Mirena hormoonspiraal: bijwerkingen

[Liverpool1983]

Dag allemaal,

Graag wil ik ook even mijn verhaal kwijt.

Zelf heb ik nu inmiddels 16 maanden de Mirena en dit voor de derde keer.
De eerste keer moest hij vervangen worden omdat zowel ikzelf als de huisarts de touwtjes niet meer konden voelen en hij verschoven bleek te zijn.

De tweede keer heb ik hem na ongeveer 5,5 jaar eruit laten halen.
Ik was niet echt sexueel actief dus ik hield me niet zo aan die 5 jaar.
Wat ik zelf wel merkte, was dat ik me niet lekker meer ging voelen over mijn eigen lichaam.
Ik had veel last van afscheiding.
Voor mijn gevoel was die spiraal de oorzaak van mijn vaginale ongemakken.

Op een gegeven moment was ik het toch echt zat en heb hem dus na die 5,5 jaar laten verwijderen in 2014.
Mijn vaginale onzekerheid verdween daarmee ook snel, mijn lichaam voelde weer schoon.

Maar wat ik ook merkte, is dat mijn rugklachten behoorlijk afnamen.
Ik heb al jaren (vanaf mijn 15de, ik ben nu 33) rugklachten.
Maar pas na het verwijderen van het spiraaltje merkte ik op een gegeven moment dat ik nauwelijks nog echt last had van mijn rug.

Nu heb ik in september 2015 weer de Mirena laten plaatsen omdat ik een relatie kreeg.
In het begin niet echt "last" van gehad.
Nadat na een tijdje mijn menstruaties weer normaal verliepen en ik weer een hele regelmatige cyclus had (28 dagen), begon een paar maanden geleden toch de ellende weer.

Inmiddels sinds afgelopen augustus al twee keer naar de huisarts geweest voor een vaginale infectie (feit blijft dat als je eenmaal een infectie hebt gehad je er toch gevoeliger voor blijft), mijn menstruatie is nu sinds afgelopen september weer helemaal ontregeld (ik houd dit netjes bij met een app), daardoor al meerdere keren in paniek geweest omdat ik dacht dat ik misschien dan toch zwanger kon zijn.
Inmiddels ben ik ook nu al weer 13 dagen over tijd, af en toe licht vloeien, helder rood, en vandaag ineens heel donker rood/bruin, en dan maar niet te spreken over die verschrikkelijke rugpijn waar ik de laatste weken weer enorm veel last van heb.
Het komt erop neer dat ik mijn lichaam niet meer vertrouw en steeds maar weer denk dat er iets aan de hand is (zwangerschap, aandoening, ziekte) door de signalen die ik van mijn lichaam krijg.

Ook heeft de Mirena inderdaad invloed op je geestesgesteldheid, zo ook bij mij, omdat ik psychisch niet helemaal "in orde" ben maar dit gaat al lange tijd goed, versterkt de Mirena dit ook.

Ik ben die Mirena nu inmiddels weer helemaal zat en bel morgen met mijn huisarts om hem te laten verwijderen.
Ik wil geen hormonen meer!!

Als alternatief heb ik al heel veel gegoogled voor een anticonceptie zonder hormonen.
Zo kwam ik uit bij de koperspiraal.
Alleen daar lees ik ook weer veel verschillende verhalen over dus voorlopig wil ik even helemaal niks meer dus dan voorlopig maar weer het condoom.

Wilde het toch maar even kwijt...

[Rianneke75]

Eind november heb de Mirena laten plaatsen vanwege mijn zware menstruatieklachten. Nu heb ik al een aantal jaren met pieken en dalen last van extra systolen oftwel hartoverslagen. Halverwege december verergerde deze klachten enorm.
Waar ik voorheen hele periodes geen last had en op slechte dagen 15 overslagen op een dag, had ik er nu soms 5/10 per minuut!
Dit bracht ontzettend veel angst met zich mee. Dat is normaal ook wel een beetje zo maar dit was niet rationele alles beheersende angst. Ik hyperventileerde en was vaak compleet in paniek. Uiteindelijk kwam ik via de huisarsts bij de cardioloog terecht. In de tijd die zat tussen het bezoek aan de huisarts en de cardioloog besefte ik me ineens dat het enige wat was veranderd de afgelopen periode, was de Mirena. Ik ben toen gaan zoeken op internet en vond wel degelijk vrouwen die aangaven dat ook zij deze klachten in meer of mindere maten kregen tijdens het gebruik van de Mirena.

