[ archief ] Antidepressiva

[rodij]

er is door de uitzending heekl veel duidelijk geworden voor mij. Ik heb 10 jaar geleden voor 1 jaar geslikt. Ik wilde er zo snel mogelijk weer van af en heb daarnaast uit eigen beweging ook andere therapien gevolgd.
In de tijd dat ik ziek was hield ik een klein dagboekje bij. Gewoon wat losse kreten. heel veel : DOOD!!. Ik heb altijd gedacht dat dat door de depressie kwam en heb dat nooit aan de huisarts verteld waar ik ook heel weinig kwam. Nu weet ik beter en ik ben opgelucht! De pillen hebben mij zeker geholpen om op eigen kracht uit de put te kruipen maar dood wil ik niet.
Ik ben blij dat ik nu weet dat het een van de bijwerkingen is geweest want je wordt toch bang van jezelf!!

[Cel1]

Monique willems heeft het bij het juiste eind.
Als men eerst eens begint met goed te eten en daarbij een aantal goede voedingssupplemeten zou gebruiken, want we weten allemaal dat er in onze voeding ook al eet je volgens de schijf van vijf veel te weinig voedingsstoffen zitten. Ook de overheid weet dit.
Ik heb zelf en met mij nog en behoorlijk aantal andere mensen mogen ervaren dat het gebruikt van win omega3 complex, tranquility en Clarity, allemaal voedingssupplementen van heel hoge kwaliteit mij er bovenop hebben geholpen
Kijk eens op internet( gebruik alsjeblieft niet die troep van die men in de meeste drogisterijen verkoopt want dat is alleen maar kwantiteit zoveel mogelijk omzet maken)
Bovenstaande producten hebben mij van de antidepressiva afgehaald ik word nu niet meer vergiftigd.
De mensen die antidepressiva's voorschrijven weten dondersgoed dat voeding en aanvulling hierop waarschijnlijk de beste methode is om ervan af te komen.
Zelf gebruiken ze allemaal wel supplementen van hoge kwaliteit maar voorschrijven aan hun patienten ho maar. Want dan verdwijnt namelijk hun inkomen. Zo zijn er veel meer ziektes die voorkomen kunnen worden als mijn eens begon met het preventief voorschrijven van voedingssupplementen.

[marietje224]

meneer bommel,
ik sluit met u de discussie ,en dat maak ik zelf zeker wel uit.
ik wens de mensen met dit soort dingen heel sterkte, het is niet niks om met angesten,fobien ,en alle soorten van dien te leven.
en hopelijk niet al teveel bijwerkingen!

[Chocomelk]

Wat zijn dan wel goede voedingsupplementen die je kan kopen ?

[Shiva718]

Monique willems heeft het bij het juiste eind.
Als men eerst eens begint met goed te eten en daarbij een aantal goede voedingssupplemeten zou gebruiken, ...............................Zo zijn er veel meer ziektes die voorkomen kunnen worden als mijn eens begon met het preventief voorschrijven van voedingssupplementen.

Klinkt leuk. Klinkt ook goed. Ben het er ook wel mee eens. Maar wat als je een auto-immuunziekte hebt waardoor je lichaam bepaalde dingen niet meer opneemt?? Ik kan net zoveel voedingssupplementen slikken als ik wil, maar bepaalde vitamines neemt mijn lichaam totaal niet op. En iets "simpels" als ijzer maakt mijn lichaam niet eens aan. Mijn lichaam functioneert door injecties en infusen. En ja, ook door de antidepressiva en antipsychotica die ik slik. Want ook dat stofje wordt niet door mijn lichaam geproduceerd. Dus "vergiftig" (om met jouw woorden te spreken) ik mijn lichaam heel bewust. Die vergiftiging zorgt er namelijk wel voor dat ik me staande kan houden in dit leven en mijn gezin kan verzorgen.

Ben het deels echt wel met je eens hoor...goede voedingssupplementen kunnen geen kwaad. Maar generaliseer niet.....je kent niet ieders situatie. En natuurlijk hebben antidepressiva's bijwerkingen. Maar welke medicijnen niet? Ik denk eerder dat de controle erop gewoon beter moet worden. Dat mensen eerst naar een psychiater gaan voor een onderzoek, en ze de pillen daardoor voorgeschreven krijgen. En niet door een huisarts na één 10-minuten gesprekje.....

