Radar

Dat denk ik niet. Ik denk dat veel mensen het gevoel hebben dat ze heel hard werken om de uitkering van een ander te betalen, en wanneer zij van buitenaf niets aan die ander zien, een gevoel van onrechtvaardigheid krijgen.

Amyl schreef:Dat denk ik niet. Ik denk dat veel mensen het gevoel hebben dat ze heel hard werken om de uitkering van een ander te betalen, en wanneer zij van buitenaf niets aan die ander zien, een gevoel van onrechtvaardigheid krijgen.

Helaas maak ik in mijn omgeving mee dat een aantal mensen (zowel WAO'ers als Wajong'ers) er gewoon zwart bij klussen en er aldus blijk van geven weldégelijk in staat te zijn een eigen inkomen te verwerven (zowel WAO/WIA als Wajong zijn inkomensvoorzieningen voor hen die, wegens arbeidshandicap, niet in staat zijn voldoende eigen inkomen te verwerven).
Deze mensen zijn uiteraard niet representatief, maar (helaas) wel degenen waar ik het vaakst mee geconfronteerd word.
Dat wringt des te meer omdat ik zelf hoge (zorg)kosten moet maken en een flink beroep op mijn gezin moet maken om mijn parttime baan vol te kunnen houden. En als "beloning" daarvoor geen recht heb op welke vorm van compensatie dan ook.

Evengoed, ik kan aan iemands buitenkant niet zien of iemand in staat is om voldoende inkomen te verwerven, dus ik ben geen voorstander van verdere bezuinigingen op arbeidsongeschiktheidsvoorzieningen.

Amyl schreef:wanneer zij van buitenaf niets aan die ander zien, een gevoel van onrechtvaardigheid krijgen.

en dat is dus het verradelijke van het vooroordeel van de mensen ....je moet iets zien.....anders ken je werken , hoe hard kennen sommige mensen reageren zeg!!!!

gevoel voor onrechtvaardigheid staat in dit geval een soort van gelijk aan onbegrip.
Iemand meld dat hij niet werkt, en heel menselijk gaat er negatieve gedachte door je hoofd. Is niet raar. Maar als je het uitlegt en je hebt iets niet zichtbaars dan is er vaak nog steeds onbegrip wat weer het gevoel onrecht vaardigheid veroorzaakt.

Ik heb dat vrij snel door, en dan vraag ik of ze willen ruilen met mij of zij 1 dag mee willen maken dat ik een dag tot een succes moet laten worden. Bijna elke dag weer.Ik heb het geluk dat ik een positief mens ben en begrip het voor het onbegrip van mensen. Maar ook ik krijg dingen naarmijn hoofd en scheve gezichten dat doet wel pijn soms.Ik zie het zelf allemaal niet zo zwaar in, en dat ik niet betaald werk dat wil nie tzeggen dat ik helemaal niet werk.

Want dan heb je nog het vrijwilligers werk wat velen doen omdat de druk daar veel lager ligt en er weinig word verwacht. Doe je enkel en alleen vrijwilligers werk dan krijg je ook scheve gezichten. Maar het zijn vaak de baantjes die als het niet gebeurd het in parken een zooitje word of dat oudere mensen helemaa niet meer de deur uit kunnen noem maar op.Het zijn baantjes die vele mensen te min vinden zo min dat er geen eens een minimaal loon voor bestaat!! Terwijl het toch belangrijke dingen zijn. Dus ik vind iemand die vrijwilligers werk doet eigenlijk heel goed ookal genieten ze een uitkering en zitten ze in vele ogen meer op hun kont dan dat ze iets doen.

Het is niet leuk als je niet in staat bent om aan bepaalde verwachtingen te voldoen wat je wel zou graag willen doen. Het is ook niet leuk als je je moet overgeven aan vrij willigers werk. Dat er mensen zwart bij klussen kan ik zelf niet snappen inderdaad ik zou dat nooit doen, maar ergens is er ook wel begrip. Als je zwart werkt heb je niet de vaste structuur van een baan. Een structuur waar je niet aan zal kunnen voldoen i.v.m onverwachts uitval.Ik bedoel het uwv is niet happig op uitkeringen uit delen dus...Keer op keer proberen om structuur aan te gaan is gewoon vermoeiend, lees hier te vermoeiend.Vandaar denk ik de zekerheid van zwartbijklussen.Ik keur het niet goed maar ik heb daar dus zo mijn ideeen over..

