Alleen is het in veel gevallen een bijna onmogelijke opgave om er in de DBT-registers achter te komen of ze inderdaad overleden zijn. Lijsten van overledenen zijn vaak enkel namenlijsten, een enkele keer zie je staan: 'kind van... '. En dan staat er weer geen naam bij. Enkel als een tweede kind een identieke naam heeft, kun je met redelijke zekerheid concluderen dat het eerdere kind overleden is. Maar lang niet altijd werden kinderen vernoemd naar een overleden broertje of zusje.Wat het nog lastiger maakt is dat lang niet iedere pastoor/dominee zo geletterd en zo slim was. Ik heb een voorfamilie die in Leiden terecht is gekomen. Bij iedere doop werd de naam van de moeder wel anders geschreven. Die van de vader was consistenter, maar... op een gegeven moment werden er binnen drie dagen achter elkaar 2 kinderen gedoopt met 'dezelfde' vader. Was een van de twee buitenechtelijk? Vermoedelijk niet. Beide moeders waren getrouwd met een man met een vrijwel identieke achternaam. Beiden heren kwamen van oorsprong ook uit hetzelfde plaatsje in 'Limburgerlant', zoals dat deel van België (of Frankrijk, weet ik even niet zo snel) toen heette. Of ze verre familie van elkaar waren heb ik nooit kunnen achterhalen, de doopgetuigen waren in beide gezinnen totaal andere mensen. Maar dan krijg je eerder het idee dat de pastoor vergeten was wie nou de vader was.
Soms waren kinderen inderdaad buitenechtelijk, maar niet ieder kind van wie de vader onbekend is, is ook daadwerkelijk buitenechtelijk.
Genealogie beantwoord een hoop vragen, maar het werpt ook een hoop vragen op die nooit beantwoord zullen worden. En daar helpt zo'n DNA kit toch echt niet bij.
