Radar

Dus ook de garantie waar hij RECHT op heeft

En dat is dan volgens jouw?

Elke lidstaat is verplicht om minimaal aan die Europeesche richtlijn te voldoen. Dat betekent in dit geval gratis en kosteloos herstel, of ontbinding van de koopovereenkomst.
Punt uit. (geen discussie mogelijk)

BBCS schreef:Dit heeft de wetgever zo geregeld.

Ik ga hier heus geen onzin uitkramen.

Je geeft op dit forum consequent niet weer wat de wetgever heeft bepaald en kraamt regelmatig onzin uit.

Elke lidstaat is verplicht om minimaal aan die Europeesche richtlijn te voldoen. Dat betekent in dit geval gratis en kosteloos herstel, of ontbinding van de koopovereenkomst.

Dus jij zegt dat de consument altijd recht heeft op 2 jaar garantie, terwijl de Nederlandse wetgever heel duidelijk heeft aangegeven dat de winkelier en fabrikant minimaal 6 maanden garantie dienen te geven en dat ze voor de rest vrij zijn om deze periode zelf te bepalen?


Voor alle duidelijkheid:
De Nederlandse wetgever heeft die minimale garantietermijn van 2 jaar niet overgenomen, omdat de rest van de regels de consument beter beschermen.


Europa heeft een aanbeveling gegeven om de minimale wettelijke garantie op 2 jaar te verplichten en in Nederland is de minimale wettelijke garantieperiode 6 maanden.

Dit is geen fout van de Nederlandse Wetgever, het is een bewuste keuze.
Die dien jij ook na te leven.
Dus kun jij als inwoner van Nederland géén minimale wettelijke garantieperiode van 2 jaar eisen, iets wat je wel doet.

En volgens de Nederlandse wetgeving heeft de TS dus géén recht op kosteloze reparatie of vervanging, maar wel een tegemoetkoming in de kosten. Dus de TS hoeft niet het volledige bedrag te betalen, maar wel een gedeelte. Deze percentage is ook wettelijk vastgelegd.

Als je het niet met mij eens bent, ben jij dus ook niet eens met de Nederlandse wetboeken.
En jij en ik dienen de Nederlandse wetboeken na te leven.

Ik sluit me volledig bij de uitspraak van alfatrion

Je geeft op dit forum consequent niet weer wat de wetgever heeft bepaald en kraamt regelmatig onzin uit.

En dat niet alleen in dit draadje

Elke lidstaat is verplicht om minimaal aan die Europeesche richtlijn te voldoen. Dat betekent in dit geval gratis en kosteloos herstel, of ontbinding van de koopovereenkomst.
Punt uit. (geen discussie mogelijk)

Europeesche regelgeving gaat voor Nederlandse wetgeving.
Dat is al erg vaak duidelijk uitgelegd, en zelfs ook met wetsartikelen en jurisprudentie gestaafd.
BBCS (alias ikbenik) trekt zich daar helemaal niets van aan, en reageert daar niet eens op en blijft onzin uitkramen en alle topics vervuilen met uitspraken en zaken die niet kloppen en die niets met de eigenlijke topics van doen hebben.

Met problemen waar hij als winkelier tegenaan loopt moet hij niet alle topics met problemen van de topicstarters vervuilen. Met die problemen hebben de topic-starters (consumenten) niets van doen. Het gaat gewoon om het recht van de consument.
Als hij het niet eens is met de wetgeving en de rechten van de consument, had hij geen winkel moeten beginnen en er gelijk mee ophouden. (hij wist dit van tevoren) Hij moet echter niet de consument zijn rechten onthouden, en de forum-bezoekers proberen te hersenspoelen.

Hij moet eindelijk eens ophouden met alle topics vervuilen. (er staat ook in het reglement van het forum dat men on-topic moet blijven )

Als hij zo graag wil discussieren over ander zaken en problemen waar hij als winkelier tegenaan loopt, dan moet hij zelf een discussie starten . (en eigenlijk kan hij dat beter doen op een ander forum als Radar, want dit is tenslotte een consumenten-forum )

Het beste kan iedereen BBCS gewoon voortaan negeren, en niet meer reageren op hem. Voor de rest gewoon blijven uitleggen in de topics hoe het echt zit, en de topic-starters er ook op wijzen dat ze zich niets van zijn berichten aan moeten trekken.

