Radar

ciske

No problem ciske, het was maar een vraag.

Met collegiale groet, Maxiem/ReadAC.

BBCS schreef:Veel consumentenorganisaties zijn het niet eens met de garantieperiodes van de fabrikanten en zijn van mening dat de fabrikant en winkelier voor een langer periode garantie moeten geven. Zij zijn dus gekomen met de verwachte levensduur of gemiddelde levensduur.
Dus hersenspoelen zij de consumenten dat zij veel langer recht op garantie hebben dan alleen de garantieperiode.

In dat geval houden de fabrikant en winkelier netjes aan de wetgeving, maar niet aan de wetgeving welke door de consumentenorganisaties worden verkondigd.

http://www.eccnl.eu/page/nl/themas/Kopen-in-de-EU#par1

Wanneer heeft u recht op kosteloze reparatie of vervanging?
De verkoper is minimaal 2 jaar aansprakelijk voor het naar behoren functioneren van uw aankoop. Gaat het gekochte binnen 6 maanden stuk, of zijn de prestaties al binnen deze periode niet wat u er redelijkerwijs van mag verwachten? Dan wordt ervan uitgegaan dat het gebrek al bestond op het moment van aankoop. Dit geldt niet als de verkoper kan bewijzen dat het defect uw eigen schuld is. Doet het defect zich voor tussen 6 en 24 maanden na de aankoop? Dan moet ù kunnen aantonen dat het gebrek al bestond toen u het artikel aankocht.

Binnen de periode van 2 jaar heeft u bij een gebrek buiten uw schuld recht op gratis reparatie of vervanging van uw aankoop. Dat moet binnen een redelijke termijn gebeuren en zonder dat u daar ernstige overlast van heeft.

De periode van 2 jaar is een minimum waaraan elke EU-lidstaat moet voldoen. De Nederlandse wetgeving gaat er echter vanuit dat u recht heeft op een langere periode van goed functioneren als het gaat om producten waarvan een langere levensduur verwacht mag worden (wasmachines, auto's en andere duurzame artikelen). Nederland biedt consumenten (ook buitenlandse) dus een verder gaande bescherming dan de Europese richtlijn verplicht stelt. Dit betekent overigens niet dat u na 2 jaar zonder meer recht heeft op een gratis reparatie. U moet rekening houden met de leeftijd van het apparaat in relatie tot de verwachte levensduur en de normale afschrijving door ouderdom en slijtage.

Wat is het ECC ?

Het Europees Consumenten Centrum (ECC) is de Nederlandse vestiging in het netwerk van Europese Consumenten Centra, het ECC-net. Het ECC-net is opgezet om in alle landen van de Europese Unie plus Noorwegen en IJsland de consument meer vertrouwen te geven in de Europese markt. Het netwerk is een initiatief van de Europese Commissie en de verschillende lidstaten. In Nederland wordt het ECC financieel ondersteund door het Ministerie van Justitie en is het ondergebracht bij het hoofdkantoor van het Juridisch Loket.

Toch hecht ik hier veel meer waarde aan dan aan jou loze kreten. Als je het hier niet mee eens bent prima. Maar ga niet lopen verkondigen dat jou hersenspinsels rechtsgeldig zijn.

De officiële tekst van de Europese Richtlijn.

Artikel 2
Overeenstemming met de overeenkomst

1. De verkoper is verplicht aan de consument goederen af te leveren die met de koopovereenkomst in overeenstemming zijn.

2. Overeenstemming met de overeenkomst wordt vermoed, wanneer de consumptiegoederen:

a) in overeenstemming zijn met de door de verkoper gegeven beschrijving ervan, en de eigenschappen bezitten van de goederen die de verkoper aan de consument als monster of als model heeft getoond;

b) geschikt zijn voor elk bijzonder door de consument gewenst gebruik dat deze aan de verkoper bij het sluiten van de overeenkomst heeft medegedeeld en welke de verkoper heeft aanvaard;

c) geschikt zijn voor het gebruik waartoe goederen van dezelfde soort gewoonlijk dienen;

d) de kwaliteit en prestaties bieden die voor goederen van dezelfde soort normaal zijn en die de consument redelijkerwijs mag verwachten, gelet op de aard van de goederen en op de eventuele door de verkoper, de producent of diens vertegenwoordiger - met name in reclame of etikettering - publiekelijk gedane mededelingen over de bijzondere kenmerken ervan.

