Radar

En zou niet weten wat er op tegen is om eerst even te kijken of er mensen zijn die het standpunt van de rechter wat kunnen verhelderen.
Als iemand kan uitleggen hoe een handeling waarmee de wederpartij contractueel heeft ingestemd een tekortkoming kan opleveren dan bespaart dat mogelijk tijd, geld en moeite van een hoger beroep...toch?

@ Brunolo:

Heel vreemde situatie dus.

In beginsel kon je echtgenoot zijn deel van de huwelijksgemeenschap toekennen aan wie hij wilde. Rekening houdend met de wettelijke erfgenamen. Ik kan eerlijk gezegd niet begrijpen dat je echtgenoot zo'n 'deal' maakt met mensen die geen familie zijn.

Is er al gesproken over het recht op vruchtgebruik dat je hebt, na het overlijden van je echtgenoot, over de hele erfenis? Zo ja, wat is daar de uitkomst van?

Als iemand kan uitleggen hoe een handeling waarmee de wederpartij contractueel heeft ingestemd een tekortkoming kan opleveren dan bespaart dat mogelijk tijd, geld en moeite van een hoger beroep...toch?

Alleen een uitspraak in hoger beroep kan het huidige vonnis veranderen en dat kost geld maar niet zoveel als de huidige uitspraak, waarbij u de helft van de waarde van de woning moet inleveren.

witte angora schreef:@ Brunolo:

Heel vreemde situatie dus.

In beginsel kon je echtgenoot zijn deel van de huwelijksgemeenschap toekennen aan wie hij wilde. Rekening houdend met de wettelijke erfgenamen. Ik kan eerlijk gezegd niet begrijpen dat je echtgenoot zo'n 'deal' maakt met mensen die geen familie zijn.

Is er al gesproken over het recht op vruchtgebruik dat je hebt, na het overlijden van je echtgenoot, over de hele erfenis? Zo ja, wat is daar de uitkomst van?

Hahaha. Dat recht van vruchtgebruik. Inderdaad.
Art. 126 lid 2a van Boek 4 BW bepaalt dat in zo'n situatie de achterblijvende echtgenote recht heeft op het vruchtgebruik van art. 29 van Boek 4 BW.
Nou ik heb dus geen recht op vruchtgebruik. Art. 126 Boek 4 is niet van toepassing (zelfs nu de prijs ver onder de helft van de waarde ligt).
Ook is de optie geen bevoordeling of zo iets, etc. stelt de rechter, nu de bedoeling niet was te bevoordelen doch slechts ervoor te zorgen dat niet willekeurige derden in ons appartement kwamen wonen. Bij leven van mijn echtgenoot was ik geen willekeurige derde, maar nu hij dood is ben ik dat wel en moet ik maar eventjes opkrassen, zo meent de rechter.

Eigenlijk heeft mijn echtgenoot ook niet zo'n 'deal' gesloten, dat is de uitleg die de rechter aan de overeenkomst geeft.
Overigens moest ik maar bewijzen dat de uitleg van die derden (dat de echtgenote maar moet ******** bij overlijden, zelfs als zij het appartement reeds bij leven heeft gekregen) niet klopt. Alle bewijslast (echt alle) werd bij mij neergelegd, het was gewoon bizar.

seuren schreef: Alleen een uitspraak in hoger beroep kan het huidige vonnis veranderen en dat kost geld maar niet zoveel als de huidige uitspraak, waarbij u de helft van de waarde van de woning moet inleveren.

Ik ben ook niet op dit forum om de uitspraak veranderd te zien. Slechts om te kijken of iemand me wat wijzer kan maken. Alle beetjes helpen, toch?

Toch zou het voor het begrip van de situatie nog wel goed zijn om te weten WAAROM jouw echtgenoot aan "derden" een koopoptie heeft gegeven waarbij de verkoopprijs ook nog eens de helft van de waarde van het huis is. Kennelijk "gunde" hij die derden wel een groot voordeel.

