Radar

Van de website rechtspraak.nl :
Belangrijke mededeling m.b.t. effectenleasezaken (sector kanton) op de rol van 12 augustus 2009

Amsterdam, 3 augustus 2009 - Op 5 juni 2009 heeft de Hoge Raad der Nederlanden drie arresten uitgesproken die voor de behandeling en beslissing van effectenleasezaken van belang zijn. Naar aanleiding daarvan is een groot aantal bij de rechtbank te Amsterdam aanhangige effectenleasezaken verwezen naar de rol van de sector kanton van 12 augustus 2009 voor uitlating doorhaling / voortprocederen. Indien partijen voor deze rolhandeling uitstel wensen te verzoeken, zal de rolrechter daarop overeenkomstig het toepasselijke rolreglement beslissen. Omwille van een praktische gang van zaken kunnen advocaten en gemachtigden ermee volstaan tijdig lijsten met zaak- en rolnummers van zaken waarin uitstel, respectievelijk doorhaling of voortprocederen wordt verzocht, ter griffie van het team effectenlease in te sturen.

Het adres is: rechtbank Amsterdam, team effectenlease, Postbus 70515, 1007 KM Amsterdam.

Nadat partijen zich op de rol van 12 augustus 2009 hebben uitgelaten, zal de rolrechter vanwege de grote aantallen daarop op de rol van 26 augustus 2009 een beslissing nemen.

Bron: Rechtbank Amsterdam
Datum actualiteit: 3 augustus 2009

http://www.rechtspraak.nl/Actualiteiten ... s+2009.htm

DEXIA VINDT UITSPRAAK HOGE RAAD TE ONDUIDELIJK

Opnieuw uitstel afhandeling leasedossier

22 augustus 2009 FD.nl
Door: Cor de Horde

Een massale schikking in de affaire rond aandelenlease is opnieuw uitgesteld. Dexia, de grootste aanbieder van aandelenleasecontracten, had voor de zomer gezegd dat een arrest van de Hoge Raad van 5 juni het uitgangspunt zou zijn voor schikkingsvoorstellen. Maar nu stelt de bank dat het arrest niet concreet genoeg is. Dexia wil eerst enkele vonnissen uitlokken in voorbeeldzaken.

De Hoge Raad hakt wel een aantal knopen door, maar op een hoog abstractieniveau', aldus bestuursvoorzitter Ben Knüppe.Het hoogste rechtscollege wees in juni arrest in de slepende affaire, waar duizenden processen wachten op behandeling. Daarin staat dat de precieze schadevergoeding die Dexia moet betalen, afhankelijk is van de financiële draagkracht van de klant. In het arrest wordt dat begrip niet concreet ingevuld.

RUIMTE

Directeur Ger van Dijk van Leaseproces, het bedrijf dat het leeuwendeel van de klagende klanten bijstaat, erkent dat er onduidelijkheid is. 'De Hoge Raad laat toch ruimte voor verschillende invullingen. In juni dacht ook ik: misschien komen we er nu snel uit, maar het arrest biedt toch te weinig houvast.'
In de jaren negentig werden veel aandelenleaseproducten verkocht. Met namen als Winstverdriedubbelaar werden mensen verleid met geleend geld te beleggen in de toen nog snel stijgende beurs. Na de koersval van veel aandelen in 2002 en 2003 kwam de zwakke plek van deze producten aan het licht. Honderdduizenden mensen zaten met een restschuld opgezadeld, terwijl ze ook hun inleg kwijt waren.
Een commissie onder leiding van wijlen Wim Duisenberg heeft een schikkingsvoorstel bedacht, waarbij twee derde van de restschuld werd kwijtgescholden. De klanten waren echter wel de hele inleg kwijt.
Het merendeel van de 190.000 klanten van Dexia die in aanmerking kwamen voor 'Duisenberg', accepteerde die regeling. Slechts een kleine 25.000 gaven twee jaar geleden nog aan te willen doorprocederen, al is onduidelijk hoeveel daar nu nog van over zijn.
Door het recente arrest van de Hoge Raad kan een deel van de klagers alsnog een gunstiger deal sluiten dan onder 'Duisenberg'. Onduidelijk is echter voor wie dat geldt. Knüppe van Dexia benadrukt dat de regeling die de Hoge Raad voorstelt, de uitzondering is, en niet de hoofdregel.