BBCS (alias ikbenik) trekt zich daar helemaal niets van aan, en reageerd daar niet eens op en blijft onzin uitkramen en alle topics vervuilen met uitspraken en zaken die niet kloppen en die niets met de eigenlijke topics van doen hebben.

Ik geef alleen aan wat er in de wetsboeken staat.

Dat heeft helemaal niks te maken of ik een winkelier ben of niet.
Laat dat heel duidelijk zijn.

En wat in de wetsboeken staat, dien ik na te leven.

En wat ik steeds zeg is echt on-topic!

Volgens de wetboeken van Nederland heeft de TS geen recht op gratis reparatie of vervanging.

Garantie: bestaat uit de garantie die je krijgt van de winkelier en er zijn wettelijke bepalingen. Die wettelijke bepalingen vallen niet onder de noemer garantie.

Zou je dat wel doen, dan heeft de TS 3 jaar garantie volgens de wetboeken.
Dat wilt dus niet zeggen dat de TS 3 jaar lang recht heeft op gratis reparatie of vervanging.
Na het verlopen van de garantieperiode, welke gegeven is door de winkelier/fabrikant, heeft de TS recht op kostenreductie. Dit is in de wet zo geregeld.

En over die 2 jaar garantie:

De keiharde eis van 2 jaar gratis reparatie of vervanging van Europa bestaat niet.
De regels van de wettelijke bepalingen waar de consument na het verstrijken van de garantieperiode (welke gegeven is door de winkelier/fabrikant) wordt bij hun ook onder de noemer garantie gezet.

Duidelijk genoeg zo?

I couldn't be bothered to write this in Dutch, so it will be in English. It is true that BBCS aka ikbenik does promote his own interests here to some degree, but the bulk of what he tells you people is true. It is for your benefit that he posts here so that you can get a better understanding of how the IT hardware industry really works. To put an absolute end to the discussion about the "2 year factory warranty" what BBCS is telling you is true. It is a myth that all products carry a mandatory 2 year factory warranty on them. Only a few EU member states ratified this. Holland was not one of them. Where many people become confused is that a number of factories already offered a 2 year factory warranty on their products , and just prior to the proposal from the EU a whole bunch more adopted a 2 year factory warranty in anticipation of an enforced factory warranty period. This leads to the public perception that the 2 years warranty period is law whereas it is actually just common policy in NL. Do not get the 2 confused.

As it stands now the factory determines the factory warranty period and no one else. End of discussion. Mr Floppy I suggest you stop the repeat posts of your guess work. It makes you look shallow and foolish. Do not pretend to understand that which you clearly do not. I have worked in the RMA service branch for 3 motherboard companies for over 10 years and know clearly what a factory must provide and more importantly what it does not. When the EU tried to impose mandatory 2 year warranty period on all member states my company at the time received confirmation regarding our requirements from our corporate lawyers. The bottom line is that a 2 year factory warranty, is common place, desired, the norm, but IT IS NOT mandatory.

Puma you are right in that the customer should be central, and in most cases he is, but the time of "customer is king" was over a long time ago. I have dealt with literally thousands of support/RMA issues over the years and can state with some certainty when dealing with technical issues that most people do not have the slightest clue how to diagnose a problem. They often need a firm hand in guiding them thru an often difficult and tricky RMA/Support process. They may not always approve of the methods used, but in the end the efforts made by the factory are for their benefit. Even if they don't understand exactly why. In the IT world there is no such thing as the "customer is king", but rather the "customer needs help". Again do not confuse the 2. Again sorry for the English, but a post of this length would take me quite some time to edit for proper Dutch grammar.

FAE technician for a motherboard company.

Bulldog14,

Het gaat helemaal niet over fabrieksgarantie!
Het gaat om de verplichting van de winkelier tov de koper.
Goed lezen!

