Radar

Maar nu terug naar de vraag. Als je kostgeld vraagt aan je werkende meerderjarige kind wat vraag je dan tegenwoordig voor bedrag?

ik zou sowieso even kijken naar het de site van het nibud, daar wordt veel uitgelegd.

Verder (zo ben ik dus op een bedrag voor mijn zoon gekomen):
- wat betaalt hij al zelf (bijvoorbeeld, betaalt hij zijn eigen verzekeringen?)
- als hij zijn eigen dingen al betaald heeft (dus abbos verzekeringen etc) dan blijft er waarschijnlijk nog een bedrag over van zijn inkomen.
- wil hij nog sparen van dat bedrag? zo ja hoeveel en hoe realistisch is dat?
- dan blijft er nog een bedrag over, dan moet je gaan bedenken wat je wilt, het is je kind dus je wilt hem waarschijnlijk niet uitzuigen, dus vanuit dat bedrag moet je gaan rekenen.

Je kunt hem ook zelf een voorstel laten doen, laat hem zelf een berekening maken: wat blijft er over als hij alles betaald heeft en eventueel gespaard heeft en wat vindt hij reeel om te betalen. Dan kun je kijken of dat overeenkomt met wat jij denkt. Maar dan zet je ook de deur open om een goed gesprek te hebben over wat alles in het leven kost, dat kan ook heel goed zijn.

Isabel

Een goed opgevoed kind geeft uit vrije wil kostgeld/boodschappengeld/geeft het beest een naam/betaalt de vakantie. Iedereen blij.

Maar nu terug naar de vraag. Als je kostgeld vraagt aan je werkende meerderjarige kind wat vraag je dan tegenwoordig voor bedrag?

@MarcbuitG, Waarom houd je de Nibud "norm" niet aan waar hier al een paar keer aan gerefereerd is ?

Simpel: omdat de meesten graag enkel datgene willen lezen dat ze zelf leuk vinden.

Wat weer veel akelige, niet doordachte vooroordelen hier, zeg. Jammer hoor!

Wat is niet doordacht en een vooroordeel dan? Compleet onzin dus?

Wat een naar woord kostgeld, meestal is het niet meer dan een kleine bijdrage in de werkelijke kosten. Ouders die geen bijdrage vragen, die doen m.i. toch iets fout, opvoedkundig is het een prima om bij te dragen in je onderhoud.

bianca82 schreef:als u ook ook iets verder terug leest ziet u dat bij mij het kostgeld in delen ging.. gedeelte op een spaarrekening waar ik niks van wist (voor mijzelf) en een ander deel ging inderdaad naar het huishouden.. (mijn moeder was werkzoekende op dat moment en ik vond het vrij logisch omdat ze flink gekort werd door mijn werken dat ik financieel bijsprong)

Het kan ook nadelen hebben dat ouders op deze wijze sparen voor de kinderen. Het zou jammer zijn als er bv schenkbelasting over betaald moet worden.


Persoonlijk denk ik dat voor beide kampen argumenten zijn. Ik denk echter wel dat veel ook afhangt van het individuele kind. Het ene kind zal er meer baat bij hebben dan het andere.

Ik denk wel dat de constructie die Bianca beschrijft dat de ouders het kostgeld ( deels ) sparen voor een startkapitaal ook het nadeel kan hebben dat de kids wel geleerd hebben wat lasten zijn maar door het krijgen van een groter bedrag misschien niet hebben geleerd wat zelf sparen is.

Isabel1 schreef:Stel je kind gaat werken op zijn 18e, dan ben je best jong, kind betaald geen kostgeld en spaart niet (niet slim natuurlijk maar goed). Als dat kind dan uit huis gaat moet het een enorme stap terug doen financieel. Kan dat? Ja natuurlijk, maar het is voor iedereen moeilijk om een stap achteruit te doen.
...
Ik denk niet het dat het goed is dat iemand op die leeftijd een volledig inkomen heeft waar geen vaste lasten af hoeven, dus waarbij ze alles gewoon uit mogen geven aan leuke dingen.

Er hoeft niet altijd voor een kostgeld constructie gekozen te worden. Een kind van die leeftijd heeft doorgaans zeker wel bepaalde vaste lasten waarmee hij/zij best goed kan leren dat dit soort dingen erbij horen. Het kind zou ook zelf verantwoordelijk kunnen zijn voor kosten zoals de zorgverzekering, aansprakelijkheidsverzekering. Het volledig betalen van eigen auto of ander vervoer en verzekeringen daarvan. Zelf kleding, kapper en medische kosten betalen als het eigen risico gebruikt wordt. Zelf betalen van allerlei aanschaffen enz.


Ze zouden ook eens een paar keer erbij kunnen gaan zitten bij het opschrijven van de maandlasten van een gezin. Zo krijgen ze een idee wat er zoal voor rekeningen allemaal komen in een jaar, wat het zoal allemaal moet kosten. Wat er zoal uitgegeven wordt aan boodschappen etc. Ze zijn inmiddels volwassen dus kunnen ze ook als zodanig behandeld worden. Het hoeft binnen het gezin geen staatsgeheim te zijn, wat de lasten zoal zijn.

