Radar

Zou dat zou zijn, dat het opeens klip en klaar is?

Volgens mij al geruime tijd.

Dexia heeft destijds de hele handel overgenomen van Aegon en die zeiden, "Hier zijn de contracten succes ermee", Dexia vroeg nog wel naar de onderliggende waarde van deze contracten, maar dat zou later wel komen zei Aegon.

Kom nu even joh, dat kan toch helemaal niet, nogmaals de contracten zullen echt niet op naam van de gedupeerde ingekocht zijn, maar dat er niets is gekocht is ongelovelijk en niet te verkopen.

Op de balans van Dexia zullen zowel de aandelen vermeld staan zoals ook de verplichtingen voortkomend uit de leasecontracten op de balans zullen voorkomen.

Je stelligheid verbaasd mij.

Is er al via een door een registeraccountant ondertekend goedgekeurd jaarverslag over de afgelopen jaren, per jaar, duidelijk geworden dat Dexia of haar voorganger Aegon, x contracten versus y aantal aandelen heeft aangekocht?

Naar ik begrepen heb is dat niet het geval, meen zelfs dat bepaalde jaarverslagen geheel en al zijn afkeurd om bepaalde redenen.

Laat ik tevens in herinnering roepen het vertrouwen wat iedereen ooit had in Enron, Ahold, Worldonline en vele andere voorbeelden.

Goed van vertrouwen zijn is soms goed, maar vaak misplaatst (vertrouwen).

Het heeft niks met vertrouwen te maken, ik kan men niet voorstellen dat een bedrijf van het kaliber Dexia/Aegon zulke enorme risico's zou lopen.

Niet goedgekeurde jaarrekeningen? Geen idee, maar dat kun je volgens mij makkelijk nagaan bij de KvK, mocht er overigens eentje zijn die niet goedgekeurd is, wil dat nog niet zeggen dat de aandelenlease daar oorzaak van is.

Hahaha. Dus het is alleen voorstelbaar dat bedrijven zoals Enron, Lerner & Hauspie, Ahold, Parmalat, WorldonLine en nog een trits wel die risico's wilden lopen en "bedrijven van het kaliber" (08.15 zeker? ) Aegon/Dexia niet? Laat me niet lachen.

Ik bedoel dus niet uitsluitend aandelenlease maar vooral fraude.

Hier gaat het over aandelenlease.
Voor fraude moet je een loket verderop zijn.

Wij hebben nog steeds voor ogen dat solide bedrijven een solide en degelijke top hebben.
Niets is minder waar.
De mensen aan de top volgen elkaar op.
En zitten er altijd tussen die hun persoonlijke carriere op korte termijn belangrijker vinden dan het voortbestaan van en het vertrouwen in het bedrijf.
En dus wordt er gesjoemeld met cijfers waar je het niet verwacht.
En de accountants?
Dat zijn ook mensen!!!!!!!!!!!!!!!!!!1
OD.

Het doet ondergetekende voorkomen dat het wel zeggen iets te hebben aangekocht en het niet aantoonbaar kunnen maken, een vorm van oplichting respectievelijk fraude is.

Voor diegene onder ons die niet geheel en al beseffen waar het e.e.a. over handelt, wat er zoals onder fraude verstaan dient te worden de navolgende delen van een (concept) artikel, ter beeldvorming.

Veelvoorkomende fraudekwesties, what’s out there?

