Radar

@Jana. Ja, die bijsluiter! Bijwerkingen: raar reagerende vrienden!

Ik heb vanmiddag en vanavond een "gezellig bedrijfsuitje"voorafgegaan door een presentatie...
Op de momenten dat je je voelt zoals ik nu doe zijn dat geen prettige vooruitzichten, ben zo onzeker als de pest. Heb echt zo'n zenuwachtig'"angst voor de angst"gevoel, vreselijk.
Maar ik ga er maar gewoon zitten en laat het maar over me heen komen. Toch maar proberen te relativeren en dan zal het wel weer goed komen.

Lieve mensen,

Wat een heftige verhalen en wat een mooie reacties! Het is zooooo herkenbaar. Die totale moedeloosheid die je af en toe overvalt, zo van: dit gaat nooit meer over! Het is zo oneerlijk! En vaak kan je die periodes ook gewoon echt minder aan. Waar natuurlijk een enorm verband tussen zit... Hoe meer ik bezig ben met angst en paniek, hoe meer ik er ook last van heb.
Wat kan ik nog toevoegen aan jullie reacties? Weinig, behalve dat het echt zo fijn is om hier je ervaringen kwijt te kunnen en gewoon te zien dat er mensen zijn die het WEL begrijpen. Want ook ik heb het aantal vrienden drastich zien teruglopen. Sommige vrienden heb ik zelfs nog niks verteld, ik zie er tegenop nadat anderen zo slecht (lees: ongeinteresseerd of afhoudend) reageerden. Ik probeer me te richten op de mensen die er wel voor me zijn of in ieder geval begrip/interesse tonen. Want gelukkig zijn die er ook!!!! Vooral mn familie is er echt voor me en dat zou ik soms ook als wat minder vanzelfsprekend kunnen zien. Want ik ben ze echt dankbaar! Wat dat betreft is het inderdaad zo dat mensen met angst/paniek/depressie zo met zichzelf bezig zijn dat anderen dat verkeerd kunnen opvatten. Volgens mij is veel dingen uitspreken dus het beste (makkelijker gezegd dan gedaan he). Alleen vind ik mezelf kwetsbaar opstellen wel moeilijk; ik ben zo van de leg als iemand me vervolgens teleurstelt, dat ik daar dan de hele tijd over ga lopen malen zo eigenlijk mijn energie verspil. Nog even afleren dit Want die mensen ben je beter kwijt dan rijk, dat weet ik verstandelijk ook wel...

Oja! Goed nieuws (laten we dat vooral ook niet vergeten te vermelden) is dat ik over 1,5 week terecht kan voor behandeling! De wachtlijst is lang maar die heb ik omzeild Aan de ene kant heb ik het wel een beetje gehad met therapie (ik geloof dat dit de 15e persoon is aan wie ik mijn verhaal doe) maar aan de andere kant is dit de eerste keer dat ik er ook AD bij gebruik dus dat maakt het wel anders dan de vorige keren. Ik geloof er nog wel in hoor!

@Bonzo: bedrijfsuitjes...wie vindt dat nou echt leuk?! Vraag t me serieus af. Maar goed, hartstikke dapper dat je gaat! En wie weet valt het mee, in ieder geval kan je dan het hele weekend teren op het goede gevoel dat je het WEL gedaan hebt!

Enjoy, je moet naar je huisarts gaan. Ik ben ongeveer 7 weken geleden overgestapt van seroxat naar citalopram. Ik begon met 20 mgr maar ik merkte geen enkel effect. Vorige week mocht ik van mijn vervangende huisarts naar 30 mgr. Het weekend daarna zat ik flink in de put, paniekaanvallen, huilbuien, niet kunnen slapen enz.
Dinsdag ben ik naar mijn eigen huisarts geweest, zij vertelde me dat 40 mgr de normale dosis is en dat alleen in individuele gevallen 20 mgr volstaat.
Ik heb me 2 dagen ziekgemeld, barstte op mijn werk ook in huilen uit, was niet meer gemotiveerd, voelde me uitgeput door alles en besloot me voor een paar dagen ziek te melden. Door het gesprek met m'n huisarts, het feit dat ze me serieus neemt en dat ik nu 40 mgr cita krijg heeft me al opgekikkerd.
Ik begriijp heel goed waar je door heen gaat. Overdag kon ik mezelf nog wel redelijk redden, maar zodra het donker werd en ik in bed lag (ik woon alleen) begon de paniek en radeloosheid toe te slaan. Ik zag mezelf al in de WAO belanden, ik dacht, ik ben een loser, ik kan niks, ik ben gewoon een psychatrisch patient.
Maar nu voel ik me al beter, ik hoop dat ik het ergste heb gehad en vier feest als ik me weer positief voel.
Dus ga naar de huisarts want 20 mgr is veel te weinig.
Doen hoor!!!!!
Sterkte voor jou en iedereen.

