Radar

He Consulent,

Nee hoor, vandaag maar weinig gepost. Gister was echt een uitschieter, die ik helaas heb gevoeld in mijn totale werktijd..! Gister wel nog iemand geplaatst, ondanks mijn inspanningen..!
Groetjes Lodi

Ik ben dan wel een beetje cinisch maar als er zoveel problemen met deze bedrijven zijn waarom dan nu pas. Moet eerst radar ons wakker schudden. Of is het weer gespreks stof.
Kan nu wel merken dat de vakantie`s voorbij zijn.

Het is jammer om te lezen dat het wereldje van de Reintegratie zo negatief wordt afgeschilderd. Men moet nogmaals beseffen dat er een verschil is tussen de IRO en de Aanbestedingen. De IRO is pas een jaar geleden ingevoerd dus te kort om conclusies aan te trekken of het goed of slecht is. De meeste negatieve ervaringen die ik tot nu heb gelezen hebben te maken met de Aanbestedingstrajecten. Deze zijn gewoonweg niet succesvol en daarom is men bezig om te kijken of de IRO wel werkt. Het is persoonlijk en gebasseerd op wederzijds vertrouwen en zeker geen `massaproductie`.
Ik kan mij niet voorstellen dat de IRO geen succes zal hebben wanneer reintegratiebedrijven hun IRO clienten persoonlijk begeleiden. De client MOET het zelf doen. Hij/Zij moet werken en niet de consulent. Die kan zich alleen inzetten en de werkzoekende ondersteunen naar een baan.

... een aantal dingen
- Ik kon heel lang goed meedenken met opa en ben het nog steeds wel
met dingen eens van hem, maar ook vind ik dt hij doordramt en niet
de dingen vanuit een ander standpunt wil bekijken
- waarom zit opa zo met die reintegratie als hij VUTter is
- diverse RIB consulenten hier lijken mij redelijk tot goed betrokken bij
hun klanten, maar ik blijf me afvragen of ze niet nog beter zouden
kunnen werken als:
- ze meer konden voelen vanuit de situatie waarin veel klanten zich
bevinden en omdat dit bijna onmogelijk is omdat dat alleen kan als
je het zelf hebt meegemaakt is dat erg lastig
- de regels van aanpak veranderen want die zijn blijkbaar echt heel
erg verkeerd. De manier voldoet niet omdat appels en peren en zelfs
kersen en pruimen en aardbeien allemaal op dezelfde manier worden
verwerkt (lees behandeld) en dat levert nu eenmaal geen optimale
resultaten
- weer wordt teruggegaan naar een situatie waarin de overheid stuurt
dus waarin weer meer volgens een neutrale en niet een commerciele
manier van aanpak wordt gewerkt. Wel eerst een andere regering!
- de kennis van de Nederlandse taal van veel klagers (oftewel dus de
niet RIB-consulenten) bedroevend is. Ik denk dat voor veel beroepen
dit toch een belemmering kan zijn en blijkbaar is er ergens iets heel
erg mis met de scholing (lang geleden, maar zeker ook nu)
Ik maak ook wel fouten, maar dat zijn meestal tikfouten vanwege
het snelle typen en onwillige (artrose)vingers + RSI
- Ik werk 40 uur officieel per week, maar mede door de lange reistijden
agv afstand en ellendige files (doe daar nu eindelijk wat aan regering)
kom ik al snel op 50 to 60 uur per week
En dan thuis nog af en toe inloggen op mijn werkplek om dingen bij te
werken En dat terwijl ik aanzienlijk minder verdien dan hetgeen ik had
en waar ik 12 vakantiedagen meer had ook ! Maar ik heb wel een job !
- waarom geen reiskostenvergoeding als je naar een RIB gaat ?
Is dat nieuw, want ik kreeg gewoon een vergoeding voor de 25 km die
ik steeds moest rijden.
- De consulente die ik had/heb was/is erg betrokken en heeft vooral
voor mij achter de schermen heel veel werk verzet weet ik
Toch heb ik ook op de manier van aanpak van de reintegratie nogal
wat kritiek en herken dezelfde veelal nogal nutteloze manier van met
zijn allen rondom oude kranteknipsels eerst wat praten en dan dus
knippen en te bellen om te merken dat de job allang weg is
Toch waren er ook goede tips en een stukje begeleiding bij bellen naar
PO medewerkers was goed, evenals de begeleiding en de tips bij het
schrijven van CV's en sollicitatiebrieven
- Iedereen heeft talenten en een talent kan zijn mensenkennis.
Je kunt talenten verder ontwikkelen en veel dingen kun je leren
Maar of je nu jong of oude bent, als je geen mensenkennis hebt zul je
dat ook nooit krijgen net zomin als je echt goed viool kunt leren
spelen als je daar geen talent voor hebt. Het wordt tijd dat meer
mensen, vooral ook bij de regering, de CWI's, het UWV en de RIB's,
maar ook bij de rest van de mensen, dat gaan accepteren.