Inleiding
Fraude blijft een periodiek, in sommige gevallen dagelijks zo niet jaarlijks, terugkerend thema waarover altijd al veel te doen is en is geweest. Met name door de openheid van de (nieuwe) media, het Internet, kranten, (toegenomen) deskundigheid e.d. komen steeds maar zaken aan het (dag)licht. Men denke onder andere aan de recente ontwikkelingen binnen de bancaire en beleggingswereld al dan niet mede veroorzaakt door het falende overheidstoezicht door veelal (gebonden) bureaucratische vaak tandloze tijgers zoals de Autoriteit Financiële Marken (AFM), De Nederlandse Bank (DNB) en consorten; zo waren en zijn daar het Ahold debacle, de Dexia aandelenlease affaire en het faillissement van de Nederlandse bank Van der Hoop Bankiers. Saillant detail is dat men recentelijk (2 mei 2006) heeft geconstateerd dat overheidsinstellingen extra kwetsbaar schijnen te zijn aldus de berichtgeving over de toename, verdubbeling, van het aantal corrupte en frauderende rijksambtenaren (Sociaal Jaarverslag Rijk 2005 van het Ministerie van Binnenlandse Zaken & Koninkrijkrelaties: http://www.minbzk.nl/openbaar_bestuur/i ... gistreerde).
Los van voornoemde (voortdurende) kwesties waren en zijn er nog de kwesties, sommige nog in juridisch geschil inzake de bouwfraude, de HSL-lijn, Schiphol et cetera. Dit artikel zal, in het verlengde van voorafgaande jaren in het kader van de jaarlijkse serie artikelen over fraude en fraude gerelateerde zaken, ingaan op nieuwe vormen van fraude beter bekend onder de naam en noemer computerfraude alsmede een overzicht verschaffen omtrent de laatste stand van zaken. De komende edities van ons vakblad zullen verder belichten welke andere fraudevormen zich zoal de laatste jaren voordoen of voor hebben gedaan, waarbij er tevens aandacht zal zijn om deze vormen vanuit een criminologisch perspectief toe te lichten.

Complexe zaken
Fraude en fraudekwesties zijn vaak nogal complexe zaken. Althans deze worden vaak als complex gezien en of gemaakt. Voor een goed inzicht in deze materie is het noodzakelijk om dit terrein af te bakenen. Middels het gebruik van een aantal definities en voorbeelden zal dit worden ondervangen. Wat kan men zoal verstaan onder fraude? Een goede definitie is moeilijk te vinden. Dit omdat het probleem met betrekking tot fraude gelegen is in het feit dat fraude een aantal zaken verenigt i.e. overschrijdt. Elementen van fraude i.e. frauduleus gedrag zijn echter wel te formuleren. Fraude bestaat o.a. uit een combinatie van de termen en begrippen; bedrieglijk, onder valse voorwendselen, met het oogmerk zich te bevoordelen et cetera. Men zou op basis van deze termen als frauduleuze handeling kunnen definieren:

Een handeling waarbij men gebruik maakt van valse voorwendselen, in combinatie met het al dan niet ge-(mis)bruik maken van hulpmiddelen en of apparatuur, met het doelmerk om zich op basis van deze bedrieglijke gegevens ten koste van anderen te bevoordelen i.e. te verrijken.
(Van Os, 2003)

Voordat we komen tot de steeds meer voorkomende gespecialiseerde fraudevorm, computerfraude, is het zaak om te kijken naar hoe computerfraude kan ontstaan, welke vormen er zoal zijn, alsmede wat wij onder computerfraude kunnen verstaan.

Computerfraude is de moderne variant, i.e. directe afgeleide, van de aloude en klassieke bekende verschijningsvorm van criminaliteit genaamd fraude.
(Van Os, 2002 & 2003)

Bovenstaande (computer) fraudedefinities geven goed aan op welke punten de term fraude grensoverschrijdend is. Direct gekoppeld hieraan is het feit dat de term fraude niet als juridisch geclassificeerd vermeld staat in het wetboek van strafrecht. Juridisch gezien wordt fraude dan ook meestal omschreven als een combinatie van handelingen zoals: valsheid in geschrifte, oplichting, diefstal et cetera. Een ander zeer actueel probleem, zeker met de verdere eenwording van Europa is dat fraudekwesties zich ook massaal in internationaal verband voordoen. Iets was blijkt uit zowel de voor artikel gebruikte rapportages en verslagen. De diverse bronnen en hun organisaties constateren allen een stijging inzake (computer)fraude, blijkens onderstaande grafieken en tabellen.

Ev.

[...]

Vormen van fraude
Welke vormen van fraude worden er ditmaal zoal geconstateerd? Bovenaan, aldus het PWC2005 rapport, diefstal van geld en goederen, gevolgd door misleiding, boekhoudfraude, corruptie/omkoping, handel met voorkennis, witwassen tot en met plagiaat aan toe. Opgemerkt zij nog dat Nederland in relatie tot het gemiddelde cijfer in West-Europa, hoger scoort op diefstal van geld en goederen 75% versus 63%; misleiding 48% versus 44% en lager scoort inzake witwassen 4% versus 9% en plagiaat 16% versus 27%.

