Radar

Jullie hebben het over bijwerkingen va lexapro. Nu ik kan jullie vertellen dat ik nu ongeveer 5 weken op 20 mg zit en dat de bijwerkingen heel heftig zijn Onrust dan koud dan warm spierpijn huilen rillen kortademig in mijn geval ontzettend veel roken ed wie heeft dezelfde ervaring graag een berichtje voor diegene die nog moet beginnen STERKTE

Ik ben 7 weken geleden (na 1,5 jaar(zie rond pagina 150 in het citalopram topic)) weer begonnen met Lexapro. Ik had gehoopt dat de bijwerkingen deze keer minder zouden zijn omdat mijn lichaam al een soort van gewend zou zijn aan de medicijnen maar niks is minder waar. Ik ben begonnen met 5 mg. en de bijwerkingen waren net zo heftig als toen ik drie jaar geleden begon met 10 mg. Het lijkt dus of het voor de bijwerkingen niet uitmaakt hoeveel je slikt. Wanneer ik naast de Lexapro 3 maal daags een 10 mg. oxazepam erbij nam waren de bijwerkingen aanzienlijk minder en goed te doen. 1 of 2 maal daags een oxazepam erbij had bij mij weinig effect, ik moest er dus echt drie nemen. Na 3 weken ben ik verhoogd naar 10 mg. Lexapro. en ook toen kwamen de bijwerkingen weer terug maar wel in wat mindere mate. Ook toen ben ik voor een paar dagen weer oxazepam erbij gaan nemen en was het (wederom) goed te doen.

Volgens mij huisarts had de 5 mg geen zin en moest ik verhogen naar 10 en wellicht zal ik nog hoger moeten gaan. Na 4 weken op de 10 mg voel ik me nu redelijk. Af en toe nog wat last van bijwerkingen alsof mijn lichaam af en toe nog vecht tegen de Lexapro. 3 jaar geleden heeft het ook bij mij ruim 2/3 maanden geduurd voordat ik echt het idee had dat werkte en dat ik weer de oude ik was. Ik slik er gelukkig geen oxazepam meer bij want die zijn volgens mij best verslavend plus dat je lichaam er aan went en je dus steeds meer nodig hebt.
Ik ben overigens weer beginnen met de Lexapro niet omdat ik niet zonder zou kunnen maar dat ik van mening ben dat mij kwaliteit van leven beter is met dan zonder. Voor de mensen die nog moeten beginnen of net bezig zijn zeg ook ik: volhouden. De bijwerkingen kunnen super heftig zijn maar er is licht aan het einde van de tunnel.

Het afbouwen ging bij mij trouwens erg gemakkelijk. Van 20 naar 15 naar 10 naar 5 naar 0 in een periode van 2 maanden. Toen in op de 0 zat merkte ik wel dat ik weer emoties had die ik een tijd niet had gehad. Ik werd bijvoorbeeld weer heel erg boos over dingen waar ik me gedurende het slikken van de Lexapro helemaal niet druk om maakte.

Hallo allemaal,

Na het uitgebreid lezen hier wil ik toch ook mijn verhaal heel kort doen.

Ik ben ergens half december begonnen met Sipralexa (Belgische variant want ik ben Belg). Drie dagen op 5 mg en dan verhoogd naar 10 mg. Vanaf de verhoging naar 10 mg was het echt een hel, ik werd altijd rond 16u enorm moe, zo moe dat ik echt moest gaan rusten of slapen. Nadat dat een tijd zo was ben ik naar HA geweest omdat ik me zorgen maakte, die zei me dat ik dan best kon stoppen. Maar omdat mijn vermoeidheid eigenlijk de verdere dagen bleef ging ik naar een psychiater. Die adviseerde me om toch maar opnieuw Sipralexa te starten. Dat is nu zo'n 3 weken geleden. Ik sta nu al een tijd weer op 10 mg. Wat mij het meest verontrust is mijn enorme concentratieproblemen en vergeetachtigheid. Zelfs een simpel gesprek volgen of een gewoon tv-programma kijken lijkt soms zo moeilijk.
Heeft iemand anders daar nog ervaring mee? En wordt dat dan ooit beter. Ik was vroeger eigenlijk een heel levendig en sociaal iemand maar nu kost het me moeite om dat vol te houden. Ook heb ik soms echte paniekaanvallen, bijvoorbeeld maandagavond moest ik de trein nemen en ik voelde me echt benauwd worden en angstig, terwijl ik dat vroeger nooit had.

