Leo The Emperor schreef:behalve mijn hypothese met de intkvis, maar dat is meer om ad zijn fantasie met de dromedaris te ontkrachten
Mijn drommedaris-hypothese was een antwoord op uw octopus-hypothese, wat de uitspraak hierboven geciteerd op drie fronten onjuist maakt.
@Umad
Een produktiefout betreft niet enkel een materiaal fout, maar ook een montagefout.
Dat iets niet vaak voorkomt wil niet zeggen dat het niet voor kan komen.
De bewijslast in deze ligt bij de verkoper.
Umad schreef:En hoe ga je aantonen dat je scherm spontaan is gebarsten? Ik kan ook wel b.v. zeggen dat mijn scherm spontaan waterschade heeft opgelopen, maar dat zal ook niemand geloven.
TS hoeft dus niets aan te tonen. Enkel wanneer van toepassing kan TS
tegenbewijs leveren.
Spontane barsten in glas in de ware zin van het woord bestaan niet. Evengoed zal het bedoelde wel duidelijk zijn, barsten welke niet zijn veroorzaakt door een aan TS verwijtbare handeling.
In gehard gas kunnen nikkel-sulfide insluitingen oorzaak zijn van 'spontane' barsten.
In normaal glas kunnen temperatuurswisselingen oorzaak zijn van 'spontane' barsten.
Daarbij kunnen spanningen opgeroepen door onjuiste montage voor 'spontane' barsten zorgen, welke dan bijvoorbeeld weer 'getriggerd' worden door temperatuurswisselingen.
En zo zijn er vast nog wel een paar redenen te vinden, waardoor glas barst zonder dat hiervoor een externe kracht is benodigd.
Zeggen dat dit nagenoeg nooit voorkomt doet niets af aan het geval van TS, stellen dat dit onjuist gebruik door TS aannemelijk maakt gaat volledig voorbij aan hoe de wet in elkaar steekt.
Het zou mooi zijn als voor de rechtspraak 'bijna nooit' dezelfde gevolgen zou hebben als 'nooit'. De implicaties hiervan zal ik wel niet hoeven schetsen.
Hoe dan ook, dit enkele argument, een spontane barst treedt nagenoeg nooit op, is onvoldoende motivatie om de stelling 'TS heeft de barst zelf veroorzaakt' in rechte te kunnen handhaven. Het in rechte schetsen van mogelijke handelingen aan de zijde van TS welke als oorzaak voor de barst kunnen worden gezien is zonder levering van bewijs dat een dergelijke handeling ook heeft plaats gevonden nutteloos.
Het koppelen van de mogelijkheid dat de barst niet spontaan is opgetreden met de mogelijkheid dat TS de barst door een hem toe te rekenen handelswijze heeft veroorzaakt, gecombineerd met de stelling dat dit door het butsje aan de buitenzijde aannemelijk wordt, levert in rechte geen winst op, het zijn in de door Apple gekozen vorm enkel twee premissen voorafgaand aan een conclusie gestaafd met discutabel bewijs:
Majorpremisse: Barst in scherm
Minorpremisse: TS heeft onjuist gebruik gemaakt van de laptop
Conclusie: De barst in het scherm is veroorzaakt door onjuist gebruik van de laptop door TS (Formeel gezien een syllogisme resulterend in 'onwaar', net als feitelijk. Wanneer de minorpremisse waar is hoeft dit nog niet de barst veroorzaakt hebben, dit los van het feit dat de minorpremisse niets meer dan een aanname betreft, geen feit).
Er zijn meerdere syllogismen te maken, ook in twee stappen, en ze komen allen op hetzelfde uit, de barst hoeft niet door TS veroorzaakt te zijn, ook als de hierboven als minorpremisse gebruikte aanname als feit beschouwd kan worden. Anders gezegd, de mogelijkheid van een andere oorzaak voor het gebarsten scherm dan gedrag van TS blijft bestaan.
Bewijs: Butsje aan buitenzijde.
Dit bewijs beoogt de voornoemde conclusie te bewijzen door een verband aan te geven tussen de oorzaak (de minorpremisse), welke ter discussie staat, en het gevolg (de majorpremisse), het gebarsten scherm, dmv. het bewijzen van de minorpremisse.
