Re: Bellen via ACN
Geplaatst: 12 mar 2005 15:13
Lieve Studentjes en ACN vriendjes/bellers,
bij een goed bedrijf krijg je aan het eind van het jaar een bonus. Bij ACN moet je betalen om te mogen blijven aan het eind jaar. Goedkoop BELLUH zeggen ze dan hehe.
Lang LEVE de LOL.
nog maar een paar bronnen:
http://www.zdnet.be/print.cfm?id=40233
William Visterin
29 oktober 2004
Bron: Smart Business Strategies(BE) en ook geplaatst in de Intermediar(NL)
Geregeld rolt bij ons thuis een uitnodiging binnen voor een of andere home party. U kent ze wel: die feestjes waar cosmetica, nachtkledij, lingerie, huishoudspullen of kinderspeelgoed aan de man (of beter: vrouw) worden gebracht. Niet zelden komen de invitaties van lui waar je een halve eeuw niets meer van hebt gehoord.
Voor mijn huisgenote is het altijd een opgave om aan dergelijke feestjes te ontsnappen. Meestal wijst ze op de onvoorstelbare hoeveelheid rommel die nu al her en der in ons huis zit gestouwd. Of stelt ze dat ze op die producten niet echt zit te wachten. Vooral in dat laatste geval is dat een heksentoer om zoiets diplomatisch te verwoorden. Al zwicht ook zij wel eens voor een toffe vriendin of sympathieke buurvrouw. Een mens mag nu eenmaal niet te principieel zijn in het leven.
Het concept van netwerkmarketing, waarbij vrienden via vrienden promotie maken voor een product, is eigenlijk al zo oud als de straat. Maar het wordt alsmaar populairder. Dat merken we niet alleen aan het soort producten die ervoor worden gebruikt - vroeger vooral plastic Tupperware-doosjes, vandaag al veel meer - maar ook aan de plannen van de fast movers.
Zo richtte Procter & Gamble daarvoor onlangs zelfs een speciale dochteronderneming op. Bij dat filiaal, Tremor genaamd, zijn 280.000 jongeren betrokken, goed voor zowat 1 procent van het Amerikaanse tienerpubliek. Die jongelui geven herhaaldelijk hun mening over producten, namen of logo's. En via mond-tot-mondreclame worden ook producten op het jonge volk losgelaten. Bij Procter ziet men het concept helemaal zitten. Het tienerpubliek is namelijk erg gevoelig voor groepsgedrag. En bovendien moeilijk te bereiken via de traditionele reclame.
Niet enkel de traditionele consumentenbedrijven, maar ook de resellers of doorverkopers in de telecommarkt rekenen vaak op mond-tot-mondreclame. Doorverkopers als Euphony en ACN kopen in het groot belminuten en verkopen deze vervolgens aan een lager tarief dan doorgaans in de markt wordt gehanteerd. Hierbij doen deze bedrijven een beroep op losse en al dan niet professionele verkopers.
Rimpelloos verloopt dat niet altijd. De klachten over agressieve technieken om klanten of verkopers te werven zijn legio. Een paar weken geleden werd het opsporingsbericht vlak voor het laatavondjournaal op televisie nog ingenomen door een waarschuwing voor de kettingverkooppraktijken door ACN Telecom. Normaal krijg je op dat tijdstip wazige robotfoto's van dievenbendes. Maar die zomeravond vond de politie de wanpraktijken van ACN ernstig genoeg, om er het ganse land voor te waarschuwen.
Ook al spelen velen het spel wél eerlijk, de sector van doorverkopers heeft niet altijd een even goede reputatie. Een bedrijf als Euphony werd de voorbije jaren al in beroep veroordeeld voor verboden piramideverkoop. En dat de problemen voortduren, blijkt uit de nieuwe 'alarmrubriek' die Test-Aankoop deze zomer op zijn site opende. Daar kwamen de verkooptechnieken van Euphony en ACN prominent aan bod.
'Het is duidelijk dat hun verkopers vooral hun eigen verkopersnetwerk moeten uitbreiden, om aanspraak te maken op commissiegelden', zo klonk de beschuldiging daar. Verkopers hebben dus meer belang bij het groeien van hun eigen netwerk, dan bij een stijging van de verkoop. Zoiets lijkt niet alleen illegaal, het is ook niet erg klantvriendelijk. Want als het verkoopsysteem belangrijker wordt dan de klant, dan wordt die klant daar ook niet beter van.
Na bijna tien jaar liberalisering van de telecomsector mag je verwachten dat de cowboys intussen van het toneel zijn verdwenen. Maar sommigen volharden dus blijkbaar in de boosheid. Stevige concurrentie is goed. Zeker in de telecomwereld, waar de lage tarieven een zege zijn voor de eindgebruiker. Maar dan moet die concurrentiestrijd wel verlopen volgens de regels van het spel. Ironisch genoeg zijn het overigens net partijen als Euphony, die de voorbije jaren meermaals kloegen over de oneerlijke concurrentie van een monopolist als Belgacom.
Los daarvan vraag ik mij tenslotte af of zo'n Tupperware-achtig verkoopkanaal wel zo'n goed idee is in de hectische telecomsector van vandaag. Want naast vaste en mobiele telefonie biedt een partij als Euphony sinds kort ook breedband en inbelinternet aan via hun verkopers. Dat wordt voor zo'n verkoper-na-de-uren op den duur wel behoorlijk ingewikkeld. Mond-tot-mondreclame heeft dan wel zijn troeven, ik zou er toch maar niet mee overdrijven.
