Radar

Ik begrijp het vanuit het oogpunt van de ondernemer wel.
Maar ook zeker vanuit de ogen van de consument ik ben er immers zelf ook 1.
Er zullen dus op korte termijn enkele veranderingen moeten komen.
dat lijkt mij niet zo moeilijk .

Ik zal de oplossing zelf aandragen:
Gebruikersuur registratie dan zijn we in 1 keer van alle problemen af.
De fabrikant geeft een gebruiksgarantie .
Dit is heel simpel te realiseren dmv een software aanpassing in de tv of comp die het aantal gebruiks uren opslaat

De consument heeft een gemakkelijk vingertje naar de winkelier toe.

Daarnaast is het ook zo dat veel onderdelen na 2-3 jaar niet meer leverbaar zijn.

Door de snelle ontwikkelingen in de computersector stoppen de fabrikanten met het leveren van "oude" onderdelen.

Bijvoorbeeld weer de harde schijf.
Op dit moment is de laagste capaciteit wat leverbaar is bij de distributeurs 80GB.

Als iemand voor een jaar terug een harde schijf gekocht had van 40GB en die nu defect is, zit er maar 1 ding op:
Terugsturen naar de fabrikant en wachten op antwoord.
Dat dat dan 4 tot 6 weken kan duren, kan de winkelier niets aan doen.

Als het mogelijk is, wordt de swap methode toegepast. Dus de klant krijgt als de garantieclaim terecht is een nieuwe mee en de defecte wordt opgestuurd naar de fabrikant.

Echter als de nieuwe schijven niet meer leverbaar zijn, moet de klant maar wachten.
Heel vervelend, maar het is niet anders.

Er is wel een andere mogelijkheid:
Met bijbetaling een nieuwe harde schijf koopt van een grotere capaciteit.

U vervalt steeds weer terug naar compies, wat begrijpelijk is.
Edoch er is ook nog iets van dat de fabrikant een aantal jaren verplicht is om onderdelen te moeten kunnen 6 jaar ofzoiets leveren.alles wat ze niet kunnen leveren is voor hun rekening in mijn ogen .Helaas wordt de verkopende partij DE ondernemer daar mee opgezadeld

Ik begrijp het vanuit het oogpunt van de ondernemer wel.
Maar ook zeker vanuit de ogen van de consument ik ben er immers zelf ook 1.
Er zullen dus op korte termijn enkele veranderingen moeten komen.
dat lijkt mij niet zo moeilijk .

Ben ik mee eens.
Ten eerste moeten de fabrikanten langere garantieperiodes gaan hanteren en betere services.

Ten tweede moet er betere voorlichting komen.

Ten derde moeten de consumentenorganisaties stoppen met valse informatie geven en stoppen met de consumenten tegen de winkeliers en fabrikanten ophitsen.

Dat doen ze tegenwoordig veel te veel.

In hun ogen zijn alle consumenten braverikken en alle winkeliers slechterikken.

Dat is niet waar.
Er zijn goede winkeliers en er zijn slechte consumenten.

Bij conflicten moet er geprobeerd worden om de partijen dichter bij elkaar te laten komen en de rotte appels tussen de winkeliers echt hard aanpakken.
Het beleid van die consumentenorganisaties deugt totaal niet meer.

Daarnaast moeten we afstappen van die verrekte uitzonderingsregels van de wetsboeken.
Door dat gezeik is het voor iedereen bijna niet meer duidelijk hoe het in elkaar zit.

Voorbeeld:
Ik heb al diverse keren aangegeven hoe de garantieregels in elkaar zitten.
De winkelier en de fabrikant geven heel duidelijk aan wat er met de garantie bedoeld wordt: fouten in het product waarvan de oorzaak fabricagefouten zijn.
Normale slijtage valt dus niet onder garantie.
Als bij aankoop een product volgens de winkelier bepaalde eigenschappen heeft en het product blijkt dus die eigenschap niet te hebben, dan valt dat ook onder garantie.


Verduidelijking:
3 verschillende situaties:

1. Als je een cardreader koopt en op de verpakking staat welke kaartjes die reader ondersteund en daar staat bijvoorbeeld de SD-kaartjes wel bij en de verkoper heeft aangegeven dat de SD-kaartjes wel ondersteund worden en bij het uitproberen blijkt dat de SD-kaartjes niet ondersteund worden, dan heb je recht op een nieuwe cardreader, omdat de cardreader defect is.

