Radar

ik heb van zeer dichtbij meegemaakt dat dat nagenoeg onmogelijk is.

En terecht eigenlijk, er zijn betalingen / afschrijvingen gedaan en daarvoor zijn door Sony goederen/diensten geleverd.

Dat jongeren en ouders door "gefoefel" met geboortedata, ontkenningen ed onder betalingen uit willen komen is eigenlijk (moreel) schandalig.

Eigenlijk zou iedereen die inschrijft met een "valse" naam of geboortedatum gewoon meteen door Sony of welk ander bedrijf aangeklaagd moeten worden voor "identiteitsfraude" .

Geen idee eigenlijk hoe het met de privacywetgeving zit. Bedrijven moeten identiteitsgegevens bewaren (anders kunnen ze geen bedrijf voeren) maar daartoe moeten wel correcte gegevens worden aangeleverd. Het wordt een beetje lastig als iemand met een nep-account en een echt rekeningnummer betalingen kan verrichten.

In de US , bij online diensten word de creditcard vaak gezien als "identiteitsbewijs" .

witte angora schreef:Geen idee eigenlijk hoe het met de privacywetgeving zit. Bedrijven moeten identiteitsgegevens bewaren (anders kunnen ze geen bedrijf voeren) maar daartoe moeten wel correcte gegevens worden aangeleverd. Het wordt een beetje lastig als iemand met een nep-account en een echt rekeningnummer betalingen kan verrichten.

creditcard is bewijs van identiteit en meerderjarigheid..
Sony mag er dan vanuit gaan dat het account behoort bij de persoon van de creditcard en dat deze persoon meerderjarig is.
Deze identiteit is dan ook verantwoordelijk voor de acties die horen bij het account..

kokka schreef:Het zou leuk zijn als er eens iemand reageert die daadwerkelijk zijn geld terug heeft gekregen. Misschien dat Alfatrion een voorbeeld weet waarbij de ouder daadwerkelijk in het gelijk werd gesteld.

Er zijn genoeg van dit soort settlements terug te vinden, hoewel het meerdendeel (!) achter gesloten deuren plaatsvindt.

https://www.ftc.gov/news-events/press-r ... 25-million

kokka schreef:ik heb van zeer dichtbij meegemaakt dat dat nagenoeg onmogelijk is. in dit geval ging het om google, maar zowel google als de creditcard maatschappij waren van mening dat de moeder in kwestie toch echt zelf toestemming had gegeven door haar creditcard gegevens in het account van haar zoon te zetten. Het juridisch loket kon haar ook niet helpen. In dit geval werd er overigens niet voor gekozen om het aan de rechter voor te leggen.

Helaas stopt het vaak hier inderdaad, ondanks dat de consument gelijk heeft. En zelfs als de consument door wil zetten, kiezen de grote bedrijven waar voor hun geld en gaan voor een settlement (waarvan dus genoeg voorbeelden online; en deze zijn nog maar het top van de ijsberg).