[ archief ] Het gebruik van je en jij bij bedrijven en instellingen

[Erthanax]

Ach meneer Wouters, men vangt meer vliegen met stroop dan met azijn, dat weet u toch? Wat beleefdheid en vriendelijkheid tonen is geen moeite en kan veel opleveren.

[scontra]

Ik denk dat het bij persoonlijke ontmoeting vrij snel duidelijk is wat de gewenste vorm is. TS heeft het in de topic titel echter over bedrijven en instellingen. Als bedrijf heb je natuurlijk vaak in eerste instantie geen persoonlijk contact. Je gaat dan uit van de gemiddelde klant in jouw doelgroep.

Een hippe electronica online winkel zal voor de je en jij vorm kiezen. Een stropdassen winkel zal eerder voor de u vorm kiezen.
Het bedrijf zal dus kiezen voor de voornaamste, meest voorkomende en belangrijkste doelgroep.

Als iemand van 75 zich dood ergert aan bijvoorbeeld een coolblue omdat deze je en jij gebruikt dan vind ik dat redelijk kortzichtig. En zeker geen reden om over onopgevoede types te spreken waar een halt aan geroepen moet worden. Hun klandizie bestaat voor 75% uit mensen van 20-50 jaar, 22,5% uit mensen van 50 - 65 jaar en 2,5 % uit mensen van 65+. Die laatste zullen dus moeten schikken.

Als je je meer en meer begint te ergeren aan de meerderheid is dat wellicht een teken dat je langzaam aan tot de minderheid begint te behoren. Dat hoeft niet leeftijd gerelateerd te zijn, maar kan ook met aanpassen te maken hebben.

Dat "moet" helemaal niet, er zijn genoeg alternatieven voorhanden.

[Lady1234]

Coolblue gebruikt inderdaad in al hun uitingen je en jij. Maar als je ze belt, en zelf u gebruikt, zeggen zij ook u.

En een minderheid? Ik geloof daar niets van en wat dan nog.

[Moneyman]

Wat mij wel stoort is dat ze op de lagere scholen de leerkrachten bij de voornaam noemen en je en jij zeggen. De school is toch een verlengstuk van de opvoeding

Tsja, zoals ik al schreef spreken mijn kids mij ook met jij aan. Op school is het Juf X en Juf Y. Prima - want reken maar dat die jufs ondanks hun voornaam de wind eronder hebben. Het één heeft niets met het ander te maken. Al dacht men daar vroeger anders over - en dat is de hele basis van deze discussie.

[witte angora]

Ik denk dat het bij persoonlijke ontmoeting vrij snel duidelijk is wat de gewenste vorm is. TS heeft het in de topic titel echter over bedrijven en instellingen. Als bedrijf heb je natuurlijk vaak in eerste instantie geen persoonlijk contact. Je gaat dan uit van de gemiddelde klant in jouw doelgroep.

Een hippe electronica online winkel zal voor de je en jij vorm kiezen. Een stropdassen winkel zal eerder voor de u vorm kiezen.
Het bedrijf zal dus kiezen voor de voornaamste, meest voorkomende en belangrijkste doelgroep.

Als iemand van 75 zich dood ergert aan bijvoorbeeld een coolblue omdat deze je en jij gebruikt dan vind ik dat redelijk kortzichtig. En zeker geen reden om over onopgevoede types te spreken waar een halt aan geroepen moet worden. Hun klandizie bestaat voor 75% uit mensen van 20-50 jaar, 22,5% uit mensen van 50 - 65 jaar en 2,5 % uit mensen van 65+. Die laatste zullen dus moeten schikken.

Als je je meer en meer begint te ergeren aan de meerderheid is dat wellicht een teken dat je langzaam aan tot de minderheid begint te behoren. Dat hoeft niet leeftijd gerelateerd te zijn, maar kan ook met aanpassen te maken hebben.

Dat "moet" helemaal niet, er zijn genoeg alternatieven voorhanden.

Zoals? 'Ju'?

[Nijogeth]

Ik vind het getutoyeer ook helemaal niet prettig, tenzij er is afgesproken om elkaar te tutoyeren.
Ik benader de mensen ook met u tenzij ze duidelijk veel en veel jonger zijn.

En waar bij mensen die veel jonger zijn niet? Wat zou daar dan de reden voor moeten zijn?