2. Als je een cardreader koopt en op de verpakking staat welke kaartjes die reader ondersteund en daar staat bijvoorbeeld de SD-kaartjes niet bij en de verkoper heeft aangegeven dat de SD-kaartjes wel ondersteund worden en bij het uitproberen blijkt dat de SD-kaartjes niet ondersteund worden, dan heb je recht op een nieuwe cardreader, omdat de verkoper verkeerde informatie gegeven heeft.

3. Als je een cardreader koopt en op de verpakking staat welke kaartjes die reader ondersteund en daar staat bijvoorbeeld de SD-kaartjes niet bij en de verkoper heeft aangegeven dat de SD-kaartjes niet ondersteund worden dan heb jij een probleem.

De consumentenorganisaties en sommige consumenten zijn het met de laatste stelling niet eens. Zij vinden dat jij een bepaalde verwachting van een product had en wat de winkelier of de fabrikant ook zeggen, jij hebt altijd gelijk. En ondanks wat de winkelier of de fabrikant ook zeggen, in dit geval voldoet het product niet aan jouw wensen en heb je recht op garantie en recht op een andere cardreader of je geld terug.
Immers voldoet het niet aan jouw verwachtingen.

Dat laatste kan dus niet en wordt door geen ene winkelier geaccepteerd.

De wet gaat ook van de uitspraken van de winkelier van uit en dat is bindend.

Dit geldt ook voor de levensduur van de producten.
Als de fabrikant en de winkelier zeggen dat een product 2 jaar meegaat en jij als consument vindt dat het product 5 jaar mee moet gaan, heb jij als consument altijd ongelijk.

Een mooi voorbeeld hiervan is de harde schijf.
Dat is een heel teer ding en kan zomaar kapot gaan.

De harde schijf is het meest betrouwbare onderdeel van de computer. Die dingen horen zonder problemen tien jaar mee te gaan.

Je kunt dat niet garanderen.

Daar gaat het mij niet om.

Droom lekker verder

Gaat u ook zo met uw geliefden om?

Ik werk lang genoeg in de reparatiesector om te kunnen zeggen dat electronica vrij onbetrouwbaar is. Het kan zomaar ineens kapot gaan.

Ik ben zelf echt niet gek en ik thuin echt niet over al in. U probeert op alles af te dingen: uw wettelijke verplichten in de garantie periode, uw verplichten in de normale levensduur, de normale levensduur zelf. En u bent continue consumenten aan het zwart maken. Iemand die wijst op de prijs bij een andere winkel wordt door u al beticht van oplichting. Dat is toch heel iets anders.

Elektronische onderdelen gaan langer mee dan mechanisch onderdelen. De harde schrijf staat algemeen bekent als het betrouwbaarste onderdeel van een computer, ondanks dat het een mechanisch onderdeel is. Als u anders beweerd dan liegt u eenvoudig weg. Ik heb u cijfers van fabrikanten hierover laten zien. Een levensverwachting van een half miljoen tot ander half miljoen uur is en een garantie van drie tot vijf jaar is niet ongewoon voor moderne harde schrijven. Tien jaar is echt geen abnormaal hoog getal.

De consument heeft een gemakkelijk vingertje naar de winkelier toe.

De winkelier kan er ook wat van.

Als het mogelijk is, wordt de swap methode toegepast. Dus de klant krijgt als de garantieclaim terecht is een nieuwe mee en de defecte wordt opgestuurd naar de fabrikant.

Ik weet niet of ik dit nu wel zo'n gerusttellende gedachte vind. Voor jonge producten is dit erg prettig, maar voor oudere niet. Ik zou niet willen dat ik een vervangend product terug krijg dat enorm veel meer (geschatte) gebruikersuren er op heeft zitten.

Het gaat er helemaal niet om dat er altijd aan vervanging wordt gedaan. Voor defecte producten die heel jong zijn wel natuurlijk. Vier tot zes weken wachten voor een product wat er twee jaar op heeft zitten vind ik heel normaal. En als reparatie en vervanging niet meer mogelijk zijn, dan kan er ook nog altijd een vergoeding komen (7:22 BW) met optie om die bij de winkelier te besteden.

Ten eerste moeten de fabrikanten langere garantieperiodes gaan hanteren en betere services.