[Jan'77]

Ik ben ook altijd tegen het nemen van antidepressiva geweest.Ook vanwege mijn ervaring van mensen in mijn eigen leefomgeving.
Maar na een veel te lange tijd depressief rond gelopen te hebben, ben ik vroeger ook al eens, toch overstag gegaan.
Ik heb na de eerste keer echt slechte ervaringen gehad...ik kreeg toen 'pammetjes' ...(medicaties die op pam eindigen...soort valium ).
En ik kan u vertellen...ik liep bijna door de muur naar buiten...ik ging ook helemaal over de 'rooie' ervan...
Ik ben daardoor gestopt daarmee...maar..

Na dus een te lange tijd depressief rondgelopen te hebben, weer overstag gegaan en heb daarbij m'n vorige ervaring gemeld bij de desbetreffend arts.
Hij heeft mij toen Amytriptiline voor geschreven en ik ben echt blij dat het er is..

Ik ben mijzelf zeer zeker wel bewust van de bijwerkingen en bijsluiter , ook van ervaringen die ik hier lees en in de uitzending heb gehoord.

Maar deze bijwerkingen staan ook allemaal in de bijsluiter, agressie, zelfmoord gedachten/neigingen..noem maar op...tot verandering van de stoelgang toe..en bijna letterlijk zo'n beetje alles ertussen.
Ook nog de industrie die het zo mogelijk, zoveel mogelijk proberen te verkopen om geld te verdienen maar dat wisten we ook al langer

Maar Amytriptiline is voor mij echt een uitkomst geweest..zo positief, dat zelfs mijn handschrift er heel erg op vooruit is gegaan..echt waar.

Wat ik hiermee dus eigenlijk zeggen wil, is...
Dat de ene persoon niet de andere is...zo ook met de medicatie die gebruikt en verstrekt worden...en die ook weer via verschillende artsen worden voorgeschreven ...en ga zo maar door...
En dat het ook eigenlijk niet uitmaakt waarmee of hoe je het doet, als je er maar bewust van bent dat je iets mankeer en dat je daarbij hulp nodig hebt.En ga er op jouw manier mee bezig zijn...dan komt het allemaal, altijd goed..
Dus houd moed!!!!

[Ienie21]

In 1999 ben ik begonnen met Seroxat, dit heb ik anderhalf jaar geslikt (na rustig opbouwen werd het totaal 20 mg per dag). In die anderhalf jaar tijd ben ik 35 kilo aangekomen.
Na anderhalf jaar ben ik rustig begonnen met afbouwen, wat gelukkig erg goed ging.
Als ik een keer een pil vergat, had ik het idee dat ik viel, maar dat mijn lijf bleef staan (kan het niet anders omschrijven). Het duurde even voor ik wist wat er was, maar uiteindelijk legde ik redelijk snel de link: ah, seroxat vergeten. Het zogenaamde vallen was een heel naar gevoel in mijn hoofd!
Daarnaast voelde ik me een zombie, mijn gevoelens waren heel vlak en dat is niet fijn als je kinderen hebt, die nog zo klein zijn en die je zo hard nodig hebben. Ik heb een deel van de prille jeugd van mijn kind gemist en dat doet verdomde veel pijn! Het komt niet meer terug.

Na het gebruik van seroxat (dus toen ik het niet meer slikte) kreeg ik ineens last van woede-aanvallen. Niet vaak, maar meestal een dag of 10 voor mijn menstruatie begint en dat is dan meestal 1x en dan is het weer voorbij. Dit had ik NOOIT! Ik kan mezelf dan niet inhouden en ga heel hard schreeuwen als ik boos ben... Ik kook dan echt van woede, een gevoel wat ik voorheen helemaal niet kende. Er hoeft maar iets fout te gaan en ik ontplof. Ik werd voorheen wel eens boos, gewoon zoals ieder ander, maar niet zo buiten proportie, ik schrik van mezelf, zie het mezelf doen en kan gewoon niet stoppen tot de bui is uitgeraast... Vreemd, toch? Zou mijn hormoonhuishouding in de war zijn geraakt door die troep????