Sinds 5 dagen opnieuw aan de Lexapro ivm angst spanning licht depressief lusteloosheid. Bijwerkingen vallen mee. Droge mond trillen onrust. Vanacht wel heel slecht geslapen. Vooral dat laatste mag wel ophouden. Ben nu echt moe.

Ik wil nog eventjes toevoegen dat ik ook Trazolan (100 mg) neem voor te slapen. Nu lees ik op andere fora dat dat ook wel kan zorgen voor concentratieproblemen. Ik ga dus vanaf vanavond proberen om die Trazolan wat af te bouwen. Hopelijk lukt alles dan ook weer wat beter.

@flaxie Gaat het nu al wat beter met slapen? En hoe is het met de andere bijwerkingen die je ervaarde?

Inmiddels zit ik een week aan de Lexapro. Helaas slaap ik nog steeds heel erg slecht. Ik zit nu aan de temazepam. Ik voelde me gisteren ontzettend somber. Zo somber zelfs dat ik de huisarts gebeld heb.Verder heel er moe. Ik werk halve dagen. Trillerigheid lijkt nu minder te worden. Onrust ook iets. Maar goed voelen nou nee. Als die slapeloosheid maar ophoud kan ik met de rest wel leven.

Matt pebles. De klachten kunnen eerst erger worden. Dat wattige ken ik van eerder gebruik van lexapro. Toen ben ik ook met tien mg begonnen. Ben nu met vijf begonnen.

Ik ben nu een week bezig met de lexapro. Ik krijg het voor angst, spanning en milde depressie. Ik zit op 5 mg. Twee jaar geleden heb ik ook een tijd lexapro geslikt ivm burn-out/depressie en het heeft me toen heel goed geholpen. Dat is ook waarom ik het nu volhou. De eerste dag heb ik heel erg last gehad van onrust. Daarna begon ik heel erg te trillen. Het leek wel of ik parkinson had. Dat is nu gelukkig een beetje minder. Verder ben ik heel erg moe. Ik was al heel erg moe, maar nu nog meer. Ook eet ik heel slecht en ben in twee weken vijf kilo afgevallen. De laatste week ben ik alleen maar minder gaan eten. Nou is dat in mijn geval nog niet zo erg want ik ben te dik. Ik sliep voor die tijd ook al slecht, maar nu nog slechter. Ik heb temazepam voorgeschreven gekregen en dat heb ik ook echt nodig. Dit alles maakt mij angstig om te gaan slapen. Verder voelde ik mij deze week behoorlijk somber, met als dieptepunt gisteren. Gistermiddag zag ik het helemaal niet meer zitten. Ik heb de hele middag lopen janken. Ik heb gisteren zelfs de huisarts gebeld. Die belde vandaag terug. Ze zei dat het er allemaal bijhoord en dat ik nu even moet doorbijten. De verergering van de klachten hoort erbij. Ook mijn slapeloosheid zou overgaan volgens de dokter. Dat hoop ik maar, want daar is echt niet mee te leven. Slapeloosheid vind ik by far de ergste bijwerking. Voorlopig heb ik dus vooral bijwerkingen.

Ik zit ondertussen aan week 6. Ergens had ik gehoopt dat alles nu al wat meer stabiel zou zijn maar dat is toch niet zo. De concentratieproblemen zijn er nog steeds, en de laatste dagen lijkt de vermoeidheid ook weer erger. Van 's morgens tot 's avonds heb ik echt het gevoel dat mijn oogleden heel zwaar aanvoelen en ik sta ook echt slap op mijn benen. Maar dat kan ook de Trazolan zijn, die ik aan het afbouwen ben (heb vannacht maar een halfje genomen en sliep toch goed).

Gisteren had ik weer een lesdag, ondanks de vermoeidheid en de aanhoudende mist in mijn hoofd had ik toch minder paniek. Op de trein werd ik uiteindelijk zelfs vrij rustig, dat is dan toch al een kleine vooruitgang.

Morgen heb ik een volgende afspraak bij mijn psychiater, ben benieuwd wat zij gaat zeggen. Hopelijk komt er snel een oplossing want ik wil echt weer me "normaal" voelen.

Vanmorgen ben ik ook nog eens naar de huisarts geweest en die wees me erop dat ik misschien chronische hyperventilatie had. Daarvoor heb ik nu donderdag een afspraak ook bij kinesist. Hopelijk heeft dat ook wat effect.