GERECHTSHOF

'Wat we nu zien, is dat we door deze onduidelijkheid maar moeilijk tot elkaar kunnen komen', aldus Knüppe. Hij wil dat het Gerechtshof in Amsterdam in drie of vier zaken uitspraak doet. Als die uitspraken voldoende duidelijkheid scheppen over waar de grens ligt van het begrip 'financiële draagkracht van de klant', is er alsnog ruimte voor schikkingen.
De zittingsdag voor deze zaken is geprikt op 22 september. Uitspraak wordt eind oktober of begin november verwacht.
Er liggen 3100 concrete zaken tegen Dexia. Daarnaast zijn er duizenden mensen die overwegen naar de rechter te stappen, maar wachten op meer duidelijkheid.

Copyright (c) 2009 Het Financieele Dagblad

Het is uiteraard heel vreemd dat Knuppe `10 jaar nodig heeft om er achter te komen van het draagkrachtbeginsel is, een bepaalde versterkte vorm van arrogantie is hem niet vreemd. Dexia wilde toch met alle geweld naar de Hoge Raad, en eerdere acties gewoon tegengehouden.

Ik had het al ergens gezegd, Dexia zal uitstel voor haar schikking vragen en inderdaad, ongelooflijk maar waar, Ben K. heeft het weer voor elkaar gekregen.
Ik snap er alleen onderhand niks meer van.
Er zijn 2 jaar geleden een aantal voorbeeldvonnissen bedacht waaruit de 4 bekende categorieen zijn ontstaan.
Daar was Dexia het niet mee eens, ze moest teveel van de inleg terugbetalen.
Toen is het bij de HR gekomen.
Die heeft gezegd dat de inleg inderdaad terugbetaald moet worden, echter alleen afhankelijk van de financiele situatie van de afnemer.
Dexia wil in een schikking natuurlijk zo weinig mogelijk geven en wil daarom wat nieuwe vonnissen om er achter te komen hoe de rechtbank de fin. draagkracht inschat.
Wat ik me nu afvraag is het volgende.
Stel dat de rechtbank in de ogen van Dexia te veel in het voordeel van de afnemers gaat vonnissen.
Leg Dexia zich daar dan bij neer of kan ze daar weer tegen in beroep gaan?
En wat voor zaken gaan er nu als voorbeeld dienen?
Wie selecteert die?
En welke rechters gaan die voorbeelden behandelen?
Wordt er weer een Dexiaclubje opgericht?
Waarom is er door de rechtbank in Amsterdam niet gelijk na de uitspraak van
de HR aan de HR gevraagd om meer duidelijkheid over het inschatten van voldoende draagkracht van de gedupeerden?
De financiele situatie van dit moment mag in elk geval niet maatgevend zijn.
Men kan 10 jaar lang heel zuinig geleefd hebben om alle maandtermijnen te kunnen betalen. Op die manier kan het zelfs zijn dat er voor het terugbetalen van een deel van restschuld is gespaard.
Niets aan de hand voor die mensen zal Dexia zeggen.
Waar het echter om gaat is dat Dexia de gedupeerde heeft voorgehouden dat hij
met de maandinleg winst zou maken.
En Dexia heeft niet gewaarschuwd voor verliezen.
Het niet nakomen van die zorgplicht is ook door de HR onderschreven.
En nu vertaalt Dexia de uitspraak van de HR dat zij alleen aan de gedupeerden die echt in geldnood zijn gekomen wat terug moet betalen.
En dat wil ze terugzien in nieuwe voorbeelden.
Dexia staat nog steeds op het standpunt van D.Bruneel van uit 2002.
Daarin deed DExia iedereen een minimaal aanbod.
Maar, zo zei Bruneel, mensen die echt in geldnood waren gekomen die zou
Dexia echt wel helpen.
De extreme gevallen.
De uitzonderingen.
Het zal toch niet zo zijn dat Dexia van de rechtbank in Amsterdam voor de zoveelste keer haar zin gaat krijgen?
Wat blijft er dan nog over van het schenden van de zorgplicht?
En Amsterdam zal zich realiseren dat wanneer zij Dexia terwille is in haar voorbeelduitspraken dat er dan een definitieve schikking door Dexia bedacht kan worden en de rechtbanken eindelijk van ons verlost zijn.
Ik hou mijn hart vast.
Als ik over een paar maanden mocht rechtspreken had ik een goede oplossing.
Het maximale verlies wat de gedupeerde mag lijden mag niet meer zijn dan een bepaald percentage van zijn maandloon en dat over het aantal maanden van de looptijd van het contract.
Het bedrag eigenrekening is dan uitsluitend afhankelijk van het inkomen.
Onder de €1200 euro inkomen zouden de maandlasten dan bv niet meer dan 5% mogen zijn en boven de €3000 bv 15%
Op die manier is het schenden van de zorgplicht redelijk gerelateerd aan wat de afnemer maandelijks zou kunnen missen en is het maximale verlies afgeschermd.
In en schikking moet Dexia dan aan iedereen de totaal geleden schade opvragen, te weten inleg + rente over geleend kapitaal + advocaatkosten + restschuld.
Daarnaast het salaris ten tijde van het afsluiten van het contract.
Het rekensommetje is dan in 5 minuten gemaakt en kan het verschil worden overgemaakt.
Voorbeeld.
Iemand sloot een contract af van €300 euro per maand en verdiende toen €2000
Na 5 jaar is de looptijd voorbij.
Totale inleg is dan 60 x 300 = 18000 euro
Restschuld na 5 jaar €10.000
Advokaatkosten €5000
Totale schade 18000 + 10.000 + 5000 = 33000 euro
Eigenrekening is bij een inkomen van €2000 10%.
In euro's 60 x 200 = 12000 euro
Dexia moet dan vergoeden 33000 - 12000 = 21000 euro.
Wanneer de Dexiakamer niet zoiets bedenkt maar vasthoudt aan de 4 categorieen en alleeen de percentages eigenrekening aanscherpt, meer afhankelijk maakt van de draagkracht, dan zal Dexia met een onacceptabele schikking komen, gebaseerd op de meest ongunstige categorie met als gevolg dat de meeste afnemers doorgaan met procederen en het nog
jaren gaat duren voordat de laatste hoorzitting achter de rug is.
De hamvraag is dus, gaat de rechtbank over een paar maanden voor RECHT of wil ze snel van ons af.
gr. OD.