Ev.


[...]

Financiële sector
Ondanks dat fraude een wijdverspreid iets is, is het niet direct verbazingwekkend te noemen dat wederom de financiële sector de rij aanvoert. Dit heeft alles te maken met de aard van de sector, voorhanden (kunnen) hebben van grote bedragen of overige waarden, inclusief voorkennis e.d. en de menselijke natuur. Criminologisch onderzoek heeft uitgewezen dat als men in bepaalde gevallen geen directe betrokkenheid meer heeft bij een organisatie of groepsproces, dit kan leiden tot risicovolle gedragingen waaronder fraude. Daarnaast is het en bekend gegeven dat hoe dichter men zich bij het spreekwoordelijke vuur bevind, hoe moeilijker het in sommige gevallen is om weerstand te bieden aan de voorhanden zijnde verlokkingen des daags. Het is dan ook niet voor niets dat in lijn met dit alles de laatste jaren zowel de financiële als andere sectoren aandacht hebben, en zelfs beleidsmatig actief hiermee aan de weg timmeren, inzake (bedrijfs) ethiek en compliance. Dit alles om ervoor te zorgen dat de corparate values, de bedrijfsnormen- en waarden, te allen tijde voor een ieder duidelijk zijn maar ook blijven!

Ev.

[...]

Dadergedragingen inzake fraude
De criminologische wetenschappen bestuderen onder andere wat de redenen (kunnen) zijn waardoor iemand over gaat, of juist niet (!), tot crimineel, in onderstaand vermeld, frauduleus handelen. Op basis van theoretische kennis in combinatie met de feitelijke gedragingen kan men komen tot pragmatisch toepasbare beleidsmaatregelen. Interessant aan de PWC 2005 survey is ditmaal de criminologische component. Zo analyseert men alhier op basis van de opgedane bevindingen dat de typische pleger van een economisch delict sociaal onopvallend is, rond de 40 jaar en meestal zonder strafblad, uitzonderingen daargelaten, wat de opsporing alsook de preventie op dit punt bemoeilijkt.

Ev.

[...]

Risico-inschatting en risico perceptie
Ten opzichte van de ondervermeldde meest recente gegevens uit 2005 blijkt dat bij met name wederom in Nederland, het aantal daadwerkelijk geconstateerde fraudegevallen vele malen groter te zijn dan de risico-inschatting. Iets wat overigens in geheel Europa en zelfs Mondiaal voor komt. Klaarblijkelijk is het de organisatorische zo niet menselijk aard om risico’s te onderschatten en wie weet wel te ont/onderkennen…

Ev.

Os, R.N.R. van (2003) Computerfraude: een overzicht van de laatste stand van zaken Beveiliging, maart 2003. Amsterdam: Prosper Business Media B.V.

Os, R.N.R. van (2002) Essay: Describe and analyse the range of computer-related frauds. From this analysis, detail the range of counter-
measures you would propose to combat threats.

Laten we aannemen dat Dexia alles volgens het boekje heeft gedaan,m.a.w.Dexia heeft de aandelen gekocht.Wat ik dan niet begrijp,
is dat die Belgen 30% van hun inleg terugkrijgen en dat de Nederlanders dmv. de Duisenbergregeling plus minus 30% van hun restschuld moeten terugbetalen.De gedupeerde Nederlanders zijn dus de gedupeerde Belgen aan het betalen.Doet Dexia dit om hun Belgische klanten tevreden te houden ,omdat die Belgen ook andere bankzaken bij Dexia doen en de Nederlanders niet?

Tip! Ga naar het Europese hof. Duurt het nog langer!

Mijn procedure loopt inmiddels ruim 3 en een half jaar.
Dus als je nog moet beginnen en er komt ondertussen geen vracht aan jurisprudentie, dan kan het erg lang duren.
Alleen als de hoge raad alle contracten nietig verklaard dan is het zo gepiept.
Maar neem maar gerust aan dat dexia er alles aan zal doen de boel te blijven vertragen.