Ten tweede is de vraag waarom hij, terwijl er een koopoptie op het pand rustte, hij het pand dan ook nog eens aan een ander overdroeg. Dat is natuurlijk vragen om problemen.

Vermoedelijk is er een vriendinnetje bij betrokken

Ik ben ook niet op dit forum om de uitspraak veranderd te zien. Slechts om te kijken of iemand me wat wijzer kan maken. Alle beetjes helpen, toch?

SJZ schreef:Toch zou het voor het begrip van de situatie nog wel goed zijn om te weten WAAROM jouw echtgenoot aan "derden" een koopoptie heeft gegeven waarbij de verkoopprijs ook nog eens de helft van de waarde van het huis is. Kennelijk "gunde" hij die derden wel een groot voordeel.

Nou, de rechter meent dus dat hij die derden geen voordeel gunde en dat er dus geen sprake was van een schenking of zo iets.
Als er sprake was van een schenking dan was de optie nietig, omdat het niet een notariele akte was. Dus daar ging de rechter eventjes slim omheen.
Nee de optie was (zogenaamd) enkel om te voorkomen dat er willekeurige derden kwamen wonen in ons appartement. Zolang mijn echtgenoot leefde was ik niet willekeurig derde (daarom mocht hij de woning aan mij doen toekomen), maar toen hij stierf was ik dat opeens wel.

SJZ schreef: Ten tweede is de vraag waarom hij, terwijl er een koopoptie op het pand rustte, hij het pand dan ook nog eens aan een ander overdroeg. Dat is natuurlijk vragen om problemen.

Hij droeg het aan mij over om zeker te stellen dat ik niet uit de woning hoefde te vertrekken. Overigens bepaalde de overeenkomst dat het appartement mocht worden verkocht aan personen die niet willekeurige derden waren...aldus, ik was geen willekeurig derde, dus was dit niet vragen om problemen...het mocht immers.

@kees.bugter
Nee er is geen vriendinnetje bij betrokken.

In mijn geval gaat het niet om "een woning" maar om een specifieke woning.

Hier gaat de vergelijking met de heg mank. De woning is immers niet kapotgeknipt, maar verkeerd nog in uitstekende staat.

Enig probleem, is dat de woning geen eigendom meer is van de optiegever.

Maar, mochten de "derden" er niet zonder meer vanuit gaan dat de verplichtingen van de koopoptie mee waren verkocht, zodat ook de nieuwe eigenaar op de hoogte was van deze dienstbaarheid. ?

Om in vergelijking te blijven, aan de herstelde heg hangt een kaartje met : te gebruiken tot donderdag, dan te leveren aan derden.

Dan een vriendje misschien maakt me allemaal niet uit. U laat het achterste van uw tong niet zien en vraagt advies elk advies verwijst u naar de prullenmand en dat is bijzonder, tenzij u een grote fantasie heeft en schrijfster bent

Groeten van Kees

Nee de optie was (zogenaamd) enkel om te voorkomen dat er willekeurige derden kwamen wonen in ons appartement.

Dat klinkt erg vreemd. Uw man was bang dat u weg zou gaan en dat iemand die hij niet kent in het appartement zou komen?

Een hele bizarre situatie. Ik probeer me in te leven in de gedachtengang van je echtgenoot, hoe het nu zit met die 'derden' en die 'willekeurige derden'.

Het lijkt er op dat hij dus niet wilde dat een voor hem wildvreemde in het appartement zou kruipen nadat hij overleden was. Liever iemand die voor hem vertrouwd was.

Klopt dat een beetje? Was hij erg aan jullie woning gehecht?

In dat geval wordt het wat helderder, dan is het nooit zijn bedoeling geweest om jou uit het appartement te laten zetten (mag ik aannemen). Alleen, door een hele ongelukkige constructie in de overeenkomst lijkt het toch te gaan gebeuren.