Natuurlijk wilde ik héél erg graag geloven dat dit de oorzaak was van enorme toename, maar was ook weer bang dat ik me vastklampte aan een strohalm. Ik heb toen gebeld met mijn gynaecoloog en daar gaven ze aan dat ze niet wisten dat dit met elkaar verbonden kon zijn, maar aan de andere kant dus ook niet konden garanderen dat het niet zo was. Volgens hen was ik de gene die kon bepalen wat er wel of niet was veranderd in mijn lichaam.
Nadat telefoontje kon hij er wat mij betrof niet snel genoeg uit! WEG met dat ding! Al was er maar een kans van 5%, dan nog moest hij ERUIT!
Helaas had de gynaecoloog pas na een aantal weken tijd en mijn huisarts 6 dagen later omdat het een dubbele afspraak betrof en er geen spoed bij was.

Later die week zat ik bij de cardioloog. Daar onderging ik verschillende testen en alle lieten ze gelukkig een gezond hart zien, maar registreerde veel extra systolen. Dit is niet gevaarlijk maar kan als zeer angstig en erg hinderlijk worden ervaren (understatement!) was de conclusie. De cardioloog stelde voor om voor een proefperiode betablokkers te gaan slikken. Daar schrok ik enorm van! Op mijn 41e wil ik echt niet aan de betablokkers beginnen. Op dat moment vertelde ik hem over mijn constatering dat er een mogelijk verband was met het plaatsen van de Mirena, en of hij dat vaker had gehoord. Dat was niet het geval, maar aangezien ik mijn lichaam het beste kende stelde hij voor dan eerst maar de Mirena te laten verwijderen en mochten de klachten daarna niet verbeteren, zouden we alsnog starten met medicatie.
Het weekend ben ik nog doorgekomen met veel angst, systolen en veel huilbuien. Ik schaamde me dood voor mijn gezin en voelde me verschrikkelijk ongelukkig. Maandagochtend 8.30 kon ik bij de huisarts terecht en die had de Mirena in 10 tellen verwijderd.

De dag erna kwam mijn menstruatie op gang maar tot woensdag had ik nog steeds veel last van systolen en daarmee nog steeds de paniek. In de loop van de donderdag merkte ik dat ik minder systolen had en dat verbeterde met de dag.
Vandaag is de Mirena er één week eruit. Mijn eerste toch weer heftige menstruatie heb ik er al weer op zitten, maar...... sinds zaterdag heb ik nog maar weinig systolen gehad!!
Ik vind het zelf moeilijk te geloven dat dit echt het verschil heeft gemaakt. Is dit een placebo??? Ik kan het niet bewijzen. Misschien zit ik nu weer in een goede periode en komt het over een tijdje, dagen weken maanden weer in alle hevigheid terug, want ook dat hoort bij het ziektebeeld.

Maar eerlijk is eerlijk......eigenlijk ben ik er WEL van overtuigd dat dit het verschil heeft gemaakt. In een week tijd was mijn menstruatie er weer, voel ik dat mijn borsten weer pijnlijker aanvoelen, heb ik zowaar weer een libido en zit ik 200% beter in mijn vel.
Dus voor mij is de Mirena spiraal een enorme NEE! En ja de menstruatie is een hel en pijnlijke borsten zijn ook geen lolletje maar heej....... het is MIJN lichaam en geen chemische rotzooi, geen hormonen die het overnemen.

Al is er maar 1 vrouw die net als ik met deze ellende zat dan hoop ik dat dit voldoende is om je te overtuigen. Bij twijfel....... NIET INHALEN!

[sandra1974]

Ongeveer 3 jaar geleden heb ik de mirena spiraal laten plaatsen, vanwege hevig bloedverlies, en ik niet normaal meer van huis weg kon, eigenlijk geen klachten, maar januari 2016 ben ik aangereden, en kreeg allerlei vagen klachten, ik dacht dat het met de aanrijding te maken had, maar toch naar de huisarts gegaan, die heeft me onderzocht en zag dat het spiraaltje naar beneden was gezakt, dus ik wilde graag aan de mini pil, maar kreeg de gewone pil van de huisarts voorgeschreven, uiteindelijk toch maar weer voor een nieuwe spiraal gekozen, wat een ellende, hele rare vage klachten, nu ben ik zelfs naar de neuroloog gestuurd, en die gaan 8 februari een mri scan maken, om te kijken of ik ms heb, als daar niks uit kom, dan ga ik direct naar de huisarts en laat ik de spiraal weer verwijderen, en laat eerst mijn lichaam een paar maanden tot rust komen, en ga dan toch aan de pil.