Je kunt er nu maar ff beter niet aan beginnen tenzij je een lange adem en heel veel geld hebt. Zóver is Dexia al. Het is bijna misdadig iemand nu te adviseren een procedure op te starten. Afwachten als het kan tot er meer bekend is, of schikken.

Het is zeker NIET misdadig om mensen te adviseren nu alvast te gaan schikken met Dexia of andere oplichters terwijl er een grote kans is dat er in de toekomst een veel betere oplossing uit de bus komt?

Omdat er in mijn opinie - buiten de al bekende feiten - nog een aantal zeer discutabele punten in het contrac zaten, heb ik dexia daar opheldering over gevraagd maar tot nog toe blijft dexia om de "hete brij" heen draaien en weigert hierop een duidelijk antwoord te geven.

Op 1 augustus 2002 plaatste DSI op hun site het onderstaande bericht:


"DSI-bericht d.d. 01-08-2002

Verplichting tot schadebeperking

De schadebeperkingsplicht richt zich in eerste instantie tot de belegger. In artikel 6:101 BW ligt besloten dat de belegger gehouden is tot het nemen van maatregelen die zijn schade beperken. Zie bijvoorbeeld Uitspraak 2001-108 van de Klachtencommissie DSI. In deze zaak ging het om een klacht over onjuiste koersinformatie, waarop volgens klager de beslissing tot aankoop van zijn aandelen was gebaseerd.
De Commissie oordeelde hierover dat klager zijn aandelen zonder noemenswaardig verlies had kunnen verkopen en hij dit op grond van zijn schadebeperkingsplicht had dienen te doen. Hoofdregel is dat de belegger de plicht heeft om bij constatering van een fout, zijn schade te beperken.

Daarnaast heeft de Klachtencommissie geoordeeld dat de financiële instelling verplicht is om in geval van bijzondere omstandigheden de belegger op deze schadebeperkingsplicht te wijzen. In Uitspraak 2002-41 betrof de bijzondere omstandigheid dat klager een bepaald bedrag op een bepaalde datum nodig had voor de aanbouw van zijn huis. De instelling was hiervan op de hoogte. Gezien de omstandigheden van dit geval had het naar het oordeel van de Commissie op dat moment op de weg van de instelling gelegen klager uitdrukkelijk en schriftelijk op de noodzaak tot schadebeperking te wijzen. Het was de instelling immers bekend dat klager het geld dat hij had belegd op korte termijn nodig had voor de bouw van zijn woonhuis. Niet was gesteld noch was anderszins gebleken dat de instelling dat heeft gedaan en door dat toen na te laten kan de instelling naar het oordeel van de Commissie zich thans niet meer op klagers plicht tot schadebebeperking beroepen.
De invulling van de schadebeperkingsplicht blijft de beleggingskeuze van de belegger zelf, hoewel de instelling de belegger hierin wel dient te sturen dan wel dient te adviseren. Dit hangt onder meer af van de beleggingservaring van de belegger. Op de DSI-website staan verschillende uitspraken waarin de Klachtencommissie DSI nadere invulling geeft aan de schadebeperkingsplicht (nr. 2001-39, 48, 95, 108, 119 en 2002-41)."

Met andere woorden, indien er schade zou ontstaan (in wat voor geval dan ook) dan rust er op de schouders van de gedupeerde van deze schade de wettelijk plicht om alles in het werk te stellen om deze schade tot een minimum beperkt te houden. In het bovenstaande zegt de KC van DSI daar het volgende over:
Quote:

De Commissie oordeelde hierover dat klager zijn aandelen zonder noemenswaardig verlies had kunnen verkopen en hij dit op grond van zijn schadebeperkingsplicht had dienen te doen.

