Radar

Hey Vera en Indy

hier weer even een berichtje van mij. Het ging de laatste 2 weken best aardig! Maar ***** ik ben nu ook zo ontzettend mmmmmmmmmmmmmoooooooooeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!! En nu lees ik dat jij ook hebt Vera! nou ben ik niet zwanger, en dat zal bij jou ook best zijn reden hebben. Ik heb echt het gevoel dat ik zo ter plekke door mijn hoeven kan zakken! in de ochtend gaat het prima, sta ok op, op mijn werk gaat ook prima maar zo rond een uur of 4 gaat het licht uit! Dat maffe gevoel in mijn hoofd heb ik ook niet meer overdag maar wel weer 's avonds, vera ik las dat jij ook zon gek gevoel hebt in je hoofd. vandaag bij de huisarts geweest, we hebben samen afgesproken het in totaal 3 maanden af te wachten om dan een beslissing te nemen, blijven stoppen of weer beginnen! ik zit nu op 5 weken dus das nog even doorbijten . de vraag is wat gaat er nog wel en wat blijft er. en dan accepteer ik de klachten of zijn de beperkingen te zwaar en ga ik weer beginnen! ik weet het nog niet, maar zoals ik me nu voel, nou laat dan maar zitten, kom maar op met die pillen!
ik moet zo de deur uit en zie al op tegen een heel leuk uitje met vriendinnen maar ik ga wel, ik laat me niet tegenhouden. morgen kom ik terug! sterkt meiden, keep on fighting, het is tenslotte toch echt rommel hoor!!! groet Bibi x

Ik ben nu 7 weken gestopt en het valt me zwaar tegen. Ik weet het is geen positief bericht maar ik ga vanavond weer beginnen met citalopram. Ik voelde me toen kiplekker. Geen bijwerkingen. Ik voel me nu precies zoals ik me voelde voordat ik met die pillen startte. Zo zwak. De tranen staan me elke dag hoog. Ik krijg weer vlekken in mijn nek als ik iets moet doen wat ik eng vind. Alle spanning trekt naar mijn hoofd dan. Ik leef als een gestresste kip op dit moment. Voor mezelf niet leuk maar ook voor mijn kinderen en mijn man niet. Vaak weer zo´n down gevoel en ik weet niet waarom. Ja omdat het huishouden maar door gaat en ik het niet op orde krijg. Ik heb nog meer werkzaamheden dan alleen het huishouden. Met die pillen vond ik dat geen probleem maar nu raak ik gestrest. Ik val snel tegen iemand uit. Ik wil het mijn kinderen niet aandoen dat ze iedere keer een huilende moeder zien. Ik wil dat ze vol enthousiasme net als ik met pillen het leven in gaan. Ik ga een heel leven tegemoet met citalopram, dat is zeker maar beter zo dan een rot leven hebben.

Hoi Yndy en Biep,

Yndy, werk jij ook of ben je huismoeder om zo maar te zeggen.

Ik lees jullie berichtjes nu pas, had geen signaal gekregen. Ik vroeg me net af hoe het bij jullie ging. Ik heb het nu ook echt heel zwaar. Deze week zal ik op 6 weken zonder medicijn zitten.
Van de week bleven negatieve gedachten malen in m'n hoofd. Iemand had iets stoms gezegd en kan ik daar dagen over nadenken.

Verder zooooooooo mooooooooeeeeeeeee, nog erger dan eerst. Nu begint het 's morgens al. Maar vooral rond avondeten, dan zit ik gewoon hardop te zuchten om m'n hoofd omhoog te houden van moeheid. Ik ben herstellende van een heftige burnout, ik kon eerst helemaal niks meer en moest toen aan de citalopram om eruit te komen. Dat duurde een tijd. Ik ben nog niet helemaal uit de burnout naar wilde dus toch gaan afbouwen. Maar nu tegelijk nog met de zwangerschap. Ik kan er eigenlijk even niks naast hebben deze weken want dat trek ik niet. Ik probeer het af en toe wel, even naar iemand toe, maar sinds een halve week is het echt niet normaal meer.

Ik snap wel yndy dat je er weer aan wilt beginnen. Ik ga het toch proberen vol te houden, dan maar op de bank even niks kunnen. Ik werk nog niet. Ik probeer een beetje te blijven bewegen zodat m'n conditie een beetje bij blijft. Ik heb nog geen kinderen, wel voor m'n man vervelend maar die weet dat ik er doorheen ga. In de hoop dat ook al ben ik nu mega gaar, ik er langzaam aan ook weer zal opknappen.

