Radar

marcel75 schreef:Als jij later dan je handtekening betwist, zul jij moeten aantonen waarop je die betwisting fundeert.

Het heeft even geduurd en nu toch nog een reactie. Ik kwam in LJN: BO4482 (http://www.rechtspraak.nl) de volgende uitspraak tegen:

Ingevolge artikel 159 lid 2 Rv rust de bewijslast voor wat betreft de echtheid van een handtekening op degene die de akte als bewijsstuk gebruikt of zich daarop beroept. In beginsel dient [eiser] dus de echtheid van de handtekening te bewijzen. Zonder dat de echtheid van die handtekening vast staat, leveren de overeenkomsten geen dwingend bewijs op.

Artikel 159 lid 2 Rv
Een onderhandse akte waarvan de ondertekening door de partij, tegen welke zij dwingend bewijs zou leveren, stellig wordt ontkend, levert geen bewijs op, zolang niet bewezen is van wie de ondertekening afkomstig is. Is degeen tegen wie de akte wordt ingeroepen een ander dan hij die haar ondertekend zou hebben, dan kan worden volstaan met de verklaring, dat men de echtheid van de ondertekening niet erkent.

Ook bij een valse handtekening geldt bij stellige ontkenning: wie eist, bewijst.

Edit: url aangepast.

Ed,
En toch zul je moeten aantonen dat het niet jouw handtekening is. Alleen maar zeggen en blijven volhouden: "Nee, hoor dat is echt niet mijn handtekening" is niet voldoende. De onderhandse akte kan namelijk nog steeds al bewijs dienen. Niet zozeer als dwingend bewijs, maar zeker wel als steunbewijs. Als jij niet kunt aantonen dat het niet je handtekening is, heb je nog steeds een probleem.

Een wederpartij mag er namelijk al snel vanuit gaan, bijvoorbeeld aan de hand van een kopie van een legitimatiebewijs dat ook in het dossier zit, dat het wel de handtekening is van de ondertekenaar.

marcel75 schreef:Ed,
En toch zul je moeten aantonen dat het niet jouw handtekening is. Alleen maar zeggen en blijven volhouden: "Nee, hoor dat is echt niet mijn handtekening" is niet voldoende.

Ik heb op http://www.rechtspraak.nl zo'n 40 uitspraken doorgenomen die over betwiste handtekeningen gaan en de rechters passen consequent artikel 159 lid 2 Rv naar behoren toe (duhhh...). Sterker nog, een kort geding verlies je als je bewijs gebaseerd is op een onderhandse akte, zonder dat je kan direct aantonen dat die handtekening ook daadwerkelijk door de tegenpartij geplaatst is en die tegenpartij de handtekening met stelligheid betwist (er is geen tijd voor gedegen onderzoek). Ook hoeft de gedaagde niet mee te werken aan een door eiser ingesteld onderzoek. Wel is het zo dat een enkele aarzeling, het niet zeker weten, zich niet kunnen herinner etc. de bewijslast doet omdraaien. Vandaar denk ik dat een eisende partij brutaalweg stelt bij een betwiste overeenkomst: u moet maar bewijzen dat die handtekening niet van u is! Een misvatting (op zijn zachts gezegd), maar wel lekker makkelijk, wie weet misschien betaald het slachtoffer dan wel, of gaat hij twijfelen met alle gevolgen van dien, en waar uiteindelijk de centen vandaan komen doet er niet toe, centen zijn centen.

Na het doornemen van al die uitspraken beschouw ik de stelling als een broodje aap. De bank heeft volgens mij bij een procedure tegen TS een serieus bewijsprobleem.

Ed,
Ik verwijs kortheidshalve graag naar Pitlo/Hidma "Bewijs".