Klagers, niet alleen maar klagen maar ook luisteren naar de soms zinvolle opmerkingen van de aanwezige (echte) consulenten
Consulenten probeer idd naar de klanten te luisteren en je te verdiepen
in de problematiek die er bij mensen is. Soms WILLEN mensen wel, maar door hun situatie KUNNEN ze bepaalde dingen niet.
Bijvoorbeeld door problemen met geheugen, concentratie, constante hoofdpijn, of lichamelijke problemen. Of gewoon omdat de aangeboden banen echt niet bij die mensen passen.

Ook ik moet hier naar toe omdat de gemeente mij en een heleboel andere een geintje heeft geflikt en je loopt overal tegen dichte deuren. En ook mij was beloofd dat ik een passende curcus mocht gaan volgen alles moest ik zelf uitzoeken dat heeft een half jaar geduurd en dan word ineens gezegd dat de curcus niet mag want het garandeerd geen baan. Dat het mijn kansen op de arbeidsmarkt vergroot word niet naar gekeken,en ik moet niet zeuren maar op internet zoeken naar een baan.Toen ik daar voor het eerst heen ging kon ik een computercurcus doen ja de computer werd aangezet op internet en dat was het.
Ik heb 7 jaar voor het bedrijf waar ik werkte gewerkt en je wordt zo aan de kant geveegd over normen en waarden gesproken.

Consulent, je poste blijkbaar net terwijl ik aan het tikken ben.
Jammer dat ook jij er zo van uitgaat dat DE mens het ZELF moet doen.
Zolang jij en de velen die zo denken, dus ook Balkenende en companen, dit denken van iedereen zal het fout blijven gaan.
Want niet iedereen is gelijk en er zijn meer mensen dan je denkt die dit echt NIET kunnen. Althans gedurende een aantal maanden en sommigen helaas helemaal nooit.
Zolang bepaalde ziektes (MS, Migraine, en ik noem ook even ADHD hoewel ik twijfel of dat een ziekte is , Apneus met hun gevolgen en nog wel andere ziektes niet voldoende erkent worden zal er altijd een probleem blijven.
Maar ook dus geheugen of concentratieproblemen en de mentale dreunen die men gehad kan hebben na ontslagperikelen.
Pas als dit op een adequate manier begeleid en verwerkt is kan iemand idd vaak zelfstandig aan de gang en het zelf doen met voldoende begeleiding en dan ook alleen nog op een veilige plek met begrip !

En als je dit niet wilt begrijpen cq accepteren dan heb ik medelijden met jou en je klanten want dan ben je ondanks eventuele inzet niet de juiste persoon om de mensen echt te helpen.