ja sorry hoor, ben ik weer
Ik moet ff kwijt dat ik een kaa uuu tee dag heb. Voel me steeds slechter.. Bij mij uit de spanning en angst zich vooral lichamelijk, dus zit hier met opgetrokken schouders (dat wordt hoofdpijn), wiebelende benen, een opgejaagd hart en een wazig beeld... Wat een mens zichzelf (onbewust) aandoet zeg. Zit ik hier op mn werk met mn Kneipp thee 'pure ontspanning' .. nou als dat zou kunnen, ja graag!!!

Beste mensen,

Jammer om te lezen dat er wat mensen in een dip zitten. Helaas blijft alles met vallen en opstaan verdergaan. Ik denk in ieder geval aan jullie, en ik gun iedereen gewoon morgen weer een betere dag!
Dat van die vrienden is inderdaad allemaal wel zo. Ikzelf zie ook niet veel mensen meer, maar niet dat ik daar ook echt super behoefte aan heb ofzo. Sinds ik met medicatie bezig ben enzo ben ik toch wat meer op mezelf. De rest komt vanzelf wel weer. Als je zelf van binnen vredig word dan reageert alles om je heen daar ook op en ook mensen zullen dan weer anders reageren. 9 van de 10 snappen toch niet wat wij hebben, en daar komt ook nog eens bij dat ook veel mensen alleen aan zichzelf denken. Ook zullen er vast vrienden van jullie zijn die gewoon niet weten hoe ze zich naar jullie toe moeten gedragen. Ze weten gewoon niet hoe wij ons voelen. Ik neem het ook niemand kwalijk maar het blijft wel ff flink balen.

Ketsen jullie zelf ook contacten een beetje af omdat jullie graag alleen willen zijn en geen behoefte hebben aan mensen die met hun "goedbedoelde" tips aankomen. Hier is dat in ieder geval wel zo, en mensen merken dat natuurlijk ook als je afstandelijker word. Tuurlijk is het goed als je sociale contacten hebt, maar we moeten allemaal in eerste instantie lekker egoistisch aan onszelf denken....de rest volgt daarop vanzelf.

@enjoy: Echt flink balen dat het even echt niet meer gaat. Zulke dips klim je ook zo moeilijk weer uit. En misschien geef ik toch trijntje wel gelijk. Als je opbouwt met medicatie en je valt weer terug als het ware dan kan het soms beter zijn dat je verhoogt. De bijwerkingen zullen misschien wel meevallen want je heb het ergste echt wel gehad. Ik hoop dat je je snel weer wat beter kan voelen.

@jana: ik snap helemaal wat je bedoelt. Bij mij uit alles zich ook in lichamelijke dingen. Overal spierpijn en ik zit helemaal verkrampt in een stoel. Ook hyperventilatie speelt nu veel bij me op. Allemaal die lichamelijke ***** spanning. Ook voor jou hoop ik dat het spoedig wat relaxter word.


Hier gaat het ook met zn ups and downs, maar gelukkig kan ik melden dat het stabiel is. Gister weer alleen de stad in geweest en savonds bij opa en oma op bezoek. Net de hele ochtend bij mn tante gezeten, terwijl ik 2 weken terug niet eens naar beneden durfde om eten te gaan maken. Ook zit ik weer terug op mn oude gewicht jeeeeeej
Ik was van 70 kilo naar de 64 gegaan door de efexor en dat heb ik er nu weer bijgegeten. Ook had ik enorme last van sociale fobie en zonderde ik mij snel af, en nu heb ik hele gesprekken met iedereen. Ik hoor van alle kanten dat ze dat een hele positieve verandering vinden die gaande is. Contact met mn moeder word beter en ik zit zelfs uren in de huiskamer savonds gewoon gezellig te praten terwijl ik normaal me kamer niet uitkwam!!!!! In ieder geval nog even een positief bericht van hier Succes verder met jullie baaldag.....het is bijna weekend en morgen weer een nieuwe dag.