Mij lijkt het een goed idee om voor alle verkopers (fabrikanten en winkeliers) consumenten geschillencommissies verplicht te stellen. Het lidmaatschap kost dan wel 600 euro, maar dat is snel terug verdien als je bedenk dat de gang naar de rechter 500 a 2000 euro kost. En de kosten van het lidmaatschap zou eventueel ook nog wettelijk naar ratio van de geschatte omzet worden gevraagd. Op deze wijze kunnen consumenten en winkelier altijd goedkoop hun recht halen.

Ten tweede moet er betere voorlichting komen.

Ik ben voor de garantie en levensduur op de verpakkingen.

Ten derde moeten de consumentenorganisaties stoppen met valse informatie geven en stoppen met de consumenten tegen de winkeliers en fabrikanten ophitsen.

Oude koeien horen in de sloot thuis en dergelijke zwart makingen moeten onderbouwd worden. U heeft anderen er wel eens op gewezen dat ze voor smaad zouden konden worden aanklagen. Als dit geen smaad is dan is het wel een materiele belediging!

Als de fabrikant en de winkelier zeggen dat een product 2 jaar meegaat en jij als consument vindt dat het product 5 jaar mee moet gaan, heb jij als consument altijd ongelijk.

Hoe komt het dat als de fabrikant men een hoog getal aan komt zetten u dit toch tegen spreekt?

Quote:
Als de fabrikant en de winkelier zeggen dat een product 2 jaar meegaat en jij als consument vindt dat het product 5 jaar mee moet gaan, heb jij als consument altijd ongelijk.

Hoe komt het dat als de fabrikant men een hoog getal aan komt zetten u dit toch tegen spreekt?

Simpel, omdat de fabrikanten dit tegen de winkeliers zeggen.
Daarbij is het zo als de fabrikanten beweren dat een product met gemak 5 jaar mee moet gaan zonder problemen, waarom ondersteunen ze dan maar 1 jaar?
Waarom rekenen ze dan na het verloop van het eerst jaar de volle mep?
Waarom is de winkelier dan weer de *******?

Als de fabrikanten echt ballen hebben, dan nemen ze de gehele periode wat ze naar de consumenten toe beloven voor hun eigen rekening!
En zoals het er nu uitziet is dat dus niet het geval.

Er zijn wel steeds meer fabrikanten die inderdaad wel zeggen:
Wij garanderen een goede werking van 5 jaar en wij geven dan ook 5 jaar garantie!
En zo hoort het ook.

U probeert op alles af te dingen: uw wettelijke verplichten in de garantie periode, uw verplichten in de normale levensduur, de normale levensduur zelf.

In de garantieperiode doe ik gewoon mijn verplichtingen. Daar probeer ik heus niet onderuit te komen.
Over de normale levensduur is het simpel.
Ik moet dingen beloven die ik niet kan, dus beloof ik ze ook niet.

Over de technische levensduur ga ik ook niet zitten korten.
Alleen vind ik het bezopen dat wij hele lage marges moeten vragen, anders zijn we te duur en de klant krijgt dan dito ondersteuning.
Want als ik €100,- verdien op een product moet ik geen €1000,- ondersteuning bieden. Dat kan economisch niet.
Maar ik begrijp dat jij dat niet begrijpt.

Als ik moet doen zoals jij wilt, moet ik een winstmarge van minimaal 50% rekenen i.p.v. 15% nu.

Een levensverwachting van een half miljoen tot ander half miljoen uur is en een garantie van drie tot vijf jaar is niet ongewoon voor moderne harde schrijven.

Ik beweer ook helemaal niet dat de betrouwbaarheid van de harde schijven een heel stuk verbeterd zijn. En die cijfers die jij geeft zijn ook normaal.

Alleen kan ik niet garanderen dat de schijf ondanks alles toch in die periodes niet zal crashen!

Op de harde schijven zit tegenwoordig 3 jaar fabrieksgarantie.
Maar niemand kan de keiharde garantie geven dat de schijf niet zal crashen in die periode.

Quote:
De consument heeft een gemakkelijk vingertje naar de winkelier toe.

De winkelier kan er ook wat van.

Allebei.

Quote:
Ten tweede moet er betere voorlichting komen.

Ik ben voor de garantie en levensduur op de verpakkingen.

Als de fabrikanten dan ook hun verantwoordelijkheden nemen en al deze periodes voor hun rekening nemen!

Daarbij is het ook zo dat hoe lager de winstmarge, hoe korter de ondersteuningsperiode.

Oude koeien horen in de sloot thuis en dergelijke zwart makingen moeten onderbouwd worden.

