Radar

hoi vera,
ook nog steeds op het forum?
lees dat jij van de cipramil af ben en ook nog zwanger.
proficiat!!!!!
ik ben aan het afbouwen, ben op het einde.
ben een hele tijd niet op het forum geweest.
dit is de eerste keer, dat afbouwen lukt bij mij.
we mailen snel weer, denk ik.
ik ga nu naar mijn mandje.
doeiiiiiiiiiiii

hoi yndy,

Ik heb anderhalf jaar citalopram gebruikt (40 mg) en ben ongeveer een maand geleden begonnen met afbouwen. Ik ging van 40 mg naar 20 mg per dag gedurende 2 weken. Daarna een week om de dag 20 mg. Ik heb nu sinds een week helemaal geen citalopram meer gebruikt. Ik heb erg veel last van de "afkickverschijnselen". Ik ben voortduren ontzettend duizelig, vaak misselijk en ontzettend onrustig. Hierdoor kan ik slecht slapen (kan me niet ontspannen). De verleiding is groot om weer een pilletje te pakken maar weet dat ik daar niets mee opschiet. Ik moet hier doorheen. De vraag is alleen hoe lang het gaat duren.. Hoop dat het snel beter gaat. Ik herken in ieder geval goed wat je hebt beschreven!

Hallo,
Ik heb twee jaar 20 mg citalopram gebruikt wegens een winterdepressie en een burn-out. Nu heb ik afgebouwd: twee weken naar 10 mg en twee weken naar niets.

In de twee weken 10 mg heb ik geen enkel probleem gehad, die ik aan het verminderen van de dosis zou willen toeschrijven.
Zodra ik helemaal niets meer had begon ik last van die schokjes te krijgen. Niet ernstig maar razend irritant. Ik begin nu mijn derde 'cleane' week, maar heb er nog steeds last van. Maar dat was verwacht, die verschijnselen kunnen wel drie weken aanhouden.

Op het internet wordt vooral aangeraden om in een rustige periode zonder veel veranderingen af te bouwen. Zelf zit ik in een periode waarin veel gaande is. Druk op het werk, veel nieuw werk ivm een uitbreiding van de functie, prive allemaal (leuke) dingen zoals jonge paarden africhten, een huis verhuisklaar maken.

Mijn ervaring is, dat als er allerlei zaken op je afkomen, je weinig tijd hebt om over de bijverschijnselen na te denken, en dus niet kan gaan broeden. Achteraf dacht ik wel eens 'oh, dat kan natuurlijk ook door de medicijnen komen', maar dat is achteraf, en je gaat er op het moment niet over inzitten.

Ik voel me super, ben heel blij dat ik er vanaf ben, en als ik straks van die schokjes af ben, dan is het wat mij betreft helemaal top.

Goede ervaringen met het medicijn, alleen het aanwennen is een vreselijke periode. Mijn dokter raadde me bij de tweede keer (de eerste keer was ik na twee dagen weer gestopt) aan om gewoon twee weken ziek te melden. En ik was ook twee weken ziek, alsof je zware griep had. Maar na die twee weken ging het alleen maar omhoog.

Groetjes, Ria

Voor iedereen die heftige afkickverschijnselen ondervind bij het afbouwen van een AD. Bouw af met max. 10% per 4 weken.
Meer info op: http://www.paxilprogress.org/forums/

ik heb zelf dik 1 jaar op 60 mg gezeten en heb met 2a1 week afgebouwd per 10 gram

ik zit nu3 dagen op 0-zero en voel me echt raar in me hoofd,ben dus blij dat ik niet de enige ben,en op de bijsluiter staat ook 2 weken bijwerkingen dus ff doorzetten

ik ben inderdaad ook Emotioneler dan normaal en dus duizelig,krijg constant "a rush to the head"zeg maar

en ik voel me inderdaad ook meteen weer iets onzekerder,ik heb de pillen genomen tegen dwangneuroses en tegen depressie(oftewel totale lusteloosheid,zoals ik dat eigenlijk voelde)

ik wil nu dus kijken of er verschil is tussen hou ik me voelde metpillen en straks zonder en dan de voor en nadelen afwegen denk ik