De groetjes

Hallo forum,
Ik ben al een hele tijd bezig op dit forum om alles te lezen.
Ikzelf heb al anderhalf jaar AD in huis maar was te bang voor de bijwerkingen om er mee te beginnen.
Maar woensdag 3 oktober heb ik de stap toch maar gezet (als je het niet probeert weet je het niet toch?) en ben begonnen met 5 mg. escitalopram (Lexapro) Dit heb ik een week geslikt en gisteren overgegaan naar 10 mg. Ik moet zeggen dat ik veel last heb van bijwerkingen (droge mond, heel misselijk, vreselijk moe en last van m'n darmen)
Het is een geestelijk gevecht en het is goed om te lezen dat het enkele weken duurt voordat het middel aanslaat. Dat geeft me moed en doorzettingsvermogen!!
Groetjes Doreen

Goed zo Doreen!

Welkom bij de klup wilde ik nog typen, maar toen floepte mijn berichtje ineens weg!

http://www.naturawlifestyle.com/artikelen/cacao.html

Dat is nou leuke info, allemaal aan de chocolade(melk)!
Ik wist niet dat er serotonine in cacao zit.

Hehe grappig stukje
Ik ben zowiezo al meer chocola gaan eten door de verhalen die ik erover hoorde. Het enige nadeel zijn de pukkeltjes haha :O
In elk eiwitrijk product zit trouwens het aminozuur tryptofaan dat weer een voorganger van serotonine is. Veel kip en kalkoen eten

dag mathy

gebruiktte jij ook citalopram en hoeveel mg? hoe lang heb je over afbouwen gedaan en op wat voor manier? ik ga over 10 min naar de dokter even bespreken en dan beginnen vind het wel gruwelijk spannend. is wel beetje angst bij dat het niet gaat lukken en dan? heel mijn leven aan antidepressiva? zie ik eigenlijk niet zo zitten maargoed ik ben nog jong en we gaan uit van het positieve

Groeten Geert-Jan

Hoi James,
Volgens mij hoort dat op jezelf willen zijn er een beetje bij. Ik heb hetzelfde. Als ik me goed voel, lekker in mijn vel, dan kan ik sociale contacten wel redelijk aan. Ik heb een paar goeie vrienden die me goed kennen en die me altijd vrij laten in de keuze om bijv. wel of niet naar een afspraak te komen. In deze fase -emotioneel labiel- trek ik mezelf terug, ik wil het liefst alleen zijn, kan dan het beste de accu opladen en hoef aan niemand iets uit te leggen. Ik heb niet eens zin om de tel. op te nemen 's avonds, vroeger voelde ik me daar schuldig over, maar inmiddels ben ik daar wel overheen. Ik neem de tel. op als ik daar zin in heb en als mensen het vervelend vinden, jammer dan.
Afgelopen zondag smste een vriendin of ik meeging een pizza eten. Zij is nou echt een vriendin (mag ik zo iemand vriendin noemen?) bij wie ik me niet op m'n gemak voel ik ik slecht in mijn vel zit. Tegen haar durf ik dan niet rechtstreeks te zeggen of schrijven dat ik geen zin heb,dus dan ben ik een uur aan het tobben, van wat moet ik doen, hoe kom ik hier onderuit? Uiteindelijk heb ik maar geschreven dat ik niet goed in m'n vel zit en liever alleen ben. Die vriendin is maatsch. werker en komt altijd met goed bedoelde preken aanzetten, alsof ik een kleuter ben. Maar ik durf er niets van te zeggen, want ja, stel je voor dat ik haar kwets. En ze is ook nog jonger dan ik ben.
Als ik in paniek ben, kan ik niet alleen zijn, als ik me goed voel, wil ik alleen zijn. Mensen zitten raar in elkaar.
Ik sport wel 2 a 3x per week in groepsverband en ga ook wekelijks naar de sauna. Ik ben dus niet volledig geisoleerd, maar als ik thuis ben wil ik met rust gelaten worden.

Doreen, gewoon proberen die pillen. Bijwerkingen zijn er altijd maar vaak verdwijnen ze bij langer gebruik.
En als je je beter voelt door de AD neem je die paar bijwerkingen voor lief, echt, geloof me maar. Dan ben je allang blij dat je je beter voelt.Zo ging het bij mij.
Ik werd trouwens door de seroxat dikker, nu ik citaprolam slik val ik af, ik heb behoorlijk minder eetlust. Is iemand daar bekend mee?
In mijn geval, ik ben nogal fors, zijn een paar kilootjes minder niet erg maar ik vind het wel opvallend dat ik zo weinig eetlust heb. Kan ook komen natuurlijk door mijn depri-gevoelens.