Ergens ben ik van mening dat kinderen als ze 18 zijn ook niet meer geleerd zou hoeven te worden hoe ze met geld om moeten gaan. Eigenlijk vind ik dat een beetje aan de late kant. Dat zou ze veel eerder langzaam geleerd kunnen worden door zakgeld, kleedgeld etc. Vb als ze een mobiele telefoon hebben, kunnen de ouders die klakkeloos betalen of het kind iets meer zakgeld overhandigen en vervolgens de telefoonkosten er direct weer van innen.

Op het moment dat ze 18 zijn worden ze in de maatschappij als volwassen aangezien. Ze kunnen allerlei overeenkomsten sluiten met verregaande financiële gevolgen. Dan zou het toch wel zo prettig zijn als ze ook al daadwerkelijk volwassen zijn in het omgaan met geld.

marcbuitG schreef:Als het ouderlijk inkomen 1,5 maal dat van een kind is en beiden kinderen dus 2...dus is het billijk om kostgeld te vragen. En het inkomen van één kind is ± 1350!

Waarom is het toch zo van belang dat ze samen meer dan u verdienen ? Als het 4 kinderen zouden zijn is het al snel vrij logisch dat ze samen meer verdienen dan de ouder. Moet het kostgeld dan maar hoger worden? Mogen ze samen niet meer verdienen dan u ?

Samen hebben ze ook bepaalde lasten dubbel tov 1 ouder. Ze moeten allebei betalen voor de zorgverzekering, hebben misschien allebei een mobiele telefoon en rijden misschien wel allebei in een eigen auto. Waar u maar 1 van elk moet betalen voor alleen uzelf. Nu laat ik bewust een partner even buiten beschouwing omdat er ook 2 inkomens met 1 vergeleken wordt.

Hoeveel kostgeld zouden ze dan moeten betalen als ze bv individueel 3 x zoveel zouden verdienen als u ?

marcbuitG schreef:Maar nu terug naar de vraag. Als je kostgeld vraagt aan je werkende meerderjarige kind wat vraag je dan tegenwoordig voor bedrag?

Bij een fulltime baan, zou ik beginnen met een percentage, als het gaat om 2 ouders en 1 kind, dus 30% van de vaste lasten. (GWE, internet, en hypotheek/huur) Dan kom je op een 300 à 400 euro voor een gemiddeld huishouden lijkt me? Desnoods afgerond naar het lager gelegen honderdtal oid. Maar als het enkel een opvoedkundig iets is, lijkt het daadwerkelijke bedrag tot achter de komma me niet echt relevant, als het gaat om een familie in de bijstand etc etc, dan zou ik het tot 33% (in het voorbeeld hierboven) berekenen.

Jolijn schreef:Een goed opgevoed kind geeft uit vrije wil kostgeld/boodschappengeld/geeft het beest een naam/betaalt de vakantie. Iedereen blij.

Riiight, in de pabo schoolboeken misschien, in de echte wereld is het natuurlijk een compleet ander verhaal. Van bovenstaande ken ik namelijk maar 1 voorbeeld, en dat ben ik ook nog zelf. Daarentegen staan zeker 10+ gevallen van vrienden die parasiteerden op hun ouders, voor zolang ze er mee weg konden komen..

sjohie schreef: Riiight, in de pabo schoolboeken misschien, in de echte wereld is het natuurlijk een compleet ander verhaal. Van bovenstaande ken ik namelijk maar 1 voorbeeld, en dat ben ik ook nog zelf. Daarentegen staan zeker 10+ gevallen van vrienden die parasiteerden op hun ouders, voor zolang ze er mee weg konden komen..

Dan wordt het hoog tijd dat zoiets eens verandert.

sjohie schreef:

Jolijn schreef:Een goed opgevoed kind geeft uit vrije wil kostgeld/boodschappengeld/geeft het beest een naam/betaalt de vakantie. Iedereen blij.

Riiight, in de pabo schoolboeken misschien, in de echte wereld is het natuurlijk een compleet ander verhaal. Van bovenstaande ken ik namelijk maar 1 voorbeeld, en dat ben ik ook nog zelf. Daarentegen staan zeker 10+ gevallen van vrienden die parasiteerden op hun ouders, voor zolang ze er mee weg konden komen..

Ik was bij mijn bericht de voor JtC vergeten.

Eens

Emmy75 schreef:

marcbuitG schreef:Als het ouderlijk inkomen 1,5 maal dat van een kind is en beiden kinderen dus 2...dus is het billijk om kostgeld te vragen. En het inkomen van één kind is ± 1350!

Waarom is het toch zo van belang dat ze samen meer dan u verdienen ? Als het 4 kinderen zouden zijn is het al snel vrij logisch dat ze samen meer verdienen dan de ouder. Moet het kostgeld dan maar hoger worden? Mogen ze samen niet meer verdienen dan u ?

Samen hebben ze ook bepaalde lasten dubbel tov 1 ouder. Ze moeten allebei betalen voor de zorgverzekering, hebben misschien allebei een mobiele telefoon en rijden misschien wel allebei in een eigen auto. Waar u maar 1 van elk moet betalen voor alleen uzelf. Nu laat ik bewust een partner even buiten beschouwing omdat er ook 2 inkomens met 1 vergeleken wordt.