Na een klein half jaar de 20 mg Citalopram te hebben geslikt tegen dwanggedachtes over eten, wilde ik er mee stoppen. Zonder duidelijke redenen heeft dit middel me altijd tegen gestaan. Na drie weken te hebben afgebouwd naar 10 mg ben ik er 1 augustus echt mee gestopt. En toen begon het. Mijn bloedsuiker ging omlaag op vreemde momenten (ik heb suiker), mijn hoofd deed raar (alsof ik dingen met vertraging beleefde), kon moeilijk inslapen (onrustig), wisselende stemmingen (snel boos, snel in tranen) en ik werd zo vreselijk moe.

Na wat Googlen trof ik dit forum, met eenzelfde ervaringen. Ik kan wel janken. En dat doe ik dus nu ook. Wat een ellende. Die huisarts heeft het zo licht, zo gemakkelijk doen overkomen. En ik voel me zo rot, terwijl dat niet hoeft. Het is leuk op mijn werk, mijn studie begint bijna, ik sport met veel plezier en ik heb een kanjer van een vent.

Als ik zo al mijn gevoelens en energielevel bekijk, lijk ik wel weer een beetje depri. Wat een vreselijke rotzooi die tabletten. Ik krijg ook bijna neigingen om weer te starten, hoe tegen het me ook staat. Ik moet hier dus nog weken (wellicht?) doorheen om weer mezelf te worden? Hoe doe ik dat?

Hallo Draaihoofd, ik weet natuurlijk niet hoe het er nu voor staat, maar stoppen kun je het best langzaam doen zover ik weet. 2 maanden 15, 2 maanden 10, 2 maanden 5 mg en dan stoppen. Zo ben ik gestopt op aanraden vd dokter en ik ben nu 1 maand gestopt (gaat goed tot dusver). Heeft je huisarts je de pillen voorgeschreven?

Hallo allemaal,

Ik ben nu voor de tweede keer aan het stoppen met Citalopram. Ik ben er op mijn 25ste mee begonnen, heb 5 jaar geslikt, gestopt zoals wordt aangeraden met kleine stapjes (20-15-10-5). Ging allemaal goed. Wel veel bijverschijnselen zoals ook hier op het forum beschreven, maar niet langer dan een week ofzo.

Maar deze keer van 20 naar 10mg, ging goed en nu naar helemaal niks en deze keer is het super zwaar. Misselijk, hoofdpijn, en van die gekke (hele korte) kortsluitingen in mijn hoofd. Gelukkig niet al te veel paniek aanvallen...

Ik ben het met je eens Ron dat de kleine stapjes beter zijn om te stoppen, maar de pilletjes zijn tegenwoordig zo klein en de laagste dosis die ik kan vinden is 20mg, die je kunt breken tot 10. Ik heb geprobeerd om met een mesje de pilletjes door te snijden tot 5mg, maar ze vielen uit elkaar en ik kon er geen 5mg van maken...

Ik heb emeto fobie, oftewel ik ben bang om over te geven. Als je als een van de bijwerkingen hebt dat je er misselijk van wordt, dan helpt dat niet echt tegen de paniek, haha. Maar gelukkig ben ik sterk genoeg en heb ik nu rust genoeg om me niet gek te maken.

Tijdens mijn behandeling bij de psych, vertelde hij me dat ik er waarschijnlijk tot mijn eerste zwangerschap aan vast zou zitten, door een chronisch te laag serotonine niveau in mijn lichaam. Maar die anderhalf jaar dat ik zonder heb geleefd ging het toch wel heel goed.

Ik was dus erg verdrietig dat ik na een heel heftige periode in mijn leven weer een nieuwe balans moest vinden, maar wist ook dat het met de medicijnen veel sneller veel beter zou gaan, en daarom ben ik er toch weer aan begonnen.