Dit zijn mijn klachten, oververmoeid, spierkrachtverlies in mijn benen, spierkrachtverlies in mijn linkerarm, duizelig zo erg dat ik er soms van moet overgeven, doofheid, rusteloze benen snachts, branderig gevoel in mijn schouders en nek, ik heb magnesium te kort, veel hoofdpijn, stijve onder rug, pijn in mijn buik, spastische darm, hopelijk komt er geen ms uit, dan weet ik wat ik moet doen, spiraal gaat er dan heel erg gauw eruit.

[jeggy]

Ik heb nu 1 1/2 jaar de Mirena spiraal en heb het idee dat mijn "vage" klachten door dit spiraal komen.
Mijn eerste menstruatie was toen ik 12 jaar was. Aangezien mijn bloedverlies en klachten al gelijk zo heftig waren ben ik al snel met de pil begonnen. De jaren die volgden heb ik allerlei verschillende anticonceptiepillen gebruikt om te kijken welke het beste bij mij paste. Eigenlijk ging het altijd een tijdje goed totdat ik weer doorbraakbloedingen kreeg waardoor we weer een nieuwe pil gingen uitproberen. Toen ik 23 was ben ik zwanger geworden van ons eerste kindje. Hierna ben ik weer aan de pil gegaan. Na de zwangerschap van de tweede, 5 jaar later, wilde ik geen hormonen meer in mijn lichaam. Ik heb toen gekozen voor een koper spiraal. Dit is een tijdje goed gegaan, maar de bloedingen werden maandelijks zo heftig dat ik die er weer uit heb laten halen. De huisarts adviseerde mij een Mirena spiraal. De hoop was er dat ik hierdoor minder of misschien zelfs helemaal niet meer zou menstrueren. Het plaatsen van de spiraal vond ik niet erg. Heb daar geen last van gehad gelukkig. Wel werd ik gewoon elke maand ongesteld en soms ook met heftig bloedverlies. Elke maand weer heb ik ontzettend pijnlijke borsten, last van rug, buik, voeten en benen. Vreselijk last van stemmingswisselingen, duizelig, oorsuizen, hartkloppingen, opgezette buik, last van darmen en ga zo maar even door. Momenteel zit ik in een burn-out en denk dat de Mirena mijn gevoelens verergeren. Door bepaalde kwaaltjes heb ik elke maand de angst zwanger te zijn.

Ik ben op onderzoek uitgegaan op het internet wat er tegen de heftige bloedingen is te doen. Ik kwam uit op een Nova Sure behandeling (voor meer info hierover, raadpleeg het internet). Aangezien je na deze behandeling nog wel een anticonceptie middel nodig heb, heb ik ervoor gekozen om me te laten steriliseren. Na de Nova Sure mag je toch niet meer zwanger worden en aangezien ik geen kinderwens meer heb hoop ik dat dit het beste is. Volgende week donderdag (16-2) gaat het gebeuren. Best spannend allemaal aangezien ik ook nog nooit onder algehele narcose ben geweest. Ik hoop zo dat deze operatie en behandeling ervoor gaan zorgen dat ik me weer wat beter voel. Ook al heb ik maar de helft van de klachten, dan ben ik al blij.

Voor mij heeft de Mirena uiteindelijk niet geholpen, helaas.

[Janneke1004]

Hoi allemaal,

Wat een lang lopend topic zeg! Ik wil ook graag vertellen over mijn ervaringen.