In ieder geval ga ik niet meer aan de citalopram. Als ik al wat nodig zou hebben wordt het een ander soort.

Ik denk wel echt dat dit waar wij drie nu in zitten de zwaarste weken zijn. 5,6,7 weken. En misschien houdt het nog zo'n 4 weken aan.
Ik probeer af en toe nog info op internet te vinden over die weken maar dat is lastig te vinden.

groetjes vera

Hoi Vera,
Ik werk soms 1 ochtend, soms twee ochtenden en soms 3 ochtenden. Dat varieert. Daarbij heeft mijn man een eigen zaak dus ik sta er alleen voor met de kinderen. Hij komt om een uur of 7 half 8 thuis. In april heeft hij misschien 2 zondagen vrij gehad. Voor de rest gewerkt en dan vaak ook pas om half 10 thuis.

Ik woon in Spanje en de kinderen komen om 2 uur uit school. Half 3 thuis, eten, kwart over drie brengen naar sport en bijles. Half 6 thuis. Kinderen aan het huiswerk, ik koken. Ondertussen tig keren naar hun kamer lopen voor hulp. En mijn vlees maar aanbranden. Dan eten en hup weer verder met het huiswerk. Als we geluk hebben zijn ze om 8 uur klaar. Gisteravond 9 uur.

Dit zijn twee dagen in de week. Maandag en vrijdag om half vijf engelse les en sport. Daarvoor huiswerk maken behalve op vrijdag want dan mogen ze iemand meenemen om te spelen. En woensdag is een vrije dag. hebben ze niets. Ja, dat huiswerk blijft he. Maar ik heb wel andermans kinderen in mijn huis. En die blijfen vaak tot 7 of 8 uur. Ik probeer het ook om ze tot 6 uur te laten spelen maar dan moet ik ze vaak ook nog thuis brengen omdat de ouders werken. En het is spanje, je zegt 6 uur ophalen maar het wordt kwart voor 7 als ze ze toch zelf ophalen.

De ochtenden moet ik dus gebruiken voor huis, dingen regelen voor de zaak, doktersbezoeken, dierenarts bezoeken, enz enz. Familie die langs komt in mijn huis voor 10 dagen. gezellig maar de week daarna moet ik toch de schade inhalen. Zodra ik moet werken loopt alles in het honderd als ik al een paar van die ochtenden dat ik dingen moet regelen heb gehad.

Ik loop maar te vliegen en kan om 9 uur en soms half 10 eindelijk gaan zitten. Ik vond het niet het moment om te stoppen. Ook al was ik al zover. Maar ik voelde me zo rot. Ook zo rot tegen de kinderen. Ik had geen geduld meer. Mijn zoontje zei al, mama wat is er met jou. Wie weet ga ik ooit nog afbouwen als ik van mijn pensioentje kan genieten. Wie weet. Ik ben nu op de halfjes. Maar ben nog niet de oude. Zenuwachtig. Ik moet er weer ff doorheen. Maar ik voel me nu al beter dan zonder die pillen. Zo dat is mijn verhaal zon beetje, In het kort.

hoeveel mg gebruik je nu?

10mg

Dat valt nog mee, probeer je het daarbij te houden?
Het zou lekker zijn als je niet teveel hoeft te gebruiken maar wel weer lekker in je vel zit.
Je hebt het aardig druk met de kinderen in Spanje! Hele andere tijden dan hier in Nederland he.
Wel veel lekker weer denk ik

Ik denk niet dat ik het daarbij hou. we zijn vorig jaar juni verhuisd en tegelijkertijd ging ik afbouwen naar de 10 mg. Daarvoor had ik het helemaal naar mijn zin. We wonen nu in een ander dorpje met minder kinderen. Er is geen speeltuin voor een bijeenkomst dus ik moet ze iedere keer brengen. Vanmiddag had mijn zoon weer enkele vrienden gebeld om te spelen. Allemaal sport en huiswerk. Ze kunnen op de dagen als hij niet kan. Dus ik breng hem straks maar even naar het voetbalveld om te kijken of er daar andere vriendjes spelen. In het vorige huis kon hij de straat op gaan en hij kwam daar wel vriendjes tegen. Al was het maar voor een uurtje. Ik wil weer zien of ik weer de oude wordt met die medicijnen of dat het komt omdat we verhuisd zijn. Ik ben er nu een stuk drukker mee. Dat wist ik van tevoren maar ik had gehoopt dat er hier ook vriendjes in de buurt waren. Misschien doe ik ze op de zomerschool in het dorp. Wie weet leert hij daar kinderen kennen die hier in de buurt wonen. Ik ga tot de 20 mg. Niet meer.