Hoeveel kostgeld zouden ze dan moeten betalen als ze bv individueel 3 x zoveel zouden verdienen als u ?

ciske schreef:

sjohie schreef: Riiight, in de pabo schoolboeken misschien, in de echte wereld is het natuurlijk een compleet ander verhaal. Van bovenstaande ken ik namelijk maar 1 voorbeeld, en dat ben ik ook nog zelf. Daarentegen staan zeker 10+ gevallen van vrienden die parasiteerden op hun ouders, voor zolang ze er mee weg konden komen..

Dan wordt het hoog tijd dat zoiets eens verandert.

Dat was ~16 jaar geleden, dus dat is inmiddels ook wel veranderd. Alhoewel ik een recenter voorbeeld ken van een jongeman die 18 werd, en zijn hele eerste maand stufi opmaakte aan een leren jas, terwijl hij verwachtte dat zijn bijstandsmoeder het schoolgeld wel even over zou maken.

sjohie schreef:

ciske schreef:

sjohie schreef: Riiight, in de pabo schoolboeken misschien, in de echte wereld is het natuurlijk een compleet ander verhaal. Van bovenstaande ken ik namelijk maar 1 voorbeeld, en dat ben ik ook nog zelf. Daarentegen staan zeker 10+ gevallen van vrienden die parasiteerden op hun ouders, voor zolang ze er mee weg konden komen..

Dan wordt het hoog tijd dat zoiets eens verandert.

Dat was ~16 jaar geleden, dus dat is inmiddels ook wel veranderd. Alhoewel ik een recenter voorbeeld ken van een jongeman die 18 werd, en zijn hele eerste maand stufi opmaakte aan een leren jas, terwijl hij verwachtte dat zijn bijstandsmoeder het schoolgeld wel even over zou maken.

Dan is er eigenlijk ergens in die 18 jaren ervoor al iets misgegaan.

Toch fijn dat ouders hun eigen kinderen die ze ooit zelf wilden ineens als parasieten gaan zien.

Er wordt soms gepraat alsof het om volstrekt vreemden gaat...

ciske schreef:

sjohie schreef: Riiight, in de pabo schoolboeken misschien, in de echte wereld is het natuurlijk een compleet ander verhaal. Van bovenstaande ken ik namelijk maar 1 voorbeeld, en dat ben ik ook nog zelf. Daarentegen staan zeker 10+ gevallen van vrienden die parasiteerden op hun ouders, voor zolang ze er mee weg konden komen..

Dan wordt het hoog tijd dat zoiets eens verandert.
Dat was ~16 jaar geleden, dus dat is inmiddels ook wel veranderd. Alhoewel ik een recenter voorbeeld ken van een jongeman die 18 werd, en zijn hele eerste maand stufi opmaakte aan een leren jas, terwijl hij verwachtte dat zijn bijstandsmoeder het schoolgeld wel even over zou maken.

Dan is er eigenlijk ergens in die 18 jaren ervoor al iets misgegaan.

Toch fijn dat ouders hun eigen kinderen die ze ooit zelf wilden ineens als parasieten gaan zien.

Hoe die ouders ze zien/zagen weet ik niet, ik vond en vind ze parasieten.

En die kinderen zijn als het gaat om kostgeld (jong) volwassenen, geen kleine hulpbehoevende baby's meer. En afhankelijk van de persoonlijkheid en het verantwoordelijkheidsgevoel van het "kind" in kwestie, kan een vorm van kostgeld een zeker leermoment zijn, of een rem op het gebrek aan verantwoordelijkheid.

Wat dat laatste betreft, een wat jongere vriend van me werkte parttime op de afdeling incasso bij wijlen de DSB, en die kreeg leeftijdsgenootjes ( ~19 jaar) aan de bel met 10k aan schuld, en die doodleuk verkondigden "dat ze wel in de schuldsanering wilden", omdat ze dat als een soort van get out of jail free card zagen. Afgezien van het feit dat die opvoeding blijkbaar op meer plekken al uit de bocht was gevlogen, wie laat zijn kinderen 10k lenen voor scooters, plasma tv's en xboxen vraag ik me af, denk ik dat die van het betalen van een vorm van kostgeld een aantal belangrijke levenslessen hadden kunnen krijgen.

Maar goed, dat is persoonlijk. Ik heb wél kostgeld betaald toen ik een fulltime baan had en nog thuis woonde, ik vond en vind dat een stukje eigen verantwoordelijkheid, en voelde me zeker niet in de steek gelaten door mijn ouders, of zag ze daardoor als slecht/hebberig/weet ik wat.

Maar goed, dat is persoonlijk. Ik heb wél kostgeld betaald toen ik een fulltime baan had en nog thuis woonde, ik vond en vind dat een stukje eigen verantwoordelijkheid, en voelde me zeker niet in de steek gelaten door mijn ouders, of zag ze daardoor als slecht/hebberig/weet ik wat.

Ik ook hoor, en ben er niet slechter van geworden.