Dan is hier het eerste discutabele punt aan de orde. Wie is nu de eigenaar van deze aandelen (in dit geval van een WVD) tijdens de looptijd (3 jaar bij een WVD) als deze nog niet de volle 3 jaar heeft bereikt? Immers er is een artikel in de Bijzonder Voorwaarde welke ik nu weergeef:

Artikel 2 van de Bijzondere Voorwaarden luidt:
“2. Legio-Lease en lessee komen overeen dat het eigendom van de waarden op lessee overgaat door vervulling van de opschortende voorwaarde dat lessee aan al zijn verplichtingen uit hoofde van de overeenkomst heeft voldaan. Teneinde te bewerkstelligen dat lessee alsdan van rechtswege eigenaar van de waarden wordt, worden de in de overeenkomst genoemde waarden voorwaardelijk overgedragen aan lessee en wel onder de opschortende voorwaarde dat lessee aan al zijn verplichtingen uit hoofde van de overeenkomst heeft voldaan. Deze voorwaardelijke overdracht geschiedt doordat genoemde waarden onverwijld na verkrijging ervan door Legio-Lease ten name van lessee worden bijgeschreven in de administratie van Bank Labouchere, overeenkomstig artikel 17 van de Wge, ter uitvoering van de in de eerste zin van dit artikel omschreven verbintenis tot voorwaardelijke overdracht. Legio-Lease behoudt het eigendom van de waarden totdat de lessee aan al zijn verplichtingen uit hoofde van de overeenkomst heeft voldaan en blijft als zodanig bevoegd over de waarden te beschikken zonder dat dit ten nadele van lessee werkt. Lessee kan niet over de waarden beschikken, behoudens met voorafgaande schriftelijke toestemming van Legio-Lease. Legio-Lease draagt het risico van het verloren gaan van de waarden totdat deze eigendom van lessee zijn geworden.”

In dit artikel wordt expliciet vastgelegd dat de "waarden" pas eigendom worden van "Lessee" als aan alle opschortende voorwaarde is voldaan cq de volle 3 jaar (in dit geval) is bereikt en ik daarbij aan mijn verplichting heb voldaan om de maandelijks "rente" over de volle 3 jaar ook inderdaad heb betaald. Tot aan dat moment blijft Legio (dexia) eigenaar van deze "waarden" waarbij ook nog eens wordt verklaard dat Legio het risico draagt indien de waarden verloren gaan binnen deze tijd.
Maar dan ontstaat er toch een groot probleem indien de regel over de "schadebeperkingsplicht" zou worden toegepast indien daar Lessee voor verantwoordelijk zou worden gesteld. Dit probleem ontstaat doordat Lessee absoluut geen zeggenschap heeft over de "waarden" zolang de opschortende voorwaarde gelden en deze nog niet zijn opgeheven i.v.m. het nog niet bereiken van de volle looptijd. Met andere woorden aan Lessee kan nooit worden verweten dat de schadebeperkingsplicht voor hem gold omdat op dat moment de waarden nog eigendom waren van dexia. En wat zegt DSI i.v.m. de schadebeperkingsplicht ook alweer daarover "de verkoop van de waarden dit op grond van zijn schadebeperkingsplicht onverwijld had dienen te doen".
In mijn opinie heeft dexia - wetende dat deze producten niet waren afgedekt indien de koersen scherp zouden dalen - zijn handelen i.v.m. de schadebeperkingsplicht absoluut verzaakt immers "Lessee" kon geen enkele invloed uitoefenen indien hij dat het gewenst om deze schade ook inderdaad te beperken.

Dan is er nog een artikel waar dexia geen uitsluitsel over wil geven:

Artikel 3 van de Bijzondere Voorwaarden luidt:
"3. Alle baten en waardeveranderingen van de waarden komen lessee toe. Legio zal, behoudens voor zover in de overeenkomst anders is bepaald, de dividendbaten zo spoedig mogelijk na betaalbaarstelling daarvan aan lessee doen toekomen, zulks onder aftrek van wettelijke verplichte inhoudingen. Ingeval van een keuzedividend zal de keuze van Legio worden bepaald door lessee, behoudens voor zover in de overeenkomst anders is bepaald. Indien met betrekking tot de waarden andere rechten kunnen worden uitgeoefend zullen deze rechten ter keuze van Legio worden uitgeoefend."

