Denk je dat het je zaak goed doet om hier tot tweemaal toe het email adres van dat bureau te vermelden met het verzoek hem te mailen
en
Hoe denk je dat het overkomt, dit alles lijkt mij niet voor je pleiten
Dat hangt er van af, Willem Huisman komt uit Aafke's verhalen naar voren als iemand met wie geen functionele en verantwoordelijke communicatie te voeren valt.
Je kunt je bijvoorbeeld afvragen of Willem Huisman deze situatie niet uitlokt.
Je kunt niet eeuwig iemand blijven treiteren en verwachten dat die persoon zich na dat alles timide gaat opstellen.
Een vriendin van mij heeft hem gebeld. Zij heeft een bureau ter bestrijding van de leeftijdsdiscriminatie. Dus zij ook flink kritiek op hem gespuid. Zij zei, dat er regelmatig klachten van diverse mensen over hem binnenkomen. Willem mailde mij: "Ik weet heus wel, dat zij het over jou had". Door de telefoon zei hij, dat hij de instanties wel eens even zou vertellen, dat wij elkaar kennen, en dat ze dan ook uitgekakt zou raken bij die instanties!
Kwam mijn vriendin niet van onder de indruk, toen ik haar dat vertelde! Ze zei: "Ik heb een goede advocaat. Als hij iets tegen mij onderneemt, klaag ik hem aan wegens laster, smaad en vrouwendiscriminatie. En ik heb heel goede contacten met mr. Castermans van de Commissie Gelijke Behandeling, daar komt hij heus niet tussen!" Willem denkt blijkbaar, dat hij iedereen kan imponeren, en zomaar even de contacten van mijn vriendin met 1 telefoontje kan kapot maken! Mijn vriendin is een keiharde, die laat zich niet door de eerste de beste vrouwenonderdrukker onderuit halen!
Nee de Commissie Gelijke behandeling daar heb je waat aan. Het grote probleem is dat er juridisch geen sanctie staat op leeftijdsdiscriminatie. De Commissie kan nog geen deuk in een pakkie boter slaan.
Afgelopen maandag vond het slotgesprek met het UWV plaats, naar aanleiding van mijn klachtenprocedure, die ik in mei van dit jaar opstartte via mevrouw Gerda Verburg.
Het UWV heeft gezegd, dat ze niets meer voor mij kunnen betekenen. Ze willen geen reïntegratiebedrijf meer inschakelen. De stafarbeidsdeskundige zei, dat ik veel te hoge verwachtingen heb, dat die mensen alleen maar wat coachen op afstand. Nou, daar ben ik het dus niet mee eens. Er zijn ook reïntegratiebedrijven, die heel actief opereren, aan bemiddeling doen, van alles doen om hun cliënten aan scholing te helpen, werkervaring, etc. etc. De stafarbeidsdeskundige verwacht, dat gezien mijn hoge verwachtingen een volgend traject weer op een conflict uitloopt. Hij vindt, dat het opnieuw inschakelen van een reïntegratiebedrijf geen toegevoegde waarde oplevert. De stafarbeidsdeskundige zei ook, dat het je eigen verantwoordelijkheid is, of je een baan vindt. Maar het ene bedrijf bemiddelt heel actief, en het andere laat alles na wat ze kunnen, om je aan een baan te helpen. Willem, de functionaris, heeft zich bepaald niet ingespannen, om een baan voor mij te vinden. In een tijd dat ik helemaal zonder vrijwilligerswerk zat, op 1 middag na, liet hij mij gewoon barsten en wilde hij nog niet eens naar een werkervaringsplaats zoeken.
Omscholing doet het UWV alleen, als òf de werkgelegenheid in een bepaalde sector instort, òf dat iemand arbeidsgehandicapt is geworden voor een bepaald beroep. Dat is bij mij niet het geval. Hij zei: "Je hebt de vaardigheden, om administratief werk te doen". En er is ook werkgelegenheid in die sector. Dus ziet het UWV geen reden, om tot omscholing bij mij over te gaan. Het niet kunnen verkrijgen van een baan is een arbeidsmarkttechnische reden, en geen reden voor het UWV tot omscholing.
Wat het UWV nog wel wil, is, een cursus Sociale Zekerheid bij de LOI financieren als ondersteuning van het vrijwilligerswerk. Maar de stafarbeidsdeskundige zei wel, dat ik niet moet verwachten, daarmee een baan te vinden. Hij zei: "Dat is een cursus, voor mensen die al in het veld werkzaam zijn, en er wat meer van willen weten". Ook zei hij, dat er bijna geen werkgelegenheid in de sector sociale zekerheid is. Hij zei: "Dan praat je over het UWV, of het CWI. Nou, wij zitten hier in een reorganisatie. Tegen heel ervaren mensen moeten wij zeggen, dat ze per 1 januari boventallig zijn". Hij zei niet te weten, wat hij mij zou moeten adviseren, om aan een baan te komen. Dus het houdt verder op bij het UWV. Ik ben nu helemaal op mijzelf aangewezen. En lukt het niet om aan een baan te komen, tja, dan wordt het volgend jaar de bijstand. Met mijn vrijwilligerswerk voel ik mij wel gelukkig, maar ja, financieel is het zo krap, hè? De voorzitter van het Steunpunt Uitkeringsgerechtigden, die bij het gesprek aanwezig was, zei na het gesprek, dat ik een eenvoudig baantje moet zien te vinden. Dat zei Willem ook. Maar ja, is dat dan het resultaat van een reïntegratietraject?...Een goede reïntegratiefunctionaris zet zijn cliënten toch op een spoor van passende, duurzame arbeid? Dat het niet lukt om aan een baan te komen kan natuurlijk, maar je bekijkt toch alle mogelijkheden van iemand, stippelt daartoe een traject uit?...Dat heeft Willem nooit gedaan.
Verder vond de stafarbeidsdeskundige, dat het UWV voldoende begeleid had, dat dat de taak van het UWV ook niet is in een reïntegratietraject, maar dat zij op afstand volgen. Uit het feit dat ik na 1½ jaar om verlenging van het traject vroeg trokken zij de conclusie: "Het gaat dus goed". Nee, het ging niet goed, maar ik mocht van Willem geen contact opnemen met het UWV. Het ziet er dus naar uit, dat Willem een heel kwalijke rol heeft gespeeld.
Maar behalve het financieren van die cursus Sociale Zekerheid houdt het dus helemaal op bij het UWV. Er wordt geen begeleiding meer gegeven. Ik zat er vanavond nog wel over te denken, om een gesprek aan te vragen met de reïntegratie-adviseur van het CWI. Maar ja, of dat veel oplevert?...