2,5 jaar geleden heb ik mijn Mirena laten plaatsen, ik ben nog steeds ongesteld maar wel heel weinig. Dus wat dat betreft is het een vooruitgang. Een jaar nadat ik hem had, heb ik een burn-out gekregen. Ook ben ik sinds die tijd heel wat aangekomen, zit ik niet lekker in mijn vel en heb ik sinds een jaar ongeveer amper meer zin in seks, terwijl mijn libido juist heel hoog was. Sinds een jaar heb ik ook steeds vaker pijn tijdens seks. Mijn vriend is groot geschapen en ik heb het gevoel dat hij tegen mijn baarmoeder mond aankomt en dat straalt dan door naar één kant. Toch vraag ik me af of het ook door mijn spiraaltje kan komen, aangezien het de eerste 1,5 jaar van onze relatie bijna nooit pijn deed.
Omdat de klachten pas na een tijd begonnen en ook wel gedeeltelijk te wijten waren aan andere invloeden zoals werk. Kwam het niet direct in me op dat het door mijn spiraaltje zou kunnen komen. Maar ik heb toch heel sterk het vermoeden dat het wel zo is. Helaas zijn er weinig alternatieven zonder hormonen. Ik kijk nu naar de Ladycomp, een computertje die net zo betrouwbaar is als de pil, elke ochtend je temperatuur meten en op sommige aangegeven dagen met condoom seksen en verder zonder. Dit apparaat kost wel 500 euro maar kun je zo 30 jaar gebruiken. Ik vind het zelf nogal drastisch om mijn spiraal te laten verwijderen, aangezien hij nog 2,5 jaar mag blijven zitten. Maar ik ben ook zo verschrikkelijk benieuwd naar hoe ik me zou voelen zonder, dat ik het misschien toch ga doen.
Als iemand nog een tip, reactie of aanvulling heeft, hoor ik het graag!

Groetjes Janneke

[Sylvia68]

Hallo allemaal,

Ik heb begin 2015 mijn spiraal laten zetten. Daarvoor langere tijd Microgynon 30 gebruikt en daarna een tijd geen anticonceptie. Ik had ook vaak last van de micro 30.

Vanwege klachten waarvan men dacht pms gerelateerd heb ik toen de Mirena laten plaatsen. Mijn vriendin had al jaren een zelfde spiraal naar volle tevredenheid. Ik heb het eerste half jaar gevloeid en daarna was dat over.
September 2015 kreeg ik last van enorme gespannen borsten. Zo erg dat ik een mammografie heb laten maken omdat ik een verleden heb met borstkanker. Gelukkig was alles goed.

Medio februari 2016 kwam ik thuis te zitten met een burnout. Ik hadden in die tijd ook veel stress dus eea leek logisch. Na 4 maanden weer gestart met reïntegreren en dat ging met wat kleine hindernissen goed.

November 2016 kreeg ik last van hartkloppingen, onrustig gevoel, oorsuizen en het gevoel dat ik een bijholte ontsteking had. Ik ben toen bij de acupunctuur geweest wat deels heeft geholpen. Ik ben ook nog bij de gynaecoloog en kno arts geweest. Bij de gynaecoloog zag men een follikel maar dat kon geen kwaad. Kno arts zei dat het iets allergisch was. Ik heb een andere neusspray gekregen en dat was het.
Ik moet er bij vermelden dat ik gevoelige slijmvliezen heb die soms in mijn gezicht irriteren.

Eind februari 2017 kreeg ik last van hartkloppingen en hyperventilatie. Ook in deze tijd was er veel stress. Ik ben met mijn klachten naar de ha gegaan en daar werd een hartruis geconstateerd. Ik heb onderzoek gehad bij cardioloog en alles is gelukkig goed. Wel kreeg ik sinds die tijd veel last van een gierend stresshormoon en gaat ontspannen moeilijk. Ik lijk wel overal angst voor te hebben. Ik ben weer terug geweest naar de gynaecoloog en hij zei ik denken dat je hormonen met je aan de haal gaan. Bij een echo van de onderbuik was te zien dat er 3 mislukte eisprongen in/op mijn eierstok zitten. Ze doen hier niets aan omdat ze te klein zijn en er geen verbetering verwacht word na een operatie. Ik heb nu een pil drospirenon/ethinylestradiol gekregen. Is tegen pms klachten. Deze moet ik twee maanden gebruiken en bij positief resultaat gaat de Mirena er uit. Ik ben nu een maand onderweg met die pil maar het leek wel of ik angstiger werd met veel negatieve gedachten. Volgens gynaecoloog doet deze pil wel wat met je psyche... Ik zit nu in mijn stopweek en ik lijk wel high van de hormonen en wat opvalt is dat het ergens nerveuze weer aanwezig is. Ik heb as woensdag een afspraak bij de gynaecoloog en wat mij betreft gaat de Mirena er uit en stop ik met die pil. Die mislukte eisprongen schijnen ook nog hormonen af te geven dus is het dubbel feest.

Natuurlijk zal ook de nodige stress meespelen maar ik voel mezelf sinds 9 weken zo niet mezelf dat ik iig de kunstmatige hormonen even laat voor wat het is met de hoop dat het beter gaat.