Tegenwoordig worden mensen bijna met machine's vergeleken,

Kunnen ze niet meer volledig functioneren moet deze zo snel mogelijk vervangen worden,

Handel is handel!, personeel is er over het algemeen zat te krijgen, en anders helpt een instantie zoals het CWI of ander uitzendbureau hier wel mee,

Mensen met een handicap worden graag ingezet bij eenvoudige, vaak eentonige werkzaamheden omdat hier een subsidie op rust via de overheid via de Sociale Werkplaats, niet schrikken dat er andere lichamelijke of problemen om de hoek komen kijken bij deze mensen, het eentonige "repeterende" heeft al menige arm, nek, of rug gekost, afwisseling is vaak niet van toepassing bij de Sociale Werkplaats,

De orders moeten zo snel mogelijk af, dus doorwerken, soms maandenlang het zelfde eentonige lopende band werk,

Zoals schroeven in klemmetjes draaien, ( dakpanhaken ) plastic tule er tussen en de schroef met de hand in draaien, ik heb mensen gezien die dit met bloedende(!) handen deden!, vaak weken lang!, doorzetten!, want de doos moet voor morgen vol zijn!,

Deze mensen verdienen een schijntje en moeten soms werk doen wat ook een vaste kracht moet doen, en vaak wel op hetzelfde werktempo!,

Mensen die echt niet meer kunnen meedraaien worden vaak van het kastje naar de muur gestuurd en worden tegenwoordig, in tegenstelling tot "vroeger" niet snel meer afgekeurd, een heel getouwtrek tussen het UWV en de "klant" moet uitmaken of deze met pijn door moet werken of het UWV moet betalen,

Vaak wordt de klant het vuur aan de schenen gelegt omdat het UWV echt een hekel heeft aan betalen, terwijl de klant er vaak wel recht op heeft,

Hetgeen inhoudt, dat de klant enorm veel stress heeft en flink op inkomen er op achteruit gaat, wanneer de evt. partner geen werk heeft, kan het zijn dat het eigen huis verkocht moet worden en deze met een minimum inkomen in een goedkoop huurhuisje beland in de achterstandswijk van de stad,

dit wil je terecht niet overkomen, triest voor de mensen die dit overkomen, en dit nog vaak buiten eigen schuld!,

Sterkte wanneer je in deze "molen" terecht komt!,

Vriendelijke groeten,

Ulbe.

Ik vind het een extreem verhaal ik heb het van horen zeggen dat het gaat.Ik ben het nog niet tegen gekomen. Wel het eentonige werk dat wel.

Mensen hebben vaak wat tegen wajongers althans dat maak ik mee. Omdat wajongers al lange op jonge tijd ziek en of gehandicapt zijn zijn ze op jongen leeftijd al begonnen met het accepteren van hun aandoening. Zij gaan dus wat vrolijker door het leven omdat ze hebben geleerd te accepteren ze hebben er echter niet voor gekozen. Ze zijn creatief en het werken al dan niet zwart zodat ze als ze opzichzelf komen te wonen naast de wajong ook nog wat vrijheid hebben om ook 1 keer in de maand de kroeg in te gaan.Want geloof mij de zorgkosten die je hebt bij een handicap zichtbaar of niet zijn toren hoog. Als je naast je vaste lasten incl. zie hoge zorgkosten dan nog geld overhoud voor leuke dingen die meestal geld kosten dan vind ik dat erg knap. Besluit een wajonger een baan aan te nemen dan verdienen ze vaak minder dan het ontvangen van een wajong.Daarom word vaak besloten dat een vrijwilligers baan beter is.

