alfatrion schreef:kweenie schreef:Wat ik bedoel is dat bij een goed omslagstelsel een relatieve verhoging van het aantal ouderen gepaard gaat met een relatieve verlaging van het aantal ouderen.
Je bedoelt jongeren neem ik aan. Ik zie het alleen niet gebeuren. Als er per paar gemiddeld 2,3 kinderen worden geboren dan blijft het aantal jongeren gelijk. We hebben gezien dat de babyboomers minder kinderen hebben gehad maar daarna is het weer vlot getrokken. Minder jongeren is trouwens een ramp. Dat betekent alleen dat er nog minder werkende per oudere zijn. Dat moet op de een of de andere manier worden opgevangen. We zien nu een lichte stijging
Ik heb het gecorrigeerd, bedankt. Ik ben het met je eens dat minder jongeren niet de oplossing is. Ik wil alleen aangeven dat bij een goed omslagstelsel er enigszins sprake is van communicerende vaten tussen de kosten van de diverse groepen mensen. Een stijging van de kosten van ouderen zal dan enigszins worden gedempt door een daling in de lasten voor andere groepen mensen.
En dat kun je heel breed zien. Bijvoorbeeld minder lasten voor opleiding of kinderopvang, omdat die groepen kleiner zijn. Maar ook heel andere zaken die samenhangen met werken/niet werken. Niet alleen uitkeringen zoals WW/WAO/WIA zijn voor een kleine groep niet meer nodig, maar ook voor de IB zullen er gevolgen zijn. Werkgerelateerde aftrekposten zoals reiskosten, opleidingskosten zijn er niet meer. En veel mensen zullen rond de ingangsdatum van hun pensioen een groot deel van de hypotheek willen hebben afgelost, zodat ook daarin minder subsidie nodig is.
Wat ik hiermee wil aangeven is dat er voor bijna elke leeftijdscategorie wel bepaalde lasten zijn die grotendeels van de lopende begroting worden bekostigd. En dat het principe achter het omslagstelsel dus niet verkeerd is.
alfatrion schreef:kweenie schreef:Dat betekent dat de werkenden van toen ceteris paribus meer kosten voor kinderen hadden.
Dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Het zou zomaar kunnen zijn dat in die tijd veel kinderen alleen de basis school afmaakte en daarna moesten gaan werken.
Klopt. Je kunt het ook andersom zien, omdat er toen veel kinderen waren, was er te weinig capaciteit voor goede opleidingen. Dat was te duur, er waren te weinig opleidingen etc. Dat is overigens wel in een snel tempo verbeterd en dat heeft dus ook een grote hap geld gekost. Mijn punt daarbij is vooral: weinig AOW-ers staat nog niet gelijk aan minder kosten.
kweenie schreef:alfatrion schreef:Volgens mij heb je het nu over de ouders van de babyboomers.
Klopt. Dus?
De vergrijzing wordt niet veroorzaakt doordat de ouders van de babyboomers AOW gaan genieten, maar doordat de babyboomers AOW gaan genieten.[/quote]
Dat klopt, maar het ging hier om de vergelijking van de lasten voor de huidige werkenden en de lasten van de werkenden op het moment dat de AOW werd ingevoerd. Dat vroeger één werkende misschien moest opdraaien voor de kosten van twee ouders, 4 kinderen en misschien 1 AOW-er, terwijl nu anderhalf inkomen wordt gebruikt voor 2 ouders, 2 kinderen en bijvoorbeeld 2 AOW-ers. (Prik me niet vast op de getallen, het gaat meer om de relativering.) En dat een grotere groep AOW-ers dus niet per definitie erg hoeft te zijn, mits het in verhouding is.
alfatrion schreef:ik vind dat we dit moeten halen bij de babyboomers. Immers hebben zij er ook van geprofiteerd. Dat moeten we natuurlijk niet blind doen.
Het is zeker zo dat de babyboomers niet hoeven te worden ontzien. Maar je zit dan wel in de lastige situatie dat iemand die al met pensioen is, moeilijk alsnog weer kan gaan werken. Voor een werkende is het makkelijker om bv. nog even een maandje/jaartje door te werken (afhankelijk van hoe lang je nog moet, natuurlijk). Dat heeft weinig impact op je huidige leefmogelijkheden. Als je bij een gepensioneerde bv. 5% van het inkomen afhaalt, dan kan je moeilijk zeggen dat hij dan maar wat langer moet doorwerken of meer uren moet werken of zo...
Dus hoe kun je voor een goede en rechtvaardige verdeling van de lasten komen? En hoe kun je de snel uit de hand lopende AOW-lasten beperken?
Een hele simpele maatregel zou volgens mij zijn om de AOW niet meer te laten indexeren (of veel minder te laten indexeren). Dat betekent elk jaar een besparing van zo'n 2% Maar dat betekent ook dat iemand die nu begint met werken er rekening mee moet houden dat de koopkracht van de AOW tzt nog maar de helft is van wat die nu is. Dan denk ik dat veel mensen toch denken dat ze dan maar liever een paar jaar door willen werken. Bovendien ga je dan weer voorbij aan het principe achter de AOW, dat mensen die om wat voor reden dan ook geen pensioen hebben kunnen opbouwen, toch een basisinkomen hebben.
Wat ook kan is in een rekensom de AOW bij 65 in principe gelijk houden (of veel minder laten stijgen dan de lonen) en vervolgens jaarlijks berekenen hoe lang je moet uitstellen om tot een AOW-bedrag te komen dat wél hoog genoeg is. Uitstel betekent immers een verhoging van je pensioen. Eigenlijk is dit ook een beetje wat er met de verhoging van de ingangsdatum gebeurt. Groot versschil is dat in de huidige plannen de ingegane AOW's wel volledig blijven stijgen. Het zou dus een overweging kunnen zijn om te zeggen: prima om de ingangsdatum te laten stijgen, maar dan moeten ook de bestaande uitkeringen niet meer stijgen. Dat levert dan ook weer een extra besparing op.