of wil ze snel van ons af.

Niet alleen de Rechtbank Amsterdam, maar de rechterlijke macht in zijn algemeenheid wil eigenlijk z.s.m. van die vermaledijde leasezaken af. Dat is toch duidelijk. Het wordt alleen nog in uitspraken verdoezeld.

De aandelenlease-affaire was de eerste massaclaim in de Nederlande rechtsgeschiedenis waarin voor zeer grote groepen gedupeerden geen schikking bereikt kon worden. Dit betekende dat dit op het bord van de rechtspraak terecht kwam. De rechtspraak is -in een soort paniek- een soort indamtaktiek, gaan toepassen, door middel van rechtsmanipulatie. Vooral het Gerechtshof Amsterdam speelde en speelt hierin een zeer kwalijke rol in. De hoop bij de rechters lijkt te zijn dat grote groepen gedupeerden dan vanzelf de strijd staken. Tegelijkertijd wordt over de hoofden van de leasegedupeerden dan een boodschap naar de samenleving afgegeven, met name naar de nog grotere groep woekerpolis-gedupeerden, met de strekking '''begin er maar niet aan !!''.

De zeer geachte en vervloekte heer D.Bruneel zei al tegen Tros Radar mevrouwtje er sain geen gedupeerden, en zo ettert het leaseschandaal maar door en door

voor mijn zaak zou een uitspraak komen maar vlak voor de uitspraak werd weer alles stilgelegd voor de hoge raad. ik HAD er wel goede hoop op, geen beleggerservaring, amper inkomen (scholier destijds), totale spaargeld er in dus nul vermogen daarna..... maar nu wil de rechter WEER dat we een "nadere conclusie" nemen nav de uitspraken van de hoge raad.

VOOR de uitspraak van de hoge raad leek alles wel goed te zitten, de meeste rechters vonisten veel bter als de duizenberg regeling, maar nu heb ik er toch een btje een slecht gevoel bij, weet niet waarom, het lijkt of dexia allles voor elkaar krijgt en als ik straks een 60-40 percentage krijg gevonnist, dan gaat me dat gewoon nog eens een paar duizend euro kosten terwijk mijn inleg van een paar duizend al weg is!!!

pfff ik hoop maar dat de rechter ook ziet dat dat echt krom zou zijn en dat ze dan voor het gemak de zorgplicht maar aan de kant schuiven! want, iemand met amper vermogen en inkomen zo'n groot risico laten lopen, zonder dat deze dit doorheeft, dat staat toch niet in verhouding met een 60-40 percentage?????

jullie horen er nog van!!!