3. In de zin van dit artikel kan er geen sprake zijn van gebrek aan overeenstemming wanneer het gebrek op het tijdstip van sluiting van de overeenkomst de consument bekend was of redelijkerwijs niet onbekend kon zijn, of wanneer het gebrek zijn oorsprong heeft in door de consument geleverde grondstoffen.

4. De verkoper is niet gebonden door de in lid 2, onder d), bedoelde publiekelijk afgelegde mededelingen indien hij:
- aantoont dat de mededeling in kwestie hem niet bekend was en hem redelijkerwijs niet bekend kon zijn;
- aantoont dat deze mededeling op het tijdstip van sluiting van de overeenkomst was rechtgezet;
- aantoont dat de beslissing tot aankoop van de consumptiegoederen niet door deze mededeling beïnvloed kan zijn.

5. Gebrek aan overeenstemming ten gevolge van een verkeerde installatie van de consumptiegoederen wordt gelijkgesteld met gebrek aan overeenstemming van de goederen met de overeenkomst, wanneer de installatie deel uitmaakt van de koopovereenkomst betreffende de goederen en door de verkoper of onder diens verantwoordelijkheid is uitgevoerd. Hetzelfde geldt als voor montage door de consument bestemde goederen door de consument zijn geïnstalleerd en de verkeerde installatie een gevolg is van een gebrek in de montagehandleiding.

Artikel 3
Rechten van de consument

1. De verkoper is jegens de consument aansprakelijk voor elk gebrek aan overeenstemming dat bestaat bij de aflevering van de goederen.

2. In geval van gebrek aan overeenstemming, heeft de consument het recht dat de goederen kosteloos door herstelling of vervanging in overeenstemming worden gebracht, overeenkomstig lid 3, of dat de prijs op passende wijze wordt verminderd of dat de koopovereenkomst met betrekking tot deze goederen wordt ontbonden, overeenkomstig de leden 5 en 6.

3. In eerste instantie heeft de consument het recht om van de verkoper het kosteloze herstel of de kosteloze vervanging van de goederen te verlangen behalve als dat onmogelijk of buiten verhouding zou zijn.
Een vorm van genoegdoening wordt geacht buiten verhouding te zijn indien zij voor de verkoper kosten meebrengt die, vergeleken met de alternatieve vorm van genoegdoening onredelijk zijn, gelet op:
- de waarde die de goederen zonder het gebrek aan overeenstemming zouden hebben;
- de ernst van het gebrek aan overeenstemming en
- de vraag, of de alternatieve vorm van genoegdoening concreet mogelijk is zonder ernstig overlast voor de consument.
Herstelling of vervanging moet, rekening houdend met de aard van de goederen en het gebruik van de goederen dat de consument wenste, binnen een redelijke termijn en zonder ernstige overlast voor de consument plaatsvinden.

4. De term "kosteloos" in de leden 2 en 3 heeft betrekking op de kosten die gemaakt moeten worden om de goederen in overeenstemming te brengen, met name de kosten van verzending, loon en materiaal.

5. De consument kan een passende prijsvermindering of de ontbinding van de koopovereenkomst verlangen:
- indien hij geen aanspraak kan maken op herstelling of vervanging, of
- indien de verkoper niet binnen een redelijke termijn tot genoegdoening is overgegaan, of
- indien de verkoper niet zonder ernstige overlast voor de consument tot genoegdoening is overgegaan.

6. Ontbinding van de overeenkomst kan niet worden verlangd indien het gebrek aan overeenstemming van geringe betekenis is.

Artikel 5
Termijnen
1. De verkoper is aansprakelijk krachtens artikel 3 wanneer het gebrek aan overeenstemming zich manifesteert binnen een termijn van twee jaar vanaf de aflevering van de goederen. Indien voor de uitoefening van de in artikel 3, lid 2, vermelde rechten in de nationale wetgeving een verjaringstermijn geldt, kan die niet verstrijken binnen een periode van twee jaar vanaf de aflevering.