Al met al een lang verhaal maar zeker ook wel even fijn om op te kunnen schrijven.

Groetjes van mij

[Linda17]

Wat herkenbaar.
Ik heb 10 jaar de Mirena en al jaren vage klachten. Na de bevalling van onze zoon wilde ik niet meer aan de pil omdat ik me zonder zoveel energieker voelde.na 2 jaar koperspiraal toch maar de Mirena. Heerlijk nooit meer ongesteld.
Ik kom nooit bij de HA maar hiervoor al een paar keer geweest. Maar ik heb niks (gelukkig) .
Meerdere keren bloedonderzoek gehad. Reumatoloog gezien. Foto's laten maken maar er kwam niks uit. Mijn collega begon vorige week over de mirena, dus ik op internet zoeken.
Ik heb echt nog nooit gedacht dat het daarvan zou kunnen zijn maar ook ik heb puisten op mijn hoofd ben kilo's aangekomen maar het ergste is de pijn in mijn rug en bekken. Kan soms niet normaal lopen of zitten.
Na het lezen van dit forum heb ik een afspraak bij de HA gemaakt. Ik hoop zo dat ik opknap na jaren van vage klachten. Dan maar weer menstruatie. Ik hoef geen hormonen meer.

[Lientje17]

Lieve mensen,
Deel meestal niks, maar wil mijn verhaal ook toevoegen. Ik had een koperspiraal en was altijd tevreden. Werd ineens om de 2 á 3 weken ongesteld. De gynaecoloog heeft alles gecheckt en adviseerde de Mirena spiraal. Was behoorlijk sceptisch aangezien ik niet goed reageer op hormonen. De pil en ook de Mirena spiraal maakte me depressief. Ik dacht dat mijn leven nu wel in rustige vaarwateren zat en ik het wel aankon. Destijds zat ik in een niet al te leuke relatie. Dus toch die Mirena spiraal laten plaatsen. Maanden had ik last van lichte bloedingen. Nam het voor lief en wist dat het wel even zou duren. Moest het de tijd geven. Langzaam begon ik zelf als persoon te veranderen. Ik werd een manipulatief heksje. Als mensen mij erop wezen dan gaf ik alles en iedereen de schuld. Toen mijn lieve en goede vriendinnetje zei dat die spiraal eruit moest zei ik: "ja ja ik weet, maar doe dat na de zomer wel, heb geen zin in bloedingen bla bla bla". Mijn partner had veel geduld en begrip. Afgelopen weekend ben ik compleet losgeslagen. Mijn kinderen en partner konden niks goeds meer doen. Wist zelf niet meer wat ik wilde. Huilde om alles en voelde me totaal niet geliefd. Meerdere keren een punt achter mijn relatie gezet en alleen maar kwetsende dingen gezegd, om vervolgens weer met hangende pootjes terug te gaan. Heb me zo misdragen. Werd helemaal hyper en trad gewoon buiten mezelf. Schreeuwde alleen maar en kon niet meer normaal communiceren. Leek wel een psycho. Alles vatte ik verkeert op. Dit was de druppel. 5 kg extra en pukkels onder aan mijn haargrens, armen en ruggen kon ik nog wel aan. Ook was ik alleen maar moe! Maar de persoon die ik hierdoor werd niet meer. Mijn gedachtes maakten me gek. Speelde constant met de gedachte om een eind aan deze ellende te maken. Zondagnacht was ik zo hyper dat ik amper kon slapen. 6.45 uur gelijk de gynaecoloog gebeld. Dat ding moet eruit en wel NU! We hebben geen plek probeer het bij jouw huisarts. Die was met vakantie dus vervangende huisarts gebeld en die had ook geen plek. Huilend zei ik "dat ding moet er meteen uit, ik trek het niet". Daarop kreeg ik als antwoord momentje ajb, mevrouw je kan om 14.00 uur langskomen. Dat waren voor mij de bevrijdende woorden. Hij is er nu 4 uur uit en voel me echt stukken beter. Nooit meer komen er dit soort hormonen meer in mijn lichaam. Mijn moeder heeft me altijd gewaarschuwd, omdat zij hetzelfde heeft. Voor iedereen werkt het anders, maar voor mij niet. Op dit moment probeer ik zoveel mogelijk mensen sorry te zeggen voor mijn ongepaste gedrag. Vooral mijn kinderen en partner hebben het zwaar te verduren. Heb mijn partner compleet de grond ingeboord en met de vloer gelijk gemaakt. Kan de tijd en woorden niet terugdraaien. We geven elkaar nu de ruimte om alles een plekje te geven. Ik hoop dat ik snel weer de oude ben. Kon niet genieten van alle kleine en grote dingen. Hoop dat ik dat weer snel kan. Voor diegene die maar iets in mijn verhaal herkennen: laat die troep uit je lichaam halen! Wacht niet voordat het uit de hand loopt!