Ik weet niet of degene die dit forum hebben gestart nog steeds de berichten lezen, maar ik hoop dat het met jullie allen goed gaat, of jullie nou uiteindelijk gestopt zijn of niet.

Paulien

een tip misschien om van 5 mg naar 2,5 te gaan is dit middel oplossen in een beetje water . goed roeren en dan drink je de helft op . heb het zelf nog niet geprobeerd, maar misschien een tip

hallo,
sinds februari dit jaar slikte ik 20mg, om een beetje op te vrolijken volgens de arts
ik voelde in die tijd erg rustig en mijn gevoelends waren op een lijn
geen boze buien of verdrietig.van de arts mocht ik af bouwen het ging allemaal goed dus 2 december slikte ik 10 mg. en ja, gelijk begon ik emotioneler te worden en licht gevoel in mijn hoofd.
nu een week verder mocht ik er mee stoppen, en na een paar dagen nog wat licht gevoel in mijn hoofd, nu maar afwachten hoe het verder gaat
ik had geen idee hoe ik er op zou reageren.
jacolien

Hoi,

Ik zal me even voorstellen en mijn verhaal doen, ik ben Petra vanaf kind al angst en paniekstoornissen, moeder van 2 zoontjes, 32 jaar en woon in Rotterdam. Sinds maart 2010 slikte ik citalopram op aanraden van de arts omdat ik in mijn zwangerschap de meest erge angst en paniekstoornis heb gehad die ik nog nooit had mee gemaakt. Het kwam ook zo hard aan omdat ik al zeker 3 jaar geen medicijnen gebruikt had en ik uit ging leuke dingen deed met mijn zoon enz.....
Tijdens mijn zwangerschap kreeg ik op een ochtend zomaar een hele snelle hartslag en de huisarts mij op liet halen met de ambulance omdat hij het dit keer niet vertrouwde, in het ziekenhuis bloed geprikt hartfilmpje gehad en was allemaal goed. Maar in mijn hoofd was het zomaar ineens helemaal fout. Omdat ik zwanger was mocht ik niet beginnen met ad ik mocht af en toe een oxazepam maar daar knalde de angst gewoon doorheen na weken van het kastje naar de muur te zijn gestuurd werd mijn zwangerschap eindelijk opgewekt na uigerekende datum. Gelukkig is mijn zoon super gezond geboren dus dat was al een hele opluchting. Ik had gehoopt dat ik daar zelf rustiger van werd maar dat gebeurde heleaas niet dus mijn huisarts adviseerse me om weer te beginnen aan een ad. Omdat ik jaren terug seroxat had geslikt waar ik erg veel van aan kwam zei hij neem maar citalopram. Ik ben begonnen en de bijwerkingen waren heftig mijn hersenen leken wel een spons die alles opzogen na een aantal weken ging het beter en genoot ik weer. Mijn moeder die maanden bij ons in huis was ging ook weer naar huis want ik durfde weer alleen te zijn als mijn vriend moest werken. Maar de kilo's vlogen eraan, in overleg met de huisarts weer proberen te stoppen en het ging best redelijk tot een week geleden. Dit is ook een beetje mijn vraag, Ik heb zoveel pijn in mijn benen dat ik weer zit te piekeren over verstopte aderen, trombosebeen en dan kan die bloedprop wel eens weg schieten, dus zit mezelf weer helemaal gek te praten. Ben blij deze site gevonden te hebben over stoppen met ad want je ziet eigenlijk alleen maar beginnen met ad. Nu is mijn vraag kan je pijn krijgen in benen en heel soms ook in armen, polsen door het stoppen? In mijn benen is de pijn verschillend dan weer mijn kuiten, bovenbenen enkels voeten tot onderin in mijn rug. Het is een zeurende stekende pijn en paracetamol werkt niet echt. Ik hoop dat iemand mij een beetje gerust kan stellen want ik wil ook zo graaf van de medicijnen afblijven want het is denk ik gezonder zonder.