2. De lidstaten kunnen bepalen dat de consument zijn rechten niet kan uitoefenen dan wanneer hij de verkoper binnen een termijn van twee maanden na de datum waarop hij het gebrek aan overeenstemming heeft vastgesteld, hiervan op de hoogte heeft gebracht.
De lidstaten stellen de Commissie in kennis van het gebruik dat zij van dit lid maken. De Commissie houdt de gevolgen in het oog die deze aan de lidstaten geboden keuzemogelijkheid heeft voor de consument en voor de interne markt.
Uiterlijk 3 januari 2003 stelt de Commissie een verslag op over het gebruik dat de lidstaten van dit lid maken. Dit verslag wordt bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen.

3. Manifesteert zich een gebrek aan overeenstemming binnen een termijn van zes maanden vanaf de aflevering van de goederen, dan geldt tot bewijs van het tegendeel het vermoeden dat dit gebrek bestond op het tijdstip van aflevering tenzij dit vermoeden onverenigbaar is met de aard van de goederen of met de aard van het gebrek aan overeenstemming.

bron: http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/Lex ... 44:NL:HTML

Ik houd mij aan de officiële stukken.
Als een persoon anders beschrijft dan wat hierboven staat, neem ik niet aan.

De verkoper is minimaal 2 jaar aansprakelijk voor het naar behoren functioneren van uw aankoop.

Klopt van geen kant.

In tekst van de Europese richtlijn staat:

Artikel 5
Termijnen
1. De verkoper is aansprakelijk krachtens artikel 3 wanneer het gebrek aan overeenstemming zich manifesteert binnen een termijn van twee jaar vanaf de aflevering van de goederen.

Er staat: "gebrek aan de overeenstemming".
Er staat niet: "gebrek aan het product"!!

En toch zijn er weer juristen die durven te zeggen dat de verkopende partij gedurende de eerste twee jaar na aankoop aansprakelijk is voor ieder gebrek aan het product, buiten de schuld om van de consument.

DAT STAAT ER NIET!
Punt!

Dat die juristen dat wel schrijven, hoef ik mij daar niet aan te houden.
Dat is echt misleiding dat de juristen dat wel schrijven.

De verkopende partij is volgens de Europese Richtlijn gedurende de eerste twee jaar aansprakelijk voor ieder gebrek aan de overeenkomst.
De verkopende partij is niet aansprakelijk voor ieder gebrek aan het product welke buiten de schuld om van de consument ontstaan is.

Dat veel juristen dat verschil niet kennen, hoef je mij niet te beschuldigen dat ik de consument misleid en dat ik leugens vertel!

Ik zeg:

Gebrek aan de overeenstemming

Ik weiger te zeggen:
Gebrek aan het product

Omdat het niet zo is.

Bij een 'gebrek aan de overeenstemming' kun je denken aan een wilsgebrek of een vormvoorwaarde waaraan niet is voldaan. Als de de tekst lees moet het je toch duidelijk zijn dat het gaat om gebrek aan overeenstemming dat aan het product kleeft, met andere woorden dat het product niet in overeenstemming met de koopovereenkomst geleverd is.

BBCS schreef: Ik houd mij aan de officiële stukken.
Als een persoon anders beschrijft dan wat hierboven staat, neem ik niet aan.

Zoals geschreven zijn deze websites van de ecc in het leven geroepen door de EC zelf om de consument meer vertrouwen te geven in de europese markt. Op elke van de onderlinge sites (per lidstaat) word gesproken over een minimale garantietermijn van minimaal 2 jaar.

Wat boer koekkoek daar op uit doet interesseert me vrij weinig, zoals het hier staat, klopt het, leesbaar gemaakt voor de consument.

De verkoper is minimaal 2 jaar aansprakelijk voor het naar behoren functioneren van uw aankoop.

Klopt.

bbcs schreef:In tekst van de Europese richtlijn staat:

Artikel 5
Termijnen
1. De verkoper is aansprakelijk krachtens artikel 3 wanneer het gebrek aan overeenstemming zich manifesteert binnen een termijn van twee jaar vanaf de aflevering van de goederen.

