kweenie schreef:Het gaat er dan vooral om dat ze er geen nadeel bij hebben. Zo kun je denken aan maatregelen die het 'risico' voor de werkgever kleiner maken, maar die het tarief niet noodzakelijk (veel) lager maken. Bijvoorbeeld een langere proeftijd of makkelijker ontslagprocedures, of nog andere maatregelen. Daarmee concurreer je niet met de normale bestaade werknemers, maar geef je ze wel een voordeel vergeleken met 'zomaar' een nieuwe medewerker.
Die zitten in de Pwet.
Zo is er een soort "no cure, no pay" regeling, dat als je iemand uit de bijstand (participatiewet) aanneemt, je bij bijv. ziekte het loon vergoed krijgt van de gemeente.
Ook kunnen er via Economische Zaken deals gesloten worden. Bedrijven die zich in een gemeente willen vestigen kunnen assertiever/agressiever benaderd worden om vooral een x aantal mensen uit het Pwetbestand aan te nemen.
Er zijn echt wel voordelen te behalen voor werkgevers, maar zolang de gemeente "trajecten" aanbiedt waar diezelfde mensen 40 uur per week werken voor 70% van het minimumloon, zonder CAO en pensioenopbouw, doen ze de goede bedoelingen teniet.
Want waarom zou een bedrijf niet zo iemand voor een duur van 3 maanden (gebruikelijke gemiddelde tijd van zo'n traject) "aannemen" 3 maanden weer een ander?
Dan ga je toch niet opeens betalen voor dezelfde werknemer, als je een ander gratis krijgt?
Er is (ik meen twee jaar geleden) een hele interessante aflevering van Zembla geweest over dit soort "werken met behoud van uitkering". Bedrijven die in een gemeente (ik meen Arnhem, maar pin me er niet op vast) de Regiotaxi verzorgden, ontsloegen inderdaad het vaste personeel en namen mensen uit de bijstand in de arm om de werkzaamheden te laten uitvoeren, terwijl zij de juiste opleidingen en certificaten niet eens hadden.
Ook een fijn idee als je als gehandicapte in zo'n busje een epileptische aanval krijgt en de chauffeur voor geen meter weet wat hij moet doen.