Leonie! schreef:
ik had toen ik 18 was nog een keuze op dat formulier. u niet?
ik heb namelijk voor díe optie gekozen. ik heb een persoon aangewezen die op dat moment kan bepalen of ik wel of niet donor ben. er was in die tijd veel gedoe over als je in t ziekenhuis lag in het buitenland dat je "leeggeroofd" werd.. vond ik enge verhalen, dus nu bepaalt mijn moeder het.
ik weet alleen niet of die keuze nu nog geldig is. is al 21 jaar geleden
Ja, en die keuze heeft iedereen nu nog steeds. Echter als men niet reageert, dan maakt men de keuze zelf niet, net als vroeger. Als ik mij niet had opgegeven als donor, dan was ik dus GEEN donor geweest, terwijl ik dat wel degelijk wil zijn.
Ik zat voorheen dus in hetzelfde schuitje als mensen die nu geen donor willen zijn. Je zal iets moeten doen om je keuze bewerkstelligd te krijgen. Wil je die moeite niet doen, maar wel overal zitten zeuren omdat je er moeite voor moet doen, dan ben je in mijn ogen een extreem zielig persoon. Dat hele gezeik hierover kost meer energie dan even doorgeven of je wel of geen donor wil zijn. Als iedereen dat nu gewoon verplicht moet doen (bijvoorbeeld bij afgifte eerste identiteitsbewijs na de 18e verjaardag), dan zijn we van een hoop nutteloos gezeik af van mensen die geen 5 minuten tijd hierin willen spenderen, maar wel dagen erover willen zeuren.
Helemaal oneens!
Ik wil niet zeuren en ik wil ook geen zielig persoon zijn.
Ik wil ook niet verplicht een keuze moeten doen, omdat het wettelijk zo geregeld is.
Ik wil zelf beslissen of ik donor wil zijn en niet verplicht door de overheid.
Als je het een gezeik vind, dat mensen een andere keuze hebben als jezelf, ga je gang.
Julie4444 schreef:Overigens is het een prima wet. Als mensen geen donor willen zijn kunnen ze dat makkelijk zat aangeven. Als mensen hiervoor te laks zijn gaan ze automatisch akkoord, wat levens redt. Prima toch?
Niet zo prima. Deze wet werkt averechts. Vorig jaar toen de wet werd aan genomen, veranderden 18.890 geregistreerde personen hun "Ja" in een "Nee".
En daar kan ik me wel iets bij voorstellen. De overheid is geen eigenaar van je lichaam.
Een verplichting om je keuze kenbaar te maken zou beter zijn.
Overigens zijn dat allemaal mensen die het niet eens waren met het omdraaien van het systeem, geen mensen die geen donor willen zijn. Ondertussen zijn er al meer mensen wel als donor geregistreerd dan voor de wet, maar ook veel meer als geen donor (en dat is niet gek, want dat werd zelden doorgegeven en dus hebben al die mensen die echt tegen zijn dat direct gedaan). De rest maakt het geen drol uit en doet er geen moeite voor en is nu dus donor. Anders zouden die mensen allemaal wegvallen.
JvandeW schreef:
Dit is de omgekeerde wereld. Hoe zou jij het vinden als je standaard voor alle goede doelen donateur bent tenzij jij je daarvoor afmeld? Kost je slechts enkele minuten om je af te melden en daar ben je helemaal vrij in. Geen probleem, toch? En dat is nog ethischer ook, omdat het slechts geld betreft en niet je lichaam.
In dat geval zou je je hele leven ergens aan vast zitten en er financieel last van hebben. Bij orgaandonatie heb je er nooit en te nimmer last van.
Waarom zijn Christenen overigens tegen donatie? Je lichaam is toch een geschenk van god? Dan zou je dat geschenk toch moeten doorgeven aan hij zie die uw hulp behoeft, zoals geschreven in de bijbel? Of is barmhartigheid dan ineens niet meer goed?
Wat me wel opvalt in dit topic is het egoïsme van mensen. Als je de kans hebt om zonder een centje pijn en moeite een persoon zijn leven te redden, dan zouden heel veel mensen dit schijnbaar niet doen.
Nijogeth schreef:Wat me wel opvalt in dit topic is het egoïsme van mensen. Als je de kans hebt om zonder een centje pijn en moeite een persoon zijn leven te redden, dan zouden heel veel mensen dit schijnbaar niet doen.
Ik weet niet wat je in dit topic leest, maar ik lees geen egoïsme.
Het gaat om de wet doneren verplicht, en daar zijn mensen niet mee eens, dat wil niet zeggen, dat de tegenstanders tegen doneren zijn.
Je moet het wel een beetje differentiëren , en niet gewoon iets roepen.