Kijk dan maar eens op de site van HCC!
http://www.computerconsument.nl/pages/redartikelen.php

De toonzetting is heel duidelijk!
Voor alle duidelijkheid: ik ben zelf ook lid van HCC en ik ben met hun toonzetting absoluut niet mee eens.

U vervalt steeds weer terug naar compies, wat begrijpelijk is.
Edoch er is ook nog iets van dat de fabrikant een aantal jaren verplicht is om onderdelen te moeten kunnen 6 jaar ofzoiets leveren.alles wat ze niet kunnen leveren is voor hun rekening in mijn ogen .Helaas wordt de verkopende partij DE ondernemer daar mee opgezadeld

In het verleden heb ik ook tv's gerepareerd.

Misschien komt het merk Yoko nog bekend voor?
Daar waren geen onderdelen voor te krijgen. En als er onderdelen waren, waren ze ook nog heel moeilijk verkrijgbaar.

Als iemand dan kwam met zo'n tv en zei:

Ik begrijp er niets van! Na 2 jaar is ie kapot!

Dan zeiden wij:

Daar begrijpen wij ook niets van. Dat ie het zo lang heeft uitgehouden!

Dat ik steeds de computersector erbij pak is logisch, omdat in deze sector de levering van de onderdelen heel snel stopt.

Processoren is een mooi voorbeeld van. Die zijn maar 3 jaar leverbaar.

Als mij verplicht wordt om minimaal 6 jaar ondersteuning te geven van computers en dat ik dan ook de onderdelen moet leveren, ben ik bang dat ik daar niet aan kan voldoen.

Als jij voor 2 jaar terug een 40GB harde schijf bij mij gekocht had dan moet ik je dan toch doorverwijzen naar de fabrikant. De reden heb ik al eerder aangegeven, de schijven zijn niet meer leverbaar.

Voor een computer van 6 jaar die geen grotere harde schijven aankan dan 30GB is ook een heel groot probleem.
Die mensen kan ik niet meer helpen. Voor die systemen zijn geen harde schijven meer leverbaar.
En computers van 6 jaar en ouder zijn zo sterk verouderd, dat dan beter een nieuwe computer gekocht kan worden.

Hoe komt het dat als de fabrikant men een hoog getal aan komt zetten u dit toch tegen spreekt?

Simpel, omdat de fabrikanten dit tegen de winkeliers zeggen.

Dus ik moet aannemen dat als canon publiceert dat haar camera's tien jaar mee gaan, dat ze dan tegen u vertellen "maar als de consument bij komt moet u maar zeggen dat het maar 2 jaar is".

Daarbij is het zo als de fabrikanten beweren dat een product met gemak 5 jaar mee moet gaan zonder problemen, waarom ondersteunen ze dan maar 1 jaar?

Dan kun je het product goedkoper aanbieden, vanwege incidentele defecten of in een serie.

Waarom rekenen ze dan na het verloop van het eerst jaar de volle mep?
Waarom is de winkelier dan weer de *******?

Omdat ze daar mee weg komen. Ik heb van u begrepen dat winkeliers er niet bepaald happig op zijn om naar de rechter te stappen.

Als de fabrikanten echt ballen hebben, dan nemen ze de gehele periode wat ze naar de consumenten toe beloven voor hun eigen rekening!

Absoluut.

In de garantieperiode doe ik gewoon mijn verplichtingen. Daar probeer ik heus niet onderuit te komen.

U verlang formeel in de garantie periode van de consument dat deze bewijst dat het defect aan een productfout licht. Dat val bij mij onder niet voldoen aan de verplichtingen van de verkoper. Misschien werpt u het defect nog wel aan een kleine inspectie, maar als het u niet duidelijk is moet de consument het als nog maar bewijzen. Dat is in mijn boekje niet voldoen aan de verplichtingen.

Want als ik €100,- verdien op een product moet ik geen €1000,- ondersteuning bieden. Dat kan economisch niet.
Maar ik begrijp dat jij dat niet begrijpt.

Dat begrijp ik wel, maar het is geen excuus. De winkeliers moeten stuk voor stuk een winstmarge hanteren waar ze mee rond komen als ze aan hun wettelijke verplichten willen voldoen.

De fabrikanten moeten zich ook beter opstellen naar de winkeliers toe, maar dit is ook geen excuus. Als fabrikanten zich structureel onredelijk opstellen moeten winkeliers ze maar een keer voor de rechter slepen, eventueel gezamelijk, om een statement te maken.

