benjbenj schreef:
En nee, ik begrijp u niet verkeerd. Ook niet bewust. En ja, ik weet dat u er steeds op hamert dat een eigen procedure opstarten het beste is. En ja, wellicht hoeft er met een beleggingspolis met een looptijd van meer dan 20 jaar niet veel mis te zijn mits de 'kostenlading'*, waar u het in uw bericht van 1 mei 2010 14.16 uur over hebt, 0,5% tot 1% bedraagt. Maar weet u, in de door mij aangehaalde passage had u het helemaal niet over een 'kostenlading' van 0,5% tot 1%. Dat percentage tovert u pas in uw bericht van 1 mei erbij. Overigens gebruik ik bewust in de tweede zin het woord 'wellicht', omdat de huisfondsen van degenen die met je geld spelen meestal slechter presteren dan beleggingen gekoppeld aan de AEX. Dus zelfs als de kosten laag zijn (wat dus tot nu toe vrijwel nooit het geval is), dan nog presteren de dames en heren bedriegers veelal onder de maat.
Wat bedoelt precies u met "
er op hamert"? Bestrijd u de stelling dat dat de beste remedie is? Er wordt mij als gedupeerde door sommige (onwelwillende?) mede forumleden van alles en nog wat in de schoenen geschoven, zoals dat ik op de loonlijst sta van TrosRadar, Woekerpolisclaim, Verliespolis en wat niet al. Terwijl het enige wat ik doe is nuchter de feiten aandragen als
gedupeerde, voor wat de beste aanpak is, gebruikmakend van alle kennis die beschikbaar is. De onbestreden slotsom is dat iedereen met een woekerpolis uit de periode 1995 - 2005 er het beste aan doet schadevergoeding te eisen van de verzekeraar met een beroep op "dwaling", resp. (als eerste stap) een beroep op "falende zorgplicht", door een eigen low-budget procedure te starten bij KiFiD. Degenen die over diepe zakken beschikken kunnen overwegen (sneller?) een procedure voor de rechter te starten. Het enige bekende woekerpolis voorbeeld van een "beroep op dwaling" bij de rechter is de Falcon-casus, waarbij inmiddels is gebleken dat de rechter aarzelt het contract te ontbinden vanwege de mogelijke compensatie voor het "inteereffect" (tot 80% van de schade?) die uit de Richtlijnen voor schrijnende gevallen (waarover de stichtingen onderhandelen) voort zou kunnen komen. Iets om mee rekening te houden denk ik dan.
Verder heeft u er kennelijk behoefte aan steeds de hele mantra te horen als ik het over het rendement van een beleggingspolis heb:
- looptijd langer dan 20 jaar (zie AFM rapport 2008 - Feitenonderzoek)
- passend risicoprofiel & fondskeuze
- switch naar minst risicovolle fonds (w.o. hypotheeksparen) in tenminste laatste 5 jaar looptijd
- geen inteereffect (door bijv. OVR elders onder te brengen)
- lage kostenlading (zie discussie over Brand New Day en recente bankspaarproducten)
Laat ik u als gedupeerde dit zeggen:
- in 1998 werd mij een prognosekapitaal voorgehouden van 70.000 bij looptijd van 15 jaar (de eerste fout dus: had bij die looptijd nooit gemogen)
- na 12 jaar stond de teller op 14.000, verlies dus 56.000
- indien geen inteereffect zou zijn opgetreden zou kapitaal bij expiratie nog 41.000 kunnen worden, ondanks slechte beursjaren in ondermeer 2000/2001 en 2007-2009!
- dat kapitaal zou zelfs nog kunnen oplopen tot boven de 50.000 of zelfs 60.000 indien gedurende looptijd tijdig (bijvoorbeeld vanaf 2001) de correcte tips voor verbetering waren toegepast.
Ik kan slechts aanraden dat iedereen voor zichzelf dergelijke berekeningen uitvoert, ter onderbouwing van de bij KiFiD in te dienen claim, om aannemelijk te maken dat er een basis is voor 80% compensatie. Beursfluctuaties (beleggingsrisico is voor de consument) zijn namelijk uitgesloten van compensatie.
En ja, sommige huisfondsen presteren slechter dan een index-gekoppeld fonds. Maar ik heb nog geen enkele jurisprudentie gezien waarin de verzekeraar gedwongen is geweest de hierdoor veroorzaakte schade te compenseren. U wel?
Ikzelf beperkt daarom mijn onderbouwing door van de fondsen van de verzekeraar uit te gaan (w.o. hypotheeksparen).