Hier staat vermeld dat alle dividenden (zonder enige restrictie) toekomen aan Lessee. Tot nu toe - en even daargelaten of deze dividenden inderdaad het verlies enigzins zouden hebben goedgemaakt - heb ik nog geen enkele dividend ontvangen.
Daarover heb ik dexia benadert en na bijna 3 maanden wachten ontving ik bericht dat deze dividenden werden gebruikt om de "calloptie" te bekostigen i.v.m. de aankoop van de "waarden" voor dezelfde prijs van de eerste aankoop. Maar met dit antwoord ben ik niet accoord gegaan omdat dit met geen enkel woord is meegedeeld in het contract dus onrechtmatig niet aan mij is uitgekeerd. Dit heb ik in enkel brieven naar dexia laten weten maar tot nu toe weigert dexia hier over uitsluitsel of enig commentaar te geven.

Verder staat er in het (gedeeltelijk geheime) Rapport wat AFM heeft gemaakt over de aanbieders van deze producten het volgende:

•De AFM heeft geconstateerd dat één of meer aanbieders, in plaats van maandelijks, de cliënten op jaarbasis voorzagen van een positie-overzicht. Hierdoor zijn de aandelenleasecliënten onvoldoende in staat gesteld zich een adequaat beeld te vormen van de waardeontwikkeling van hun portefeuille.

Ik zie liever meer dan 1 deskundige bij dat onderzoek(aankoopbewijzen).Beter is om een stuk of 5 deskundigen bij dat onderzoek te betrekken.En 5 verschillende mensen(niet van 1 firma) bv;
2 register accountants van verschillende kantoren,1 hoogleraar en 2 andere professionals voorgedragen door PAL/Payback.
Want met 1 deskundige is de betrouwbaarheid van het onderzoek ver te zoeken.Dit is dan net zoals bij de stemmentelling van de Duisenbergregeling door de SLV,gedaan door 1 notaris.Ik zet hier ook vraagtekens bij of dat wel koosjer is gedaan.

Van www.rechtspraak.nl :

Gerechtshof Amsterdam wil onderzoek door Autoriteit Financiële Markten naar aandelenbezit Dexia

Het gerechtshof te Amsterdam heeft vandaag, 2 juni 2006, een beschikking gegeven waarin bekend is gemaakt dat het hof een onderzoek wil laten doen door de Autoriteit Financiële Markten ("AFM") naar de vraag of Dexia Bank Nederland N.V. ("Dexia") de aandelen die zij zegt te hebben aangekocht in het kader van door haar in Nederland op de markt gebrachte effectenleaseproducten, inderdaad heeft gekocht en, voorzover voor de nakoming van haar verplichtingen nodig, heeft behouden. De AFM heeft zich op voorhand bereid verklaard dit onderzoek te verrichten.


Het onderzoek naar het aandelenbezit van Dexia zal plaatsvinden in het kader van de behandeling door het gerechtshof te Amsterdam van het verzoekschrift dat Dexia en een aantal belangenorganisaties (de Stichting Leaseverlies, de Stichting Eegalease, de Consumentenbond en de Vereniging van Effectenbezitters) hebben ingediend tot verbindendverklaring van een door hen gesloten overeenkomst strekkend tot uitvoering van de zgh. "Duisenberg-regeling". Deze regeling houdt een minnelijke schikking in van geschillen en onzekerheden verband houdend met effectenleaseproducten die door (rechtsvoorgangers van) Dexia in Nederland op de markt zijn gebracht.


Door een aantal tegenstanders van de "Duisenberg-regeling" is, als bezwaar tegen het verzoek tot verbindendverklaring, aangevoerd dat Dexia de aandelen die zij aan beleggers heeft "geleasd", nooit daadwerkelijk zelf heeft verworven. Dexia zou daarom op de aankoop van die aandelen ook geen verlies hebben geleden, zodat er geen grond is om verliezen als gevolg van koersdalingen gedeeltelijk voor rekening te brengen van afnemers van leaseproducten. De "Duisenberg-regeling", die onder andere voorziet in kwijtschelding van tweederde van de restschulden van (bepaalde categorieën) leasebeleggers na verkoop van door hen geleasde aandelen, zou dit – volgens de tegenstanders – wél doen.


Het beoogde onderzoek door de AFM strekt ertoe duidelijkheid te verkrijgen omtrent de – al of niet – gegrondheid van het hierboven genoemde bezwaar. Deze duidelijkheid is van belang voor de beoordeling van de redelijkheid van de overeenkomst tot uitvoering van de "Duisenberg-regeling". Over die redelijkheid moet het gerechtshof in het kader van het verzoek tot verbindendverklaring van die overeenkomst, een oordeel geven.


