Radar

Hallo lieve mensen,

Ontzettend bijzonder dat ook hier aan mij gedacht wordt!
Ik zit nog steeds in een dip....alleen ik lees hier positieve dingen, zoals dat het misschien beter is alles eens een beetje over me heen te laten komen. Ik vecht er veel te hard tegen, tegen alles..En ik accepteer niets, in mijn hoofd zit alleen maar; 'Ik wil het niet, ik wil dit niet, ik kan het niet' enz.
Voor nu is het STOP met die gedachten!! En..ik mag het best niet gemakkelijk vinden allemaal, alleen mag ik het niet te groot maken in mijn hoofd.
Dat ophogen tot 30mg ben ik gisteren pas mee begonnen, mijn peute wilde dat ik dat met de vloeibare versie zou gaan doen, want ik ben een moeilijke slikker en altijd bang voor bijwerkingen. Mijn huisarts was het er weer niet meer eens en vond dat ik gewoon een pil doormidden moest breken. Nou...ik hakken dan maar, kreeg ik allemaal ongelijke brokjes, heb ik de kleinste maar uitgekozen, neem ik vanavond een iets grotere..
Dat vind ik ook allemaal zo'n gedoe allemaal, Huisarts, Arbo arts en therapeute communiceren niet met elkaar en ik hang er fijn tussen. Dat zou eigenlijk niet moeten mogen!
Ben afgelopen zaterdag nog naar het feestje van mijn moeders verjaardag geweest, maar dat was na een half uur bekeken, ben ik weer naar huis gereden. Te veel mensen om mij heen lukt nog niet zo..
Uiteraard zondag weer die knallende koppijn. Gisteren en vandaag gaat het wel...Ik probeer mijn gedachten te verzetten en niet teveel mee te gaan in mijn hoofdpijn. Ben weer aan een boek begonnen en dat gaat goed!

Liefs, EnJoy

Ik zit nu alweer ruim 6 weken op 60 mg maar ben helaas nog niet van mijn rotgedachten en angsten af. Ik heb het steeds de tijd maar willen geven maar denk dat ik toch naar een ander middel moet hoewel ik daar dan ook weer heel erg tegen op zie.
Ik heb wel het idee dat de citalopram wat voor me doet, want ik heb ook best wel eens een goede dag, maar toch niet voldoende.
Ben wel verschrikkelijk vergeetachtig, maar dat komt misschien wel door de 60 mg.
Iedereen veel succes!

Enjoy, ik herken heel veel in jouw verhaal. Ik wil ook NIET toegeven aan angsten en/of depressie. Maar als je dat wel doet en ook echt tegen jezelf zegt: het mag er zijn, laat het maar komen. Je zal zien dat je je dan een beetje beter voelt en naarmate het een gewoonte wordt om dat te denken krijg je steeds meer kleine momentjes die goed voelen.
Het is echt waar hoor. Geen weerstand bieden tegen negatieve dingen want ze komen dubbel en dwars terug.
Welk boek ben je aan het lezen als ik vragen mag? Ik ben nu bezig in Minder Moeten Meer Flow van Jan Bommerez, echt een verademing zo goed en duidelijk geschreven. Je moet er wel in geloven maar dan doet het ook wat met je.
Groetjes aan iedereen
Doreen

Beste mensjes,

Hoe is het vandaag verder? Het weer zit gelukkig wel nog effe mee. Erg interessant om te zien dat jullie ook in boeken bezig zijn over gedrag en spiegelen enzo. Ikzelf ben een groot fan van louise hay. Het lijkt heel erg op die mevrouw die jij liet zien Mathy. Dus als jullie ooit nog eens niet weten wat voor boek je zou moeten kopen dan is: Heel je leven van Louise Hay een echte aanrader. The secret heb ik ook een hoop over gehoord. Mn neef heeft een dvdtje ervan, ik zal snel eens vragen of ik hem kan lenen.