Als ik naast mijn vaste lasten incl boodschappen. Geld overhoud is dit niet meer dan 10 euro. Soms zijn de zorgkosten zo hoog dat dat niet eens overhoud en een betalingsregeling moet treffen om vervolgens te bezuinigen op voedsel frisdrank kan ik al niet halen en kom je bij op de koffie dan heb ik ook echt alleen koffie van het huismerk of goed koper maar niks erbij.
Maar moet ik dan maar zielig thuis gaan zitten want dat wil de mens die onbegrip heeft voor mensen in een wajong. Dat we thuis zitten ongelukkig zijn. Is misschien hard en confronterend gezegd maar het is vaak wel de waarheid.Ik ben gelukkig en ik ben creatief in het omgaan van leuke dingen doen die gewoon geen geld kosten. Ik geniet van mijn leven met een aandoening en JA het is inderdaad zo als het mooi weer is lange tijd dan ben ik blij dat ik niet bij de werkende massa hoor..

maar mensen een uitkering is niet iets waar de meeste mensen voor kiezen. Kiezen ze er wel en lukt het ze er 1 te krijgen dan hebben ze het niet breed daar komen ze na maand 1 al achter. Zit je inderdaad eenmaal in de molen van het "UWV dan is , als je geen doorzettingsvermogen hebt, je toekomst eigenlijk een beetje verziekt. Geen huis kunnen kopen, geen kinderen kunnen krijgen althans dat lijkt mij niet verstandig. Zit je eenmaal in de molen dan moet je verdomd hard vechten om van alle vooroordelen af te komen.Iets wat de meeste mensen niet meer kunnnen nadat ze in een uitkering zijn gekomen en
al veel aan hun hoofd hebben.

dit is hoe ik er persoonlijk over denk.

Wajong
De VVD wil bezuinigen op de WAJONG uitkeringen. Alleen écht jong gehandicapten krijgen een uitkering, als het aan de VVD ligt. Hieruit kunnen we opmaken, dat op dit moment ook niet jong gehandicapten onterecht aanspraak maken op een WAJONG uitkering.

http://nieuws-uitgelicht.infonu.nl/mens ... 0-vvd.html

brabak schreef:Wajong
De VVD wil bezuinigen op de WAJONG uitkeringen. Alleen écht jong gehandicapten krijgen een uitkering, als het aan de VVD ligt. Hieruit kunnen we opmaken, dat op dit moment ook niet jong gehandicapten onterecht aanspraak maken op een WAJONG uitkering.

Dat was een aantal jaren geleden ook zo met de WAO.

Maar nu krijgen ze de macht waarschijnlijk in handen en de WIA stelt ook niets meer voor .

brabak schreef:Maar nu krijgen ze de macht waarschijnlijk in handen en de WIA stelt ook niets meer voor .

Hoe bedoel je dat met die WIA ?

De oude WAO heet nu WIA.

brabak schreef:De oude WAO heet nu WIA.

Dat weet ik.
In de WIA komt men echt niet meer zomaar wat jaaaren geleden nog wel
zo was in de WAO.

en dat is dus het verradelijke van het vooroordeel van de mensen ....je moet iets zien.....anders ken je werken , hoe hard kennen sommige mensen reageren zeg!!!!


Dat mensen vooroordelen hebben kun je niet voorkomen. We weten allemaal dat er veel mensen zijn die best kunnen werken, maar dat niet doen en dat er veel mensen zijn die eigenlijk wel ziek zijn en wel werken. Zo is het nu eenmaal en daar moeten we met z'n allen wat aan doen. Tijdens mijn korte verblijf bij de verzekeringsgeneeskunde, heb ik wel ervaren hoe moeilijk het is om iemand wel goed te keuren, mijn ervaring is dan ook dat iemand sneller afgekeurd dan goedgekeurd wordt. En als ik dan om me heen kijk op werk, zie ik veel mensen met ergere problemen die wel werken. Mensen generaliseren, zo werkt het, keurt het natuurlijk niet goed. Ik vind dat al het geld dat naar diegenen gaat die het eigenlijk niet nodig hebben, ook ten koste gaat van diegenen die juist een centje extra mogen krijgen. Concluderend, vind ik wel dat we strenger moeten gaan keuren, zodat we juist voor diegenen die het echt nodig hebben, het leven wat makkelijker kunnen maken, en tegelijkertijd de boel eerlijk, rechtvaardig en betaalbaar kunnen houden. Mijns inziens hoef je met ADHD of PDDNOS niet meteen levenslang een wajong te krijgen, ik geloof dat dat juist tegenwerkt dat mensen ooit weer een leuke, normale baan krijgen.