JvandeW schreef:
Dit is de omgekeerde wereld. Hoe zou jij het vinden als je standaard voor alle goede doelen donateur bent tenzij jij je daarvoor afmeld? Kost je slechts enkele minuten om je af te melden en daar ben je helemaal vrij in. Geen probleem, toch? En dat is nog ethischer ook, omdat het slechts geld betreft en niet je lichaam.
In dat geval zou je je hele leven ergens aan vast zitten en er financieel last van hebben. Bij orgaandonatie heb je er nooit en te nimmer last van.
In het ene geval is het slechts geld, het andere is je lichaam. Bij dit laatste doet men er wel heel luchtig en makkelijk over.
Nijogeth schreef:Wat me wel opvalt in dit topic is het egoïsme van mensen. Als je de kans hebt om zonder een centje pijn en moeite een persoon zijn leven te redden, dan zouden heel veel mensen dit schijnbaar niet doen.
Hè bah, daar is 'ie weer. De beschuldiging van egoïsme en vergelijkbaar van mensen die niet doneren.
Die verhevenheid die je toont, is de verhevenheid die ik in hetzelfde straatje heb staan als vegetariërs die vleeseters moordenaars noemen. Op dat moment doe je geen goede daad meer en vertoon je zelf een vorm van egoïsme. Dat vind ik nog erger dan mensen die niet donor zijn, gewoon omdat ze het een onbekende misgunnen.
Ik heb nee geregistreerd. Ik vind het overigens vervelend dat de overheid mij dwingt om een keuze te maken. Uiteraard ben ik voor donatie, maar ik was er nog niet aan toe om die stap te zetten. Nu heeft de overheid mij gedwongen om na te denken over mijn levenseinde, en dat vind ik vervelend. Ik had deze keuze liever smaakt op het moment dat het mij was uitgekomen. Niet omdat er een wetje is doorgevoerd.
Vervelende is dat dat 'moment dat je uitkomt' misschien te laat komt. Heel veel mensen hebben uitstelgedrag en denken och, daar zal ik nog wel eens over nadenken. Maar als je morgen onder een bus loopt, dan was het toch handig als je een indicatie had gegeven van wat op dat moment je voorkeur had.
Daarom is het toch handig dat je 'gedwongen' wordt om nu erover na te denken, in plaats van ooit in de toekomst.
kweenie schreef:Vervelende is dat dat 'moment dat je uitkomt' misschien te laat komt. Heel veel mensen hebben uitstelgedrag en denken och, daar zal ik nog wel eens over nadenken. Maar als je morgen onder een bus loopt, dan was het toch handig als je een indicatie had gegeven van wat op dat moment je voorkeur had.
Daarom is het toch handig dat je 'gedwongen' wordt om nu erover na te denken, in plaats van ooit in de toekomst.
Ook hier weer het gedwongen worden.Pfff
Ik denk dat het al vaker langs gekomen is, dat mensen wel willen doneren, maar niet gedwongen.
kweenie schreef:Vervelende is dat dat 'moment dat je uitkomt' misschien te laat komt. Heel veel mensen hebben uitstelgedrag en denken och, daar zal ik nog wel eens over nadenken. Maar als je morgen onder een bus loopt, dan was het toch handig als je een indicatie had gegeven van wat op dat moment je voorkeur had.
Daarom is het toch handig dat je 'gedwongen' wordt om nu erover na te denken, in plaats van ooit in de toekomst.
Ik zou er veel minder moeite mee hebben als dat het dwingen in de vorm van een keuze is en die je - met een mogelijkheid tot uitstellen - moet maken. Niet zoals in de huidige wetgeving, waarin ik gedwongen mijn keus moet registreren om in verzet te kunnen gaan. Zo hoort dat niet te werken.
JvandeW schreef:
Ik zou er veel minder moeite mee hebben als dat het dwingen in de vorm van een keuze is en die je - met een mogelijkheid tot uitstellen - moet maken.
Dat is het nu toch ook? Maar je zult dan ook moeten bepalen wat er gebeurt met de mensen die die keuze uitstellen tot het te laat is.
JvandeW schreef:
Ik zou er veel minder moeite mee hebben als dat het dwingen in de vorm van een keuze is en die je - met een mogelijkheid tot uitstellen - moet maken.
atlas1302 schreef:Nee, iedereen blijft van mijn lijf af.
Als jij dood bent, besta je niet meer en is het dus niet jouw lijf, maar eigendom van niemand.
Onzin. Jij bent je lijf. Je bestaat nog.
Het ongevraagd ontnemen van lichaamsdelen is gewoon lijkenpikkerij. Niet meer en niet minder.
Het is je toch al ( meerdere malen ) gevraagd?
Die brief is gewoon verstuurd. Alleen het antwoord heb je niet gegeven en dus wordt er van een standaard antwoord uit gegaan.