Ik wil verder even melden dat ik vandaag voor het eerst in een sportschool ben geweest, en het was nog behoorlijk druk ook. Kben trots op mezelf haha

Over die dosering gesproken. Ik slik nog steeds 20 mg. Ik dacht zelf eigenlijk dat ik verder zou gaan naar 30 maar de psychiater vond dat toch nog iets te voorbarig. 20 miligram slik ik nu 3 weken en volgens de beste man kan je na 4 weken het beste een dosering beoordelen. Zijn advies heb ik dus ook netjes opgevolgd en kijk het deze week nog even aan. Er zit nog wel een stijgende lijn in, alleen het zwakt de laatste paar dagen toch weer iets af. Maar de slechte dagen blijven we toch wel houden dus daar maak ik me maar niet zo druk over.

Prettige avond verder nog en groetjes

Hai James,

Ik denk ook dat je te snel gaat als je nu al naar die 30 mg gaat. Ik slikte zelf op een gegeven moment 30 mg en na 2 weken ben ik zelf gaan verhogen naar 40mg. Dat ging in eerste instantie goed, maar na 2 weken begon ik mij echt 'wappiewappie' te voelen. En achteraf waren die eerste 2 weken dat ik op die 40mg zat, gewoon nog de goede werking van die 30mg. Ik wilde te snel verhogen zonder rustig af te wachten. Nu zit ik op die 30 en daar blijf ik ook bij denk ik. Ik zal nu met mijn dingen aan de gang moeten, vandaar even een zoektocht naar goede boeken.
Het valt me op dat er enorm veel over depressies en angsten is/word geschreven, wat een troost!

Overigens hoorde ik gisteren trouwens ook een succesverhaal over EMDR therapie. Van gehoord? Is met name goed voor mensen met Posttraumatische stress-stoornissen, maar werkt ook heel goed op 'gewone' angsten en stress. Mijn vriendin kreeg een koptelefoon op en hoorde dan afwisselend piepjes in haar linker en rechteroor (het schijnt ook met oogbewegingen te worden gedaan, van links naar rechts) en ondertussen moest ze allerlei dingen vertellen over angstige situaties. Ze zei dat het haar enorm heeft geholpen!
Ik dacht: ik gooi het maar in de groep....!

Hey mathy,

Die EMDR therapie waarover je verteld ken ik helemaal niet, en daarom vind ik het wel interessant. Als ik vanavond thuis ben ga ik er gelijk even wat over opzoeken. Aan je algemene beschrijving te zien is het geen 12 in het dozijn praattherapie, en dat trekt al gelijk me aandacht

Over die te sneller overstap van dosering vertelde mn psych exact hetzelfde als jij. Als je overgedoseerd word dan word je te hyper en euforisch en dat kan doorslaan naar een niet prettige manier. Soort xtc roes kan je het mee vergelijken.

prettige avond luitjes

Ja, dat EMDR heeft te maken met dezelfde soort hersenactiviteit die er ontstaat tijdens je REM slaap. Rapid Eye Movement. Tijdens je REM-slaap verwerk je ook van alles, maar met dat EMDR doe je dat dus bewust, in plaats van in je slaap.

Ik ga mij in ieder geval storten op de 4 vragen van Byron Katie! Ik heb dat vandaag al meegenomen naar mijn haptotherapeute en we hebben de problemen met mijn leidinggevende al heel mooi kunnen 'wegzetten'. Hij komt aanstaande maandag terug van vakantie en daar maak ik mij best zenuwachtig om. Nu gaat het heel goed, alles loopt lekker op rolletjes en straks komt hij weer en dan gaat die werk-flow weer zo veranderen dat ik bang ben dat ik weer gefrustreerd raak. Ik zal er dus mee aan de slag moeten... pfff....

Ik moet de boeken van Byron Katie nog krijgen maar één van haar wijsheden wil ik hier alvast even copy-pasten:

-Het is niet het probleem dat ons lijden veroorzaakt, het is onze gedachte over dat probleem.’


En over het boek:

Auteurs: Byron Katie / Stephen Mitchell
Titel: Vier vragen die je leven veranderen
Loving What Is

Uit het niets, als een verfrissende bries over een marktplein, komt Byron Katie met wat ze noemt The Work. Terwijl ze een doodgewoon leven leidde, begon Katie in toenemende mate depressief te worden, en gedurende tien jaar zakte ze steeds dieper weg in woede, wanhoop en gedachten aan zelfmoord.