Van de 35 kilo die ik in anderhalf jaar tijd ben aangekomen, ben ik inb het eerste jaar na het stoppen met seroxat 15 kilo kwijtgeraakt (weet niet hoe ik dat gedaan heb, heb niet anders gegeten en ben ook niet meer of minder gaan sporten. Ik denk dat het puur en alleen kwam doordat ik gestopt was met de seroxat). De overige 20 kilo ben ik NU nog steeds niet kwijt! Ik heb van alles geprobeerd:
Ik sport 2 tot 3x in de week, ik snoep niet en ik eet gezond (met behulp van diëtiste). Ik kom maar niet onder de 80 kilo! Dit is zo enorm frustrerend!!

Voor ik begon met seroxat woog ik tussen 60-65 kilo
Toen ik de seroxat had afgebouwd woog ik 99,5 kilo
Nu weeg ik al die jaren tussen 82 - 85 kilo

Rara, hoe kan dit? Natuurlijk had ik iets nodig om uit mijn depressie te komen, dat besef ik ook wel, maar als ik dit had geweten.... Ben je uit je depressie, krijg je bijna een nieuwe depressie vanwege je gewicht. Ik kan en wil er niet aan wennen, want dit 'nieuwe' gewicht ben ik niet, het past ook niet bij me en ik heb er last van (het zit in de weg).

Er is niemand die bevestigt (wil/kan bevestigen) dat het van de seroxat komt, ik voel me er heel alleen in en voel me al jaren echt in de kou staan! Voor en tijdens het gebruik van seroxat was mijn eetpatroon hetzelfde, dáár ligt het dus zeker niet aan. Enige conclusie die ik kan trekken is: het komt door de seroxat!

Hoe raak ik die kilo's kwijt? Wat is er in mijn lichaam aangetast, waardoor ik zo veel ben aangekomen en het maar niet kwijtraak??? Beter nog: is er iets aan te doen, want ik ben het zo langzamerhand zo beu!

Ik heb net een zelfde soort verhaal gelezen, ik ben dus duidelijk niet de enige!!!!

[avdh1973]

Ik heb helaas van dichtbij meegemaakt hoe destructief antidepressiva zijn. Mijn moeder slikte deze medicijnen. Zij veranderde van een lief, optimistisch en sterk persoon naar een agressieve, suïcidale vrouw. Op een gegeven moment kreeg zij van haar psychiater andere antidepressiva voor geschreven in een hogere dosis dan zij daarvoor slikte. Binnen een maand raakte ze steeds depressiever, wilde niet meer eten, wilde niet meer uit bed, verzorgde zichzelf niet meer en was voor haar omgeving niet meer te bereiken... Op 5 december 2008 kreeg zij van haar psychiater een voorraad voorgeschreven van 70 pillen antidepressivia en daarnaast grote hoeveelheden diazepam...
6 December 2008 trof ik haar levenloos in bed aan. Ze had bijna alle pillen ingenomen en is overleden. Mijn moeder was net 61 jaar.....

In de bijsluiter stond met vetgedrukte letters dat mensen met suïcidale gedachten deze medicijnen niet mochten gebruiken. Huisarts en Psychiater wasten beiden handen in onschuld.

Ik herkende zoveel van wat er verteld is in uw programma. Ik hoop werkelijk dat het resultaat zal zijn dat mensen niet meer zo klakkeloos deze medicijnen krijgen voorgeschreven en daarnaast ook veel beter begeleid worden indien ze het wel gebruiken. Dat er protocollen worden gemaakt en gehandhaafd voor en door artsen en hulpverleners... Dat zal niet veranderen aan het feit dat wij moeten leren leven zonder mijn moeder en met het feit dat zij een einde aan haar leven heeft gemaakt, maar hopelijk kunnen anderen voor dit lot behoedt worden....

[Ellen76]