Hoewel door Apple genoemd als indicatie voor het inklemmen van een object, de barst veroorzakend, kan ditzelfde inklemmen van een object niet het butsje aan de buitenzijde hebben veroorzaakt. Vandaar de aan de moderator gemeldde zinspelingen op octopussen en drommedarissen, het zal u wel ontgaan zijn.
Evenals het aan de hand van het grote puzzelwoordenboek aantonen dat de kans dat het genoemde 'bewijs' betrekking kan hebben op het onderhavige geval niet meer dan 16,7 % kan zijn, een gegeven van net zo veel waarde als 'ik vind'.
Het vermeend bewijs en de vermeende oorzaak sluiten elkaar uit, dit doet de kracht van het bewijs teniet, dit zal u wel niet verbazen.
Daarbij kan bewijs dat een gedraging van TS welke niet als normaal gebruik beschouwd kan worden heeft plaats gevonden enkel het vermoeden opleveren dat dit dan de oorzaak is geweest van de barst. Anders gezegd, het causale verband tussen gedraging en schade zal alsnog aangetoond moeten worden, wat dan weer subject is aan tegenbewijs door TS.
Hoe dan ook, nu Apple reeds haar standpunt heeft genomen en gegeven, de barst is veroorzaakt door het inklemmen van een object, waarvan het butsje aan de buitenzijde indicatie is, acht ik het meer waarschijnlijk dat een rechter het sofisme wat deze redenatie inhoudt zal doorschouwen. Nu Apple kennelijk de laptop heeft moeten (laten) onderzoeken teneinde tot genoemde conclusie te komen, mag verwacht worden dat dit standpunt een definitief standpunt betreft, temeer daar de fatsoensnormen dit toch wel als verwachting wekken (het zou niet alleen flauw zijn maar voor Apple ook in het betalen van de gerechtelijke kosten van TS resulteren wanneer Apple haar standpunt zonder verdere aanleiding dan in rechte betrokken worden zou wijzigen).
Wist u overigens dat er in Frankrijk toch wel aardig wat gevallen zijn geweest van 'spontaan' barstende Iphone schermen? Wist u dat het patroon van de barsten zoals te zien op de plaatjes zo links en rechts duidt op gehard glas? Wist u dat nikkel-sulfide inclusie bij het temperen van glas er voor zorgt dat dit glas maanden, zelfs jaren later 'spontaan' kan barsten?
Ik vraag mij af of er glas is gebruikt in het binnenscherm van TS's laptopje, zo ja wat voor type glas, of de barst zich in het glas bevindt, wat het patroon van de barst is, en of Apple maatregelen heeft getroffen schade aan dit glas ten gevolge van lichte druk- en torsiekrachten op het apparaat als te verwachten bij vervoer in bijv. een laptop-rugzak of tas (normaal gebruik) te voorkomen, maatregelen als een voldoende stijve constructie van het geheel (minimaal zo stijf als het glas).
Deze vragen zijn reeds eerder gesteld, en onbeantwoord gebleven.
Volgens het door TS geschetste is de barst ontstaan terwijl er niemand bij de laptop in de buurt was. TS heeft verder geen aanleiding gegeven hieraan te twijfelen. Ik persoonlijk zie het verhaal van TS niet als vermoedelijk onwaar, u kennelijk wel. U gaat daarbij uit van de onwaarschijnlijkheid, ik van de mogelijkheid. In beginsel zal een rechter dit laatste in deze ook doen:
7:18 lid 2 BW schreef:Bij een consumentenkoop wordt vermoed dat de zaak bij aflevering niet aan de overeenkomst heeft beantwoord, indien de afwijking van het overeengekomene zich binnen een termijn van zes maanden na aflevering openbaart, tenzij de aard van de zaak of de aard van de afwijking zich daartegen verzet.
Nu TS waarschijnlijk wel zal stellen dat de aard van de zaak laptop, voor mobiel gebruik bestemd, is, en de aard van de afwijking spontane barst in het scherm opgetreden zonder aanwijsbare oorzaak is, zal het aan de verkoper van de laptop zijn het wettelijke vermoeden dat de zaak reeds bij aflevering dit mankement bezat te weerleggen, of dat de aard van de zaak anders is dan TS stelt, dmv. het leveren van hiertoe strekkend bewijs, i.e. bewijs dat de stellingen van TS onjuist zijn en het wettelijk vermoeden ongegrond is.
Voorwaar geen eenvoudige opgave, nu het vermoeden voortkomend uit de wet niet zonder meer weerlegd kan worden met vermoedens van de verkoper.