SUCKSEX,
Gastje 2
bij een goed bedrijf krijg je aan het eind van het jaar een bonus. Bij ACN moet je betalen om te mogen blijven aan het eind jaar. Goedkoop BELLUH zeggen ze dan hehe.
Lang LEVE de LOL.
nog maar een paar bronnen:
http://www.zdnet.be/print.cfm?id=40233
William Visterin
29 oktober 2004
Bron: Smart Business Strategies(BE) en ook geplaatst in de Intermediar(NL)
Geregeld rolt bij ons thuis een uitnodiging binnen voor een of andere home party. U kent ze wel: die feestjes waar cosmetica, nachtkledij, lingerie, huishoudspullen of kinderspeelgoed aan de man (of beter: vrouw) worden gebracht. Niet zelden komen de invitaties van lui waar je een halve eeuw niets meer van hebt gehoord.
Voor mijn huisgenote is het altijd een opgave om aan dergelijke feestjes te ontsnappen. Meestal wijst ze op de onvoorstelbare hoeveelheid rommel die nu al her en der in ons huis zit gestouwd. Of stelt ze dat ze op die producten niet echt zit te wachten. Vooral in dat laatste geval is dat een heksentoer om zoiets diplomatisch te verwoorden. Al zwicht ook zij wel eens voor een toffe vriendin of sympathieke buurvrouw. Een mens mag nu eenmaal niet te principieel zijn in het leven.
Het concept van netwerkmarketing, waarbij vrienden via vrienden promotie maken voor een product, is eigenlijk al zo oud als de straat. Maar het wordt alsmaar populairder. Dat merken we niet alleen aan het soort producten die ervoor worden gebruikt - vroeger vooral plastic Tupperware-doosjes, vandaag al veel meer - maar ook aan de plannen van de fast movers.
Zo richtte Procter & Gamble daarvoor onlangs zelfs een speciale dochteronderneming op. Bij dat filiaal, Tremor genaamd, zijn 280.000 jongeren betrokken, goed voor zowat 1 procent van het Amerikaanse tienerpubliek. Die jongelui geven herhaaldelijk hun mening over producten, namen of logo's. En via mond-tot-mondreclame worden ook producten op het jonge volk losgelaten. Bij Procter ziet men het concept helemaal zitten. Het tienerpubliek is namelijk erg gevoelig voor groepsgedrag. En bovendien moeilijk te bereiken via de traditionele reclame.
Niet enkel de traditionele consumentenbedrijven, maar ook de resellers of doorverkopers in de telecommarkt rekenen vaak op mond-tot-mondreclame. Doorverkopers als Euphony en ACN kopen in het groot belminuten en verkopen deze vervolgens aan een lager tarief dan doorgaans in de markt wordt gehanteerd. Hierbij doen deze bedrijven een beroep op losse en al dan niet professionele verkopers.
Rimpelloos verloopt dat niet altijd. De klachten over agressieve technieken om klanten of verkopers te werven zijn legio. Een paar weken geleden werd het opsporingsbericht vlak voor het laatavondjournaal op televisie nog ingenomen door een waarschuwing voor de kettingverkooppraktijken door ACN Telecom. Normaal krijg je op dat tijdstip wazige robotfoto's van dievenbendes. Maar die zomeravond vond de politie de wanpraktijken van ACN ernstig genoeg, om er het ganse land voor te waarschuwen.
Ook al spelen velen het spel wél eerlijk, de sector van doorverkopers heeft niet altijd een even goede reputatie. Een bedrijf als Euphony werd de voorbije jaren al in beroep veroordeeld voor verboden piramideverkoop. En dat de problemen voortduren, blijkt uit de nieuwe 'alarmrubriek' die Test-Aankoop deze zomer op zijn site opende. Daar kwamen de verkooptechnieken van Euphony en ACN prominent aan bod.
'Het is duidelijk dat hun verkopers vooral hun eigen verkopersnetwerk moeten uitbreiden, om aanspraak te maken op commissiegelden', zo klonk de beschuldiging daar. Verkopers hebben dus meer belang bij het groeien van hun eigen netwerk, dan bij een stijging van de verkoop. Zoiets lijkt niet alleen illegaal, het is ook niet erg klantvriendelijk. Want als het verkoopsysteem belangrijker wordt dan de klant, dan wordt die klant daar ook niet beter van.
Na bijna tien jaar liberalisering van de telecomsector mag je verwachten dat de cowboys intussen van het toneel zijn verdwenen. Maar sommigen volharden dus blijkbaar in de boosheid. Stevige concurrentie is goed. Zeker in de telecomwereld, waar de lage tarieven een zege zijn voor de eindgebruiker. Maar dan moet die concurrentiestrijd wel verlopen volgens de regels van het spel. Ironisch genoeg zijn het overigens net partijen als Euphony, die de voorbije jaren meermaals kloegen over de oneerlijke concurrentie van een monopolist als Belgacom.
Los daarvan vraag ik mij tenslotte af of zo'n Tupperware-achtig verkoopkanaal wel zo'n goed idee is in de hectische telecomsector van vandaag. Want naast vaste en mobiele telefonie biedt een partij als Euphony sinds kort ook breedband en inbelinternet aan via hun verkopers. Dat wordt voor zo'n verkoper-na-de-uren op den duur wel behoorlijk ingewikkeld. Mond-tot-mondreclame heeft dan wel zijn troeven, ik zou er toch maar niet mee overdrijven.
SUCKSEX,
Gastje 2