Amyl schreef:Tijdens mijn korte verblijf bij de verzekeringsgeneeskunde, heb ik wel ervaren hoe moeilijk het is om iemand wel goed te keuren, mijn ervaring is dan ook dat iemand sneller afgekeurd dan goedgekeurd wordt.

en dit vind ik dus onzin....ken vele mensen die die zware keuring hebben gehad en jawel goedgekeurd zijn moesten werken en nu ook werken het is echt niet zo dat ze bij het GAK denken ....laat maar lopen , echt niet!!!

Elk systeem roept profiteurs op, dat was zo, dat is zo en dat zal altijd zo zijn. Echter ik ben er stellig van overtuigd dat dit een kleine groep is en vind dat de gemeenschap dit op de koop toe moet nemen. De gemeenschap kan dit risico verkleinen door goede controles.

Mensen schoppen graag tegen anderen aan om zich zelf beter of superieur te voelen. helaas een minder trekje in de mens. Wanneer je rechtmatig en volgens de regels een uitkering krijgt behoef je, je daar mijns inziens niets van aan te trekken.

Fraudeurs moeten mijns inziens hard worden aangepakt, zij vergallen het voor de mensen die het echt nodig hebben. En zij die de ander veroordelen, nog het volgende. Je kunt straks naar huis lopen en onder een auto komen. Voel jij je dan een profiteur als je die uitkering trekt omdat je in de kreukels ligt?

In de huidige tijdsgeest wordt alles afgemeten aan economisch nut. Dat is in mijn ogen een slechte zaak. VVD en PVV werken dat eveneens in de hand. Raar trouwens want het PVV programma is linkser dan de SP op de moslim bash flauwekul na

tiptoo schreef:

Amyl schreef:Tijdens mijn korte verblijf bij de verzekeringsgeneeskunde, heb ik wel ervaren hoe moeilijk het is om iemand wel goed te keuren, mijn ervaring is dan ook dat iemand sneller afgekeurd dan goedgekeurd wordt.

en dit vind ik dus onzin....ken vele mensen die die zware keuring hebben gehad en jawel goedgekeurd zijn moesten werken en nu ook werken het is echt niet zo dat ze bij het GAK denken ....laat maar lopen , echt niet!!!

Ik snap je punt heel goed, maar dat is iets anders dan vanuit medisch perspectief. Bvb hoe verklaar je dat 9 op de 10 mensen met een bepaalde aandoening volledig aan de slag kunnen en 1 op de 10 niet... meestal is dat dus niet medisch. Hou er rekening mee dat er bij de keuring alleen daarop gelet wordt, niet op alle sociale problemen die een mens kan hebben.

vogels schreef:Je hebt wel gelijk, dat er steeds hogere eisen worden gesteld door werkgevers. Mensen met een 'vlekje' komen daardoor moeilijker aan een baan, maar er zijn er ook genoeg die toch nog een baan kunnen vinden. Voor mensen met een 'vlekje' is er de sociale werkplaats, alhoewel ook daar steeds hogere eisen worden gesteld om te kunnen concurreren met andere bedrijven.

Ik heb een wia, ben 80-100% afgekeurd. Zou op een sociale werkplaats kunnen werken op dit moment, echter waarom? Mijn wia heeft een WGA vorm, wat inhoudt dat ik hopelijk nog eens een echte plek op de arbeids markt kan vinden. Als ik dan hoor wat de doorstroom is van sociale werkplaats naar regulier werk, dan is een sociale werkplaats plaatsing iets wat alleen maar zorgt voor nog minder kansen op de arbeidsmarkt later. Al wordt mijn uitkering omgezet van WGA naar IVA dan heb ik geen probleem met een sociale werkplaats, hoef ik me ook niet meer druk te maken over de invloed op een latere mogelijke arbeidsplek.

In het begin was ik nog enthousiast, zou ik in ieder geval minder thuis zitten en misschien zouden er wat mensen zijn die niet achter mijn rug om me uitmaken voor profiteur. Maar als je dan te horen krijgt dat iedereen je voor gek verklaart om in mijn situatie een sociale werkplaats als onderdeel van reintegratie traject te zien, dan begin je toch te twijvelen. En als je dan de keiharde cijfers ziet, dan is er geen twijvel meer mogelijk over de reintegratie waarde van een sociale werkplaats.

Amyl schreef:
en dat is dus het verradelijke van het vooroordeel van de mensen ....je moet iets zien.....anders ken je werken , hoe hard kennen sommige mensen reageren zeg!!!!


