Radar Forum
https://radar-forum.avrotros.nl/
Met vriendelijke groet,Het Hof bepaalt, kort gezegd, dat de WCK niet van toepassing is omdat er geen geldsom ter beschikking werd gesteld, maar dit geldbedrag onmiddellijk werd belegd. Deze redenering kan ik niet volgen. Er werd immers wel degelijk een geldbedrag ter beschikking gesteld, en daaraan werd gekoppeld de verplichting om een bepaalde belegging te doen. Dat zulks niet het genot verschaffen is van een roerende zaak, kan ik billijken. Maar dat er geen geld ter beschikking werd gesteld, lijkt te kort door de bocht. Volgens deze redenering zou bijvoorbeeld het verbod van koppelverkoop (art. 33 WCK) een deel van zijn werking verliezen, hetgeen strijdig is met de in de WCK beoogde bescherming van de consument. De enige reden dat de betreffende consument niet de "vrije beschikking" heeft gekregen over het ter beschikking gestelde bedrag, was immers dat hij verplicht was een belegging aan te gaan. Het Hof geeft verderop in de uitspraak zelfs nog aan dat er expliciet sprake is van een "krediet". Het Hof lijkt dus te willen aannemen dat de WCK uitsluitend geldt in het kader van een "recht-op-neer-lening" of de aanschaf van roerende zaken, en niet geldt voor effecten en beleggingen. Het Hof maakt dit echter niet expliciet. Daarnaast heeft de WCK een uitzondering voor de belening van effecten, zodat ik geen reden zie om effecten en beleggingen per definitie uit te sluiten van de werking van de WCK.
Dat vraag ik mij ook al een tijdje af. En verder ook of het niet hoog tijd wordt dat onderzoeksjournalisten als van Zembla (VARA) of van Reporter (KRO) niet eindelijk de hele rechterlijke afwikkeling van de aandelenleaser-affaire vanaf 2002 eens kritisch tegen het licht zouden willen houden. Dan komt misschien eindelijk boven water dat rechters eigenlijk gewoon geen zin hebben in de massaclaims van vermeende aandelenleasezeurpieten en als gevolg daarvan het recht wat zijn gaan bijbuigen, om daarmee claims te ontmoedigen. Rechtspreken is echter geen kwestie van ''geen zin hebben'' en al helemaal niet van een rechters onwaardig ontmoedigingsbeleid.Ik vraag mij af hoe dit alles aan de "gewone, oplettende consument", waartoe ik mezelf ook reken, nog is uit te leggen
4.6.5. Op Dexia drukt dan de last te bewijzen dat [B.] al eerder van de overeenkomst op de hoogte was, en wel op een zodanig tijdstip dat [B.] de vernietigbaarheid van de overeenkomst niet binnen drie jaar nadat de bevoegdheid om deze vernietigingsgrond aan hem ten dienste was komen te staan, heeft ingeroepen. Dexia beroept zich er immers op dat [B.] de vernietigingsgrond niet meer kan inroepen omdat hij al eerder dan door hem gesteld op de hoogte was van het bestaan van de overeenkomst. Dit levert een zelfstandig bevrijdend verweer op van Dexia dat door Dexia bewezen dient te worden (vgl. HR 6 april 2001, NJ 2002,383). Nu Dexia dat ook heeft aangeboden zal het hof Dexia hieromtrent een bewijsopdracht verstrekken.
Deze ontwikkeling van het laten bewijzen door Dexia dat de vernietiging te laat is ingediend en niet dat de gedupeerde moet bewijzen dat de vernietiging tijdig is ingediend is gunstig te noemen voor de gedupeerden die in een soortgelijke situatie zittenbepaalt, voor het geval Dexia bewijs door getuigen wil leveren, dat getuigen zullen worden gehoord ten overstaan van mr. Riemens als raadsheer-commissaris, die daartoe zitting zal houden in het Paleis van Justitie aan de Leeghwaterlaan 8 te 's-Hertogenbosch op een door deze te bepalen datum;
4.8 Het komt er dus op aan wanneer [geïntimeerde 1] daadwerkelijk bekend is geworden met het bestaan van de overeenkomsten die zij heeft bedoeld te vernietigen en ten aanzien waarvan de kantonrechter het beroep van Dexia op verjaring van haar bevoegdheid daartoe heeft verworpen.
4.9 De partij die zich beroept op de verjaring van een aan haar wederpartij toekomende bevoegdheid tot vernietiging, althans een daartoe strekkende vordering, derhalve Dexia, heeft de plicht feiten te stellen waaruit de gegrondheid van dit beroep kan volgen. Bij een voldoende gemotiveerde betwisting van die feiten rust bovendien op haar de last deze feiten te bewijzen.
….Onder deze omstandigheden had het op de weg van Dexia gelegen om, ter voldoening aan haar onder 4.9 bedoelde stelplicht, nadere gegevens aan te voeren ter onderbouwing van haar stelling dat [geïntimeerde 1] meer dan drie jaar voordat zij heeft gepoogd deze te vernietigen met het bestaan van de overeenkomsten bekend is geworden.