Veel ondernemers en consumenten menen dat er een Europese wettelijke garantie bestaat van twee jaar.

Europese Richtlijn Koop en Garantie
In de Europese Richtlijn Koop en Garantie is inderdaad een wettelijke termijn van twee jaar opgenomen. Bij het omzetten van de Richtlijn naar Nederlands recht is er voor gekozen om deze twee jaar niet over te nemen. De richtlijn bevat namelijk minimale eisen waaraan lidstaten moeten voldoen.

Nederlandse wet
Omdat de Nederlandse wet er vanuit gaat dat u recht heeft op een deugdelijk product (een product dat beantwoordt aan de overeenkomst) zou de termijn van twee jaar een beperking zijn van uw rechten; veel producten gaan namelijk veel langer mee. Nederland biedt de consument dan ook een ruimere bescherming dan de Europese Richtlijn. Dit is toegestaan.
bron: http://www.consuwijzer.nl/content.jsp?objectid=4578

Zie ook:
http://www.kieskeurig.nl/kk/29BF387946E ... 3D7DA3.htm

http://www.europa.eu/scadplus/leg/nl/lvb/l32022.htm

Wat houdt de Europese garantie van 2 jaar in?

Die term is in de wereld gekomen door een Europese richtlijn die zegt dat een verkoper tot minimaal twee jaar na aankoop aansprakelijk is voor gebreken in

de goederen die hij heeft geleverd. Omdat dit een minimumperiode is, mogen de landen die zich aan de Europese regelgeving hebben gebonden ook een langere termijn vaststellen. Nederland heeft de periode in feite onbeperkt gemaakt door te stellen dat een verkoper aansprakelijk is voor ieder gebrek dat zich voordoet gedurende de periode dat je dit redelijkerwijze niet had hoeven verwachten.



Dit laatste is geregeld in artikel 17 van Boek 7 BW (zie kader). Dit houdt kort samengevat in: zolang als de levensverwachting is van een (onderdeel van een) product, zo lang behoort dat het ook doen. Kijken we naar de hiervoor weergegeven definitie van garantie, dan wordt duidelijk dat het hier niet om een garantieperiode gaat, maar om de termijn dat de verkoper aansprakelijk is als zich mankementen voordoen.



Wettelijke garantie van een halfjaar

De wet gaat ervan uit dat ieder gebrek dat zich binnen een halfjaar na aanschaf voordoet bij een duurzaam product, al op het moment van de koop aanwezig was en dus aan de leverancier kan worden toegeschreven, tenzij die het tegendeel kan bewijzen. Populair gezegd: je hebt dan niet gekregen wat je had mogen verwachten en je kunt dan een ander exemplaar verlangen of (maar
dat is een keuzemogelijkheid) herstel. Zijn beide opties onmogelijk, dan mag je de koop ontbinden. In dat geval krijgt de verkoper het product terug en de koper zijn geld en moet eventuele schade worden vergoed.

In dit geval kan worden gesproken van een wettelijke garantie van een halfjaar.

bron:
http://www.computerconsument.nl/pages/p ... dartID=273

Ik heb ook de Europese regelgeving nagelezen en ik kom nergens tegen dat de winkelier verplicht is om een garantieperiode te geven (waarin het product gratis gerepareerd wordt of vervangen wordt).

Dus dit betekent dat je als inwoner van Nederland NOOIT een garantietermijn mag eisen van 2 jaar.

Elke lidstaat is verplicht om minimaal aan die Europeesche richtlijn te voldoen. Dat betekent in dit geval gratis en kosteloos herstel, of ontbinding van de koopovereenkomst.
Punt uit. (geen discussie mogelijk)

Bewijs het maar eens.


En dat kun je denk ik niet.

Kom maar eens met keiharde bewijzen dat de winkelier verplicht is om een garantietermijn te geven van 2 jaar.

Ik heb zelf al meerdere malen over uiteenlopende zaken standpunten met stukken onderbouwd. Dat houd jou niet tegen dezelfde onzin opnieuw te verkopen.