Dat mensen vooroordelen hebben kun je niet voorkomen. We weten allemaal dat er veel mensen zijn die best kunnen werken, maar dat niet doen en dat er veel mensen zijn die eigenlijk wel ziek zijn en wel werken. Zo is het nu eenmaal en daar moeten we met z'n allen wat aan doen. Tijdens mijn korte verblijf bij de verzekeringsgeneeskunde, heb ik wel ervaren hoe moeilijk het is om iemand wel goed te keuren, mijn ervaring is dan ook dat iemand sneller afgekeurd dan goedgekeurd wordt. En als ik dan om me heen kijk op werk, zie ik veel mensen met ergere problemen die wel werken. Mensen generaliseren, zo werkt het, keurt het natuurlijk niet goed. Ik vind dat al het geld dat naar diegenen gaat die het eigenlijk niet nodig hebben, ook ten koste gaat van diegenen die juist een centje extra mogen krijgen. Concluderend, vind ik wel dat we strenger moeten gaan keuren, zodat we juist voor diegenen die het echt nodig hebben, het leven wat makkelijker kunnen maken, en tegelijkertijd de boel eerlijk, rechtvaardig en betaalbaar kunnen houden.

Sorry ik wil even naar je opmerking dat je sneller afgekeurd word dan goedgekeurd. Blijkt ook wel weer dat je 'werkzaam' was in de sector ( zeer tijdelijk ), en dus nooit vanuit het perspectief van een patient dit gebeuren hebt meegemaakt. Mijn persoonlijke ervaring is juist tegenovergesteld, sterker nog door de houding van UWV ben ik in twee jaar ziektewet alleen maar meer en meer achteruit gegaan. En het is heel vreemd en misschien ligt het aan mijn diagnostiek ofzo maar blijkbaar kan het uwv dezelfde medische gegevens op totaal andere manieren clasificeren.

Zo was er een verzekerings arts die met het dossier van mijn psychiater op schoot mij vertelde dat ik zo de arbeids markt op kon zonder beperkingen. Het dossier was echter best duidelijk, en ik was het er zelf ook niet mee eens, en met dezelfde gegevens heeft een andere arts mij 80-100% afgekeurd.

Mijns inziens hoef je met ADHD of PDDNOS niet meteen levenslang een wajong te krijgen, ik geloof dat dat juist tegenwerkt dat mensen ooit weer een leuke, normale baan krijgen.

Stimulatie ipv thuis laten zitten, jongeren ( tieners ) die ontsporen ( wat vaak een gevolg is van deze stoornissen ) desnoods naar glen mills sturen oid.

Mijn diagnose komt in de buurt van hiervan, of diagnoses want ik heb er meerdere. Ik denk dat ik een asperger ben, aangeboren ben, en mijn psychiater attribueert mij een ptss en adhd. Ook recidiverende depressies en borderline trekken zijn diagnoses aan mij toegeschreven.

De combinatie van problemen maakt mij niet of moeilijk behandelbaar, emdr zorgt voor flashbacks en paniek aanvallen ect.

Als tiener had ik een psychiater die continue de verkeerde diagnoses stelde en actief probeerde mij labels op te plakken die mij alleen maar meer in de problemen brachten. Ik was er op tijd bij om aan de bel te trekken maar door zijn toedoen ben ik uiteindelijk toch echt ontspoord en eindigde ik in de armen van justitie. En ik heb ervoor geboet, op meer dan een manier. Het grappige is dat dezelfde psychiater die mij in het verleden de hele tijd actief heeft tegen gewerkt om de juiste diagnoses te krijgen ook het onderzoek deed voor het om en totaal verassend de rechtbank niets minder adviseerde dan tbs met dwangverpleging

De rechtbank was het er gelukkig niet mee eens, en dat met alleen een betoog van mij persoonlijk, geen tegendeskundige ingeschakeld.

Maar toch was hij nog niet klaar, een aantal jaar later toen ik mijn leven weer op probeerde te bouwen ( had een vriendin, werk, huisje ect ging best goed maar in mijn hoofd dus niet ) klopte ik weer bij het GGZ aan.