[Elketje]

Ook ik wil mijn verhaal delen.
Ik draag nu mijn 2e spiraaltje bij de 1e ging alles goed nergens last van en niet meer ongesteld!
Toen ik de oude liet verwijderen dacht ik gelijk een nieuwe dit is makelijk.
Het zetten was een stuk pijnlijker als de eerste keer ik viel bijna flauw.
Meteen voelde het niet goed.
Ik had het idee dat ik hem continue voelde.
Ook tijdens de sex.
Maar met de controles zei de gynaecoloog dat hij goed zat.
Ik kreeg haargroei op ongewenste plekken.
Kwam ineens veel meer aan.
En voel me sins ook verdoofd.
Niet depressief of zo maar t boeit me allemaal niet zoveel meer.
Vandaag gaat hij er uit ! Na 1 jaar denken of t aan het spiraaltje ligt neem ik de stap.
Niet geschoten is altijd mis toch.
Vind het erg spannend weet al niet meer hoe t is om ongesteld te zijn..
Groetjes elke

[yvonne.thijssen-duijmelink]

Mirena geplaatst gister voor hevige menstruatie en laag hb, Ik ben 50 maar menstrueer nog zeer regelmatig. Ik had geen centje pijn bij de gyn terwijl ik een extreem gekantelde baarmoeder heb. Ik had 2 paracetamol genomen thuis. Gister beetje bloedverlies maar gewoon aan t werk gegaan. Ik voel me nu top geen bloedverlies. Ben benieuwd wat t me gaat brengen. Ik ben een optimist en denk dat het bij de meeste gewoon goed gaat. Iig wel bij iedereen die ik ken. Dat wilde ik de kwijt.

[Nijogeth]

Mirena geplaatst gister voor hevige menstruatie en laag hb, Ik ben 50 maar menstrueer nog zeer regelmatig. Ik had geen centje pijn bij de gyn terwijl ik een extreem gekantelde baarmoeder heb. Ik had 2 paracetamol genomen thuis. Gister beetje bloedverlies maar gewoon aan t werk gegaan. Ik voel me nu top geen bloedverlies. Ben benieuwd wat t me gaat brengen. Ik ben een optimist en denk dat het bij de meeste gewoon goed gaat. Iig wel bij iedereen die ik ken. Dat wilde ik de kwijt.

Dat geldt ook gewoon voor de meeste klachten die hier voorbij komen. Over de keren dat alles goed en naar wens verloopt hoor je zelden iemand.

[Charlie53]

Ik heb 7 jaar geleden een mirena spiraaltje laten zetten, daarna nergens meer last van! Niet meer ongesteld, geen stemmingswisselingen meer. Geen last meer van het pre-menstrueel syndroom! Ik zou het spiraaltje iedereen aanraden!!! Wat een feest al jaren eerder moeten doen!

[Linda17]

Super om te lezen dat er ook vrouwen zijn die er tevreden over zijn. Ik was dit ook echt de afgelopen 10 jaar omdat ik nooit gedacht had dat mijn klachten iets met de Mirena te maken zou kunnen hebben. Ik heb het er in juli uit laten halen, ik slaap weer goed en heb geen klachten meer. Geen pijn meer in mijn rug... heerlijk. Dan maar weer elke maand ongesteld en zelfs dat komt en gaat zonder klachten. Prima zo. Ik ga voor de sterilisatie dan kunnen de condooms ook de prullenbak in.
Maar pijnvrij en slapen is erg veel waard.

[DAGMARVV]

Na de bevalling van m'n zoontje heb ik t mirena spiraaltje laten zetten, op advies van zowel de huisarts als de gynaecoloog. Niet veel later kreeg ik last van stemmingswisselingen slapeloze nachten en depressieve gevoelens. Na een jaar klachten uiteindelijk antidepressiva gekregen en gelukkig een goede therapeut gevonden. De therapeut wees me erop dat de klachten te maken kunnen hebben met t spiraaltje. Had vanochtend n afspraak om deze te laten verwijderen, kan ze de draadjes niet vinden.. dus nu moet ik eind van de week naar de gynaecoloog. Nu maar hopen dat zij t wel kan verwijderen en dat de klachten afnemen..
Vind t jammer dat je als patiënt vaak zo moet lullen als brugman om serieus genomen te worden!