Ik beweer ook helemaal niet dat de betrouwbaarheid van de harde schijven een heel stuk verbeterd zijn. En die cijfers die jij geeft zijn ook normaal.

Alleen kan ik niet garanderen dat de schijf ondanks alles toch in die periodes niet zal crashen!

Met de woorden die u gebruik lijkt het wel alsof de meeste harde schrijven de anderen onderdelen niet overleven en een maand na dat ze de winkel uit zijn defect raken.

Maar niemand kan de keiharde garantie geven dat de schijf niet zal crashen in die periode.

Nee en de consument moet dan ook voor een goede backup zorgen. Tenminste als hij de gevens bewaard wil hebben. Maar de verkopers kunnen wel kei hard garanderen dat het gros van de harde schrijven niet defect raken in de garantie periode.

Kijk dan maar eens op de site van HCC!
http://www.computerconsument.nl/pages/redartikelen.php

De toonzetting is heel duidelijk!

Het gaat niet om de toonzetting maar of er in de informatie feitelijk grove fouten zitten.

Quote:
Want als ik €100,- verdien op een product moet ik geen €1000,- ondersteuning bieden. Dat kan economisch niet.
Maar ik begrijp dat jij dat niet begrijpt.

Dat begrijp ik wel, maar het is geen excuus. De winkeliers moeten stuk voor stuk een winstmarge hanteren waar ze mee rond komen als ze aan hun wettelijke verplichten willen voldoen.

En daar zit nu het probleem.

Wil je wat verkopen dan moet je met de prijs omlaag, waardoor je niets meer verdienen kunt.


En ik had een winstmarge waarmee ik de wettelijke verplichtingen kon voldoen, maar de consumenten lieten me links liggen, omdat ik te duur ben.


Nu reken ik een winstmarge waardoor de klanten terug komen, maar nu kan ik niet aan de wettelijke verplichtingen voldoen.

Hoe vervelend ook, dit is wel de schuld van de consumenten zelf.
Want als ze producten willen waarvan de winkelier dan ook aan de wettelijke verplichtingen kan voldoen, dan moeten ze de hogere prijs aanvaarden.
Want een lage prijs en aan de wettelijke verplichtingen voldoen gaan nu eenmaal niet samen.

Dus ik moet aannemen dat als canon publiceert dat haar camera's tien jaar mee gaan, dat ze dan tegen u vertellen "maar als de consument bij komt moet u maar zeggen dat het maar 2 jaar is".

Klopt. Een goed voorbeeld is HP.
HP vertelde me toen ik vroeg waarom ze maar 1 jaar garantie hanteren op hun printers was hun antwoord:

Omdat wij niet kunnen garanderen dat de printer na een jaar nog goed functioneert!

Quote:
Waarom rekenen ze dan na het verloop van het eerst jaar de volle mep?
Waarom is de winkelier dan weer de *******?

Omdat ze daar mee weg komen. Ik heb van u begrepen dat winkeliers er niet bepaald happig op zijn om naar de rechter te stappen.

Omdat het gewoon domweg veel te veel geld kost.

En als startende ondernemer kun je dat nu eenmaal niet veroorloven.

U verlang formeel in de garantie periode van de consument dat deze bewijst dat het defect aan een productfout licht. Dat val bij mij onder niet voldoen aan de verplichtingen van de verkoper. Misschien werpt u het defect nog wel aan een kleine inspectie, maar als het u niet duidelijk is moet de consument het als nog maar bewijzen. Dat is in mijn boekje niet voldoen aan de verplichtingen.

Even een grote misverstand uit de weg helpen.
Mijn uitspraken die ik deed waren puur gebaseerd op de wetsregels en niet hoe ik zelf zaken afhandel.

In de garantieperiode hoeft de klant niet met de bewijzen te komen, behalve als het heel duidelijk is dat de klant zelf iets kapot heeft gemaakt.
Bij twijfel is mijn oordeel altijd in het voordeel van de klant.
Dus wat dat betreft ga ik er heel soepel mee om.

Met de woorden die u gebruik lijkt het wel alsof de meeste harde schrijven de anderen onderdelen niet overleven en een maand na dat ze de winkel uit zijn defect raken.

Gelukkig niet.
Als een winkelier een keiharde bewering doet dat de harde schijf in 3 jaar zeker niet kapot gaat, en het gaat kapot, dan wordt hij daarop keihard afgestaft als de schijf wel kapot gaat.