Flaxie, dat trillen had ik ook heel erg in het begin, da's toch iets dat bij mij verminderd is na een tijdje. Ook dat minder eten herken ik, maar dat is omgeslagen. Ik ben in het begin ook zo'n 8 kilo afgevallen, maar nu eet ik heel graag en is er toch weer snel 5 kg bijgekomen. En dat slaapprobleem herken ik dus ook. In het begin vond ik het belachelijk: heel de dag zo moe en dan lig je in bed en dan slaap je gewoon niet. Ik kreeg ook angst om in bed te kruipen. Die Trazolan erbij heeft me toch een tijdje geholpen. Maar nu wil ik er wel vanaf omdat ik toch denk dat het ook zijn invloed heeft op mijn vermoeidheid overdag. Post af en toe eens een berichtje, ik zal dat ook proberen te blijven doen.

Vanmorgen dus naar psychiater geweest. Volgens haar is alles wat ik doormaak momenteel eigenlijk normaal en hoort dat bij een angststoornis. Ik ben zelf niet helemaal overtuigd, want de meeste angsten die ik momenteel heb zijn net door wat ik meemaak. Vanmorgen alweer opgestaan met loden ogen en het gevoel dat ik compleet gedesorienteerd ben. Het zou er allemaal bijhoren, zucht... Hopelijk komt de kentering snel. In ieder geval heeft ze mij geadviseerd om te blijven op Sipralexa 10 mg en Trazolan 50 mg.

Ik zit inmiddels iets meer dan twee weken aan de Lexapro 5 mg. Deze week lijk ik toch iets rustiger en ik heb iets meer energie. Ik heb halve dagen gewerkt. Ik probeer verder veel te bewegen, vrienden te zin en vooral dingen te doen die ik leuk vindt. Ik slaap helaas nog steeds slecht. Hiervoor slaap ik nog steeds met temazepam. Ik slaap dan zo'n 5 a 6 uur. Ik moet heel erg aan mijn faalangst en eenzaamheid gaan werken.
De angst en de somberheid zijn minder geworden, maar zijn nog wel aanwezig.

Leuk om te horen dat het zo goed gaat. Bij mij helaas nog steeds hetzelfde verhaal als daarvoor, al weet ik nu echt niet goed of er gewoon niet iets anders met mij aan de hand is.

Waarom ben je zo eenzaam eigenlijk? En die faalangst is voor mij herkenbaar, in wat uit zich dat bij jou?

Nou ja goed gaat het nog niet hoor. Een hele fijne collega heeft aangekondigd dat hij een andere baan heeft. Ik heb echt twee baggerdagen achter de rug met veel somberheid. Wel is de energie gebleven. Verder ga ik waarschijnlijk de tweede lijn in met intensievere psychotherapie. Met alleen een psycholoog ga ik het niet redden. Er spelen dingen van vroeger die opgeruimd moeten worden. Vandaag gast het gelukkig beter. Ik heb behoorlijk last van dagschommeling. Ik voel me in de avond beter. Ik heb zeker het gevoel dat ik meer energie heb maar verder is het nog wisselvallig. Maandag ging het bv aardig goed. Dinsdag en vo ons ral gisteren ging het slecht. Vandaag iets beter.

Faalangst uit zich bij mij in een laagzelfbeeld denken dat je het nooit goed doet. Op je werk perfectionistisch. Blijven piekeren en malen over zaken die verkeerd zijn gegaan.

Wat je zegt over de avond klopt bij mij ook helemaal. Heb zelf ook altijd het gevoel dat ik dan wat rustiger ben. Namiddagen zo tussen 16u en 18u lijken het slechtste moment, dan lukt alles me heel moeilijk. Vandaag lijkt eigenlijk voorlopig ook nog een redelijke dag bij mij. Ben wel in de zetel wat blijven liggen vanochtend tot rond 10u maar nu gaat het nog best ok. Hopelijk blijft de dag zo.