Er staat: "gebrek aan de overeenstemming".
Er staat niet: "gebrek aan het product"!!

Zoals we allemaal wel weten is dit hetzelfde hoe moeilijk je ook doet.

bbcs schreef:En toch zijn er weer juristen die durven te zeggen dat de verkopende partij gedurende de eerste twee jaar na aankoop aansprakelijk is voor ieder gebrek aan het product, buiten de schuld om van de consument.

DAT STAAT ER NIET!
Punt!

Dit is geen kwestie van verkeerde interpretatie, dit is gewoon je tanden ergens inzetten en niet loslaten. P.s. dat staat er dus wel.

bbcs schreef:Dat die juristen dat wel schrijven, hoef ik mij daar niet aan te houden.
Dat is echt misleiding dat de juristen dat wel schrijven.

Ja hoor. Jij hebt gelijk. In het land der fabeltjes.

bbcs schreef:De verkopende partij is volgens de Europese Richtlijn gedurende de eerste twee jaar aansprakelijk voor ieder gebrek aan de overeenkomst.
De verkopende partij is niet aansprakelijk voor ieder gebrek aan het product welke buiten de schuld om van de consument ontstaan is.

Dus als het product defect is dan????? Voldoet het nog steeds aan de overeenkomst? Nee he?

bbcs schreef:Dat veel juristen dat verschil niet kennen, hoef je mij niet te beschuldigen dat ik de consument misleid en dat ik leugens vertel!

Dat doe je dus wel.

bbcs schreef:Ik zeg:

Gebrek aan de overeenstemming

Ik weiger te zeggen:
Gebrek aan het product

Omdat het niet zo is.

Wat is volgens jou het grote verschil, als je hier zo op blijft hameren?

Voor de simplisten onder ons, wanneer een koper een zaak zonder gebrek koopt, en niet hoeft te verwachten dat een gebrek wel bij de koop is inbegrepen, zulks binnen het kader van wat de wet omschrijft als 'conform de overeenkomst', of op Europeesch niveau 'overeenstemmend met de overeenkomst', veroorzaakt een optredend gebrek aan die zaak per definitie een non-conformiteit danwel het niet overeenstemmen met de overeenkomst

De 'punt.'-en zijn weer niet van de lucht.
Al filosoferend over de reden waarom BBCS zou willen betogen dat een gebrek aan een gekochte zaak niet gelijk is aan een non-conformiteit, kom ik helaas niet ver.
Restrictieve voorzieningen ingebouwd door de wetgever om elk gebrek aan elke zaak onder iedere omstandigheid niet als non-conformiteit aan te merken worden door BBCS immers ontkend, net als de hoofdregel, dat een gebrek aan een zaak in beginsel altijd non-conformiteit daarstelt.
Er valt niet veel te filosoferen dus.
Dan maar de realiteit. Zoals de wet geschreven is, passen de regels van BBCS daar niet in. Garantietermijnen welke mededelingen van de verkoper zouden moeten vormen, restrictief werkend op de verwachtingen welke de koper volgens de wet mag hebben. Mededelingen van de koper aan de verkoper, welke van belang zouden moeten zijn in het bepalen van non-conformiteit ja of nee, nergens bechreven, enkel het tegenovergestelde. De productkeuze van de verkoper, alsof de verkoper ook nog moet kunnen bepalen wat de koper moet kopen. En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.

Nu in interpretaties het uitganspunt doorgaans toch nog wel te herkennen valt, betreffen dit geen interpretaties.
Nu meningen doorgaans toch wel worden weergeven door te vermelden 'ik denk dat', 'm.i.', betreffen dit geen meningen.
Nu het schetsen van mogelijkheden zonder die mogelijkheden meteen als enig of gangbaar te bestempelen wordt dit doorgaans toch wel gedaan door woorden als 'wellicht', en 'misschien' hieraan toe te voegen, de suggererende vorm, betreft dit niet het schetsen van mogelijkheden.

BBCS geeft geen interpretaties, geen meningen, en schetst geen mogelijkheden.
BBCS geeft weer zoals hij vindt dat de wet in elkaar steekt en werkt, zoals herhaaldelijk door hem zelf verwoord.
Willens en wetens.
BBCS doet dit als professioneel verkoper zijnde.
Om met de woorden van BBCS te spreken, dit zijn gewoon de feiten, en ik heb het nu wel voldoende uitgelegd: klik.

