Re: afsluiten in de winter
Geplaatst: 24 mar 2006 17:33
Beste Chanmaster,
Bedankt voor je reactie. Ik weet als geen ander, dat er genoeg mensen zijn op dit geweldig stuk realiteit die wij aarde noemen, die het beste met anderen voor hebben. Ik ben er mee omringd, gezegend vind ik, en ik mag vol trots zeggen dat ik zelf ook 1 van dat soort, goedbedoelende mensen ben. Ik ben al zeker 2 jaar bezig om het een en ander zichtbaar te maken voor de mensen. Dit middels het noteren van mijn bevindingen, die ik dan weer rondstuur naar mijn contacten. De reactie's zijn echt supergeweldig en meer dan motiverend om daar mee door te gaan. Maar het steekt mij gewoon, dat wij, anno 2006, ons nog steeds gedragen, alsof de een beter zou zijn dan de ander. En dat men het 'normaal' vind, dat de een het meer dan beter moet hebben dan een ander. Als men het verdient, er voor werkt, enz., sta ik d'r helemaal achter. Maar zodra men gaat vergeten, dat men het aan de mensen om zich heen te danken heeft, dat men staat, waar men staat, dan wordt ik kriegel. Dat vind ik onmenselijk namelijk. Want, we kunnen het wel hebben over 'die extremisten' met z'n allen, maar dat we, de hele wereld bedoel ik hier mee, het echt anders moeten doen, MET elkaar VOOR elkaar, ipv alleen maar VOOR elkaar, daar hoor ik niemand over. Nee, wijze woorden over het reilen en zeilen van een instantie, de wet, noem het maar op, daar kunnen we lekker wijs mee doen. Maar, zodra ik vraag, wat vind je mooi aan moeder natuur of het leven, dan blijft het vaak angstvallig stil. Negatief praten kunnen we als de beste, maar eens een keer daadwerkelijk ook positief doen, zodat men daar over tig jaren nog steeds wat aan heeft, dat schijnt weer lastig te zijn. Terwijl de wereld vol zit met positieviteit!!!! Positiviteit is de reden van ons bestaan! Positiviteit heeft geen kleur of een vorm. Wat zijn wij mensen dus, alleer we daadwerkelijk menselijke vormen krijgen??? Juist. Kleurloos en vormloos. En wat een belediging ook, voor al die mensen die voor ons op deze wereld zijn geweest. Die mensen hebben hun leven gegeven, zodat wij hebben wat wij hebben, is het dan 'normaal' dat er nu dan mensen zijn, die vinden dat ZIJ dat te bepalen hebben???? Sorry hoor, maar dan ben ik op de verkeerde planeet terecht gekomen.......
Nogmaals, het is 2006. We leven in een cultuur, dat nog veel erger is dan welke godsdienst dan ook. De ik-cultuur, daar moeten we vanaf ben ik van mening. Hoe? Tip; bedenk maar eens aan wie je te danken hebt dat je bent, wie je bent. Zou je belangrijk zijn, als je ECHT alleen zou zijn op deze wereld??? En voor wie ben je dan belangrijk of wie is dan belangrijk voor jou??? Ik hoop dat je dit doordenkertje begrijpt.... I
Bedankt voor je reactie. Ik weet als geen ander, dat er genoeg mensen zijn op dit geweldig stuk realiteit die wij aarde noemen, die het beste met anderen voor hebben. Ik ben er mee omringd, gezegend vind ik, en ik mag vol trots zeggen dat ik zelf ook 1 van dat soort, goedbedoelende mensen ben. Ik ben al zeker 2 jaar bezig om het een en ander zichtbaar te maken voor de mensen. Dit middels het noteren van mijn bevindingen, die ik dan weer rondstuur naar mijn contacten. De reactie's zijn echt supergeweldig en meer dan motiverend om daar mee door te gaan. Maar het steekt mij gewoon, dat wij, anno 2006, ons nog steeds gedragen, alsof de een beter zou zijn dan de ander. En dat men het 'normaal' vind, dat de een het meer dan beter moet hebben dan een ander. Als men het verdient, er voor werkt, enz., sta ik d'r helemaal achter. Maar zodra men gaat vergeten, dat men het aan de mensen om zich heen te danken heeft, dat men staat, waar men staat, dan wordt ik kriegel. Dat vind ik onmenselijk namelijk. Want, we kunnen het wel hebben over 'die extremisten' met z'n allen, maar dat we, de hele wereld bedoel ik hier mee, het echt anders moeten doen, MET elkaar VOOR elkaar, ipv alleen maar VOOR elkaar, daar hoor ik niemand over. Nee, wijze woorden over het reilen en zeilen van een instantie, de wet, noem het maar op, daar kunnen we lekker wijs mee doen. Maar, zodra ik vraag, wat vind je mooi aan moeder natuur of het leven, dan blijft het vaak angstvallig stil. Negatief praten kunnen we als de beste, maar eens een keer daadwerkelijk ook positief doen, zodat men daar over tig jaren nog steeds wat aan heeft, dat schijnt weer lastig te zijn. Terwijl de wereld vol zit met positieviteit!!!! Positiviteit is de reden van ons bestaan! Positiviteit heeft geen kleur of een vorm. Wat zijn wij mensen dus, alleer we daadwerkelijk menselijke vormen krijgen??? Juist. Kleurloos en vormloos. En wat een belediging ook, voor al die mensen die voor ons op deze wereld zijn geweest. Die mensen hebben hun leven gegeven, zodat wij hebben wat wij hebben, is het dan 'normaal' dat er nu dan mensen zijn, die vinden dat ZIJ dat te bepalen hebben???? Sorry hoor, maar dan ben ik op de verkeerde planeet terecht gekomen.......
Nogmaals, het is 2006. We leven in een cultuur, dat nog veel erger is dan welke godsdienst dan ook. De ik-cultuur, daar moeten we vanaf ben ik van mening. Hoe? Tip; bedenk maar eens aan wie je te danken hebt dat je bent, wie je bent. Zou je belangrijk zijn, als je ECHT alleen zou zijn op deze wereld??? En voor wie ben je dan belangrijk of wie is dan belangrijk voor jou??? Ik hoop dat je dit doordenkertje begrijpt.... I