Geheel andere woonplaats/regio, maar die vent achtervolg me. En GGZ wilt mij alleen met hem laten praten. Want ik had een heel negatieve diagnose en deze persoon was daar de aangewezen persoon voor om als behandelaar op te treden..... Nee ik had een negatieve diagnose omdat hij die mij gaf, en adviezen en rapporten van anderen raakte hij 'kwijt' of waren gewoon verkeerd. Dit subject heeft ipv mij te helpen juist gezorgd dat ik nu in de situatie zit waar ik nu in zit, en het erge is dat ik er niets aan kan doen lijkt het wel. Een klachtencommisie neemt het woord van een psychiater altijd boven dat van mij, deze psychiater heeft eerder mijn handtekening vervalst, dossiers gewijzigd ect maar ik kan het niet bewijzen. Zelfs het OM wilt niet helpen door te bevestigen dat dit dezelfde psychiater is als die het tbs advies gaf, zogenaamd om veiligheids redenen

Ik ben uiteindelijk naar een GGZ kantoor gegaan in een plaats in de buurt, gevraagd om een 'blind second opinion' en daar nooit meer weggegaan. Sindsdien gaat het wel beter, en sinds kort heb ik weer en nieuwe psychiater en gaat er hopelijk een nieuwe impuls komen om de stijgende lijn voort te zetten dan wel niet omhoog te stuwen.

Iig, toen ik de openings post las dacht ik eerlijk gezegd nog: zeur niet, wil je ruilen? Wil je er helemaal 'normaal' uitzien en toch 'gehandicapt' zijn? Wil je mensen uitleggen dat je een probleem in je hoofd hebt en daarom niet kan werken? Dan moet je ook mijn huidskleur erbij nemen natuurlijk in deze tijd, de publieke opinie lijkt het nogal wat uit te maken of je blank en arbeids ongeschikt of 'allochtoon' en arbeids ongeschikt bent.

Natuurlijk wil ik je aandoening niet, maar toch, er zijn groepen die het probleem als aangekaart nog veel meer ondervinden dan diegene aan wie door de omgeving doch omschrijvingen als 'mankepoot' worden toegekend. 'Mankepoot' is een zichtbaar probleem, en er zullen heel veel mensen fatsoen genoeg hebben om dit te zien en te beseffen. Veel meer dan dat er mensen zijn die het besef hebben dat een ernstige handicap niet zichtbaar hoeft te zijn.

Mijn moeder zat in een rolstoel met een dwarslesie, ik ben opgevoed met het perspectief dat een 'handicap' echt voor komt en in verschillende gradaties. Miscchien ben ik dan ook wat minder sceptisch dan het leeuwendeel van de bevolking welke dit nooit vanuit een persoonlijk kader hebben meegemaakt.

heel verhaal met je hele geschiedenis,
ik ben het met je eens.
Ik wou graag aan het werk en heb dit dan ook meerdere malen gedaan. Laatste keer was in een sociale sector maar het was geen sociale werkplaats.Dit was een hele goede stap en het heeft mij mijn grenzen e.d leren kennen zodat ik nu weer in staat ben te studeren en om over vier jaar dat werk te doen wat voor mij weggelegd is.

Dat ik weer ga studeren krijg ik ook scheve gezichten over, het is nooit goed! Ik zit in een wajong dus ik moet maar elk baantje aan nemen van ramenlapper tot putjes schepper ik mag niks opbouwen. Daaar komt het op neer. Ik `ken`mensen die bij het uwv oid gewerkt hebben die daar inderdaad niet geschikt voor waren. Zij hebben bij voorbaat al de gedachte `Daar komt de volgende zeuren om een uitkering` en die mensen schamen zich ook niet voor hun gedachte dat baart mij zorgen.

Helaas zal ik nooit kunnen vermelden dat ik weer kan werken studeren door toedoen van mijn laatste werk. Werk waarvoor ik niet betaald kreeg maar wat wel goed werk was. Vermeld ik dit wel dan word mijn kans op een baan minimaal.Ik ben er trots op dat ik dat werk gedaan heb en baal dan ook dat het door velen als eindstation word gezien en dat wanneer je weer de arbeids markt op gaat dus niet meer mag doen dan een baantje wat voor velen te min is.