[icy]

Hallo allemaal,

Mijn vrouw heeft in Juli 2017 het spiraaltje geplaatst en ik merkte al snel kleine veranderingen aan haar. Veranderingen in haar gedrag. Mijn vrouw is een zeer positief persoon en is altijd blij en ook kan ze genieten van elk klein ding. Maar hier kwam langzaam verandering in. Ze werd neerslachtiger en begon zich meer aan mij te irriteren. Het enthousiasme over dingen waren niet of nauwelijks meer aanwezig en ik zag de pret uit haar ogen verdwijnen. Ze kon zich niet meer verheugen op dingen en bijv. een vakantie kon ze niet zo leuk vinden. Ze ging, ze deed maar het leuk vinden? Nee.

Ik kwam al snel op dit forum uit omdat ik eigenlijk de bijsluiter heb zitten lezen terwijl de HA dat ding erin zetten. Ik wist dat die mogelijkheid van stemmingswisseling en depressie mogelijk was. Maar goed je denkt er op dat moment niet zoveel over na.

Een paar weken later was het echt heel erg en begon ze te twijfelen over ons huwelijk. En over dat we uit elkaar aan het groeien zijn etc. Dit komt voor mij vrij onverwacht. Ja we zijn al 14 jaar samen en verschillen we van elkaar. Opposite attracks zeg ik altijd. Ze zei dan dat ze dit altijd leuk vond maar nu niet meer. Maar goed een lading bagger en ja, je kan denken dat het allemaal toeval is en zij gewoon genoeg heeft om getrouwd met me te zijn, maar ik wil dit gewoon niet geloven. Ze huilt veel en zegt dan dat ze zichzelf kwijt is. Ze weet niet wat ze moet doen en wil zich niet meer zo voelen, ze voelt zich leeg. Ze is onzeker over alles, werk, relatie, vrienden, zichzelf, familie etc. Soms zegt ze dingen over mij waarvan ik denk, WOW dat is wel heel hard. Dingen die ik echt nog nooit in die 14 jaar heb gehoord van haar.

Na veel praten kon ik haar overhalen dat ding eruit te laten halen ( 3 mnd later). In eerste instantie zag ik meteen verandering, een soort opluchting en zelf zei ze dat ze dat ook wel een beetje voelt. Maar die neerslachtigheid kwam terug en ook haar menstruatie was zo onregelmatig dat het na 2 wk weer terug kwam. De HA gesproken en die heeft haar op de wachtlijst gezet voor een psycholoog. Ik blijf maar roepen dat het dat verdomde spiraaltje is, maar de HA zegt dat dit niet alleen dat kan zijn. Maar ik geloof ook best dat het kan zijn dat ze al wat negatieve gevoelens over ons huwelijk had maar dat die hormonen het erger maken. Zelfs zo veel erger dat we op dit moment uit elkaar zijn en zij tijdelijk bij haar ouders is en ik in ons huis. Gesprekken over scheidingen zijn al voorbij gekomen en ik wil gewoon niet scheiden. Ik ben van mening dat die spiraal (ondanks dat hij er nu 4 wk uit is) ontzettend mee telt in dit verhaal. Het zou jammer zijn om een 14 jarige huwelijk te stoppen als het een hormoon kwestie is. Maar dit kan natuurlijk mijn wishful thinking zijn omdat ik haar niet kwijt wil. Ik weet het niet meer. Ben misschien een beetje wanhopig en het spijt me dat ik er lang over door blijf gaan.

Nu komt mijn vraag.
Het is nu bijna 4 wk geleden dat dat ding eruit is gehaald door de HA en ik wil heel heel heel graag weten van mensen hoe lang het duurt voordat die hormonen weer normaal zijn? Heb hier en daar wel wat voorbij zien komen over 6 weken en 3 maanden ( dit lijkt me erg veel) voordat je hormoonspiegel weer "normaal" is. Heeft iemand hier een antwoord op of ervaring mee?

Bvd

[Moneyman]

Wow, heftig verhaal. Ik heb geen antwoord maar wel een wens: sterkte! Hoop dat het goedkomt.