Punt.

adSolvendum schreef: BBCS geeft geen interpretaties, geen meningen, en schetst geen mogelijkheden.
BBCS geeft weer zoals hij vindt dat de wet in elkaar steekt en werkt, zoals herhaaldelijk door hem zelf verwoord.
Willens en wetens.
Om met de woorden van BBCS te spreken, dit zijn gewoon de feiten, en ik heb het nu wel voldoende uitgelegd: klik.

Punt.

Je zou bijna gaan denken dat BBCS een jurist is.

@@@

In hun praktische uitwerking komen beide interpretaties heel dicht bij elkaar. Heel simpel gezegd, heeft elke consument in de EU bij de aanschaf van een consumentengoed, recht op 2 jaar volledige "wettelijke" garantie. Alle rimram daar omheen is overbodig en met name de rechten die zogenaamd gebaseerd zijn op de levensduur van een produkt zijn een uitvinding van onze polderboys en -girls in Den Haag, die meer verstand hebben van "slootje springen" dan van het maken van wetgeving.

Maxiem.

Maxiem,

Je doet de nationale wetgevers hier onrecht aan. We hebben er in Europa bewust gekozen voor richtlijnen, die slechts het vereiste resultaat beschrijven en niet de vorm of de middelen waarmee dit resultaat moet worden behaald, omdat we streven naar harmonisatie van de reeds bestaande nationale wetten. Deze nationale wetten hebben hun eigen uitgangspunten. In Nederland is het uitgangspunt dat de verkoper dat gene moet leveren dat overeengekomen is, ook als pas jaren later duidelijk wordt dat dit niet is gebeurt. Te denken valt aan duurzame goederen.

Overigens is de levensverwachting van consumptiegoederen ook relevant in landen waar gekozen is voor een vervaltermijn van twee jaar voor de vraag of het goed met een non-conformiteit is geleverd. Te denken valt aan levensmiddelen.

Als die rimram overbodig was, dan hadden we in Europa wel gekozen voor de verordeningen.

alfatrion

Het is beter om het onrecht niet neer te leggen bij de consument. Uiteraard zijn er uitzonderingen in mijn konklusie/omschrijving en die mogen/moeten ook expliciet genoemd worden. De kern blijft echter: de regelgeving moet voor de consument volstrekt helder en duidelijk zijn, want het betreft een consumentenrecht en die transparantie is er nu niet. Sterker nog: momenteel het is een juridische janboel.

Maxiem.

MAXIEM schreef:@@@

In hun praktische uitwerking komen beide interpretaties heel dicht bij elkaar. Heel simpel gezegd, heeft elke consument in de EU bij de aanschaf van een consumentengoed, recht op 2 jaar volledige wettelijke garantie. Alle rimram daar omheen is overbodig en met name de rechten die zogenaamd gebaseerd zijn op de levensduur van een produkt zijn een uitvinding van onze polderboys en -girls in Den Haag, die meer verstand hebben van "slootje springen" dan van het maken van wetgeving.

Maxiem.

Dat het product aan de overeenkomst moet beantwoorden, wordt ook wel eens de wettelijke garantie genoemd.
Echter heeft die niets te maken met de normale term garantie.
Dus als een winkelier maar één jaar garantie geeft is die niet in overtreden als men zegt dat de consument recht heeft op twee jaar wettelijke garantie. Veel te veel mensen (en ook juristen) lezen onterecht dat de consument wettelijk recht heeft op twee jaar garantie, waardoor de winkelier in overtreding zou zijn als die winkelier maar één jaar garantie geeft.

Dat is ook het hele punt.
Om verwarring met de garantie te voorkomen, wordt in de wetboeken en in de Europese richtlijn bewust de term wettelijke garantie niet gebruikt.