Ik leverde eerst hd's van Maxtor. Deze hadden een hele grote uitvalpercentage en ik ben dan ook gestopt met het leveren van dit merk.
Als iemand een kapotte hd had van Maxtor, ruilde ik het om voor een hd van Western Digital.

Quote:
Maar niemand kan de keiharde garantie geven dat de schijf niet zal crashen in die periode.

Nee en de consument moet dan ook voor een goede backup zorgen. Tenminste als hij de gevens bewaard wil hebben. Maar de verkopers kunnen wel kei hard garanderen dat het gros van de harde schrijven niet defect raken in de garantie periode.

Daar zit dus het probleem. Want de rotte appels onder de consumenten gaan je dan aanklagen voor wanprestaties en dan mag je ook voor alle schade van de persoonlijke gegevens opdraaien!

Die zijn er. En sommige consumentenrechtenexperts zijn het daar mee eens.

Hoe vervelend ook, dit is wel de schuld van de consumenten zelf.

Zij zijn er niet eens de verantwoordelijk voor, laat staan dat ze er schuldig aan zouden zijn. De schuldvraag licht hoofzakelijk toch echt collectief bij de winkeliers. Als de consument niet bij een ander terecht zou kunnen voor een lagere prijs, zou dit geen probleem zijn. Hij heeft wel een verantwoordelijk in deze: winkeliers aanklagen die niet aan hun verplichten voldoen. Dan gaat de marge over de hele markt echt wel om hoog.

Mijn uitspraken die ik deed waren puur gebaseerd op de wetsregels en niet hoe ik zelf zaken afhandel.

Ik heb u meerdere malen gevraagd op basis van welke wetsartikels de winkelier na de economische levensduur, zoals deze gebruikelijk is in de markt, voor de wet aansprakelijk zou zijn. Daarop heb ik tot nu toe geen antwoord gehad. Wetsartikel die niet bestaan kunnen niet gegeven worden. Zelf kom ik op basis van artikel 17 en 21 BW7 tot het oordeel dat het om de normale levensduur gaat. En op basis van de richtlijn dat Europa het prima zou vinden als de nationale overheid dit beperkt tot twee jaar.

In de garantieperiode hoeft de klant niet met de bewijzen te komen, behalve als het heel duidelijk is dat de klant zelf iets kapot heeft gemaakt.

Dit is al anders dan wat ik eerder las. Dit komt er eigenlijk op neer dat de winkelier de bewijslast heeft. Op het moment dat heel duidelijk is dat de klant zelf iets heeft kapot gemaakt kan hij daar aan voldoen, zodat de schade niet onder de garantie valt. Zo klopt dat wel met de wettelijke bepalingen.

Daar zit dus het probleem. Want de rotte appels onder de consumenten gaan je dan aanklagen voor wanprestaties en dan mag je ook voor alle schade van de persoonlijke gegevens opdraaien!

Een rotte appel ben je natuurlijk niet op het moment dat je oprecht meent dat de winkelier niet aan zijn verplichten voldoet en hem aanklaagt. Als de winkelier door de rechter wordt veroordeeld tot het betalen van een dergelijke schade dan is iedere consument die de winkelier daarvoor aanklaagt bij definitie geen rotte appel.

De winkelier moet in beginsel alle gevolgschade vergoeden. Echter er licht een uitspraak van de consumenten geschillencommissie die de winkelier steunt dat hij schade van het data verlies niet hoeft te bepalen. Niet als de schrijf defect raakt en zelf niet als deze tijdens een repatie kapot gaat. Een uitzondering dus die in het voordeel van de winkelier uit pakt.

Quote:
Hoe vervelend ook, dit is wel de schuld van de consumenten zelf.

Zij zijn er niet eens de verantwoordelijk voor, laat staan dat ze er schuldig aan zouden zijn. De schuldvraag licht hoofzakelijk toch echt collectief bij de winkeliers. Als de consument niet bij een ander terecht zou kunnen voor een lagere prijs, zou dit geen probleem zijn. Hij heeft wel een verantwoordelijk in deze: winkeliers aanklagen die niet aan hun verplichten voldoen. Dan gaat de marge over de hele markt echt wel om hoog.

Ik wilde dat het zo gemakkelijk ging!
Steeds meer winkeliers kiezen de weg en nemen het risico om failliet te gaan, om maar steeds te kunnen zeggen dat zij de goedkoopste zijn.