Hey Bibi,

Hoe gaat het met jou? Ik zit nu op 7 weken zonder citalopram. De ene dag gaat het best aardig en de andere dag kan ik amper wat.
Ik kan gewoon minder, sneller moe en dan doe ik snel teveel. Dan krijg ik last van m'n spieren in m'n nek-> hoofdpijn en een zere druk in m'n ogen waardoor ik niet goed kan kijken. Ik moet het echt heel rustig aan doen.
Kan ook snel janken (kan ook van de zwangerschap zijn), maar het valt me nog mee dat ik niet veel depridagen heb. Al baal ik wel erg dat ik zo weinig kan.
Ik heb wel vaker het gevoel snel spierpijn te hebben nu, ook in m'n benen heel licht terwijl ik niet eens wat gedaan hoef te hebben.
Ook kan ik wat minder goed slapen omdat de dingen die ik overdag doe weer verwerkt moeten worden, en dat vraagt nu meer dan normaal. Dan beleef ik alles nog een keer, of droom van dingen die ik heb meegemaakt.

Volgende week vrijdag gaan we een weekje weg met de familie naar Belgie op vakantie. Een groot huis met zo'n 14 mensen. Vind het leuk maar zie er ook wel een beetje tegenop omdat dingen me nu snel teveel zijn.

Was even benieuwd hoe het bij jou gaat, jij zit zeker ook bijna aan de 7 weken zonder?

ik ben hier nieuw en ben echt blij dat ik dit forum ben tegen gekomen ,
wat een herkenbare dingen allemaak ..
ik zat op 40 mg en ben nu gaan halveren ben er nu een maand mee bezig.Valt me soms heel zwaar maar sommige dagen weer goed ...Heb ook veel last van vaker zenuwen druk op mn ogen een vaak hoofdpijn..Denk ook regelmatig van zal ik maar weer meer gaan slikken .Maar denk dat ik het nog een tijdje aankijk..Misschien is de helft meteen toch wat teveel...

Hoi c-dj,

Eindelijk iemand die ook zo'n druk op'z'n ogen heeft.
Gisteren heb ik er al om zitten janken. Het is nu nl echt erg, die druk op m'n ogen, ik kan ook echt niet goed kijken.
Heb je dan ook zo'n nekklachten?
Wanneer begon die druk op je ogen? meteen al of pas later. Ik ben nu bijna 8 weken gestopt en bij mij werd het vooral erger na inderdaad iets met 4-6 weken. Dat vind ik zo gek, hoe kan het dan pas komen...

hey vera...
ja bij mij word het ook nu steeds erger ,soms ook helemaal niets en dan stik erg.Van mn nek ook geregeld last ..ben ook niet echt in een goede tijd aan het stoppen zit midden in een scheiding enzo ..Dus misschien wat teveel van het goede.
MIsschien moet ik toch maar weer even op 40 gaan en dan gaan stoppen als de situatie gunstiger is ...ik weet het ff niet ...
ben nu ook al weer een maand op minder dus ja vind ik ook weer zonde eigenlijk...

In een scheiding is dan inderdaad niet makkelijk. Maar als je weer gaat opbouwen dan krijg je ook weer last van bijwerkingen en kan er ook nekpijn zijn. Als je al wil ophogen zou ik naar 30 gaan ipv weer 40, dan voel je je toch wat beter misschien maar heb je ook een beetje afgebouwd.
Ik ben aan het herstellen van een burnout en nu ook zwanger. Dus voor mij is het samen ook wel pittig. Maar ja, omdat ik zwanger ben wilde ik afbouwen/stoppen en vanwege dat ik toch ook altijd wel last van bijwerkingen hield.
Maar dit nu met die ogen heb ik eerder gehad in februari/maart toen ik ook een beetje afbouwde. Een keer kon ik zelfs met een oog niet kijken, zag vlekken. Toen schrok ik wel, gelukkig was het later op de dag of volgende dag weer weg. Maar het beperkt me enorm nu in wat ik op een dag kan doen. Straks ga ik naar de chiroractor om m'n nek weer los te laten maken. In de hoop dat het over een paar dagen beter gaat. Maar rustig aan doen is toch het antwoord denk ik. Ik baal alleen dat ik nu weer stukken minder kan dan een tijdje terug. Ik ga er wel vanuit dat als ik door de eerste 3 maanden heen ben ik wel weer ga opklimmen.
M'n depriebuien vallen mee, alleen soms dus weer huilen omdat ik minder kan.

