We zijn net terug uit Tenerife!
En ja hoor, ook wij hadden de hoofdprijs!!!!! (na het krassen) Twee zéér enthousiaste Engelstalige 'proppers' vonden het echt SUPER een Nederlands stel te vinden (tussen alle Engelsen en Duitsers) en gunde ons écht die prijs. We zijn ook zulke aardige mensen (die Nederlanders dus) en ze deden zelfs hun best ook wat Nederlands te spreken (ging nog redelijk ook).
We werden naar een kantoortje gebracht en daar werden we door een allervriendelijkste Nederlandse dame in een keurig uniformpje ontvangen. Onze gegevens werden genoteerd (alleen naam en stad, dus geen adres) en een paar vragen over leeftijd, inkomen, e.d. Vrij algemeen nog. We werden doorverwezen naar een dame die verder met ons zou praten en of we bereid waren te luisteren naar haar verhaal van ongeveer 90 minuten (zonder enkele verplichting werd er uitdrukkelijk bij gezegt).
Die (Belgische) dame ging maar eerst met ons naar beneden naar een café, omdat het nog te druk was 'boven'. We kregen een frisje aangeboden en we spraken over koetjes en kalfjes. Ze vond het ook zo leuk Nederlanders te treffen en we hebben best nog een tijd zitten kletsen over van alles (zonder diepgang, want ik maak zelf wel uit wat ik vertel). Zij vertelde 100-uit over haar relatie, woning, vader, 4 hondjes, België enz, enz, Wat een gezellige 'vriendin' was ze toch geworden.
Toen konden we eindelijk (na zeker 3 kwartier) en na het noteren van nog meer gegevens over onze voorkeur m.b.t. reizen naar 'boven'.
We kwamen in een zaal vol met zitjes en zeker 15 stellen waren 'gelukkige prijswinnaars', zo bleek.
Ons ingebouwde radartje werkte al en we zeiden op een gegeven moment al (toen ze even weg was) "Wat er ook gebeurt, we tekenen NIETS"
Toen begon het verhaal. Over hoe goedkoop ze vakanties konden aanbieden en ze vergeleek onze vakantieprijs (€ 1100,- voor 8 dagen incl. alle kosten, apartement op toplocatie) met háár aanbieding die toch echt op maar € 450,- zou uitkomen ........
Wij maar wachten op die 'adder onder het gras'.......
Het verhaal ging maar door. We konden de hele wereld over voor vastgestelde tarieven en dat allemaal voor zeker 60% GOEDKOPER dan normaal geboekt in Nederland. (waar was die adder nou....)
Toen gaf ze aan dat ze haar baas erbij zou halen, want alleen hij kon ons echt het 'aanbod van de eeuw' doen.
En ja hoor daar kwam de adder. Lid worden voor € 150,- per jaar, voor een termijn van minimaal 10 jaar, daar bovenop een maandelijkse contributie (maximaal 52 maanden) van € 85,- ,.......en nog veel meer van die bla, bla waar ik al meteen genoeg van had en dus meteen weg wilde......
De baas had in de gaten dat we niet 'hapten' en was meteen ook zeer begripvol, want ja, het was even doorbijten, maar dan had je ook wat!
Nog een keer het hele verhaal en het was toch echt en droom die bewaarheid kon worden....
Hij liet ons even achter met de 'persoonlijke' dame om na te denken over dat fantastische aanbod. De dame rekende nogmaals voor dat we over ongeveer 10 jaar toch echt duizenden Euro's hadden bespaard t.o.v. traditioneel (internet) boeken en dat we echt een dief van onze eigen portemonnai waren als we het niet deden.
De baas kwam weer helemaal opgetogen terug met een gezicht van ....En? Ja toch zeker!....
We waren nog steeds niet overstag, dus toen kwam hij (en dat kwam echt uit z'n tenen) met een zeer aantrekkelijk, niet te versmaden, éenmalig, uniek en ongelooflijk aanbod......
We konden voor slechts € 1900,- een droomreis maken, wat bestond uit een 5 daagse cruise over de Caribiën met aansluiten een 8-daags verblijf in Florida in het Mariot Hotel (5-sterren), inclusief huurauto en toegang tot Wald-Disney............
Weer dat super blijde gezicht: "Nou, dit is toch echt geweldig! Toch"
Want die reis zou ons dan echt overtuigen dat DWVC écht waar geeft voor je geld.
We moeten dan wel meteen even € 750,- neertellen als aanbetaling (en de rest € 1150,- komt dan later per giro wel)
M'n vrouw zat al aardig op de wip. Dit klonk wel héél aantrekkelijk.
Ik herinnerde haar subtiel aan ons voornemen niets te ondertekenen.....
Ze kwam weer met twee benen terug op aarde en we bedankte hartelijk en uiterst vriendelijk voor de 'eer'. Nee, we zouden er nog een nachtje over willen slapen.
De baas had opeens geen tijd meer voor ons.
De dame mocht ons naar de uitgang begeleiden.
Daar kregen we op vertoon van het 'geukskaartje' alsnog een voucher voor een gratis reis (wat pas geld na betaling van € 95,- administratiekosten en zelf het vliegtuig boeken).
We kregen ook nog een troostprijs mee (van het andere kraskaartje), een fles (zo bleek later, drinkbare) champagne.
We stonden weer buiten, na drie uur, een fleschampagne rijker en helemaal confuus van het verhaal.
Overigens hebben we tijdens ons verblijf in die zaal zeker 3 stellen 'gelukkig zie worden' die dus wél getekend hadden (en de Visa-kaartjes gingen daarbij driftig van hand tot hand onder luid applaus en de champagne vloeide rijkelijk........)
De volgende dag overkwam het ons midden op straat wéér dat we een 'winnaar' waren met het krassen van een kaartje (ong 5 km van de plek waar we eerst waren en we ontkwamen echt niet aan het krassen). Deze man omhelste me!!! WHAT A LUCKY GUY was ik toch, zei de man.....
Toen we wegliepen, kregen we een perfect gespeeld drama van onbegrip kado....
Eenmaal thuis zijn we op het internet eens gaan zoeken naar DWVC en tot de conclusie gekomen dat ons 'interne radartje' nog steeds prima functioneert!!
We kunnen er dus hartelijk om lachen en hebben weer wat gespreksstof op gedaan voor het volgende verjaardagsfeestje (of zo)...