[moederslink]

Ik vind het getutoyeer ook helemaal niet prettig, tenzij er is afgesproken om elkaar te tutoyeren.
Ik benader de mensen ook met u tenzij ze duidelijk veel en veel jonger zijn.

En waar bij mensen die veel jonger zijn niet? Wat zou daar dan de reden voor moeten zijn?

in een winkel of bedrijf of restaurant bv zal ik de mensen die veel jonger zijn ook met - u- benaderen , dat vind ik gewoon een beleefdheidsvorm , zij zijn dan " dienstverlenend " op dat moment .

Maar tijdens een praatje zomaar op een station of bushokje bv zeg ik - jij- tijdens zo.n gesprekje met een veel en veel jonger iemand.
Zo bedoel ik dit.

[moederslink]

Wat mij wel stoort is dat ze op de lagere scholen de leerkrachten bij de voornaam noemen en je en jij zeggen. De school is toch een verlengstuk van de opvoeding

Tsja, zoals ik al schreef spreken mijn kids mij ook met jij aan. Op school is het Juf X en Juf Y. Prima - want reken maar dat die jufs ondanks hun voornaam de wind eronder hebben. Het één heeft niets met het ander te maken. Al dacht men daar vroeger anders over - en dat is de hele basis van deze discussie.

Mijn kinderen zeggen ook " je en jij " tegen mij en juf X of juf Y vind ik ook prima, maar wat je zag ontstaan op een gegeven moment, vele jaren terug , was : de leerkracht enkel bij de voornaam noemen/ roepen , ik vond het in ieder geval 3x niks. Het werd steeds vrijgevochtener , brutaler en i.m.o geen respect voor de leerkracht als autoriteit tonend. Het ging ook vaak mis en meer op het VMBO dan op het VO leek het wel.
Maar ik denk sowieso ook wel dat het een kwestie van aanvoelen is....

[Moneyman]

Wat mij wel stoort is dat ze op de lagere scholen de leerkrachten bij de voornaam noemen en je en jij zeggen. De school is toch een verlengstuk van de opvoeding

Tsja, zoals ik al schreef spreken mijn kids mij ook met jij aan. Op school is het Juf X en Juf Y. Prima - want reken maar dat die jufs ondanks hun voornaam de wind eronder hebben. Het één heeft niets met het ander te maken. Al dacht men daar vroeger anders over - en dat is de hele basis van deze discussie.

Mijn kinderen zeggen ook " je en jij " tegen mij en juf X of juf Y vind ik ook prima, maar wat je zag ontstaan op een gegeven moment, vele jaren terug , was : de leerkracht enkel bij de voornaam noemen/ roepen , ik vond het in ieder geval 3x niks. Het werd steeds vrijgevochtener , brutaler en i.m.o geen respect voor de leerkracht als autoriteit tonend. Het ging ook vaak mis en meer op het VMBO dan op het VO leek het wel.
Maar ik denk sowieso ook wel dat het een kwestie van aanvoelen is....

Maar dat heeft veel meer te maken met een gebrek aan gezag dan aan het tutoyeren an sich. Want mijn kids hoeven écht niet te proberen om X of Y te roepen. EN die autoriteit? Die is er zeer zeker - ondanks gebruik van de voornaam.

[Nijogeth]

in een winkel of bedrijf of restaurant bv zal ik de mensen die veel jonger zijn ook met - u- benaderen , dat vind ik gewoon een beleefdheidsvorm , zij zijn dan " dienstverlenend " op dat moment .

Maar tijdens een praatje zomaar op een station of bushokje bv zeg ik - jij- tijdens zo.n gesprekje met een veel en veel jonger iemand.
Zo bedoel ik dit.

Maar, nu weet ik nog niet de reden waarom er onderscheid zou zijn tussen iemand van uw (voor de zekerheid ) eigen leeftijd of ouder en iemand die jonger is. Wat zit daar voor redenering achter? Heeft dat dan toch met status of ervaring te maken?

[Lady1234]

Ik spreek een kind van 12 jaar niet aan met u. Lijkt me logisch. Elke medewerker in een winkel of waardan ook spreek ik aan met u.