Wanneer wet- en regelgeving zo duidelijk voor de leek zou zijn, was er geen behoefte aan mensen die hier een academische opleiding voor hebben gevolgd.
Dit betreft een Utopia, wat aan zoveel dingen voorbij gaat dat ik me nog niet eens aan een opsomming ga wagen.
Ik zie het probleem niet in de uitleg van de wetgeving door de voorlichtende instanties. Mochten mensen hierbij het onjuiste idee krijgen over meer of andere rechten te beschikken dat welke hen toekomen, zullen zij bedrogen uitkomen. Voorlichting van een officiele instantie werkt net zo min rechtenverstrekkend als de voorlichting van BBCS.
Waarbij het verschil opgemerkt dient te worden dat in het ene geval de misconceptie begint bij de consument, in het andere geval bij de voorlichter.

De gegeven simpele weergave is natuurlijk volstrekt ridicuul. Twee jaar wettelijke garantie geven op een banaan raakt kant nog wal. Om dan vervolgens aan te geven dat uitzonderingsgevallen dan toch wel onderdeel dienen te zijn van de vigerende wetgeving, door middel van expliciete opname daarin, tsja, wat is er dan mis met de generieke invulling daarvan op dit moment?
In kan wel vertellen wat er mis is aan expliciete opname van uitzonderingsgevallen in de wet, lijsten van een omvang welke de omvang van het gehele BW doet verbleken, en de noodzaak voor een organisatie en middelen deze lijsten te onderhouden.

De situatie zoals deze nu is als juridische janboel bestempelen betreft populistisch geleuter van de bovenste plank. Het niet begrijpen en kunnen doorgronden van wetgeving houdt nog niet in dat deze een janboel betreft, noch onwerkbaar is. Wellicht dient de oorzaak van dit gebrek aan begrip en doorgrondingsvermogen gezocht te worden bij diegene die dit etaleert door het tentoonstellen van zoveel onwetendheid, niet bij de wetgeving.

De stelling dat de beide interpretaties in de praktijk heel dicht bij elkaar komen is, als gewoonlijk, op niets gebaseerd. Er valt uit niets af te leiden dat dit zo is, wanneer men de weergave van de ene vergelijkt met die van de andere valt enkel tegengesteldheid af te leiden. Hoe dit dan in de praktijk heel dicht bij elkaar zou kunnen komen, en waar de verschilen dan komen te liggen, blijft weer eens een raadsel.
Overigens, van een van de weergaven bestaat er al een praktijk, de huidige.

Uiteraard zijn er uitzonderingen in mijn konklusie/omschrijving en die mogen/moeten ook expliciet genoemd worden. De kern blijft echter: de regelgeving moet voor de consument volstrekt helder en duidelijk zijn, want het betreft een consumentenrecht en die transparantie is het nu niet. Sterker nog: momenteel het is een juridische janboel.

Meer duidelijkheid zou voor alle partijen beter zijn. Ik post hier als verkoper en ook al zijn de non-conformiteitsbepalingen van het bedrijf waar ik voor werk veel beter dan bij veel concurrenten. Dus minder hoofdpijn voor de consument en meer duidelijkheid (bijvoorbeeld 3 jaar garantie op tablets/notebooks).

Dit kost het bedrijf geld, maar de bescherming van de consument zorgt er ook voor dat wanneer de consument de partij is die in gebreke is, er vaak geen mogelijkheid bestaat om de schade te verhalen.

Bijvoorbeeld een 'DOA' (dead on arrival). Ik verkoop een klant een product, binnen een aantal dagen is de klant terug in de winkel. Product defect, voer het product in en er is een omruiloptie binnen die termijn. Klant krijgt een nieuwe, product wordt opgestuurd, blijkt waterschade/valschade/blikseminslag noem maar op. Product wordt niet gecrediteerd.

Ik kan die schade niet verhalen op de consument omdat de bewijslast te lastig is binnen de eerste 6 maanden en de kosten incasseren is nog lastiger. Oftewel, product wordt afgeschreven.

In situaties dat het een twijfelgeval is krijgt de consument zijn gelijk en is het voor de verkoper door de strenge wetgeving niet rendabel om compensatie te krijgen in situaties waar de consument de verzuimende partij is.

Wat je zegt over het ontbreken van transparantie klopt helemaal. Het moet transparanter worden voor de consument en de verkoper.

adSolvendum

Even een persoonlijk tintje: je bent en blijft naar mijn mening een echte zuurpruim. Kuitert zou zeggen: maar wel gelukkig voor een tijd een plaats van God.