Dan, op een ochtend, wordt ze wakker in een staat van uitzinnige vreugde, vol van het besef van de wijze waarop haar lijden tot een einde werd gebracht. De vrijheid van dit besef heeft haar nooit meer losgelaten, en nu kun je, door Vier vragen die je leven veranderen, dezelfde vrijheid ervaren met behulp van The Work.

The Work bestaat eenvoudigweg uit vier vragen die je, zodra je ze toepast op een specifiek probleem, in staat stellen datgene wat jou dwarszit in een totaal ander licht te zien. Zoals Katie het opmerkt: ‘Het is niet het probleem dat ons lijden veroorzaakt, het is onze gedachte over dat probleem.’

Jana en anderen,
Ik slik sinds ongeveer een week 40mgr. citalopram, heb me 2 dagen een zombie gevoeld, alsof mijn hersenen vergiftigd waren. Had geen eetlust en ben 2 kilo afgevallen.
Daarna voelde ik me redelijk maar nog wel uitgeput en erg ontwricht.
Ik ging -om er maar even uit te zijn- het weekend naar mijn ouders. Hoe gezellig dat ook was, het was ook vermoeiend, want 4 van mijn zussen wonen daar ook, dus die wil je dan ook ff zien en verder zit je ook niet stil. En tussendoor slecht slapen, zeer onzeker gevoel, trek me alles aan, de een zegt dit, de ander zegt dat en ik voelde me totaal vervreemd van mezelf.
Zondag kwam ik thuis na een autorit van anderhalf uur en ik was echt kapot. Ik gooide m'n tas en toebehoren in de woonkamer, gaf de dieren te eten en ben in bed gaan liggen, te moe om wat eten.
Die nacht wederom erg slecht geslapen, als een zombie gisteren tot half 3 in bed gelegen, klaarwakker... Vannacht eindelijk weer een aantal uren geslapen en ik voelde vandaag meer energie en eindelijk heb ik het gevoel dat het misschien nog wel goed komt met me. Ik heb me deze week ziek gemeld, begin maandag weer en probeer mijn schuldgevoel t.o.v. mijn werk maar los te laten. Ik probeer te ontspannen, wat actiever te zijn, ben sokken aan 't breien (saai, maar zo ontspannen) en doe af en toe een boodschap. De medicijnen beginnen hun werk te doen. Eindelijk. Ik was in 't weekend nog wanhopig, dacht, het komt nooit meer goed, ik ben gewoon een psychiatrisch patient, maar ik voel me alweer wat positiever.
Ik las net over iemand op de site (ik weet niet meer wie) die citalopram in druppelvorm krijgt. Ik wist niet dat dat bestond en is 4 mgr. niet heel weinig?
NOu ja, ik ben blij dat ik in een land leef waar je zulke pillen krijgt, anders zou ik gek worden.

Trijntje en Enjoy: een megadikke knuffel voor jullie!!! Echt zo vervelend als je echt uit de running bent...herken wel het gevoel dat je op een gegeven moment denkt dat je van de rest van de wereld aan het vervreemden bent.. je wilt wel, heel graag, maar het lukt gewoon niet! Alsof je wordt opgeslokt door je klachten, zwemmen tegen de stroming... Maar als ik iets naar voren vind komen bij dit forum is dat GEDULD echt vaak wordt beloond (niet altijd natuurlijk, voor sommigen is dit niet het middel...maar velen denken ook dat het niet het middel voor hen is en knappen dan na weken toch op). Wat ik denk ik wil zeggen: hou vol!!!!!! Het kan weken duren voordat je op de goede dosis zit en daaraan bent gewent. Dat weet je verstandelijk vast ook wel, maar ik kan niet meer doen dan het herhalen.

