VENCO dropje schreef:De vraag is of "onjuist informeren" direct gelijk staat aan "iemand een poot uitdraaien". Er kunnen andere redenen zijn zoals ondeskundigheid, het advies is niet goed vastgelegd, etc...
Ja dat denk ik dus ook en voor dergelijke grensgevallen (op de grens van slecht informeren tot een poot uitdraaien) voorziet geen enkele regelgeving op dit moment.
Vervolgens, de mate waarin je iemand een poot aan het uitdraaien bent. De ene bank zal daar minder vlijtig in zijn dan een andere bank. Schijnbaar zijn ze bij DSB erg vlijtig in werken maar niet zo goed in advies naar klant en communicatie naar media en de toezichthouders.
Sja ookal zou het in geen enkel geval er sprake van zijn van een "poot uitdraaien", de communicatie is simpelweg gewoon zwaar onvoldoende en ik ben bang dat het in het adviseren net zo is.
Ikzelf had tijdens mijn adviestraject bij de DSB om volledige informatie gevraagd ( dus alles op papier incluis alle kleine letters) het was duidelijk dat de adviseur dit niet echt gewend was, maar werkte wel prima mee.
Als niet erg goed in de materie zit heb je als klant wel een onvolledig advies te pakken of wordt er een situatie geschetst wat simpelweg niet reel kan zijn.
Daar moet de WFT invoorzien, maar dat kan pas nadat er een volledig ( niet passend) advies gegeven is en dan is het voor de klant veelal te laat.
En zo naast de DSB zijn er meerdere bancaire instanties die gewoon slecht zijn in hun communicatie.
Ikzelf had dat met de Postbank. Die waren heel slecht in hun traject en schetste gewoon irrieele situaties, kamen met een veruit niet passend voorstel ( en niet de hoogte van de hypotheek of maandlasten was het probleem). Bovendien waren ze ook nog eens veel te laat met hun voorstel zodat je problemen krijgt met de voorbehoud.
Alle instellingen, maar vooral de DSB moeten enorm beter communiceren met de buitenwereld, maar nog meer met hun klant. Dat is een ding wat zeker is