Als je nooit kanker hebt gehad kun je onmogelijk zeggen dat je helemaal begrijpt hoe het is om kanker te hebben en is een juiste reactie erg moeilijk. En zo zijn er meer dingen.
Zelfs ALS je kanker hebt gehad weet je nog niet hoe het voor een ander is om kanker te hebben omdat nu eenmaal iedereen uniek is.
En geloof me, ik heb de laatste 20 jaar genoeg meegemaakt aan ellende op heel veel verschillende gebieden en juist daardoor zal IK niet snel meer zeggen dat ik precies weet hoe iemand zich voelt!

ze meer konden voelen vanuit de situatie waarin veel klanten zich
bevinden en omdat dit bijna onmogelijk is omdat dat alleen kan als
je het zelf hebt meegemaakt is dat erg lastig

Ik ben van mening dat het niet uitmaakt of de consulent het zelfde heeft meegemaakt als de client.

Nogmaals: het gaat erom of de consulent de match kan maken tussen vacature en kandidaat. Mensen die psychisch nog niet toe zijn aan ander werk gaan een heel ander traject in waarbij eerst aandacht wordt besteed aan het omgaan met het ontslag, de fysieke beperking of welke belemmering dan ook.

Mensen moeten zich wel realiseren dat hoe langer het duurt voordat je weer aan de slag kan, hoe moeilijker het wordt om werk te vinden. Soms moet je gewoon je kiezen op elkaar bijten en doorzetten.

Werken is geen recht maar een plicht. Gebruik dus niet de WW om op je gemak te zoeken naar die ene leuke baan. Zorg allereerst dat je weer voor je eigen inkomen kan zorgen.

Helaas lukt het niet om elke kandidaat weer aan het werk te helpen ondanks dat de kandidaat er alles aan doet. Juist die mensen gun ik een leuke baan. Als het toch niet lukt dan baal ik daar echt van.

de kennis van de Nederlandse taal van veel klagers (oftewel dus de niet RIB-consulenten) bedroevend is. Ik denk dat voor veel beroepen dit toch een belemmering kan zijn

Het hoeft niet altijd een belemmering te zijn, voor veel functies is schriftelijke beheersing van de taal niet relevant, denk aan productiewerk, uitvoerend medewerkers in de bouw, magazijnmedewerkers. Ik stoor me dus ook niet snel aan schrijffouten.

Het wordt wat anders als iemand die de taal slecht beheerst een baan zoekt in bijvoorbeeld de administratie of als secretaresse (en die mensen zijn er helaas wel).

Er heeft bij mij nog nooit een olifant op mijn voet gestaan. Maar ik kan me d'r een aardige voorstelling van maken...

Lobo: Lees het stukje van mij nog een keer want je begrijpt niet wat ik schrijf. Als ik zeg dat de client het zelf moet doen bedoel ik er mee dat hij/zij moet werken en niet de consulent. Wij zijn ter ondersteuning en begeleiding. Doe niet zo beledigend of denigrerend.

Zijn we op onze vrije avond ons beroep nog aan het verdedigen.

Dat is het toppunt.
Ik zit nota bene jullie nog de lof toe te zwaaien die jullie verdienen, heb alleen kritiek op bepaalde visies waar een flink aantal blijkbaar echt de fout mee ingaan en dan ben ik beledigend en denigrerend.
En je bevstigd datgene wat ik zeg.
Namelijk dat de kalnt moet werken en niet de consulent.
Nee, blijkbaar doen jullie dat idd niet op de juiste manier anders zou het systeem beter werken.
Dat heeft dan niets met inzet te maken, maar meer met inschatting van.
En dat ik bijvoorbeeld in mijn situatie een reintegratie moest ingaan was ronduit belachelijk.
Dat is gezegd door mijn begeleidster en diverse mensen van het UWV die helaas niet direct betrokken waren bij de besluitvorming.
Ook een medewerker van het CWI waar mijn allereerste contact mee was had eigenlijk zoiets van dat ik 100% de WAO in moest, al was het maar een geruime tijd.