Groetjes Petra

hoi petra
als je zorgen heb over pijn in je benen en je rug
kan je je huisarts toch om raad vragen.
je kan je eigen nu wel suf piekeren maar dat helpt ook niet zorg voor wat afleiding.
groetjes jacolien

Hallo allemaal,

Ik begon op mijn 15de met Seroxat en op mijn 23ste ben ik geswitched naar Citalopram. Ik ben nu 28 en vond het wel een keer tijd om af te bouwen na 13 jaar.
Ooit begon ik met 40mg Citalopram, daarna ong 4 jaar 20mg en ong. anderhalf a 2 jaar 10mg, en sinds midden januari heb ik druppels (Citalopram) gekregen van de dokter, ideaal! Ik was zo'n bangepoepert om die 10mg om de dag te nemen, ookal is dat al een 'bejaardendosis' zoals mijn dokter het noemde.
Inmiddels zit ik op 3 druppels en dat is gelijk aan 6mg... en het gaat eigenlijk helemaal super! Ik ben één dag echt heel erg misselijk geweest en in de eerste week dat ik de druppeltjes nam, wat duizelig en last van slapeloze nachten, maar dat gaat steeds beter.
Dit had ik zelf nooit verwacht en keek er heel erg tegenop. Als het goed gaat ben ik er begin maart helemaal vanaf...
Eigenlijk weet ik dus niet echt hoe het is om zonder deze medicijnen te leven. Ik was 15 en kreeg ze voor paniekaanvallen/hyperventilatie. Dit heb ik al jaren niet gehad, en dan bedoel ik echt een heftige aanval. Weleens een 'paniekje', maar dat was dan ook door slaapgebrek of stress. En dat is helaas niet altijd te voorkomen in het leven...
In maart ga ik weer terug naar school (na bijna 12 jaar). Voor iedereen die bezig is met afbouwen: Houd vol, probeer afleiding te zoeken.. in sport, hobbies,etc.!
Succes!!

hallo,

ik slik al 7 jaar citalopram 20 miligram, ben nu aan het afbouwen, 2 weken 10 mlg en dan 5, dit omdat ik een diagnose heb gekregen van een gecombineerde adhd. en misschien andere medicatie ga gebruiken.
en ik niet van alles wilde slikken. maar het afbouwen valt me zwaar, mijn hoofd is zo raar. en ik heb het idee dat er een balk in mijn nek ligt.
ben veel onzekerder. ik heb eigenlijk het idee om gewoon weer te gaan slikken. want dit is ook niks, en ik heb juist enorme honger ik blijf eten, terwijl ik overal lees dat mensen juist enorme eetlust krijgen van het innemen van citalopram.
iemand een advies????

Hoi

Allereerst bedankt dat er een site is over afbouwen van de citolopram.
De artsen vertellen wel dat je bijwerkingen kan krijgen bij het opbouwen maar hoe verschrikkelijk moeilijk het is om af te bouwen verteld niemand je.
Ik heb vanwege een depressie anderhalf jaar lang citolopram geslikt en ben samen met de huisarts heel langzaam gaan afbouwen.
Elke keer dat de hoeveelheid omlaag ging had ik er al moeite mee ,
kort lontje ,onzeker ,pijn in mijn benen enz.
Maar sinds vorige week zondag ben ik helemaal gestopt en het is goed mis.
Het lijkt wel of mijn bloed honderd keer sneller door mijn lichaam jaagt ,ik huil om alles en ik ben alles behalve gezellig
Hoe rot ik het ook vind eigenlijk wil ik doorzetten om het zonder medicijnen te doen maar het liefste wil iedereen (lees vooral werkgever) dat ik maar snel weer ga slikken zodat je weer 'normaal'bent.
Ben bij de huisarts geweest om te zeggen dat ik dat spul nooit meer wil slikken ivm met al die vervelende bijwerkingen.
Voorlopig moet ik door deze afkickverschijnselen (lijk wel een junk) heen ,dat duurt een week of 4 nog twee en half te gaan ............