4.13 Dexia heeft dit nagelaten. De onder 4.10 bedoelde, door haar aangevoerde stelling dat het in Nederland in gezinsverhoudingen gebruikelijk is dat beleggingsbeslissingen, zoals een beslissing tot het aangaan van een overeenkomst tot effectenlease, met medeweten en instemming van beide echtgenoten worden genomen, volstaat niet, nu daaruit gelet op de hierboven weergegeven vaststaande feiten niet de gevolgtrekking kan worden gemaakt dat [geïntimeerde 1] meer dan drie jaar voor de beoogde vernietiging met de overeenkomsten bekend was. Die stelling gaat immers volstrekt voorbij aan de hierboven bedoelde feiten, die juist op het tegendeel van een zodanige bekendheid bij [geïntimeerde 1] duiden. Hetgeen Dexia heeft gesteld, kan haar beroep op de verjaring van de aan [geïntimeerde 1] toekomende bevoegdheid tot vernietiging derhalve niet dragen.
De uitspraken zijn hier te lezen:4.15 Al het vorenstaande brengt mee dat het beroep van Dexia op verjaring van de aan [geïntimeerde 1] toekomende bevoegdheid tot vernietiging ook in hoger beroep niet kan slagen, zodat de grief faalt.
Aertook de uitspraak van de hoge raad laat geen ruimte .
Overheidsinstanties bestaan net als banken uit mensen.Wat we in de uitzending van Peter R de Vries afgelopen zondag zagen over de politieklucht lijkt helaas geen uitzondering over het optreden van een (semi)overheidsinstantie.
De volgende vraag gesteld aan aert en aan piet koremans een week geleden en nog steeds geen reactie gehad.
Waarom legt Holla poelman rechtzaken stil van eagaleasers terwijl dit helemaal niet nodig is? Waarom nemen deze personen hierover geen contact op met Holla Poelman? Tenslotte ben ik door hun advies in een groepsprocedure gekomen bij H.P. en nu met een tarief wat al 3x zo duur is als wat toen is afgesproken.
Het zal Dexia niet deren, voor hun zijn er andere regels en wetten dan voor haar slachtoffersNa het gerechtshof Den Haag en Den Bosch heeft nu ook het gerechtshof Amsterdam vernietigingen na 3 jaar toegewezen.
Afgelopen dinsdag 19 mei oordeelde het gerechtshof Amsterdam dat de vernietiging van een aantal contracten rechtsgeldig is ondanks de dat de vernietiging na 3 jaar na afsluiten van de contracten plaatsvond.
Het Hof Den Bosch is het echter niet eens met Dexia en wijst deze eis af.4.7. Dexia heeft zich ten pleidooie beroepen op het feit dat het hof Arnhem in zijn op 27 januari 2009 onder zaaknummer 104.000.758 gewezen arrest heeft beslist dat de overeenkomst WinstVerDriedubbelaar niet kan worden aangemerkt als een huurkoop. Het hof heeft daartoe in rov. 2.6. van dat arrest overwogen dat, anders dan de in het arrest van de Hoge Raad van 28 maart 2008 aan de orde zijnde aandelenlease-overeenkomst, de overeenkomst WinstVerDriedubbelaar niet voorzag in de toekenning van het genot van de aandelen aan de lessee voorafgaande aan de betaling van de beide termijnen, zodat de overeenkomst niet kan worden aangemerkt als een koop op afbetaling en dus evenmin als een huurkoopovereenkomst. Dexia stelt zich derhalve opnieuw op het standpunt dat voor het aangaan van de in dit geding aan de orde zijnde drie overeenkomsten WinstVerDriedubbelaar niet de toestemming van de niet handelende echtgenoot [de vrouw] was vereist, en dat deze derhalve niet op grond van art. 1:89 BW de nietigheid ervan wegens het niet voldoen aan dit vereiste kan inroepen. Dexia erkent dat de overeenkomst Bespaarplan als een huurkoop moet worden aangemerkt.
Dexia zal de betrokken gedupeerden als getuige oproepen in hun eigen zaak en denkt dat deze mensen onder ede opeens iets anders zullen gaan zeggen.laat Dexia toe te bewijzen:
dat [de vrouw] al meer dan drie jaren vóór 13 februari 2003 op de hoogte was van het bestaan van de op of omstreeks 20 januari 2000 gesloten overeenkomsten WinstVerDriedubbelaar tussen [de man] en Dexia en dat [de vrouw] al meer dan drie jaren vóór 13 oktober 2004 op de hoogte was van het bestaan van de op of omstreeks 15 juni 2000 gesloten overeenkomst BespaarPlan tussen [de man] en Dexia en dat [de vrouw] de vernietigbaarheid van de overeenkomsten derhalve niet binnen drie jaar nadat de bevoegdheid om deze vernietigingsgrond aan haar ten dienste was komen te staan, heeft ingeroepen;