En de opmerking van Lodi snap ik van hem/haar even helemaal niet meer.
Ik verwachte een intelligentere reactie.
Er is nogal een verschil tussen iemand met kanker of MS en het genoemde op een voet staan door een olifant.
En zelfs DAAR kun je je absoluut geen beeld van maken hoe DIE persoon zich voelt.

Het is puur aan het begrip van RIB begeleidster en mijn werkgever plus management dat ik er bovenop ben gekomen.
En dan nog alleen nadat ik een met veel moeite verkregen verlenging van de REA heb gekregen, alleen heet het dan anders (proeftijd of zo)

Helaas laten jullie hiermee blijken dat jullie ondanks mogelijk hard werken, eventueel zelfs bezield, toch geen reet snappen van de problematiek van veel klanten.
Want dat kan niemand je op school of op cursussen leren.
dat moet je ervaren, begrijpen, daar moet je een talent voor hebben.
Of zelf de nodige ervaringen hebben opgedaan, aan eigen lijf, om tenminste enigszins begrip te hebben.
Zoek daarom maar eens die opmerking van de beroemde en bij zijn collega's deels beruchte professor Smalhout.
Berucht ?!
Ja omdat hij ze confronterde met iets wat ze niet leuk vonden/vinden.
namelijk grote tekortkomingen.
Onbegrip, geen ervaring met wat ze hun patienten aandoen, geen invoelingsvermogen. De goede daargelaten.
Ik heb Smalhout persoonlijk meegemaakt toen hij aan de vooravond van een bijzonder zware en nog niet eerder gedane hersenoperatie aan ons 5 maanden oude zoontje moest gaan assisteren als anesthesist.
Hij was in tranen en bezwoor ons dat hij zijn uiterste best zou doen.
Uiteindelijk is HIJ degene geweest die de fout van een zelfingenomen collega die te weinig nacontrole deed zodanig kon corrigeren dat ons zoontje de operatie overleeft heeft.
Dat hij daar helaas toch zwaar hersenletsel aan over heeft gehouden is diep treurig, het had niet gehoeven als de ander minder zelfingenomen was geweest. Let wel, we zijn desondanks dat de drie chirurgen ons zoontje gered hebben. Het is nu 18 jaar geleden en het is een leuke knul, alleen kan hij door zijn gedrag ( en de dodelijke ziekte van mijn vrouw sinds enige tijd) niet meer thuis wonen. Hij is met zijn 18 jaar op het niveau van een kind van circa 2 jaar en kan maar weinig verstandelijk, maar blijft lichamelijk wel 18 jaar !
Ook nadaerhand hebben we contact met deze fantastische specialist Smalhout gehad en zijn opmerkingen in de media over dit soort gebrek aan soms noodzakelijke bagage, namelijk INVOELINGSVERMOGEN zijn broodnodig, maar worden toch teveel genegeerd.

En daar betrap ik sommigen van jullie ook op.
Helaas!

Deze twee dingen, plus 6 jaar pesterijen door de nieuwe directeur, plus het niet meer mogen/kunnen uitoefenen van mij baan die ik fantastisch vond en het verlies van werk plus nog een zwaar autoongeluk buiten mijn schuld toen ik mijn vrouw na de diagnose van haar ziekte en 5 weken ziekenhuis eindelijk mocht ophalen (dit ziekenhuis kon haar toch niet meer helpen) plus nog de nodige andere dingen hebben mij gesloopt.
Lichamelijk en mentaal.
En dan wordt dit van je verwacht terwijl je volgens de diverse personen die je mentaal en fysiek begeleiden daar nog lang niet aan toe bent, maar Balkenende en consorten wil dit zo graag....