Ik heb op jou verzoek met verwijzingen naar wetsartikelen, internationale overeenkomsten en rechtelijke uitspraken onderbouwd dat de Europese lidstaten verplicht zijn om de minium eisen van Europese richtlijnen te implementen in hun wetgevingen. [1] Toch blijf je deze mythe verkopen.

Dit is allemaal verspilde energie geweest. Onder bouw jij nu maar eens dat:

1. Lidstaten wel dergelijk de vrijheid hebben minium eisen niet over te nemen.

2. Dat de winkelier een ondeugdelijk product na de fabrieksgarantie niet kosteloos hoeft te herstellen.

En dit alles graag onderbouwd met verwijzingen naar wetgeving, memorie van toelichtingen, internationale verdragen en gerechterlijke uitspraken. Ik help je al vast een handje:

Artikel 21 BW7
1. Beantwoordt het afgeleverde niet aan de overeenkomst, dan kan de koper eisen:
a. aflevering van het ontbrekende;
b. herstel van de afgeleverde zaak, mits de verkoper hieraan redelijkerwijs kan voldoen;
c. vervanging van de afgeleverde zaak, tenzij de afwijking van het overeengekomene te gering is om dit te rechtvaardigen, dan wel de zaak na het tijdstip dat de koper redelijkerwijze met ongedaanmaking rekening moet houden, teniet of achteruit is gegaan doordat hij niet als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud ervan heeft gezorgd.

2. De kosten van nakoming van de in lid 1 bedoelde verplichtingen kunnen niet aan de koper in rekening worden gebracht.

Een zin uit een van de eigen bronnen moet je eens goed lezen.

Dit laatste is geregeld in artikel 17 van Boek 7 BW (zie kader). Dit houdt kort samengevat in: zolang als de levensverwachting is van een (onderdeel van een) product, zo lang behoort dat het ook doen

Betekent dit dat je de onzin over de economische levensduur voortaan achterwege zal laten?

Volgens mij staat hier in duidelijke taal (17 & 21 BW7) namelijk dat de kosten van herstel gedurende de gehele levensverwachting niet in rekening van de koper mogen worden gebracht.

En dit alles graag onderbouwd met verwijzingen naar wetgeving, memorie van toelichtingen, internationale verdragen en gerechterlijke uitspraken. Ik help je al vast een handje:

Quote:
Artikel 21 BW7
1. Beantwoordt het afgeleverde niet aan de overeenkomst, dan kan de koper eisen:
a. aflevering van het ontbrekende;
b. herstel van de afgeleverde zaak, mits de verkoper hieraan redelijkerwijs kan voldoen;
c. vervanging van de afgeleverde zaak, tenzij de afwijking van het overeengekomene te gering is om dit te rechtvaardigen, dan wel de zaak na het tijdstip dat de koper redelijkerwijze met ongedaanmaking rekening moet houden, teniet of achteruit is gegaan doordat hij niet als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud ervan heeft gezorgd.

2. De kosten van nakoming van de in lid 1 bedoelde verplichtingen kunnen niet aan de koper in rekening worden gebracht.

Een zin uit een van de eigen bronnen moet je eens goed lezen.

Quote:
Dit laatste is geregeld in artikel 17 van Boek 7 BW (zie kader). Dit houdt kort samengevat in: zolang als de levensverwachting is van een (onderdeel van een) product, zo lang behoort dat het ook doen

Betekent dit dat je de onzin over de economische levensduur voortaan achterwege zal laten?

Volgens mij staat hier in duidelijke taal (17 & 21 BW7) namelijk dat de kosten van herstel gedurende de gehele levensverwachting niet in rekening van de koper mogen worden gebracht.

Mijn mening is dat als de winkelier gedurende de technische levensduur de gebreken gratis moet vervangen of repareren, dat dit economisch onmogelijk is, omdat de fabrikant zich totaal niet aan dergelijke regels hoeft te houden en dat deze kosten in zijn geheel voor de rekening komen van de winkelier.

En bij dergelijke regels is hij echt de ***, omdat deze kosten nergens op verhaald kunnen worden en ook nergens van betaald kunnen worden.

Ga maar na, bij winstmarges tot 25% is dit niet te betalen.