Over EMDR: daar heb ik persoonlijk hele slechte ervaring mee. Ik kwam nog leiper uit die therapie dan dat ik erin ging zeg maar. Ik moest een tekening maken over een bepaalde gebeurtenis, dan kreeg je via een koptelefoon piepjes en dan moest je hetzelfde nog een keer tekenen. Ik kon er echt helemaal niks mee, zal wel per persoon verschillen hoor, maar dat is mijn ervaring. Zo'n therapeute die kickt op haar nieuwe behandeling en ik zat daar maar een beetje sociaal wenselijke antwoorden te geven en dat had ze totaal niet door (ik denk dan: hallo, je bent toch psycholoog?). Nee, nunca mas.

Mathy, wat fijn dat je zoveel inspiratie uit de boeken van Byron Katie haalt!

Ik ga vrijdag ophogen van 20mg naar 30mg. Heb dan de afgelopen 5 weken 20mg geslikt (mee begonnen en daarop gebleven, ondanks het advies van mijn enthousiaste huisarts om na 2 weken over te gaan op 40mg...leek me een beetje teveel in korte tijd). Nu heb ik zelf aangegeven te willen verhogen. Ik voelde me de eerste weken nogal euforisch, op een fijne manier, maar de laatste week steekt de angst en paniek toch vaker stiekem de kop op. Ik kan er wel mee omgaan en het zijn ook geen grote aanvallen, maar ik wil me GOED voelen. Dus lijkt me tijd om eens te gaan kijken wat die 30mg met me doet (het plan is daar minimaal 4 weken op te blijven).

Fijne avond verder

@ Anne: wat ontzettend naar voor je dat het niet lijkt aan te slaan. Wat ga je nu doen? een ander middel proberen?

@ TRijntje. Ja, herkenbaar! Ik ben ook mega-gevoelig voor alles wat er om mij heen gebeurt. Als iemand maar even tegen me snauwt of een heel heftig verhaal vertelt, dan kan ik al behoorlijk van slag raken. Ik probeer daarom ook lekker veel small-talk te voeren. Gewoon over de kleine dingen in het leven en met vrienden en familie juist niet over depressie te praten. En eigenlijk is het heerlijk om te horen wat iemand gisteren heeft gegeten of welk tv-programma ze hebben gezien. Ik kijk ook sinds mijn depr. veel meer naar de publieke omroep. Heb ineens helemaal geen zin in moord- en doodslag-achtige series of sterren die op het ijs dansen!

@Jana. Ja, lijkt me het goede moment, die verhoging. Na 5 weken moet de volle werking toch wel bereikt zijn en als jet het gevoel hebt dat het niet genoeg is, dan kan het geen kwaad om het uit te proberen. Ik zit zelf ook op 30. Ik heb ook betrekkelijk weinig bijwerkingen gehad na die verhoging trouwens....

@James. Een xtc roes heb ik nooit mogen beleven. Ik heb in mijn leven wel een paar keer een joint gerookt, maar ik ben (en dat klinkt gek uit de mond van een AD-slikker) altijd enorm bang geweest voor drugs. Om de controle te verliezen. Ik begrijp mensen die paddo's eten dan bijvoorbeeld ook helemaaaaaal niet! Wie heeft er nou zin in rare waanbeelden? Yakkes! Maar goed, hoor mij. AD en nog steeds 1 x per dag een pammetje. Volgende week ga ik die trouwens proberen af te bouwen, dat pammetje. Ben benieuwd.

Ik heb aanstaand weekend trouwens iets wat ik best moeilijk vind. Ik vlieg samen met mijn zoontje en een vriend van me naar mijn ex in Zwitserland. Mijn zoontje gaat vrijdag en zaterdag bij 'm logeren en zondag vliegen we terug. Dat Zwitserland voelt voor mij als een blok op mijn hart, omdat ik daar drie jaar achter elkaar naartoe ben gevlogen om mijn ex te bezoeken die toen nog in het gevang zat. Ik heb daarom ook een enorme hekel gekregen aan dat land en bij voorgaande logeerpartijtjes, reed ik altijd zo snel mogelijk het land weer uit, maar nu blijven we daar het hele weekend. Ik zie er aan één kant heel erg tegenop, maar het zou ook best heel therapeutisch kunnen zijn. Ik hoop dat ik mijn ex en Zwitserland een beetje los van elkaar kan gaan zien en ik heb zelfs een klein beetje hoop dat ik misschien wel een leuk weekend ga hebben.
Ik neem wel een lading kalmerende pilletjes mee, want alleen in zo'n vliegtuig zitten vind ik al een 'kriem'....