Om klanten binnen te halen hanteren ze behoorlijke lage marges. Tussen de 1 en de 5%!

Ze hebben niet in de gaten dat het echt hun kop kost!
Maar ze denken zeker:
Als ik kapot ga, dan zoveel mogelijk met mij!


In het verleden heb ik ergens gewerkt die voor zo'n firma repareerde.
Ze zaten altijd flink onder de verkoopprijs van de concurrentie.
En wat is er van hun geworden?

Juist Failiet!.

Er mag wat mij betreft best een wet komen die een minimale marge regelt.

Minimaal 25%!
Liefst Minimaal 30%!

En vooral die gasten verbieden die maar 5% vragen!

Weet je nog dat er distributeurs waren die sommige webwinkels op een zwarte lijst wilde zetten?
Zijn hier ook topics over geweest.

Die hanteerden soms winstmargest tussen de 1% en de 8%!

Zelf geef ik al heel vaak aan dat het misgaat.

Maarja, als men doof is en willig doof blijft, kan ik er ook niets aan doen.

Zelf heb ik al vaak genoeg en vroeg genoeg gewaarschuwd.

Minimaal 25%!
Liefst Minimaal 30%!

Ik zat ook aan 25% te denken. Alleen moet concurrentie niet te veel beperkt worden. Dus het lijkt mij niet handig om dit in een dergelijke vorm vast te leggen. Het is niet flexibel genoeg.

Weet je nog dat er distributeurs waren die sommige webwinkels op een zwarte lijst wilde zetten? Zijn hier ook topics over geweest.

Ja ik heb de topic daar over geopend. Dat was een verkapte vorm van prijsafspraken onderling.

Quote:
Weet je nog dat er distributeurs waren die sommige webwinkels op een zwarte lijst wilde zetten? Zijn hier ook topics over geweest.

Ja ik heb de topic daar over geopend. Dat was een verkapte vorm van prijsafspraken onderling.

Prijsafspraken mag niet en valt onder kartelvorming. En dat is bij de wet verboden.

Veel consumenten en consumentenorganisaties klagen dat de garantieperiodes zo kort zijn en dat de levensverwachtingen zo kort zijn.

En dat is echt zo dat ze daarin gelijk hebben.

In de zakelijke wereld zijn deze periodes veel langer.

Daar zijn de zaken zo geregeld waar de consument zo naar hunkerd.

Maar er is 1 verschil. Een hele pijnlijke verschil.

De winstmarge.


In de zakelijke wereld en in de industrie bedragen de winstmarges die liggen tussen de 40% en de 80%.

Hierdoor kunnen de verschillende zaken geregeld worden die in de consumentenmarkt totaal onhaalbaar zijn.

In de consumentenwereld bedragen de winstmarges tussen de 5% en de 15%.
Dus de zaken die in de zakenwereld geregeld zijn, kunnen domweg niet in de consumentenwereld.

Veel consumenten verlangen van de detaillisten en fabrikanten dat ze dezelfde diensten krijgen als in de zakenwereld.

Veel detaillisten geven hieraan geen gehoor, niet omdat ze het niet willen. Maar puur omdat ze het niet kunnen!
Met zulke lage winstmarges zijn zulke dingen onbetaalbaar.

Ik hoop dat ik het nu heel duidelijk heb kunnen maken, en dat het nu ook heel duidelijk is.

En de bewering dat de consument hieraan zelf schuldig is, is wel op zijn plaats.
Want als ze die ziekelijke goedkope winkels met rust laten, komt het helemaal goed.
Maar dat doen ze niet.
Ze gaan er juist massaal op af! En dan de winkelier met de normale winstmarges en goede service echt af gaan zeuren dat ie te duur is!


Ik hanteerde een winstmarge van 35%. Mensen bleven weg.
Ik leverde veel betere service dan die dozenschuivers.
Maar ik was te duur!

Ze gaan massaal naar diegene die maar 5% tot 8% marge rekent en als er problemen zijn dat die niet thuis geeft.

En als je dan aan de consumenten vraagt waarom ze zo stom doen zeggen ze massaal:

De prijs! De prijs is daar lekker laag!

Consumenten! Wil je betere service en waar voor je geld!
Kijk dan eerst eens bij je zelf en verander dat ziekelijke koopgedrag van jullie!