[Linda17]

Hi.. pfoe sterkte iig. Bij mij was het ook snel duidelijk dat hij eruit was. Maar mijn HA zei ..geef het een half jaar de tijd voor je kan zeggen of het echt de spriraal was. Dus ik neem aan dat je die tijd nodig kan hebben om de hormonen weer normaal te krijgen. Ik hoop voor je dat jullie eruit komen. Gr Linda

[Lonneke Gelderblom]

Dag meiden. Naast de beschreven bijwerkingen van jullie, kan ik die in retrospect ook plaatsen en mogelijk toewijzen aan de Mirena spiraal. Vooral nadat ik het nieuwsbericht van het Erasmus MC gisteren voor het eerst heb gelezen 'Hormoonspiraaltje verhoogt stressrespons'. Mijn verhaal wat ik wil delen is als volgt:
In het jaar 2000/2001 de eerste menstruatie. Nooit heftig, wel regelmatig. In 2003 ben ik gestart met de anticonceptiepil, Microgynon-30. In 2009 heb ik de overstap gemaakt van Microgynon30 naar de spiraal vanwege het beoogde gebruikersgemak. Geen pil elke dag en plaatselijke hormoonafgifte. Achteraf bezien best 'dom' want medicijnen en dus ook hormonen hebben effect op je hele lichaam, in dit geval ook de hypofyse. December 2015 ben ik gestopt met de Mirena om mijn lichaam 'schoon' te maken van hormonen en wie weet de wens om ooit een gezin te beginnen. Spontaan gebeurde er niks en na 2 jaar en wat levenswijsheid verder hebben we toch de intentie om zwanger te raken. Altijd al het gevoel gehad, sinds het verwijderen, dat die spiraal niet zo'n goed idee was geweest. Totdat ik het artikel van ErasmusMC gisteren las: 'hormoonspiraaltje verhoogt stressrespons'. Stress is 1 van de mogelijke oorzaken voor secundaire amenorroe. Dus als ik jarenlang een verhoogd cortisol level heb gehad, is dit voor mij de bevestiging dat de Mirena wel voor verminderde vruchtbaarheid verantwoordelijk is bij vrouwen die een uitblijvende menstruatie hebben na het verwijderen van de Mirena. Sinds oktober 2017 ben ik onder behandeling bij de fertiliteitskliniek om een eisprong op te wekken. Beetje crux; weer aan de hormonen en anti-hormonen. Ik zou graag een onderzoek initieren waarbij we vaststellen hoeveel procent van de vrouwen met onbegrepen secundaire amenorroe in het verleden een Mirena spiraal hebben gehad. Omgekeerd ook, hoeveel procent van de gebruikers van de Mirena spiraal hebben uitblijvende menstruaties gehad, hoe lang etc.

[Dianajagertje]

Hallo allemaal,

Ik ben op dit forum gekomen omdat ik in september een spiraal heb gekregen na een operatie van een vleesboom..eigenlijk zonder overleg heeeft de gynaecoloog besloten een spiraal te zetten. Ik kende de bijwerkingen niet en dacht het zal wel goed zijn. Voor mijn operatie had ik ernstig bloedverlies door de vleesboom waardoor mijn in 3.1 was. Heb daarna 2 bloedtransfusies gehad. En de operatie. Maar na mijn operatie nu 6 maanden geleden ben ik niet meer opgeknapt, ik voelde me met mn lage in beter dan de maanden erna. Eind oktober ging het zo slecht dat ik in een burn out belandde. Ik ben me suf aan het zoeken op internet wat mij nou mankeer...en toen kwam ik hier ...en wat ik steeds dacht lijkt het mij nu duidelijk...dat ik een burn out heb dat erken ik, maar de andere klachten waarmee mij burn out coach, de dokter en de bedrijfsartsen geen raad mee weten lijken toch erg sterk op de klachten die ik, hier lees...ik heb daarom ook gesloten dat het spiraal er deze week nog uitga..
Hartelijk dank voor jullie openhartigheid...

Diana

[heleen1990]

Hallo

wat ontzettend vervelend dat zoveel vrouwen last hebben van de mirena. ik zelf niet ik heb inmiddels mn 2e heerlijk om niet ongesteld te wezen. ook ben ik schildklier patient ( mijn schildklier is 2 jaar geleden verwijdert) maar het heeft helemaal geen bijwerkingen voor mij op mn bloedwaardes. mischien nog een belangrijke voor de ADHDers onder ons sinds ik de mirena heb ben ik stabieler veel stabieler als met de pil.