Voor mijn gevoel was het de bedoeling dat de 'derden' hun koopoptie pas uit mochten oefenen nadat jullie allebei overleden zouden zijn. De achterblijvende familieleden (broers, zussen, neven, nichten, weet ik wat allemaal) waren dan verplicht de woning te verkopen aan de 'derden' waar het nu om gaat.

Dat verklaart dan ook de lage verkoopprijs. De erfgenamen krijgen hun wettelijke deel, maar meer ook niet.

Alleen, door een ongelukkige construcie/zinsbouw/whatever worden er nu verkeerde conclusies getrokken. Ook door de rechter.

Als dit verhaal klopt denk ik dat het belangrijk is, als je in hoger beroep gaat, dat je de nadruk legt op (of het in ieder geval noemt) de kennelijke bedoeling van je echtgenoot. Heb je een advocaat die gespecialiseerd is in erfrecht?

seagoing racer2 schreef: Hier gaat de vergelijking met de heg mank. De woning is immers niet kapotgeknipt, maar verkeerd nog in uitstekende staat.

Het principe is hetzelfde als bij de heg. Als je de verkoper toestaat het produkt kapot te maken, dan kun je je niet bezwaren dat je een kapot produkt krijgt.
Als je de verkoper toestaat het produkt aan een ander te leveren, dan kun je ook niet klagen dat het produkt niet aan jou wordt geleverd.

seagoing racer2 schreef: Maar, mochten de "derden" er niet zonder meer vanuit gaan dat de verplichtingen van de koopoptie mee waren verkocht, zodat ook de nieuwe eigenaar op de hoogte was van deze dienstbaarheid. ?

Nee want een optie heeft geen zakelijke werking. Het is ook geen dienstbaarheid. Het is slechts een eenzijdige verkoopbelofte. De koop onstaat pas als de optie wordt ingeroepen.

@kees.bugter
Snap niet waarom je denkt dat ik niet het achterste van mijn tong laat zien, heb toch antwoord gegeven op jouw vraag, of niet? Er was geen vriendinnetje of vriendje in het spel, klaar. Snap niet waarom je het in die hoek wilt zoeken.

@witte angora
De kennelijke bedoeling hebben we ook op gehamerd. Heeft alles geen zin gehad. Ik ben willekeurig derde en moet gewoon opkrassen. Het ligt echt niet aan de bewoordingen van de overeenkomst. De rechter was gewoon erg creatief met kurk zullen we maar zeggen. Bij leven was ik niet willekeurig, maar toen mijn echtgenoot dood was was ik opeens wél willekeurig en moest ik maar opkrassen, ondanks dat de woning alreeds van mij was en ik hiervoor de WOZ waarde heb moeten afstaan. Nu moet ik hem verkopen voor slechts een breukdeel van deze waarde.

Oh, ja...de rechter schreef ook nog ergens in het oordeel dat mijn echtgenoot kennelijk slechts met vrienden in het pand wilde wonen...en dat dat de (kennelijke) bedoeling was.
...dus ik val niet binnen deze kategorie???
Hoe kras kan het nog worden in Nederland dat je als echtgenote niet tot de vriendenkring wordt gerekend?
Echt het maakt niet uit wat je doet, als je bek een rechter niet aanstaat kun je het gewoon vergeten, vraag maar aan Lucia de B.

Je wilt af en toe niet weten hoe gek het is in Nederland.

kees.bugter schreef: U laat het achterste van uw tong niet zien en vraagt advies elk advies verwijst u naar de prullenmand en dat is bijzonder, tenzij u een grote fantasie heeft en schrijfster bent

wink:

Ik moet zeggen, het lijkt wel een quiz.
TS vraagt iets en het forum antwoord.
Maar de antwoorden zijn niet goed.
Maar zoals Kees al schrijft, laat TS niet veel toe, dus ook voor mij, is het een fantasie verhaal!
En ik heb weer zo mijn vermoeden!