Zoals ik ook al in een vorig topic over antiderpessiva aangaf is het denk ik heel belangrijk dat er naast medicatie, wat voor soort dan ook, dat er goede begeleiding en eventueel therapie, want ik denk dat de een het ander niet mag uitsluiten. Mijn man is nu stabiel meer dankzij zijn eigen werk, therapie e.d. dan de medicatie. de mediacatie (paroxetine) is nu meer als extra ondersteuning. Ook dat artsen en psychiaters niet altijd weten wat ze voorschrijven is ook vaak een oorzaak dat het misgaat in mijn ogen. Ze gaven mijn man twee middelen die niet met elkaar kunnen met als gevolg dat hij steeds meer zat te beven als een rietje en er zo erg aan toe was dat hij niets anders kon dan voor zijn gevoel dan cold turkey stoppen met alles, efexor en een rustgevend middel. Hij is toen doodziek geweest, zeker wee weken dus kan het niemand aanraden om zo te stoppen. Hij slikte dan ook wel erg veel ik geloof wel 180 mg efexor per dag en nog een of ander rustgevend middel. De arts liet hem steeds bloedprikken i.v.m. de waardes in het bloed en als die niet hoog genoeg waren kwam er weer een dosering bij, terwiijl je efexor niet op die manier kan meten in het bloed! Vanwege de hoge dosering kreeg hij erge bijwerkingen zoals opgefokt, opgejaagd zijn en beven en daar kreeg hij een middel voor die de klachten moesten verminderen maar het alleen maar erger maakte, daar moest ik via een internetapotheek achter komen!!

Gelukkig gaat het nu goed maar niet dankzij al die artsen e.d.

[sutras]

Ik gebruik sinds een aantal maanden seroxetine, waar voor nou omdat ik ritme stoornissen had en diverse andere klachten. Door de lange wachttijden voor onderzoeken (hart) werd ik er niet vrolijker onder. Iedere keer wachten en toen vond mijn huisarts het nodig (wel in overleg met mij) om tijdelijk aan de antidepresieva te gaan. Misschien dat ik het dan beter aan kon. Op mijn vraag of dit langdurig zou zijn was zijn antwoord nee, en het afbouwen zou zonder enig probleem gaan.
De eerste problemen deden zich aan, hoewel ik goed nou ja wat is goed op dit middel reageer.Je bent een beetje dood in je hoofd geen emotie.
Het middel dat ik gebruik seroxetine van ratiopharm is volgens de apotheker niet meer verkrijgbaar en daar door heeft mijn huisarts een ander middel voor geschreven. Dit vind ik erg vervelend daar ik weer de bijwerkingen moet ondervinden en weer niet weet waar ik aan toe ben. Mijn reactie op medicatie is altijd heftig en voor dat ik de goede medicatie heb gevonden gaan er weer weken of maanden overheen.
Je voelt je onbegrepen, het heeft invleod op je manier van leven en de kwalitiet er van.
Ik heb spijt dat ik hier aan begonnen ben, ik zie een heel ander persoon dan ik was, emotie loos harder en snel geiriteerd. Slapeloze nachten en vermoeide dagen. Al kan ik op momenten als de zon schijnt best wel genieten maar het belemmerd mij wel in mijn werkzaamheden en in mijn dagelijks functioneren.
Tineke

[lucassie]

Mijn ex heeft een behoorlijke tijd seroxat geslikt. Ook tijdens de zwangerschap van onze zoon. Deze werd geboren met een gecompliceerde hartafwijking. Hij zal altijd hartpatient blijven en is al vaak geopereerd aan dit euvel.

Huisarts heb ik destijds gevraagd of dit geen kwaad kon, maar hij kon (of wilde) hier geen uitspraken over doen. Een aantal jaren geleden las ik opeens een klein stukje in de krant dat onderzoek uitgewezen heeft dat seroxat aangeboren hartafwijkingen kan veroorzaken.

Is hier iets mee of aan te doen?

[borderlinerppm63]

Goedendag,

Goed dat u in uw uitzending de problemen van antidepressiva onder de aandacht brengt onder kritisch Nederland. Zelf ben ik een man van 46 met een gedragsstoornis : Boorderline genoemd. Ook ik gebruik medicijnen om het leven wat dragelijker te maken. Als vaste kijker van uw programma Radar zat ik dan ook op het puntje van mijn stoel om te horen wat er vertelt zou worden over het gebruik van de antidepressiva.

Ik had echter verwacht dat u ten eerste uit zou leggen hoe het verloop van een depressie is, dat deze begint op een moment dat je het even niet meer zo ziet zitten en dat je daarbij ook de gedachten al hebt om je leven te beëidigen. De golvende lijn gaat echter nog verder naar beneden tot u van de huisarts of beter nog Psychiater een antidepressiva voorgeschreven krijgt. Op het moment dat u deze krijgt ben u al zo ver bij het diepste dieptepunt dat u niets meer kunt. U heeft geen puf meer om de ene voet voor de andere te zetten, kortom u bent tot niets in staat, zelfs niet in staat om uw leven te beëindigen.