WL,
Ik ben bang dat men zo weinig mogelijk uitzonderingen gaat maken
en de massa gaat afschepen met een bedragje net genoeg om niet verder
te procederen.
Maar je weet het niet, misschien komt het nog goed, afwachten en moed houden.

Het is inderdaad frusterend om te ervaren dat in de HR-uitspraken maar gedeeltelijk recht wordt gedaan aan de argumenten die m.i. terecht door vele gedupeerden tegen de leaseconstructies zijn ingebracht. Het is maatschappelijk bovendien niet aanvaardbaar dat allerlei beslissingen voortdurend worden uitgesteld c.q. getraineerd (en dat dit ook wettelijk mogelijk is) en vervolgens weer nieuwe vragen oproepen. Om over de rechtseenheid maar niet te spreken!. Ook de vragen die nu weer aan het Gerechtshof worden voorgelegd (wat is de grens van de financiële draagkracht) zullen m.i. niet de gewenste duidelijkheid opleveren. Misschien wel voor Dexia maar voor de gedupeerden zal de rechtsstrijd nog wel even doorgaan. Mijn eigen zaak (eega-zaak) met vernietiging na 3 jaar is nog steeds niet door LP in een dagvaarding omgezet. Noch de HR-uitspraken van 5 juni j.l., noch de HR-uitspraak van 28 maart 2008 geven enig inzicht in de afloop van dit type zaken. Om vanuit de financiële draagkracht een algemeen te hanteren maatstaf te destilleren lijkt mij vrijwel onmogelijk. Financiële draagkracht handelt in feite over netto inkomen + besteedbaar vermogen. Bij netto inkomen spelen o.a. lasten als hypotheek, ziektekosten, studiekosten kinderen, verzekeringen, alimentatie etc. een rol. Geld wat opzij is gezet kan ook worden aangehouden t.b.v. toekomstige verplichtingen; er is dan sprake van een voorziening die niet tot het besteedbaar vermogen mag worden gerekend. En dit alles zou dan naar de situatie moeten worden bepaald zoals die bestond bij het aangaan van het leasecontract; dus zeg maar ca. 10 jaar geleden!! Deze gegevens zijn niet eens meer reproduceerbaar (banken bewaren maar 7 jaar gegevens). En hoe verloopt de toets als er, verspreid over meerdere jaren, meerdere contracten zijn gesloten (incl. verlengingen). Kortom: het is een benadering van het probleem van de verkeerde kant; vastgesteld is immers dat de zorgplicht door de banken is geschonden en dat er sprake is van schade. De Levob Hefboomzaak van 5 juni is in feite door de HR bekrachtigd met een vergoeding van 60% door de bank van de termijnen + schuldrestant. Hierbij was wel sprake van een netto-gezinsinkomen van de gedupeerde van (destijds in 1998 ) € 2.722 met een hypotheeklast van € 726. Het (toch niet geringe) netto-gezinsinkomen heeft een vergoeding van uiteindelijk 60% dus niet in de weg gestaan. Het ging n.l. om de andere argumenten. Het lijkt mij dan ook volstrekt onnodig dat het Gerechtshof "een maatstaf voor een eventuele vergoeding door de bank" zou moeten bepalen c.q. hiervoor een richting zou moeten aangeven.
Het is duidelijk dat de algemene maatstaf, gegeven de huidige stand van de rechtspraak, voor alle gedupeerden tenminste 60% van termijnen + schuldrestant zou moeten zijn. In de Dexia-zaak (HR 5 juni) is misschien zelfs 80% mogelijk (deze zaak moet immers opnieuw door het Gerechtshof A'dam worden beoordeeld). Voor eegalease-zaken zou, ook bij vernietiging na 3 jaar, 100% vergoeding van de schade moeten gelden. Hier zal het Gerechtshof zich (voorlopig) wel niet over buigen.

begin december krijg ik een (eind???)uitspraak!

Jullie horen t wel!