@tennis
Is toch niet mijn schuld dat hier zoveel mensen reageren die zich gewoon niet tot mijn vraag "Hoe is het mogelijk dat een contractueel toegestane handeling een tekortkoming oplevert?" beperken...maar uitwijken naar vraagstukken als "met wie dook uw echtgenoot in bed?"?

Volgens mij laten de andere forum bezoekers ook niet het achterste van hun tong zien en is dat ook niet nodig. Het schijnt mij juist beter als men zich op dit forum slechts beperkt tot de informatie die relevant is, meer hoeven derden toch ook niet te weten?

Als je meer info wilt kun je altijd een PB sturen

Maar zoals Kees al schrijft, laat TS niet veel toe, dus ook voor mij, is het een fantasie verhaal!
En ik heb weer zo mijn vermoeden!

Hoe vreemd het verhaal ook is, Tennis, en met alle respect voor je, maar het verhaal van Brunolo is me nét even te gedetailleerd om verzonnen te zijn.

Kijk bijvoorbeeld maar naar de wetsartikelen die ze noemt. Of het 'kennelijke vermoeden' dat bij de rechter is aangevoerd.

Iemand die gewoon wat fantaseert om aandacht te krijgen of wat dan ook, komt niet met zulke gedetailleerde dingen. Zo iemand komt alleen met grote verhalen die niet te verifiëren zijn.

En in Nederland komen nu eenmaal bizarre dingen voor.

Voor de bijstandswet bijvoorbeeld mag je rustig regelmatig met je buurvrouw van bil gaan, dan heb je nog geen relatie. Echter, op het moment dat je een keertje samen boodschappen doet, heb je het weer wel. En raak je je uitkering kwijt.

Dit is Nederland, weet je.

Het is en blijft een bijzonder verhaal en dat is het.

Het is inderdaad heel vreemd allemaal.
Een week ná de begrafenis van mijn echtgenoot kwam eentje van die derden naar mij toe. Ze hadden ontdekt dat de woning al op mijn naam stond en waren daar behoorlijk pissed over.
Hij dreigde dat hij mensen op belangrijke posities kende en dat hij het sowieso zou winnen etc.

Ze waren ongelooflijk zelfverzekerd dat ze het zaakje wel zouden winnen...echt bizar.
Op een gegeven moment was ik het zo zat al die stress van die rechtzaak dat ik als schikking aanbood dat ze het voor de helft van de waarde konden kopen. Nee...dat sloegen ze af.
Mijn advocaat en ik waren met stomheid geslagen. Hoe is dat nu mogelijk? Welk normaal mens is zo zeker van zijn zaakje dat ie zo een aanbod afslaat?
Is toch bizar?

Later ontdekte ik dat ze al voordat mijn echtgenoot was overleden onze woning als zekerheid bij een bank hadden aangeboden en dat deze bank dat op grond van dat papieren vodje had geaccepteerd. Aldus loopt die bank ook risico wanneer zij de zaak verliezen.
Een aantal rechters (niet zozeer die bij mij uitspraak deed) hebben nevefuncties bij deze bank. Ik vind het allemaal wat raar.

Toen begreep ik opeens een vreemd voorval wat zich eerder had voorgedaan. Er stond nog een kleine hypotheek van dezelfde bank op onze woning. Mijn advocaat stelde voor de hypotheek te verhogen om voor extra geld te zorgen en het de derden moeilijker te maken de woning voor een prikkie te krijgen.
Alles was rond, ik had schriftelijke toezegging van de bank en de notaris had alles reeds in gereedheid gebracht. Opeens werd het afgeblazen, de juridische afdeling van de bank stak er een stokje voor, de dame kon niet meer zeggen...nu snap ik waarom, maar toen begreep mijn advocaat het echt niet. Hij had nognooit meegemaakt dat een bank na schriftelijke toezegging zich terug trok.

dat papieren vodje

Tja, voor de rechtsgeldigheid maakt het niet uit of iets geschreven is op gekreukeld papier of op goudgerand handgeschept papier. Het gaat om de inhoud, en of vaststaat wie het overeengekomen zijn.