Een voorbeeld:

Een computer heeft een economische levensduur van 3 jaar en een technische levensduur van 6 tot 10 jaar.

Zou na 6 jaar de computer kapot gaat (het moederbord begeeft het) dan moet de winkelier dus gratis een nieuwe voeding, nieuwe geheugen, nieuwe processor leveren?

Dus van een computer die bijvoorbeeld €1000,- kost en een winstmarge van 15% heeft, dan verdient de winkelier aan die computer maar €109,61

Dus waar haalt hij dan die €890,39 vandaan?

Leg me dat maar dan eens uit.

En ja, dit is mijn eigen mening.

Want waarom hoeft de fabrikant maar voor 3 jaar onderdelen te leveren en voor 3 jaar verantwoordelijk zijn voor wat zij fabriceren en produceren, en moet de wederverkoper dan levenslange garantie geven of in de gehele technische levensduur er aan mee betalen?

Weet je wat er dan gebeurd (en dat gebeurd nu al)?

Dat de fabrikanten kunnen doen wat ze willen, de winkelieren krijgen dan toch wel de klappen die voor de fabrikanten bestemd zijn.

De fabrikanten lachen zich rot, kunnen doen wat ze willen en zijn financieel niet aansprakelijk.

Een hele vreemde wereld.

De winkelier is het aanspreekpunt bij problemen, maar de winkelier is niet aansprakelijk en verantwoordelijk voor de misstappen van de fabrikant.

De regels van de consumentenbescherming is gekomen doordat Europa van mening is dat de fabrikanten duurzame producten moeten leveren, waardoor de consumenten dan duurzamere producten krijgen.

De praktijk is toch heel anders gelopen dan wat Europa voor ogen heeft.

De consumenten zijn totaal niet geïntereseerd in duurzame producten. Ze willen wel duurzame producten hebben, maar kopen in het algemeen de veel goedkopere wegwerpproducten.
De reden hiervan is dat de consument heel prijsbewust is en het goedkoopste wilt hebben.

Daardoor fabriceren de fabrikanten de minder betrouwbare producten, omdat de duurzame producten niet verkocht worden, omdat de consument die veel te duur vinden.

Hierdoor liggen de winstmarges ook onder hoge druk en je ziet de winstmarges van de winkels naar beneden kelderen. Dit om maar klanten te kunnen lokken.

Er zijn al winkels die een winstmarge hebben van 5%.

Wat ik ermee wil zeggen is dat de Europese regelgeving niet op de huidige maatschappij is ingesteld.

De winkelieren worden gedwongen via regelgeving om duurzame producten te moeten leveren, terwijl de consument in het algemeen totaal geen belangstelling heeft in duurzame producten en de fabrikanten springen daar op in.

Laten we eerlijk zijn, als ik een computer moet leveren, waarbij ik als winkelier gedurende de technische levensduur aan mee moet betalen, dan worden de computers dermate duur dat de consumenten die computers niet willen kopen.

Die kosten moeten ergens van betaald worden, en zoals het er nu naar uitziet is dat geld er niet. En aangezien dat geld er niet is, kan die eis niet nagevolgd worden.

Dit is niets meer dan afleidingsmanoeuvre. Je gaat niet inhoudelijk in op mijn vragen.

Artikel 21 BW7
1. Beantwoordt het afgeleverde niet aan de overeenkomst, dan kan de koper eisen:
a. aflevering van het ontbrekende;
b. herstel van de afgeleverde zaak, mits de verkoper hieraan redelijkerwijs kan voldoen;
c. vervanging van de afgeleverde zaak, tenzij de afwijking van het overeengekomene te gering is om dit te rechtvaardigen, dan wel de zaak na het tijdstip dat de koper redelijkerwijze met ongedaanmaking rekening moet houden, teniet of achteruit is gegaan doordat hij niet als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud ervan heeft gezorgd.

2. De kosten van nakoming van de in lid 1 bedoelde verplichtingen kunnen niet aan de koper in rekening worden gebracht.

Deze wetsregel kun je op 2 manieren interpeteren:

- Dat de winkelier gedurende de levensduur verantwoordelijk is als er iets mis gaat.

