Erthanax schreef: ↑08 mei 2020 16:51
Vanochtend liep ik het vaste rondje door de polder. Vanmiddag naar de brievenbus bij het winkelcentrum. Beide keren hetzelfde beeld: joggers, fietsers, hondenuitlaters, gezinnen en stellen aan de wandel of boodschappen doen, spelende kinderen. Kortom, redelijk wat volk op de been, normale of blije gezichten en geluiden. Niets te merken van depressiviteit, angstgevoelens, negativiteit. Gewoon een mooie voorjaarsdag.
De mensen zijn dan ook het gelukkigst. Hoe vaak zag je hiervoor mensen op straat depressief zijn? Ik denk ook heel weinig. Mensen houden toch een masker op, dat heb ik ook altijd gedaan.
Ik had mensen die zeiden dat ik altijd met een lach rondliep, dat klopt, dat was mijn masker. Dat is tegenwoordig wel anders, ook al heb ik die depressie overwonnen en heb ik meer bereikt dan ik 10 jaar terug ooit voor mogelijk had gehouden, maar heb ik ook de lessen eruit getrokken. Wie had gedacht dat ik een redelijk betaalde vaste baan zou hebben, een appartement gekocht en toch met regelmaat plezier in het leven, die had ik 10 jaar terug hard in zijn gezicht uitgelachen. Mijn ouders hadden het ook niet verwacht, altijd werd me verweten dat ik geen werklust had, dacht dat alles me maar aan moest komen waaien. Dat was helemaal niet zo, ik zag gewoon het nut er niet van om op te staan en mezelf weer een dag down te voelen. Pas toen ik mezelf er toe kon zetten om schijt aan de wereld te hebben en het geluk van mij en mijn dierbaren voorop te zetten en daarom iedere dag probeer om het meeste plezier te hebben dat er mogelijk is en niet te ver vooruit wil kijken, ben ik zelf uit het dal kunnen klimmen. Die instelling helpt mij nu nog iedere dag, want het idee om vanavond (of een andere dag) weer met een groepje ergens wat te gaan drinken en te gaan lachen, dat houdt mij er bovenop op een slechte dag.
Eigenlijk wilde ik niet zo ver uitwijden, maar het bleef komen. Het gaat erom dat mensen op straat niet uitstralen wat er in ze speelt, dat zie je niet. Zeker in deze tijden, zullen mensen een van de betere momenten van de dag hebben als ze buiten zijn, een bekende tegenkomen en even vergeten dat anderhalve meter afstand gehouden moeten worden. Juist het even vergeten van zulke regels, maakt dat die mensen op dat moment een stuk meer geluk uitstralen. De mensen die wel die regels strikt in acht houden op straat, die zie je toch wat geïrriteerder en schichtiger om zich heen kijken. Dat zijn er gelukkig steeds minder, want dat maakt de buitenwereld wel net zo fijn.
nou inderdaad, die schonere lucht is écht een cadeautje voor een fietster als ik ben.