Bij mij is alles net op dezelfde manier begonnen. Vrij veel jobs gehad waar ik dan altijd veel te perfectionistisch was en mij veel te veel aantrok. Dan in september een opleiding begonnen tot Begeleider/Animator voor Bejaarden en een stageplaats gehad waar ze van mij verwachtten dat ik alles al meteen zelf kon doen. Ik was toen mijn heel enthousiaste ik en gooide me er echt helemaal in. Maar mijn begeleidster leek het niet zo voor mij te hebben en had vaak commentaar, en ik trok me dat heel erg aan. Daardoor begon ik heel mijn enthousiasme te verliezen en ben ik heel erg beginnen twijfelen aan mezelf. Vaak vroeg ze mij van heel nieuwe activiteiten uit te denken. Soms sloegen die aan en dan was ik heel even blij. Soms vielen die enorm tegen en daar zat ik dan dagen mee in mijn maag. Ook raakte ik soms tijdens zo'n activiteiten het noorden wat kwijt als ik merkte dat het niet goed liep. Op den duur stond ik 's ochtends op en keek ik naar mijn bed en dacht ik: ik ga blij zijn als ik hier terug lig vanavond. Niet zo'n goede situatie dus.

Dat heeft bij mij alles veroorzaakt dus. De situatie is bij mij trouwens nog steeds dezelfde helaas (nog altijd heel moe, heel veel concentratieproblemen, wazig zien en echt onstabiel op mijn benen). Vandaag is voorlopig nog wel een redelijke dag, dus ik hoop dat het zo blijft. Misschien begint er nu toch stilaan wat te keren, dat zou wel mogen na al die tijd. Misschien moet ik er ook wat meer in geloven dat alles gewoon wel in orde komt.

Ik gebruik Lexapro nu 10 weken en merk niet echt veel verbetering. Wel heb ik vaak opvliegers. voornamelijk tijdens het eten, dan breekt het zweet me zwaar uit.
Wat ik graag zou willen weten van anderen is of jullie ook 80 euro per maand zelf moeten betalen als Verplicht eigen risico voor de lexapro 20 mg.

Hoi ik zit vandaag vier weken aan de lexapro. Het lijkt nu toch iets te verbeteren. Ondanks dat mijn vader zeer ernstig ziek is sinds eergisteren blijf ik aardig rustig....

Bij mij helaas nog geen verbetering na 10 weken gebruik. Omdat ik nogal veel lichamelijke klachten had, ben ik naar het ziekenhuis gegaan voor enkele onderzoeken. Daaruit is er een vermoeden van myalgie geconstateerd. Dat beangstigt mij wel, want dan zouden die lichamelijke klachten wellicht nooit meer afnemen. Toch heb ik nog hoop dat dit gewoon bijwerkingen zijn van de AD en dat het toch wel ooit overgaat. Maar dan zou het nu wel mogen beginnen aanslaan.

Flaxie, welke ziekte heeft je vader als ik dat mag vragen? Ik ben zelf mijn beide ouders op jonge leeftijd verloren door ziektes, dus weet heel goed hoe lastig dat is.

Annalouise, ik heb zelf ook wel last van dat zweten. Bij mij ook vooral tijdens het eten en ook wel eens 's nachts. Wij gebruiken het dan blijkbaar allebei even lang. Heb jij nog andere bijwerkingen dan dat zweten?

Nog een kleine update van mij. Ik merk helaas nog steeds geen verbetering, integendeel.

Gisteren zag ik het zelfs gewoon niet meer zitten en dacht ik eraan van uit het leven te stappen. Maar dat durfde ik dan ook weer niet, werd er wel paniekerig van en heb mijn psycholoog gebeld. Hij stelde voor dat ik me voor een tijdje liet opnemen, waar ik mee toegestemd heb.

Sinds gisteren zit ik hier dus. Het voordeel dat ik heb is dat ik hier alles gedetailleerd kan vertellen wat er met mij aan de hand is, en dat ik hoop dat ze daarop ook wat kunnen inspelen. Maar het erg moeilijke is dat ik hier verplicht moet overnachten. Ik mag hier dus wel weg maar moet altijd om 21u 's avonds terug zijn. Wat ik dan ook had verwacht is uitgekomen: ik kon hier vannacht totaal niet slapen. Ik was al zo moe en dan dat er nog bij.

De lichamelijke klachten heb ik nog steeds. Ik heb mijn verhaal kunnen doen en morgen zou er bekeken worden of ik van medicatie kan veranderen. Ik hoop er eigenlijk wel op, want zelfs al is wat ik nu voel misschien geen bijwerkingen, dan nog is het zo dat de medicatie mij niks heeft opgebracht tot nu toe. Zelf had ik ooit een goede ervaring met Paroxetine en dat heb ik hier ook besproken, maar blijkbaar willen ze dat hier niet meer geven omdat het te gevaarlijk zou zijn.

Ik wacht het allemaal (helaas) nog wat af, maar ik hoop toch nog steeds op verbetering, en op dat ene lichtpuntje.