ik gebruik sinds maart 2010 citalopram, opgebouwd tot 30 mg, dit ivm angst/paniekstoornis. heeft me goed gedaan om dit te gaan gebruiken, voel me rustiger in bepaalde situaties en heb meer overzicht over de dingen die ik doe en kan.
begin dit jaar aan mijn huisarts weleens de vraag gesteld of ik kon afbouwen, op dat moment vond hij dat niet echt verstandig omdat ik nogal wat ziekenhuisgedoe had. hij wilde even wachten tot alles in rusitger vaarwater was.
voor mezelf heb ik nu het gevoel dat dit moment is gekomen en heb ik vandaag een halve citalopram (15 mg) ingenomen. ik wil gewoon eens kijken wat er met mijn lichaam gebeurt als ik minder inneem. misschien is dit een te grote stap in vermindering, maar dat merk ik dan wel gauw genoeg.
als het wel goed uitpakt maak ik over een week of 2 wel een afspraak bij mijn huisarts om dit verder te begeleiden.
daarnaast wil ik ook geen gekke sprongen hierin maken, ik heb eigenlijk weinig klachten van het gebruik van de citalopram. in het begin wel even met het opbouwen, maar door dit zeer geleidelijk te gaan doen is ook dat prima verlopen.
wel fijn dat ik hier veel kan lezen van andere in het afbouwen.

Hallo allemaal.

Even een positief berichtje ,gelukkig gaat het weer een stuk beter met me.
Wel erg veel hoofdpijn gehad en veel geslapen maar voel mij een stuk prettiger.
Hopenlijk is het ergste voorbij.
Ik wens alle "afbouwers "succes !

Wat fijn om ervaringen te lezen van andere mensen die ook aan het afbouwen zijn met citalopram. Ikzelf ben nu zo'n 2 maanden bezig. Ik ben in maart 2010 begonnen met citalopram vanwege een zware burnout (misschien zelfs een postpartum depressie). Omdat mijn zoontje op dat moment al 9 maanden was, is die diagnose nooit met zekerheid vastgesteld. Toen ik net begon met de ad, heb ik heel veel last gehad van de bijwerkingen. Na ruim een jaar deze pillen geslikt te hebben, vond ik dat ik er klaar voor was om er mee te stoppen. In overleg met de ha hebben we een afbouwschema gemaakt. De eerste maand slikte ik 20-10-20-10. Na een maand ben ik overgestapt naar 10 mg per dag en sinds een week zit ik op 10-0-10-0. Eigenlijk heb ik tot nu toe niet veel last gehad van afkickverschijnselen, alhoewel ik de laatste week wel merk dat ik niet mezelf ben. Ik ben ontzettend moe, gaap de hele dag, veel misselijk, raar in mijn hoofd, kort lontje, heb heel veel last van mijn ogen (tranen) en ben ongelooflijk sjagerijnig. Ik weet dat dit de bijwerkingen zijn en ik heb ook gelezen dat wanneer je in het begin veel last hebt gehad van bijwerkingen je daar bij het afbouwen ook veel last van hebt. Maar, het valt me afentoe heel zwaar. Ik vind mezelf momenteel niet zo gezellig en ik merk dat mijn gezin daar de dupe van wordt. Ik had gewoon niet ingeschat dat het afentoe zo zwaar kon zijn, zeker ook omdat de ha zei dat ad niet verslavend zijn. Nou, dan mag hij mij uitleggen waar al deze rare klachten vandaan komen Ik weet dat ik hier doorheen moet en ik weet dat me dit gaat lukken, maar soms wilde ik dat ik pas wakker word als alles weer normaal is.
Voor iedereen die nu ook bezig is met afbouwen: heel veel succes! Het gaat ons lukken. Wij zijn sterker dan ad!

Succes !
Gewoon goed uit proberen te leggen hoe het komt dat je niet helemaal jezelf bent ,vaak begrijpen ze het dan.
Het komt goed!

Hallo,
ik heb een interessant artikel gelezen over burn-out, ik ben verpleegster en heb zelf een burn-outsyndroom gehad. Dus als het jullie interesseert, hier is de link

https://www.medblog.be/nl/article/42-op ... burn-outs/

groeten
Carla