Door het gebruik van de antidepressiva gaat het na een paar weken ( ongeveer 3-4 weken ) weer de goede kant op en volgt u de opgaande beweging van de golf, nu komt u weer op het punt waarbij het beëindigen van het leven bij u voorbij komt. Nu heeft u dankzij de antidepressiva echter dat kleine beetje kracht in u die u de kracht geeft misschien wel tot uw daad te komen maar met een goede begeleiding is dat bij de meeste gevallen te voorkomen.

En een goede begeleiding is cruciaal in deze. U gaat immers om met medicijnen die een stemmingswisseling kunnen veroorzaken ( en dat wilt u ook ), daarom pleit ik er ook voor dat deze medicijnen nooit door een huisarts voorgeschreven mogen worden. Het is te gevaarlijk en bij iedereen heeft eenzelfde medicijn een andere uitwerking.

Het verhaal dat u schetst in uw uitzending komt als een donderslag bij heldere hemel bij vele medepatiënten, die zin nu een psychiater als iemand die hen de dood in wilt jagen. Waarom toch zo'n verhaal naar buiten brengen zonder een terdegen onderbouwing van de feiten van wat een depressie is....?

Met vriendelijke groet,

PPM

[Theo63]

Van de 35 kilo die ik in anderhalf jaar tijd ben aangekomen, ben ik inb het eerste jaar na het stoppen met seroxat 15 kilo kwijtgeraakt (weet niet hoe ik dat gedaan heb, heb niet anders gegeten en ben ook niet meer of minder gaan sporten. Ik denk dat het puur en alleen kwam doordat ik gestopt was met de seroxat). De overige 20 kilo ben ik NU nog steeds niet kwijt! Ik heb van alles geprobeerd:
Ik sport 2 tot 3x in de week, ik snoep niet en ik eet gezond (met behulp van diëtiste). Ik kom maar niet onder de 80 kilo! Dit is zo enorm frustrerend!!

Voor ik begon met seroxat woog ik tussen 60-65 kilo
Toen ik de seroxat had afgebouwd woog ik 99,5 kilo
Nu weeg ik al die jaren tussen 82 - 85 kilo

Rara, hoe kan dit? Natuurlijk had ik iets nodig om uit mijn depressie te komen, dat besef ik ook wel, maar als ik dit had geweten.... Ben je uit je depressie, krijg je bijna een nieuwe depressie vanwege je gewicht. Ik kan en wil er niet aan wennen, want dit 'nieuwe' gewicht ben ik niet, het past ook niet bij me en ik heb er last van (het zit in de weg).

Er is niemand die bevestigt (wil/kan bevestigen) dat het van de seroxat komt, ik voel me er heel alleen in en voel me al jaren echt in de kou staan! Voor en tijdens het gebruik van seroxat was mijn eetpatroon hetzelfde, dáár ligt het dus zeker niet aan. Enige conclusie die ik kan trekken is: het komt door de seroxat!

Hoe raak ik die kilo's kwijt? Wat is er in mijn lichaam aangetast, waardoor ik zo veel ben aangekomen en het maar niet kwijtraak??? Beter nog: is er iets aan te doen, want ik ben het zo langzamerhand zo beu!

Ik heb net een zelfde soort verhaal gelezen, ik ben dus duidelijk niet de enige!!!!

Ik ben het met je eens dat je gewichtstoename komt door de seroxat, geld trouwens ook voor andere soorten AD. De kilo's die je nu nog te veel heb zal je niet snel of misschien wel helemaal niet kwijt raken. Ik heb daar zelf ervaring mee en zie dat ook veel in mijn werkkring. Met het beginnen van de medicijnen kom je ineens veel aan. Stop je met de medicijnen krijg je er maar een gedeelte af van wat je aangekomen. Misschien toch tijd ( hoe moeilijk het ook is ) je eigen er bij neer leggen

[VioletPrue]

Goedendag,

Goed dat u in uw uitzending de problemen van antidepressiva onder de aandacht brengt onder kritisch Nederland. Zelf ben ik een man van 46 met een gedragsstoornis : Boorderline genoemd. Ook ik gebruik medicijnen om het leven wat dragelijker te maken. Als vaste kijker van uw programma Radar zat ik dan ook op het puntje van mijn stoel om te horen wat er vertelt zou worden over het gebruik van de antidepressiva.