- Dat deze regel alleen van toepassing is tijdens de levering van het gevraagde product/opdracht.
Als het product net geleverd is en er komen zaken aan bod wat niet volgens de afspraak is geleverd of dat er iets ontbreekt.
Dus als je een computer koopt en op de factuur staat dat er een DVD brander in zit, en thuis aangekome zit die brander er niet in, maar een DVD speler, dan is deze wetsregel van toepassing.

Of je koopt een magnetron en thuis gekomen zitten er allemaal deuken in.


In mijn beleving is deze wetsregel van toepassing op het moment dat een opdracht wordt of is uitgevoerd en is deze regel totaal niet van toepassing op de garantieverloop.

Dat wetsartikel defineerd niet wanneer het afgeleverde niet aan de overeenkomst voldoet, daar voor moet je bij artikel 17 zijn, alleen waar de koper in eerste instantie recht op heeft wanneer dat het geval is.

Artikel 17 BW7
1. De afgeleverde zaak moet aan de overeenkomst beantwoorden.
2. Een zaak beantwoordt niet aan de overeenkomst indien zij, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten. De koper mag verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen, alsmede de eigenschappen die nodig zijn voor een bijzonder gebruik dat bij de overeenkomst is voorzien.

Deze wetsregel kun je alleen op de eerste manier interperteren. Op ieder moment namelijk kan worden vast gesteld dat destijds niet aan de overeenkomst is beantwoord. Dat blijkt ook uit de tekst die je zelf hebt geciteerd. Ik herhaal het nog een keer:

Dit laatste is geregeld in artikel 17 van Boek 7 BW (zie kader). Dit houdt kort samengevat in: zolang als de levensverwachting is van een (onderdeel van een) product, zo lang behoort dat het ook doen.

Betekent dit dat je de onzin over de economische levensduur voortaan achterwege zal laten?

Dit laatste is geregeld in artikel 17 van Boek 7 BW (zie kader). Dit houdt kort samengevat in: zolang als de levensverwachting is van een (onderdeel van een) product, zo lang behoort dat het ook doen.

Nogmaals:
Dit is door de winkelier niet te betalen.
Dit zijn dermate hoge kosten, die hij nergens kan verhalen.

Er is bijna geen winkel die dit wel doet.

Puur omdat het domweg niet te betalen is.

Betekent dit dat je de onzin over de economische levensduur voortaan achterwege zal laten?

Is geen onzin.

Bij een tv is de economische levensduur 8 jaar.


Alleen bij computers en randapparatuur is deze 3 jaar, terwijl de technische levensduur van 6 tot 10 jaar is.

De economische levensduur is niet alleen een belastingtechnische regel, maar is ook afhankelijk van de technische ontwikkelingen.

En producten die afgeschreven zijn, worden nooit gratis gerepareerd.

Ik heb het goed gelezen Floppy. De punt is dat een verplichte 2 jaar garantie betstaat niet bij de fabrikant en ook niet bij de winkel. Een aantal mensen denkt van wel maar nix is minder waar. De hele concept van RMA zit in een grote grijs gebied wat het betreft computers en computer onderdelen. Ik geef toe dat er zijn wel fabrikanten en winkeliers die er flink misbruik van maak. De wijze consument informeert zichzelf voor het aankoop hoe de support/service for produkt X werkt. Doe je dat niet dan kan je behoorlijk in de probleemen komen later.

@Bulldog14,

Als consument heb je volgens de wet 2 jaar lang recht op gratis herstel of vervanging door de verkoper. (of indien niet mogelijk; ontbinding van de koop)
Dit is dus wel gewoon verplicht volgens de wet!

BBCS schreef:
Bewijs het maar eens.


En dat kun je denk ik niet.

Kom maar eens met keiharde bewijzen dat de winkelier verplicht is om een garantietermijn te geven van 2 jaar.