Dan ben je bij mij aan het verkeerde adres mijnheer of mevrouw, want ieder die mij kent zegt dat ondanks alle tegenslagen, ondanks alle stupide rotsituaties die je met instanties als IB, UWV, CWI, RIB en belastingdienst tegen kunt komen en die ik tegen ben gekomen, steeds weer veerkrachtig ben geweest en ben blijven knokken om terug te komen.
Ik weet dat de kans dat mijn vrouw binnen afzienbare tijd er niet meer zal zijn.
Ik ben door alle malversaties van mijn ex-"werkgever" ergens tussen de 20.000 en 25.000 euro lichter geworden (waarbij ik het nog niet heb over de derving aan inkomsten sinds het faillissement) en toch overleef ik.
Ja , ik heb werk, heb het uiteindelijk zelf gedaan.
Maar als ik puur het normale tempo van reintegratie had moeten volgens, dus zonder de uitstekende begeleiding op vooral mentaal vlak van mijn RIB consulente, dan had ik het ZELF niet gered (in dat tempo).

Voor mij is de discussie gesloten, want ik heb de indruk dat ondanks inzet en zogezegd gevoel van de nodige van jullie, deze personen dus toch ECHT NIET SNAPPEN wat er soms nodig is voordat de klanten het ZELF DOEN.

De groeten,
Bob

Bob, dat is ronduit k.t. Ik wens je veel sterkte.

Thanx T2
Ik geef niet zo snel de moed op.

lobo405,

Zo ziet u maar weer hoe goed die jochies naar u luisteren of uw verhaal lezen of uw verhaal (willen) begrijpen.
En het bedroevende van dit alles is, ze hebben zelf niet eens in de gaten hoe slecht ze bezig zijn want het is immers niet hun taak om naar uw persoonlijke verhaal te luisteren maar het is alleen hun taak om u ten kosten van alles ergens te kunnen plaatsen en u uit hun kaartenbak te kunnen halen en de mooie meneer of mevrouw bij de hun manager te kunnen spelen.
sterkte kerel.

Beste Bob, wat je beschrijft is ronduit afschuwelijk. Ik weet niet goed wat ik moet schrijven, maar voel wel een soort mengeling van schaamte, verbijstering, medeleven en bewondering. Schaamte voor een discussie op een niveau dat maar weer volslagen relatief blijkt. Verbijstering over jouw weergave van je situatie. Medeleven naar jou en je familie en vrienden. Bewondering, niet alleen voor je doorzettingsvermogen maar ook voor de manier waarop je dit nu hebt verwoord.

Bob, voor wat betreft mijn opmerking: het spijt me. Ik heb er met mijn opmerking, hoewel absoluut onbedoeld, geen rekening mee gehouden dat het ook opgevat zou kunnen worden in een directe vergelijking met bijvoorbeeld jouw voorbeelden. Het was meer een simplificering van een algemene opvatting, namelijk dat je je nooit kunt inleven in een situatie als je het zelf niet hebt meegemaakt. Uiteraard staat het letterlijk genomen in geen enkele verhouding met jouw voorbeeld en situatie.
Maar ik begrijp wel: das allemaal geen excuus.

Ik wens jou en je naasten heel veel sterkte.

Marcel

Uit respect voor Opa's leeftijd en niet zijn bekrompen en toepasselijk pessimistische levenshouding laten we hem maar verder murmelen achter zijn geraniums.
U begrijpt er werkelijk geen snars van en dat kan niemand u kwalijk nemen aangezien u prefereert mee te schoppen ipv enig inzicht te tonen waar het eigenlijk om draait maar nogmaals. Respect

Plaatsvervangende schaamte dat er nog mensen zoals "opa" zijn die zelfs in een geval als dit nog hun gelijk proberen te halen. Bah

LODI / T2,

excuus maar ik reageer precies op de manier of de toon zoals u en uw collegas reageren tegen uw clientele of zoals uw clientele uw verhaal ervaren en geef u even de spiegel voor uw giegel. Zoals uit uw reacties blijkt, komt het verhaal wel heel klein beetje bij u binnen.
Over levenservaring en mensenkennis, heeft u dat boek van Freud wel eens gelezen of alleen ingezien?

en voor Bob... jij verdient zeker alle respect met jouw instelling.. Sterkte met alles.