Oooh zo goed ging het gister.. zo vervelend gaat het vandaag.. ik voel me echt supergejaagd en gespannen en helemaal niet lekker!!!
Begon gisteravond al.. niet lekker voelen.. geen eetlust.. onrustig.. slecht geslapen vanacht.. en nu voel ik me gewoon ronduit K*T..

Oh Inge, dat kan heel goed kloppen. Ook mijn psych heeft het aangekondigd. Er gaan rotdagen tussen zitten, maar het gaat ECHT over. ECHT. Geloof in jezelf en in de pillen.

Hoi allemaal,

Ik heb weer migraine gehad Ik word daar zo wanhopig van. Gaat het eindelijk weer lekker met mij en alles in huis een beetje op een rijtje, krijg je die vervelend migraine weer. De eerste dagen voor zo'n aanval ben ik altijd erg moe en komt er niks uit mijn handen... dan de migraine.. zit nu op 3, dan kan je ook niet veel doen en zo kan ik dus weer opnieuw beginnen.
BLEH BLEH BLEH
Ik slik nu trouwens een week of 7 (geloof ik) 40 mg. Ik ben niet meer moe, slaap beter (heb zelfs een ritme!!), kan weer tegen zonlicht!!
Dus de bijwerkingen verdwijnen echt wel!!
@Jana Ik doe vrijwilligerswerk bij de dierenbescherming. Ik laat 2x in de week een hondje uit en klets daarna wat met de baasjes van het hondje. Is een ouder echtpaar. Lieve mensen.

Ik ben vorige week ook weer veel te goed geweest voor anderen. Kan gewoon geen nee zeggen, mede ook omdat ik geen werk heb. Ben ik bang dat ze daar over gaan zeuren.

Het boek the secret, helemaal niet fout om te lezen, maar blijf goed naar jezelf luisteren. Zo wordt er in het boek gezegd, dat alles wat gebeurd in je leven, dat je dat zelf hebt gewild. Daar kan je behoorlijk van in de war raken. Maar als je daar niets van aantrekt is het prima.
Maar blijf even opletten.
Dat is met alle dingen, geloven etc... allemaal goed en aardig, maar in alles gaan ze soms net iets te ver.
Ik zelf ben ook spiritueel bezig. Healing, reading, reiki dat soort dingen. Heb mezelf ontzetten goed leren kennen daardoor. Maar ook daar in blijf ik mezelf. En blijf nuchter. Ik doe geen dingen waar ik niet achter sta en geloof niet alles wat mij verteld wordt daarover.
En dat hoeft ook niet. Je gelooft in wat bij jou past.
Ik geloof nu wel in dat je leven een leerweg is. Ik probeer er zelf geen controle meer over uit te oefenen. Ik accepteer nu, als iets niet gaat, dat ik waarschijnlijk een verkeerde kant op ben gegaan of dat ik er iets van te leren heb. Klinkt wazig, maar ik voel me er beter door. Ik heb jaren moeten huilen en zelfmedelijden dat door die depressies en angsten mijn leven is verpest. (zit al sinds mijn 15de in de knoei) Nu kan ik er op terug kijken wat ik er van geleerd heb en hoe ik gegroeid heb. Tuurlijk heb ik dingen gemist in mijn leven, maar ik heb er iets anders voor terug gekregen.
Ondanks dat mijn leven erg *** is, probeer ik juist van de leuke dingen die er zijn extra te genieten. Anders is het zonde. Ik denk niet terug aan rot dingen. Ik geef het een plek en ga verder.
Een eenzaam bestaan depri en angstig zijn. Daarom ben ik blij met jullie. ff spuien bij mensen die het WEL begrijpen. En zelf ook wat van kunnen leren.
Ik vind jullie allemaal dapper. En zo leuk om te lezen, dat na een vervelend dag of week, mensen weer komen met dat ze iets positiefs hebben bedacht!!!