Voor mij zijn vele baantjes niet te min, maar ik weet dat ik meer kan en ga dat dus ook bewijzen aan mijzelf. Ik heb zoiets al die kortzichtige mensen in nederland en die zogenaamd goed werk doen bij het uwv oid. Die mensen die een mening hebben wat nergens op gebasseerd is omdat ze toevallig 1 iemand kennen die misbruik maakt van een uitkering.Die mensen die uit betrouwbare bron weten dat IK of iemand anders , van een uitkering geniet. Die mensen met oogkleppen op, en hun frustatie van ongeluk uit hun leven botvieren op mensen met een uitkering. Die mensen mogen van mij een jaar `genieten `van een uitkering met alle handicap en dingen die daar bij horen.

Ik ben door justitie getest en kwam als hooggemiddeld tot begaafd uit de bus, dit was toen ik 17 was. Ik ben nu 31, maar het uwv ziet geen heil in enig traject lijkt het. Ik heb mijn mavo afgemaakt maar daarna ging dus alles mis.

Maar ik kan zeker wel leren, alleen het uwv wilt mij geen opleiding geven terwijl het wel duidelijk is dat ik mijn oude werk niet meer mag omdat ik geen onregelmatige diensten mag draaien. Ik ben ook heel erg wisselvalig in mijn functioneren, op slechte dagen heb ik een aandachts spanne van een miliseconde en geheugen als een zeef. Op zo'n slechte dag zou ik ook geen studie kunnen volgen dat is waar, maar zonder bij/her scholing maak ik nooit meer kans op een normale baan. En nee hoor ik vind een heleboel baantjes zeker niet te min, maar waarom krijgt iemand die dyslectisch is en niet kan leren, wel allemaal trajecten aangeboden met opleidingen omdat hij geen gevel reiniging meer kan doen ( long problemen ) en bij mij wordt er gezegd: ga op een sociale werkplaats werken.. ??

Iemand met een iq die meer dan twee standaardeviaties boven normaal ligt en psychische problemen heeft kan je niet achter een lopende band zetten en denken dat dit een positieve invloed heeft.

Maar wat dan? Er werdt op mijn 17e gezegd dat ik een hbo opleiding moet aan kunnen zonder veel moeite als er alleen naar intelect wordt gekeken. Ik heb ook wel proeflessen gedaan op hbo niveau en denk idd dat ik het zonder veel moeite zou halen, als ik consistent zou zijn maar dat ben ik niet. Ik heb heel slechte dagen en op die dagen ben ik gewoon niet functioneel.

Het probleem is echt de wisselvaligheid en mijn onvermogen om dit te reguleren ( met vallen en opstaan, soms lukt het een beetje meestal niet ).

En ja er zijn idd mensen bij het UWV die vaak alleen maar erop uit zijn om mensen ( of bevolkingsgroepen in het geval van die uwv medewerkers die stemmen op de pvv ) op de vuilniswagen te zetten.

Ik ben er ook een tegengekomen, eentje die eerlijk was en op mijn vraag waarom hij me niet een leuker traject aan kon bieden, iets wat niet eindigde als vuilnisman/putjes schepper en ik weet dat het juist niet uit beleefdheid kwam maar ik kreeg een eerlijk andwoord van hem: die waren 'gereserveerd' voor blanke mensen

Het ergste is dat je er niks mee kunt, hij zou nooit toegeven dat hij dat gezegd heeft en je mag van de wet ook geen gesprekken meer opnemen ( krom vind ik maar dat is een andere discussie ). En probeer maar eens aan te tonen dat een medewerker structureel meer autochtonen dan allochtonen een traject aanbiedt wat alle mogelijkheden benut die er zijn.

Ja, ik ben getekend door slechte ervaringen, en ik besef dat er mensen zijn ook bij het UWV die SP/PvdA stemmen en geen PVV, als ze er niet waren was ik nu niet afgekeurd denk ik.

Sterker nog, de arts die mij verteld dat ik mij aanstelde werkt niet meer bij het UWV na mijn klacht over de bejegening.

Pvv heeft een meer 'links' programma als de linkse partijen wordt gezegd, vergeten wordt te vermelden dat dit natuurlijk niet voor de hele bevolking telt.

De pvv heeft hier ten eerste niets me te maken, verder vind ik maar dat je een beetje onzin brabbeld! Je hebt je mavo afgemaakt en daarna ging het mis, nu moet het UWV het maar oplossen voor je, want leren kan je volgens jou? Nou ga dan leren!

De Pvv is rechts, niet links, dus even je weetjes updaten!