De indieners van het verzoek tot verbindendverklaring en degenen die daartegen verweer hebben gevoerd, kunnen thans tot uiterlijk maandag 12 juni 2006 16.00 uur reageren op het voornemen van het hof, waarna de feitelijke opdracht tot het onderzoek zal kunnen worden gegeven. Uitgangspunt voor het onderzoek zullen zijn de gedetailleerde opgaven van Dexia aan het hof, waarop de aandelen zijn vermeld die Dexia stelt te hebben aangekocht en behouden tot nakoming van haar verplichtingen krachtens de door haar verkochte leaseproducten.


De voorgenomen opdracht van het gerechtshof te Amsterdam aan de AFM tot het hierboven beschreven onderzoek, is een unicum in de rechtspleging in Nederland in civiele zaken. Zij valt buiten het kader van de gebruikelijke taakuitoefening van de AFM als toezichthouder krachtens de toepasselijke effectenregelgeving. Het staat de rechter echter vrij om, in een procedure zoals thans aan de orde, een onderzoek door een door hem uit te kiezen deskundige – in dit geval de AFM – te laten verrichten. Van deze bevoegdheid wil het hof gebruik maken.

De officiele uitspraak is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/zoeken/dtl ... ljn=AX6553

Groeten,
Piet

De AFM moet het onderzoek doen.Wat een lachertje.Waarom heeft het Hof niet aan Knuppe zelf gevraagd om het onderzoek te doen?
Op deze manier houden ze de stront goed in huis.
Zalm zit deze zaak te manipuleren tot aan het Hof toe.Die schooier
die moet wel, anders is het gedaan met zijn minister post.
Deze rechters zijn zeker niet van het type judge John Deed.
Waarom stond dit sowieso niet in het AFM rapport vermeld?
De AFM moet Zalm en de rest van zijn kornuiten uit de stront halen.
Mocht de waarheid later aan het licht komen,dan kunnen deze rechters zich verschuilen achter de AFM bevindingen.Wat een stelletje hufters.

Financiën wil uittocht beleggingsfondsen tegengaan
DEN HAAG - Het ministerie van Financiën gaat maatregelen treffen om de uittocht van pensioen- en beleggingsfondsen naar het buitenland tegen te gaan. Plaatsvervangend directeur financiële markten Dirk Schoenmaker heeft dat zaterdag gezegd in een vraaggesprek met het Financieele Dagblad. Volgens Schoenmaker wil het ministerie de toezichtseisen versoepelen om te voorkomen dat financiële instellingen de vlucht nemen.


Bedrijven in de financiële sector klagen over de hoge kosten en het strenge optreden van toezichthouder Autoriteit Financiële Markten (AFM). Maar volgens Schoenmaker is het tijd om de wetgeving en het toezicht te versoepelen. Afgelopen jaren trok de overheid de teugels aan na conflicten over aandelenlease, maar volgens Schoenmaker zal nu worden gezocht naar „een nieuwe balans tussen efficiënte regelgeving en adequate bescherming van de consument”.

Veel financiële instellingen zijn de laatste tijd verhuisd naar Ierland en Luxemburg. In deze landen zijn de toezichtseisen lager en het financiële klimaat gunstig.


Bron: De Telegraaf

Ondanks dat het hier zo 'streng' is heb ik nog geen berichten gehoord van gedupeerden met leasecontracten in Ierland of Luxemburg.

..... of Dexia Bank Nederland N.V. ("Dexia") de aandelen die zij zegt te hebben aangekocht in het kader van door haar in Nederland op de markt gebrachte effectenleaseproducten, inderdaad heeft gekocht en, voorzover voor de nakoming van haar verplichtingen nodig, heeft behouden

Ik zoek het natuurlijk weer te ver, maar had hier niet bij moeten staan:
en haar voorgangers ( Aegon, Bank La Bouchere e.a. ), zodat ook de achterliggende "zaken", zoals de deal tussen Aegon en Dexia erbij wordt betrokken......