Ik had echter verwacht dat u ten eerste uit zou leggen hoe het verloop van een depressie is, dat deze begint op een moment dat je het even niet meer zo ziet zitten en dat je daarbij ook de gedachten al hebt om je leven te beëidigen. De golvende lijn gaat echter nog verder naar beneden tot u van de huisarts of beter nog Psychiater een antidepressiva voorgeschreven krijgt. Op het moment dat u deze krijgt ben u al zo ver bij het diepste dieptepunt dat u niets meer kunt. U heeft geen puf meer om de ene voet voor de andere te zetten, kortom u bent tot niets in staat, zelfs niet in staat om uw leven te beëindigen.

Door het gebruik van de antidepressiva gaat het na een paar weken ( ongeveer 3-4 weken ) weer de goede kant op en volgt u de opgaande beweging van de golf, nu komt u weer op het punt waarbij het beëindigen van het leven bij u voorbij komt. Nu heeft u dankzij de antidepressiva echter dat kleine beetje kracht in u die u de kracht geeft misschien wel tot uw daad te komen maar met een goede begeleiding is dat bij de meeste gevallen te voorkomen.

En een goede begeleiding is cruciaal in deze. U gaat immers om met medicijnen die een stemmingswisseling kunnen veroorzaken ( en dat wilt u ook ), daarom pleit ik er ook voor dat deze medicijnen nooit door een huisarts voorgeschreven mogen worden. Het is te gevaarlijk en bij iedereen heeft eenzelfde medicijn een andere uitwerking.

Het verhaal dat u schetst in uw uitzending komt als een donderslag bij heldere hemel bij vele medepatiënten, die zin nu een psychiater als iemand die hen de dood in wilt jagen. Waarom toch zo'n verhaal naar buiten brengen zonder een terdegen onderbouwing van de feiten van wat een depressie is....?

Met vriendelijke groet,

PPM

Radar is geen medisch programma, maar een consumentenprogramma.
Naar mijn mening is goed genoeg geïnformeerd en er is ook duidelijk benadrukt dat je nooit zo maar moet stoppen met je medicijnen.
Als mensen nu hun psychiater zien als iemand die hun de dood in jaagt, moet de dosis denk ik juist verhoogd worden.

[marietje224]

@violet
ben het zeker met je eens over radar.
maar kan me ook voorstellen dat er mensen schrikken nu...van zie je die rare dingen...die liggen niet aan mezelf maar door de medicatie..en dat is misschien een teken dat het niet bij je past.

over he gewicht ,ik kwam dan 9 kilo aan van de trityzol of amitrityline allebei het zelfde...toen ik stopte vloog het er zo af...
nou had ik er niet mee gezeten als het geholpen had tegen de pijn,daar niet van.
maar ja ,mijn vriendin die seroxat gebruikt,die is ook erg veel aangekomen en gaat er niet af...
die kan niks eten,gebeurd niks...

maar goed dat is met meerder medicatie...

mvg

[totalchaos]

Wow las net bericht over Nortrilen. Heb ik ook geslikt maar dan voor mijn depressie. Vandaar dat ik was gestopt met roken was een echte kettingrookster. Door de Nortrilen werd ik ook zo raar, 12 kilo aangekomen, slecht zien, duizelig, agressief, panisch huilen en denken en doen, echt paranoia, tegen de muur aan bonken met mijn hoofd zoveel verdriet en pijn wat er in mijn hoofd zat dat moest eruit, mn vriend aanvallen, iedereen dood willen maken op een gruwelijke manier, ontzettend angstig durfde niet alleen te zijn, impulsief in de auto gestapt en hard gaan rijden huilend en trillend van emoties waar ik van overliep, praatte met een dubbele tong, kon niet fietsen en lopen eigenlijk zeker ook geen autorijden, ben gezegend dat ik niemand heb aangereden, dat vond ik het ergste dat ik in zo'n toestand in de auto ben gestapt. Volop met de psychiater gepraat natuurlijk gelijk al en die zei dat het wel overging. Ik vertelde dat ik dacht dat ze me te veel hadden gegeven want dit kan niet goed zijn. Hij beweerde van niet (je bent en blijft toch weer altijd de gek he, word zo vaak niet serieus genomen) dus bloed gestest en wat bleek... Veel te veel hadden ze me gegeven! Ik heb gezegd dat hij die medicijnen in z'n .... kon douwen en ben zelf met behulp van de apotheek gaan afbouwen. Nu zit ik na een hoop andere weer te hebben gehad, aan de Zoloft ongeveer 3 maanden nu en t gaat redelijk, vergeleken met daarvoor! Succes iedereen! Groetjes

