooral vanuit het forum, niet van TS. Die stelt enkel een vraag.... En ja, als Tomado niet doet wat ze zou moeten doen, en vervolgens doodleuk zegt dat ouderen maar in een stenen winkel moeten kopen, kan ik dat niet klantvriendelijk noemen. Integendeel.
Mijn vader heeft online een magnetron gekocht bij Tomado. Deze is verzonden door DHL. Bij het uitpakken bleek de achterkant verbogen en de magnetron niet te werken. De magnetron kan alleen maar retour verzonden met behulp van een verzendlabel of QRcode. Nu is mijn vader niet in het bezit van een printer of smartphone. Gebeld met DHL en Tomado. Beiden zeggen dat er geen andere mogelijkheid is. De medewerker bij Tomado zei zelfs dat oudere mensen dan maar gewoon in de winkel moesten kopen.
Er zal vast wel iemand zijn die het label uit kan printen. Maar het gaat mij hier om de klantvriendelijkheid van beide organisaties.
Heeft iemand vergelijkbare ervaringen? En alternatieve oplossingen aangeboden gekregen?
Vooralsnog komt de negatieve energie vooral vanuit het forum, niet van TS. Die stelt enkel een vraag....
Nou... TS steekt energie in die vruchteloze telefoongesprekken, en opent topics over klantonvriendelijkheid. Dat is energie die de oplossing niet dichterbij brengt en dus negatieve energie.
Ook hier blijkt dat er een verschil zit tussen verwachting en realiteit. Nederland heeft een mobiele dekkingsgraad van 99,2% van de bevolking. Daarvan zijn 95,7% smartphonebezitters. Als je de telefoonbezitters er uit zou filteren die voor nood een telefoon hebben, maar niet (meer) mee doen in de maatschappij, dan is er dus maar een zeer klein percentage mensen die wel in de maatschappij staan, maar geen smartphone hebben. Zou je voor die zeer kleine percentage dan verouderde systemen in lucht moeten houden?
Grote webshops hebben afspraken met bezorgdiensten en kunnen op voorhand retourlabels meesturen. Zij betalen niet per verzonden pakket, ze betalen een x bedrag per maand. Overige webshops kopen per levering een bezorging. Die gaan natuurlijk geen retourlabel op voorhand kopen voor het geval dat er iets mis is.
Moet je je als verkoper overal tegen wapenen? Dat kan onmogelijk. Het lijkt mij ook sterk dat de wetgever de verkoper verplicht om alles uit handen van de klant te nemen. In dit geval is het geen printer, geen smartphone en geen mogelijkheid of zin om iets te regelen. Hoe ver wil je er in gaan? Wat als kinderen op afstand de post regelen? Wat als de post nu net niet aankomt?
In een samenleving doe je meer dan enkel met je armen over elkaar gaan klagen en afwachten tot een ander wat voor je gaat oplossen. Niet voor niets zit het woord samen in samenleving.
Wat u altijd doet is de tekortkomingen van de leverancier het probleem maken van de klant. Ook hier weer. De klant moet maar anderen inschakelen en succes er verder mee.
In een samenleving doe je meer dan enkel met je armen over elkaar gaan klagen en afwachten tot een ander wat voor je gaat oplossen. Niet voor niets zit het woord samen in samenleving.
Op zich: eens, zelf even een klein issue oplossen maakt het leven een stuk makkelijker.
Maar tegelijK is het natuurlijk gewoon 100% de verantwoordelijkheid van Tomado om te zorgen dat dat ding bij TS vervangen wordt door een wél werkend exemplaar, en is TS niet verplicht daar zelf stappen voor te zetten. Tomado maakt zich er dus te makkelijk vanaf.