Daar heb ik je volgens mij al eerder op gewezen, maar je trekt je er gewoon niets van aan, en negeert het gewoon. Waarschijnlijk zal je dat nu ook wel weer doen.
Maar bij deze dus nogmaals:

Even een paar quotes uit de bewuste: RICHTLöN 1999/44/EG VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD
van 25 mei 1999

Alle lidstaten dienen minimaal aan deze richtlijn te voldoen. (zie:

Artikel 11
Omzetting
1. De lidstaten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke
bepalingen in werking treden om uiterlijk op 1 januari
2002 aan deze richtlijn te voldoen. Zij stellen de Commissie
daarvan onverwijld in kennis.

Artikel 5
Term¶nen
1. De verkoper is aansprakelijk krachtens artikel 3 wanneer
het gebrek aan overeenstemming zich manifesteert binnen een
termijn van twee jaar vanaf de aflevering van de goederen.
Indien voor de uitoefening van de in artikel 3, lid 2, vermelde
rechten in de nationale wetgeving een verjaringstermijn geldt,
kan die niet verstrijken binnen een periode van twee jaar vanaf
de aflevering.

Alfatrion: het is dus niet zo dat alles gratis moet tijdens de technische levensduur. (en idd moet BBCS eens ophouden met de term "economische levensduur")(is hem al meerdere malen op gewezen, maar hij trekt zich toch nergens iets van aan)
Binnen 2 jaar moet echter wel alles gratis. (in dit geval is het dus binnen 2 jaar, en dus gratis )

Artikel 5
3. Manifesteert zich een gebrek aan overeenstemming
binnen een termijn van zes maanden vanaf de aflevering van de
goederen, dan geldt tot bewijs van het tegendeel het vermoeden
dat dit gebrek bestond op het tijdstip van aflevering tenzij dit
vermoeden onverenigbaar is met de aard van de goederen of
met de aard van het gebrek aan overeenstemming.

Artikel 3
Rechten van de consument
1. De verkoper is jegens de consument aansprakelijk voor
elk gebrek aan overeenstemming dat bestaat bij de aflevering
van de goederen.
2. In geval van gebrek aan overeenstemming, heeft de
consument het recht dat de goederen kosteloos door herstelling
of vervanging in overeenstemming worden gebracht, overeenkomstig
lid 3, of dat de prijs op passende wijze wordt verminderd
of dat de koopovereenkomst met betrekking tot deze
goederen wordt ontbonden, overeenkomstig de leden 5 en 6.
3. In eerste instantie heeft de consument het recht om van
de verkoper het kosteloze herstel of de kosteloze vervanging
van de goederen te verlangen behalve als dat onmogelijk of
buiten verhouding zou zijn.
Een vorm van genoegdoening wordt geacht buiten verhouding
te zijn indien zij voor de verkoper kosten meebrengt die,
vergeleken met de alternatieve vorm van genoegdoening onredelijk
zijn, gelet op:
— de waarde die de goederen zonder het gebrek aan overeenstemming
zouden hebben;
— de ernst van het gebrek aan overeenstemming en
— de vraag, of de alternatieve vorm van genoegdoening
concreet mogelijk is zonder ernstig overlast voor de consument.
Herstelling of vervanging moet, rekening houdend met de aard
van de goederen en het gebruik van de goederen dat de consument
wenste, binnen een redelijke termijn en zonder ernstige
overlast voor de consument plaatsvinden.
4. De term „kosteloos” in de leden 2 en 3 heeft betrekking
op de kosten die gemaakt moeten worden om de goederen in
overeenstemming te brengen, met name de kosten van verzending,
loon en materiaal.
5. De consument kan een passende prijsvermindering of de
ontbinding van de koopovereenkomst verlangen:
— indien hij geen aanspraak kan maken op herstelling of
vervanging, of
— indien de verkoper niet binnen een redelijke termijn tot
genoegdoening is overgegaan, of
— indien de verkoper niet zonder ernstige overlast voor de
consument tot genoegdoening is overgegaan.
6. Ontbinding van de overeenkomst kan niet worden
verlangd indien het gebrek aan overeenstemming van geringe
betekenis is.

Voor de geïntresseerden, heb ik op internet nog een link gevonden, waar de complete richtlijn te downloaden is:
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/Lex ... 016:NL:PDF