[Nijntje18]

Hé daar! Wilde even kwijt dat ook ik onlangs een heel nare en beangstigende ervaring heb gehad met antidepressiva. Wegens een ernstige burn-out en na ruim een jaar nauwelijks te hebben geslapen, werd er besloten dat ik voor mijn slaapproblemen maar een antidepressivum moest gaan slikken. Via de telefoon(!) kreeg ik het eerste middel voorgeschreven, maar de arboarts besloot dat het iets anders moest zijn. Ook dat middel kreeg ik via de telefoon. Vervolgens besloot instantie nummer 3 dat ik weer een ander middel moest hebben en - je raadt het al - ook dat middel kreeg ik gewoon via de telefoon. Het ging in alle drie de gevallen om behoorlijk zware middelen met een dosering van 20 mg. In mijn medisch dossier stond ook nog eens dat ik alledrie de middelen tegelijkertijd gebruikte, wat niet het geval was, maar hierover is nooit enige opmerking door de huisarts gemaakt. In ieder geval had ik geen resultaat van het derde middel en werd de dosering verhoogd naar 30 mg. Dat was ook de eerste keer dat ik mijn huisarts te zien kreeg. Na een week ben ik zo ziek geworden (extreem misselijk, heel erg duizelig, wegzakkingen, angstaanvallen etc.), maar op dat moment geen moment gedacht dat dat door de medicijnen kon komen. Bovendien heerste de griep. Precies een week later overkwam mij hetzelfde, maar dan vele malen heftiger. Heb dagenlang mijn ogen niet dicht kunnen doen, zonder weg te raken en hiervan heeft mijn lijf een enorme klap gekregen. Verder heeft het me ook zeer zeker bang gemaakt. Na de uitzending van Radar weet ik niet of ik ooit nog een dergelijk middel zal aanraken. Op al deze bijwerkingen is nooit gewezen en toen ik de huisarts over de bijwerkingen vertelde, kreeg ik te horen dat het vast ergens anders door kwam en dat ik gewoon maar weer met die medicijnen moest beginnen. Ik hoop echt dat er meer onderzoek naar dergelijke middelen wordt gedaan en dat er tot die tijd veel meer begeleiding en controle komt voor mensen die genoodzaakt zijn van deze middelen gebruik te maken. Ik grijp weer gewoon naar de alternative middelen: een goed glas wijn en een stel goede vrienden om mij heen! Wel zo veilig, toch?

[Shiva718]

Ik grijp weer gewoon naar de alternatieve middelen: een goed glas wijn en een stel goede vrienden om mij heen! Wel zo veilig, toch?

Moest wel even lachen om deze uitspraak. Wou dat ik het zo simpel op kon lossen, door alleen een glas wijn en goede vrienden om me heen!! Geen aanval hoor, ik snap wel hoe je het bedoelt. Maar als je echt flink depressief bent gaat het niet op. Mijn man riep ook altijd als de zon scheen "kijk nou eens naar het zonnetje en hoor de vogels eens fluiten, geniet daar nou eens van"....nou ja..dat soort uitspraken heeft ie ondertussen wel afgeleerd. zo simpel werkt het nou eenmaal niet.

Maar als ik vragen mag, welke middelen kreeg je dan voorgeschreven?? sowieso heel erg raar dat het telefonisch ging, en van je huisarts zou je ook wel meer controle mogen verwachten! De mijne vroeg ook aan me waarom ik seroquel gebruik. Dat was geen medicijn wat hij me voor zou schrijven..nou ja..mijn psychiater dus wel.

Vind dat ze ontzettend slordig met je zijn omgegaan, flater op flater! :(

groetjes en succes!