[moederslink]

.........Maar dat heeft veel meer te maken met een gebrek aan gezag dan aan het tutoyeren an sich. Want mijn kids hoeven écht niet te proberen om X of Y te roepen. EN die autoriteit? Die is er zeer zeker - ondanks gebruik van de voornaam.

Het heeft ook zeker te maken met een gebrek aan gezag of autoriteit uitstralend , maar toch , op een middelbare school de leerkracht aanroepen met " zeg Piet......" of ....." meneer Jansen......." maakt voor mijn gevoel toch wel uit.

[moederslink]

in een winkel of bedrijf of restaurant bv zal ik de mensen die veel jonger zijn ook met - u- benaderen , dat vind ik gewoon een beleefdheidsvorm , zij zijn dan " dienstverlenend " op dat moment .

Maar tijdens een praatje zomaar op een station of bushokje bv zeg ik - jij- tijdens zo.n gesprekje met een veel en veel jonger iemand.
Zo bedoel ik dit.

Maar, nu weet ik nog niet de reden waarom er onderscheid zou zijn tussen iemand van uw (voor de zekerheid ) eigen leeftijd of ouder en iemand die jonger is. Wat zit daar voor redenering achter? Heeft dat dan toch met status of ervaring te maken?

Heeft niets te maken met status of ervaring......
Zoals ik al zei.....iemand die dienstverlenend is , op dat moment in die functie zit , benader ik met u, ook al zijn ze 18, ook een caissière bv.
Als ik dezelfde caissière tegenkom op een buurtfeestje wordt het - je en jij - .
En bij een willekeurig praatje ga ik geen u zeggen tegen iemand die mijn dochter of zoon zou kunnen zijn.

[witte angora]

Ik spreek een kind van 12 jaar niet aan met u. Lijkt me logisch. Elke medewerker in een winkel of waardan ook spreek ik aan met u.

Nou... Hier bij een van de supermarkten zitten 16-jarigen achter de kassa, en 14-jarigen (althans, dat wordt gezegd, ze lijken wel 12) lopen in de winkel vakken te vullen. Ik denk toch niet dat ik die met 'u' aan ga spreken.

[Moneyman]

.........Maar dat heeft veel meer te maken met een gebrek aan gezag dan aan het tutoyeren an sich. Want mijn kids hoeven écht niet te proberen om X of Y te roepen. EN die autoriteit? Die is er zeer zeker - ondanks gebruik van de voornaam.

Het heeft ook zeker te maken met een gebrek aan gezag of autoriteit uitstralend , maar toch , op een middelbare school de leerkracht aanroepen met " zeg Piet......" of ....." meneer Jansen......." maakt voor mijn gevoel toch wel uit.

Ik vind de tussenvorm van mijn kids "Meester Piet" dus een hele mooie.

[moederslink]

Zeker! Beter dan alleen een voornaam vind ik en ja hoor...ook ik werd als leerkracht met Juf. voornaam .aangesproken..

[Lady1234]

Ik spreek een kind van 12 jaar niet aan met u. Lijkt me logisch. Elke medewerker in een winkel of waardan ook spreek ik aan met u.

Nou... Hier bij een van de supermarkten zitten 16-jarigen achter de kassa, en 14-jarigen (althans, dat wordt gezegd, ze lijken wel 12) lopen in de winkel vakken te vullen. Ik denk toch niet dat ik die met 'u' aan ga spreken.

Sommige 12-jarigen zien er uit als zestien en vice versa. Ze zijn aan het werk en voor mij onbekenden, dus u.

[gosewijn]

Mijn kinderen zeggen in huiselijke kring ook je en jij , daar buiten u. Mijn schoonzoon en vriendin van mijn zoon kennen dat woord niet . Hier in de gemeente dat is een taaltje apart , wij worden hier dan ook stadse genoemd omdat je beleefd bent en nederlands spreekt ,Sja

[Moiseule58]

Wat ik mis in deze discussie: is de klant geen koning meer?
Laat de klant zelf bepalen wat hij of zij prettig vindt.

[Erthanax]

Als ik iets bij Coolblue bestel, vind ik het niet erg dat ik op het scherm wordt getutoyeerd; de tips om de wachttijd tot afleveren door te komen vind ik vermakelijk.
Als ik voor het eerst ergens kom, wordt ik altijd met u aangesproken, ook bij bedrijven met informele omgangsvormen.