Ik heb weer een bonkhoofd, dus ik ga even liggen!!

Sterkte allemaal!!

dikke zoenen voor jullie

hey allemaal

Ik slik sinds 8 weken citalopram en ben net twee weken geleden verhoogd naar 40 mg. Ik weet niet echt of het helpt, durf beter voor mijzelf op te komen, maar krijg nog steeds regelmatig angst en paniekaanvallen. Ik slaap niet. Dit lukte mij daarvoor ook al niet maar had verwacht dat hier door dit medicijn wel verandering in zou komen.

Weet iemand wat ik hoor te voelen en of het nou wel of niet bij mij werkt!! Ik snap er echt nix van zucht!!!

hey allemaal

Ik slik sinds 8 weken citalopram en ben net twee weken geleden verhoogd naar 40 mg. Ik weet niet echt of het helpt, durf beter voor mijzelf op te komen, maar krijg nog steeds regelmatig angst en paniekaanvallen. Ik slaap niet. Dit lukte mij daarvoor ook al niet maar had verwacht dat hier door dit medicijn wel verandering in zou komen.

Weet iemand wat ik hoor te voelen en of het nou wel of niet bij mij werkt!! Ik snap er echt nix van zucht!!!

Hey iemand,

Het is altijd lastig om te gaan bepalen welke dosis het beste voor je is. Misschien heb je een hogere dosis (40 dus) nodig om van die paniek af te komen. Ik ben eergister ook bij mn psych geweest en die vertelde dat je na 4 weken goed kan bepalen of een dosis werkt. Je slikt nu 2 weken 40 mg dus geef die 40 mg nog even 2 weken de tijd. Als die dosis na in totaal 4 weken nog niet helpt kan je zonodig weer verhogen, of een conclusie trekken dat dit het juiste middel niet is. Ook kan het zo zijn dat het middel gewoon nog een tijdje nodig heeft om goed te werken. Het ligt er natuurlijk ook nog eens aan hoe erg je klachten waren en hoe lang je er al mee rondloopt. Als je er al jaren mee rondloopt heb je daardoor ook een verkeerd denkpatroon ernaast ontwikkeld. Ik weet er helaas ook alles van Geef het gewoon nog goed de tijd.

Je zegt dat je mee voor jezelf durft op te komen. Nou dat is dus wel al een teken dat het gaat werken. Als antidepressiva beginnen te werken, helpt het als eerst voor sociale fobie (die onzekerheid enzo horen daar dus bij), en daarna voor paniek en uiteindelijk voor depressie. jammer genoeg kan het dus wel een tijdje duren ik hoop voor je dat je snel verbetering merkt.

@mathy: Je zegt het zelf al dat je het vervelend vind om naar zwitserland, en dus naar misschien negatieve herinneringen van je ex te gaan. Maar misschien is het ook wel een kans om wat dingen een plek te geven en te verwerken. Dat gaf je ook al zelf aan, en het is mooi als je het zo kan blijven zien. Hopenlijk krijg je toch nog een enigzins leuk weekend en wens je veel succes.
Maar wat een gedoe verder zeg. Het is natuurlijk goed voor een kind dat het zn vader ook ziet. Ik weet zelf uit ervaring hoe belangrijk het toch wel is, ook al zijn de ouders uit elkaar. Mijn ouders zijn ook al sinds mijn 4de gescheiden. Maar je moet wel telkens "op reis" ervoor wat al een hele taak is met de klachtjes die je nu hebt.


Groetjes en een prettige dag nog verder

Ik heb vandaag een beetje een off-day...terwijl de afgelopen week juist best goed was.
Vooral na het ophogen naar 40 mg. (vorige week donderdag) heb ik me absoluut niet verkeerd gevoeld...een beetje vreemd dus.
Ik hoop wel dat het spul een keer goed z'n werk gaat doen
Overal lees je dat het een mild middel is, wellicht iets te mild voor mij? Of toch maar even geduld hebben nog? Moeilijk hoor....

Vanavond eerst maar eens effe uitleven in de sportschool, misschien dat ik me dan weer wat rustiger voel.

Groet, Bonzo.