[flmal]

12 jr geleden ben ik 10 mnd lang van het kastje naar de muur gestuurd door medici voor lichamelijke klachten waarvoor geen oplossing gevonden kon worden. (uiteindelijk na een second opinion wel gelukkig). Intussen was ik erg angstig geworden en heb een vriendin gevraagd naar het middel wat zij slikte tegen angst. Zonder probleem kreeg ik het (fluvoxamine, 100mg) ook van mijn huisarts.
Dat heb (12 jr. lang) gewoontegetrouw geslikt, er was geen enkele contrôle op.
Niet veel problemen bij het opbouwen gehad, maar gebruikte er wel oxazepam bij, wat ik al langer jaren slikte tegen hyperventilatie, om mijn kinderen daar niet mee te hoeven confronteren.
Ik voelde mij prima tijdens het slikken van de fluvo en gebruikte op eigen initiatief al snel zonder problemen nog maar een halve tablet. De laatste jaren zelfs nog maar een kwart stukje pil.
Vorig jaar juni besloot ik echter ineens om er maar helemaal mee op te houden, zag er het nut niet zo van in.
Nou, dat heb ik dus aardig onderschat! In eerste instantie in de tijd daarna nog niet in de gaten waarom ik me ineens toch zo down voelde (was nooit depressief geweest nl.) en allerlei vreemde verschijnselen kreeg (brain zaps/"el.schokjes" o.a.). Ook ontzettende hoofdpijn, maandenlang elke dag.
Na veel navraag bij huisarts, apotheker, enz. werd ik niet veel wijzer waar die klachten op sloegen. Heb toen zelf de link gelegd naar een evt. ontwenningsverschijnsel van de fluvo. Heb toen zelf om het uit te proberen 2 dagen een kwart pil genomen en idd., de ontwenningsklachten verdwenen direct. Dat geconstateerd hebbende, dacht ik maar weer verder te moeten doorzetten met het helemaal stoppen, tot die rare verschijnselen een keer zouden ophouden. Intussen was het al 8 maanden geleden dat ik gestopt was!! Maar....toen kreeg ik na het stoppen van die 2 dagen ineens een hevige paniekaanval. Dat was dermate ingrijpend en angstig (veel erger dan een aanval van hyperventilatie!), dat ik bij mijn huisarts hulp gevraagd heb. Ik moest toen per direct weer 100mg gaan slikken. Kortom, weer terug bij af. Nu heb ik echter wèl nare bijwerkingen bij het opbouwen, erg vreemd. O.a. trillende handen en angstig voelen (niet achter het stuur durven) zijn op dit moment erg ingrijpend.
Kortom: was ik er maar nooit aan begonnen destijds, maar weet je veel. Aan de andere kant hoop ik dat ik nu snel aan de bijverschijnselen van het opbouwen gewend ben en zal dan zeker nooit meer stoppen met dit middel. Heb er nl. jaren (onbewust) goed op gereageerd en waarom zou je het dan stoppen. Kwaliteit van leven is net even belangrijker dan het feit "dat-je-een-AD-slikt". Het feit dat ik dit niet had voorzien is nou eenmaal zo en dan moet het (helaas) maar zo zijn.
Desalniettemin moet er idd. meer voorlichting gegeven worden over de bijwerkingen alvorens zo'n middel te gaan slikken, zèker als je het zoals in mijn geval op eigen initiatief wil gebruiken voor een tijdelijk angstige periode.

[c.costachi]

Ik heb al 25 jaar last van depressies en sinds 4 jaar is het bij mij MD geconstateerd.
Ik heb bijna al die jaren pillen geslikt. Bij mij niet iedere antidepressiva werkte:seroxat,cypressa,remeron, etc etc werkte gewoon niet.
Ik slikte ook litium die mij in 6 weken 15 kg heeft bij gebracht plus een slecht werkende schildklier!!!!
Nu zit ik op venlafaxine en seroquel en af en toe 1 lorametazepam om te kunnen slapen.Wel veel bijwerkingen als pees ontstekingen , rare abnormale drommen , krampen in mijn spieren op plaatsen dat ik niet eens wist dat daar ook spieren waren.pijnen langs mijn hand-botten en been-botten en tig kg aangekomen( meer eetlust dat normaal) , mijn gevoel gevlakt en ik ben niet meer de doorzetter die ik was!!!
Aangekaart aan mijn psychiater en ik ben alles aan het minderen om op een dag naar abilify te gaan . Heeft iemand van jullie goede of slechte ervaringen met
dit geneesmiddel?Het is relatief nieuw op de markt! Wie weet welke bijwerkingen mij staan te wachten!!!!

Ik bewonder enorm Antoinette, ze is echt een voorbeeld voor vele vrouwen!!!!

Ik kijk zeker vanavond mee!!!