ja dat ken ik ja ..Ook meer huilbuien sneller boos ....maar ook wel weer een stuk helderder..En wat je qua opbouwen bedoeld heb je ook gelijk ...ik denk dat ik het nog even aan kijk ...maar leuk zwanger joh hoever ben je ??
ik heb 3 kids waarvan eentje 2.5 en 7 en 10 jaar ..

Nu ruim 21 weken, net de echo gehad en helemaal gezond! Sinds twee weken voel ik het schoppen.
Dat is wel heel mooi hoor

hey ja leuk man ...
vond dat ook altijd het leukste van heel de zwangerschap dat je het voelde schoppen..
Bij jou is het natuurlijk ook wel een beetje dubbel vanwaar de klachten komen ..
ik probeer het ook nog even door te zetten ooit moeten we er toch vanaf kunnen komen .. Ben wel blij dat de naaste mensen het wel weten dat die er rekening mee kunnen houden met mn wisselende buitjes haha..
maar is niet leuk ,omdat je dan denk : hiervoor was ik toch mede aan de medicatie gegaan om hier vanaf te komen ...
maar goed we houden vol....

inderdaad. Ik ga ook niet meer aan de citalopram. eigenlijk heel gek dat ik er mee door gegaan ben toen ik eraan begon. zoveel bijwerkingen gehad, maar ik mocht niet steeds andere dingen proberen zei de assistent.
Ik zit al aan de 8 weken zonder dus ik houd vol
Ik ben bij m'n chiropractor geweest. Had wel een beetje last van m'n spieren maar hij zei dat wat hij kon voelen het toch erg mee viel. Raar dat ik dan toch zo'n hoofdpijn en druk op die ogen heb
Toevallig morgen ook een gesprekje met een psychiater. Zal hem eens vragen of hij meer weet over de verschijnselen met stoppen/afbouwen medicijnen.
Als ik nog wat boeiends hoor dan hoor je het wel

Hallo allemaal,

Ik zit sinds een paar dagen op Radar en moet zeggen,,,erg interessesant. Ik lees hier veel herkenning. Ik zelf heb 6 jaar citalopram geslikt, wat erg goed hielp. Door de jaren heen vergat er er soms wel eens 1. Het laatste jaar steeds meer. Vaak dacht ik, zal ik stoppen?? Volgens mij heb ik het niet meer nodig. Tijdens mijn vakantie in mei, nam ik ze steeds minder. Voelde me goed, geen stress, alles relaxed. Ik ben gestopt daar...een beetje zonder erg ook. ik kwam thuis en dacht..o, mijn pillen...nam er weer eens 1 in tot ik dacht. ik stop. Vandaag ben ik precies 8 weken gestopt. De eerste 2 weken waren vreemd...duizelingen, slecht slapen, pijnlijke spieren. Ik dacht. prima. De weken die volgende was ik over actief, lachen, plezier, geen slaapmidaagen meer, ik voelde me echt goed. Helaas kwam er na die weken een einde aan. Ik huilde om alles, voelde me rot, zweetaanvallen en dan weer koud. mijn gedrag veranderde, vlug boos, opvliegerig, heel vermoeid. voelde me ziek gewoon. ik ben nu 8 weken vande AD af en moet zeggen,,voel me niet goed. Na 8 weken is het volledig uit je bloed en dan pas ga je voelen hoe je je hoort te voelen. Niet fijn dus, ik heb het ook zolang volgehouden omdat de meeste zeggen dat het na een paar weken niet slikken beter gaat. Dit klopt dus niet. Het begint pas na ongeveer 7 weken . Ik ben naar de huisarts geweest en ben gister weer begonnen met 10 mg. Ik ga me niet plagen,mijn huisarts denkt dat ik een chronisch serotenine tekort heb...en mischien is dit wel zo gezien mijn gevoel. Ook ik wilde niet altijd dit medicijn slikken, maar zoals ik me de laaste weken voelde , wil ik zeker niet. Hele dagen slapen, me rot en erg down voelen. ik zie het maar zo..de 1 heeft een harttablet nodig, de ander een schildklier tablet. en in ons geval hebben wij de serotine nodig , die in onze pillen zit, ik probeer het weer te accepteren en hoop dat ik me snel beter voel. ik wens iedereen veel sterkte met het afbouwen.

gr elmos

Hallo Allemaal,

Ik ben 6 jaar geleden begonnen met citalopram, eers met 10 mg, maar uit eindelijk gestopt bij 40 mg. Het heeft mij heel erg veel geholpen, het duurt even voor het helpt, maar als het help doordat je de juiste hoeveelheid slikt, dan voel je je ook direct veel beter. Je hebt dan ook geen angst aanvallen meer.