Groetjes, Maxiem.

MAXIEM schreef:adSolvendum

Even een persoonlijk tintje: je bent en blijft naar mijn mening een echte zuurpruim. Kuitert zou zeggen: maar wel gelukkig voor een tijd een plaats van God.

Groetjes, Maxiem.

Mag ik even lachen?
Oké..komt ie: hahahahahahah

Dat schrijft een "deskundige" die niets anders doet dan fraaie bedrijfjes afbranden en doet voorkomen alles beter te weten..maar geregeld zelf over de schreef gaat.
En......nooit reageert om bewijs van zijn dubieuze opmerkingen/beschuldigingen te tonen.

Hoe noemen we dit?

Een GOTSPE!!

Persoonlijk hecht ikmeer waarde aan de vakkenis van Ad dan aan een die-hard plakker/knipper....

Maxiem,

Ik stel mij gerust met de gedachte dat u tot nog toe uw opninies weinig gewicht heeft weten te schenken.
Ergens inhoudelijk op in gaan is u immers vreemd.
Anders gezegd, wat u over mij denkt of vindt is mij volstrekt oninterresant.
U bent en blijft naar mijn mening dan ook een oudere, ietwat warrige, pretentieuze dame.
Uw bijdragen aan dit forum bevestigen dit enkel.

MAXIEM schreef: Even een persoonlijk tintje: je bent en blijft naar mijn mening een echte zuurpruim.
Groetjes, Maxiem.

Kijk toch eens wat deze onbenul met zijn "collegiale groet" denkt te moeten plaatsen. De reacties van adSolvendum zijn in ieder geval van een kwaliteit waar jij nooit aan zal kunnen tippen met je LOI cursus recht ( als je dat al hebt ).

MAXIEM schreef:De kern blijft echter: de regelgeving moet voor de consument volstrekt helder en duidelijk zijn, want het betreft een consumentenrecht en die transparantie is er nu niet.

Dan maken we toch wetgeving die zegt dat consument nooit ergens recht op hebben? Dat is eenvoudig, helder en duidelijk. Nee, wetgeving hoeft niet eenvoudig, helder of duidelijk voor consumenten te zijn, maar moet het -door de wetgever- beoogde doel hebben. De wetgeving is er voor de rechter. Immers, zij moeten aan de hand van de wet tot een oordeel komen. Voor de doorsnee consument is er de ConsuWijzer.

Ik ben het voor het eerst met Maxiem eens. Jullie mogen als professional en amateur jurist lekker voor jezelf praten. Voor de doorsnee Nederlander zou een betere en duidelijker regelgeving meer dan welkom zijn. Sterker nog, veel verkopers zouden het zelfs op prijs stellen. Het is onhaalbaar om juristen in de winkel te zetten.
Wij hoeven niet voor werkgelegenheid te zorgen voor rechters (misschien kunnen we die dan in een winkel plaatsen ?)
Consuwijzer heb je geen ruk aan.

Dan maken we toch wetgeving die zegt dat consument nooit ergens recht op hebben?

Lijkt me ook niet de bedoeling

Ouwe aap schreef:Ik ben het voor het eerst met Maxiem eens. Jullie mogen als professional en amateur jurist lekker voor jezelf praten. Voor de doorsnee Nederlander zou een betere en duidelijker regelgeving meer dan welkom zijn. Sterker nog, veel verkopers zouden het zelfs op prijs stellen. Het is onhaalbaar om juristen in de winkel te zetten.
Wij hoeven niet voor werkgelegenheid te zorgen voor rechters (misschien kunnen we die dan in een winkel plaatsen ?)
Consuwijzer heb je geen ruk aan.

Dan maken we toch wetgeving die zegt dat consument nooit ergens recht op hebben?

Lijkt me ook niet de bedoeling

Lijkt me zinvol dat je dan hier ook niet voor de doorsnee nederlander gaat praten. Volgens mij
Kan ieder dat voor zich wel..
Of praat je vooral voor de verkoper? Daar hebben we er al zoveel van!!