Ik koop mijn producten waar ik deze het goedkoopst kan krijgen. Daarbij heb ik geen kennis van de winstmarge. Zelfs als ik die zou kennen dan nog zou ik daarmee niet kunnen bepalen of een winkelier zich aan zijn verplichten kan houden. Ik zie echt niet in waarom ik schuldig ben en de winkelier juist niet. Houd een winkelier zich niet aan zijn verplichtingen dan heb ik er geen problemen mee om hem voor de rechter te slepen.

Al logisch nadenkende kom ik tot de conclusie:
Dat er geheel aan het feit voorbij gegaan wordt dat de gebruiker/consument zeker mag verwachten dat zijn/haar tv langer meegaat dan bv 2 jaar.
Het is van de gekke dat dan de verkopende en de fabrikant zegt helaas pech gehad ,u heeft maar 1 jaar garantie.
En persoonlijk vind ik dat dit ook voor computers geld.
En de winkelier hoeft zichzelf hier niet te verdedigen ,maar mee te denken in een oplossing.
Opdat dit soort misstanden in de toekomst gaan veranderen.

Dat er geheel aan het feit voorbij gegaan wordt dat de gebruiker/consument zeker mag verwachten dat zijn/haar tv langer meegaat dan bv 2 jaar.

Als de fabrikant zegt dat ze de goede werking van de producten na het verlopen van de garantie niet kunnen garanderen, dan kan de winkelier niet zeggen dat de goede werking na de garantie wel gegarandeerd is.

Dat kan nu eenmaal niet!

Tuurlijk moet ik als winkelier rekening houden met de wensen van de klant, maar ik moet wel tegen de klant hetzelfde zeggen als de fabrikant tegen mij zegt.

Als de fabrikant zegt:

Na 12 maanden kan ik de goede werking van het product niet garanderen

Kan ik dus niet zeggen:

Ik garandeer je voor 24 maanden een goede werking.

Als de fabrikant dat niet kan garanderen, hoe moet de winkelier dat dan garanderen.

En de winkelier hoeft zichzelf hier niet te verdedigen ,maar mee te denken in een oplossing.

Die is simpel:
De fabrikant moet langere periodes hanteren.

Daarnaast moeten de consumenten naar de uitspraken van de fabrikanten luisteren!
De fabrikanten hebben het eindwoord en niet de consumenten.

Ik bedoel hiermee:
Als de consumenten vinden dat een tv 8 jaar zonder problemen mee moet gaan en de fabrikant zegt dat die tv 3 jaar zonder problemen mee gaat.
Wie heeft er dan gelijk?
De fabrikant. Want hij bepaald alles en de winkelier en de consument moet dit accepteren.

Het is van de gekke dat dan de verkopende en de fabrikant zegt helaas pech gehad ,u heeft maar 1 jaar garantie.

Tuurlijk is het niet gek dat de winkelier zegt wat de fabrikant zegt!
De winkelier heeft hierin niets in te brengen.

Sterker nog!
Hij zit tussen twee vuren in!

Aan de ene kant heb je de veeleisende consument.
Aan de andere kant heb je de fabrikant die niets van de eisen van de consument aantrekt en zijn eigen zin doet.

Dus de winkelier wordt verantwoordelijk en aansprakelijk gehouden voor de misstappen en de eigenwijzigheid van de fabrikanten!

Nogal krom en bezopen.

De winkelier is wat dat betreft gewoon een tussenpersoon die tussen de fabrikant en de consument instaat.

Hoe je het ook bekijkt, maar dat is wel een keiharde feit en de werkelijkheid.


Wat er gebeuren moet is dat de fabrikant wettelijke bepalingen opgelegd krijgt om de consumentenrechten en de wensen uit te voeren.

Die liggen op dit moment bij de winkelier en die moeten overgeplaatst worden naar de fabrikanten toe.

Want zolang dat dat niet gebeurd blijft dit gezeik.

Maar veel consumentenorganisaties en consumenten zien dit niet in.

Mijn mening is ook wat er ook moet gebeurden dat de consumentenorganisaties de fabrikanten rechtstreeks kunnen aanspreken op hun fouten.

In mijn ogen gaan de fabrikanten nog teveel schuil achter de winkelieren, zodat bij problemen de winkelieren altijd de klappen moeten opvangen.

Ook moeten er regels komen waarin de consumenten de fabrikanten rechtstreeks kunnen aanpakken, zonder tussenkomst van de winkelier.

Denk hierbij aan grove overtredingen van de fabrikanten.