Ik ben zo ontzettend veranderd (op de positive manier), dat ik heel erg blij ben voor de werking van deze (anti-depressiva) medicijnen.
Ben bijvoorbeeld ook na 4 jaar gestopt met de bezoeken van de psychiater en de psycholoog. De Psychiater heeft me deze medicijnen voorgeschreven. Maar ben na het stoppen bij de Psychiater onder controle geweest bij de dokter.

Nu 6 jaar later gaat het heel erg goed met me, mijn vriend en ik willen een gezin gaan beginnen, maar dan moet ik stoppen met de Citalopram, want je kunt niet zwanger raken met deze anti-depressiva, Waardoor je gehandicapte kinderen kunt krijgen, zegt mijn dokter.

Vanaf maandag 1 juni 2009 ben ik gaan afbouwen met de Citalopram, ik ben van 40 mg naar 20 mg gegaan, heb in die 6 weken 1 keer een angst aanval gehad, maar daarna niet meer. Nu 6 weken later op maandag 13 julli 2009 ben ik helemaal gestopt, Maar op zondag 19 juli 2009 beginnen de afkickverschijnselen, waar je niet echt vrolijk van wordt. Maandag 20 juli 2009 voel ik me zo verschikkelijk, dat ik bijna op het punt sta op weer een pilletje te nemen, maar in plaats daarvan pak ik de telefoon, en bel iemand op,(die er vanaf weet dat ik die anti -depressiva heb gebruikt) om even gezellig te kletsen, en me even over dat rot gevoel heen te helpen.
Daarna heb ik de dokter gebeld om te vragen hoelang die afkickverschijnselen kunnen gaan duren. En hij beantwoord mijn vraag met maximaal 4 weken. En wat de afkickverschijnselen kunnen zijn, dat zijn vooral angst, duizeligheid, draaierigheid, hoofdpijn, misselijkheid, zweten en rillingen. nou zeg ik tegen hem, dat heb ik allemaal, wat heb ik weer een geluk.

Het is nu donderdag 23 juli 2009, ik voel me alweer een heel stuk beter dan afgelopen maandag.

Nou ik hoop dat jullie wat hebben aan mijn verhaal, als je vragen hebt mag je altijd mailen.

Sterkte allemaal, met beginnen en met afkicken

Heel veel liefs van Anka uit meppel

ps. mijn oma gebruikt ze nu ook, en mijn ouders hebben er een nieuwe naam aan gegeven, ze heten nu Anti-Piekerpilletjes

Hoi angel en Smookey,

Ik ben helemaal gestopt met citalopram en dus zwanger. Nou ging het tijdens m'n zwangerschap weer helemaal niet goed met me. De psychiater zegt dat ik eigenlijk niet zonder kan. En dat bleek, ben weer begonnen maar dan met sertraline, zoloft in de hoop dat de bijwerkingen bij mij minder waren. Wel iets minder maar nog steeds geen feest. Ik voel me raar in m'n hoofd maar hoop dat ik binnenkort weer tot rust kom. Dat is voor de baby veel beter en straks als ik moeder ben dan wil ik ook een goeie zijn, iemand die me oke voelt

Ik wil je toch iets meegeven. Dokters zeggen van alles en dat blijkt niet altijd te kloppen. Kijk eens op de pop-poli in het lucasziekenhuis (als je intikt bij google kom je er wel). Daar zijn ze gespecialiseert in zwangere vrouwen of die zwanger willen worden en psychische problemen. Het gebruik van medicatie. Citalopram kun je op een bepaalde dosis ook best gebruiken tijdens de zwangerschap. Als je nl op een gegeven moment een te grote terugval zou hebben door stoppen met medicatie dan kan dat juist ook gevaarlijke gevolgen voor de baby hebben.
De risico's op geboren afwijkingen met anti-depressiva is heel erg klein. Je zou bij het pop-poli meer kunnen informeren.

succes, groetjes vera