Hoi allemaal,
Dit is de eerste keer dat ik ad gebruik en vraag me af of je ineens gaat merken dat het werkt of dat dat heel geleidelijk gaat.
Ik ben benieuwd. Hoop zo op dat moment!!
Zit nu de hele dag thuis (geen werk) en dat is ook niet bevordelijk voor je humeur. Het is misschien beter om afleiding te hebben.

Doreen

Hoi!
@ Geert-Jan. Ik heb 3 jaar 30mg gebruikt en daarna anderhalf jaar een onderhouds dosis van 20mg. Ik heb daarna 2 weken 15 g geslikt, 2 weken 10 mg en 2 weken 5 mg om af te bouwen. Ging op zich prima!

@ Trijntje. Er is niks mis mee hoor, met alleen willen zijn! En het feit dat je naar die sportschool en de sauna gaat: hartstikke goed! Hulde! Toen ik net begon met slikken zat ik op die sportschool met een gigantische knoop in mijn maag en bijna huilend op die hometrainers. Nu vind ik het best lekker. ik 'beloon' mezelf daarna met een kort zonnebankje en een glaasje verse jus. Ik vind warmte sowieso heel heilzaam. Ik ga dan ook even in het turkse stoombadje zitten - ook fijn.
Ik ben nu eigenlijk al een week redelijk tot goed op de rit. Kun je nagaan hoe lang dat heeft geduurd. Ik ben namelijk op 25 augustus begonnen met de Cipra, 2o mg. Ik ben dus ruim 8 weken onderweg.... wat kan dat lang duren dan zeg....
Nou ja, nu maar even hopen dat ik op de rit blijf voorlopig. Dat we allemaal ook die goede koers vinden...!
Veel liefs weer,

Mathy

@ trijntje: ik ben zelf 6 kilo afgevallen in het begin. Maar nu zit ik ze er weer een beetje bij te eten omdat ik me beter voel. Heb zin in gebakken eitjes en chocola! Dat is een teken dat het goed met me gaat, maar ook dat ik dus weer een beetje aankom. Zelf ben ik eigenlijk een kilo of 5 te zwaar nog, dus misschien moet ik mezelf nu even bij de nekvel grijpen en toch even rustig aan doen met die gebakken eitjes, haha!

Chocolade blijft, seroooooootonine, joepie!

@Bonzo: bedrijfsuitjes...wie vindt dat nou echt leuk?! Vraag t me serieus af. Maar goed, hartstikke dapper dat je gaat! En wie weet valt het mee, in ieder geval kan je dan het hele weekend teren op het goede gevoel dat je het WEL gedaan hebt!

Bedankt nog Jana3 voor deze bemoedigende woorden!
Maar ik ben nu dus net terug en ik heb het weer overleefd...pfff.
Ik vind het gewoon niet prettig om onder de mensen te zijn, ik voel me dan zo onzeker. Vooral nu dat gedoe met de medicatie, dat maakt het extra moeilijk, omdat ik zo'n last heb van lichamelijke sensaties op het moment.

Maar ik heb in de therapie en de praktijk geleerd dat je dan juist moet doorzetten en heb dat dus gedaan. Of de angst en onrust de volgende keer nu minder is?Wie weet, maar je krijgt er toch wel een positieve boost van.

Vanochtend gelijk ook maar opgehoogd van 30 naar 40 mg. Nou zullen er misschein mensen denken van "goh, hoezo dat dan als je smiddags ietst spannends op het programma hebt staan?"
Het is dus zo dat ik over 2 weken een interne reorganisatie heb op het werk, waarbij ik overgeplaatst wordt naar een andere afdeling. Ik kom daar met 14 collega's te zitten (nu 2), het hoeft geen betoog dat ik het dan wel prettig zou vinden om wat van de Citalopram te voelen in positieve zin zeg maar....Vandaar mijn strakke opbouwschema.

Dat is tegelijk het moeilijke als je opbouwt terwijl je werkt, in mijn geval 36 uur. Je kunt gewoon nooit een geschikt moment vinden om op te bouwen, het leven gaat altijd gewoon door.

Groet van Bonzo.