Je wordt zeker betaald door het bedrijfsleven om dat te verkondigen?
De geschillencommissie zal heel anders oordelen.
''
Voor Europa is bepaald dat iedereen volgens de wet twee jaar garantie heeft. Dit staat in de Europese Richtlijn Koop en Garantie. Die twee jaar is een minimum. Het kan dus zijn dat in sommige Europese landen de garantieperiode langer is.
In de Nederlandse wet staat niet hoeveel jaar garantie u hebt. Maar in Nederland hebt u vaak langer dan twee jaar garantie. Hoe lang u garantie hebt, hangt af van het product dat u koopt. Voor een paar schoenen voor uw kind hebt u bijvoorbeeld korter garantie dan voor een wasmachine. Gaat uw wasmachine na vier jaar stuk, en is het niet uw schuld? Dan hebt u volgens de wet nog steeds garantie. U kunt dus nog teruggaan naar de winkel.''
Volgens deze regels draait de winkelier dan gewoon na de garantieperiode op voor alle kosten van de garantie, terwijl de winkelier die kosten nooit bij de fabrikant kan declareren. Dit omdat de fabrikant niks met de consumentenregels te maken heeft.
En dacht je nu werkelijk dat alle winkelieren dat gewoon doen?
De winkelier die deze regels naleefd heeft geen bestaansrecht.
Daarom zeg ik steeds:
Europa kent de consumenten rechten toe, welke de winkelieren nooit na kunnen komen.
Dus wat heeft het dan voor zin om deze regels aan de consument toe te kennen?
Dat is de kern van alles.
Er wordt steeds geroepen wat de rechten van de consument zijn.
Is mooi. In theorie.
Het is mooi te zeggen dat volgens de theoretische regels de consument gedurende de gemiddelde levensduur recht heeft op garantie. Maar waar is dat dan op gebaseerd? Op niks, op luchtkastelen.
De fabrikanten geven nooit garantie die gelijk is aan de gemiddelde levensduur en zeker niet aan de technische levensduur.
Dus als de fabrikanten niet gedwongen kunnen worden om garantie te geven welke gelijk is aan de gemiddelde levensduur, moet de wetgever ook niet de consument het recht toekennen dat de consument recht heeft op garantie gedurende de gemiddelde levensduur.
In de Nederlandse wet staat niet hoeveel jaar garantie u hebt.
Klopt.
Maar in Nederland hebt u vaak langer dan twee jaar garantie.
Klopt dus niet. En waar staat dat dan in het wetboek?
Er zit een groot verschil tussen de wettelijke garantie en de consumentenbescherming.
Dat moet je niet door elkaar halen (doen trouwens ook veel juristen.)
Volgens de Nederlandse wetgeving heb je als consument:
- gedurende de gemiddelde levensduur recht op een goed product en is de verkopende partij verplicht om het probleem op te lossen. Dit wilt dus niet zeggen dat je dan ook automatisch recht op garantie hebt!!!! Wordt wel vaak gezegd en dat is dus niet juist.
- Recht dat het product volgens de koopovereenkomst geleverd wordt. Als het afwijkend is, dan is de verkopende partij verplicht om dit kosteloos te leveren/repareren/vervangen om het product conform de koopovereenkomst te maken. Hieraan zit geen termijn aan verbonden.
- Als de verkopende partij een bepaalde garantieperiode afspreekt en tegen welke condities, dan is de verkopende partij verplicht om daaraan te houden.
- Als het product binnen 6 maanden na aankoop defect gaat, dan mag worden aangenomen dat het product tijdens de koop niet goed was en dus non-conform de koopovereenkomst.
- Bij constatering van een probleem dient de consument zich binnen 2 maanden bij de verkopende partij te melden. Doet de consument dat niet, dan verspeeld de consument het recht om zich te kunnen beroepen op de non-conformiteit.
